Tweeter Dome و Waveguide Shape Optimization
معرفی
درایورهای بلندگو سیگنال های الکتریکی را به صدا تبدیل می کنند. به دلیل گستره فرکانسی زیاد شنوایی انسان، سیستم های بلندگو معمولاً دارای درایورهای مختلفی هستند که برای بازتولید باندهای فرکانسی مختلف طیف شنیداری تنظیم شده اند. در انتهای فرکانس پایین، درایورهای ساب ووفر و ووفر وجود دارد که به عنوان منابع تقریباً همه جهته کار می کنند و دارای مناطق بزرگی برای ایجاد سطوح فشار صدا بالا هستند. با افزایش فرکانس، اثراتی مانند شکستن مخروط (تحریک حالتهای ساختاری که باعث میشود غشاء به داخل و خارج فاز در برخی مناطق جابجا شود) اندازه بلندگو را محدود میکند. اثر تابش ناحیه ای را که در آن سطوح فشار صوتی بالا به دست می آید کاهش می دهد، این امر با افزایش فرکانس و قابل مقایسه شدن طول موج با اندازه بلندگو اتفاق می افتد. به این دلیلتوییترها – درایورهایی که برای بازتولید محتوای فرکانس بالای محدوده شنوایی تنظیم شده اند – معمولا کوچک و سبک هستند.
یک درایور توییتر ایده آل دارای منحنی حساسیت مسطح است، به این معنی که سطح فشار صوتی روی محور که در یک فاصله معین از درایور برای ورودی ولتاژ ثابت به دست می آید، به عنوان تابعی از فرکانس ثابت است. پاسخ باید مشابه باشد، زمانی که نقطه گوش دادن دقیقاً جلوی گوینده نباشد. هم شکست مخروط و هم پرتو افکتهایی هستند که ذاتی طراحی درایور بلندگو هستند، اما میتوان درایور را تنظیم کرد تا این دو افکت در محدوده فرکانس خنثی شوند و بلندگوی نزدیکتر به بلندگوی ایدهآل ایجاد کنند.
این مدل بهینه سازی شکل گنبد (یا غشای بلندگو) و موجبر بلندگو را انجام می دهد. با تغییر شکل این دو مؤلفه، میتوان توییتری ایجاد کرد که در تمام طیف فرکانسهای مورد نظر به یک توییتر ایدهآل نزدیکتر عمل میکند.
این مدل آموزشی نشان می دهد:
• | نحوه به دست آوردن حساسیت و جهت دهی یک بلندگو با استفاده از معادل Thiele-Small برای مدار الکترومغناطیسی |
• | نحوه ترکیب فرکانس و پاسخ فضایی برای ایجاد یک هدف بهینه سازی ترکیبی |
• | چگونه می توان از این هدف به طور موثر برای بهبود طراحی بلندگو استفاده کرد |
• | چگونه می توان از میدان صوتی نزدیک برای تقریب میدان صوتی بیرونی استفاده کرد که امکان استفاده از الگوریتم های بهینه سازی مبتنی بر گرادیان را فراهم می کند. |
• | اینکه چگونه تغییر شکل یک مرز می تواند نشان دهنده تغییرات اساسی تر در طراحی باشد |
تعریف مدل
این مدل از یک مدار آنالوگ Thiele-Small استفاده میکند تا ویژگیهای الکترومغناطیسی درایور را شامل شود. این رویکرد در آموزش رانندگی Lumped Loudspeaker Driver مورد بحث قرار گرفته است . سیستم تعلیق، سیم پیچ صوتی و گنبد از طریق رابط های Solid Mechanics و Shell physics گرفته می شود.
اگر مدار الکترومغناطیسی توییتر مشخص باشد، دو عنصر اصلی که بر ویژگی های تابش تأثیر می گذارند، گنبد و موجبر هستند. گنبد عنصر تشعشع است و با حرکت به جلو و عقب صدا ایجاد می کند. موجبر کمک می کند تا صدا به جلوی بلندگو هدایت شود. شکل 1 اجزای اصلی توییتر را نشان می دهد.

شکل 1: هندسه طرح اولیه توییتر.
در سراسر محدوده فرکانسهایی که یک توییتر بازتولید میکند، تحریک جلوههای دینامیکی مختلف، مانند رزونانسها یا حالتهای انعطافپذیر گنبدی، تقریباً اجتنابناپذیر است. این اثرات، اگر میر نشوند، تنوع زیادی از حساسیت را درست در بالا و پایین فرکانس جایی که در آن یافت می شود ایجاد می کند. برای جلوگیری از این تغییر و داشتن حساسیت ثابت تر در سراسر محدوده فرکانس، گاهی اوقات درج های فوم در زیر گنبد اضافه می شود تا میرایی اضافه شود. این مدل شامل یکی از این درجات فوم و همچنین شامل برخی منابع دیگر میرایی است، مانند تلفات در شکاف های باریک اطراف سیم پیچ صدا و میرایی ساختاری گنبد و تعلیق.
هدف بهینه سازی به عنوان اختلاف مجذور بین سطح فشار صوتی هدف و اندازه گیری شده در چهار نقطه در فضا تعریف می شود. این نقاط وسعت فضایی را مشخص می کنند که در آن تابش یکنواخت مورد نظر است. فرکانسی که در آن مجموع این چهار مربع بزرگترین است، بهینه سازی را هدایت می کند. این یک هدف به اصطلاح حداقل حداکثر است. یک تابع لگاریتمی برای تابع هدف اعمال می شود زیرا تابع هدف همیشه مثبت است. این امر همگرایی را بدون ایجاد مقیاس بندی هدف بهبود می بخشد.
در مدل، اولین مطالعه یک طرح سنتی را تجزیه و تحلیل میکند تا به عنوان مرجع در آن گنجانده شود. در مطالعه دوم، یک مسئله بهینه سازی شکل برای به دست آوردن یک توییتر که سطح فشار صوتی یکسانی را از طریق فرکانس ها و زوایای مورد نظر تولید می کند، تعریف شده است. آخرین مطالعه تجزیه و تحلیل طراحی بهینه شده از طریق محدوده فرکانس کامل و موقعیت است.
نتایج و بحث
سطوح فشار صوتی روی محور (SPL) یا حساسیت برای طرح های اولیه و بهینه شده در شکل 2 نشان داده شده است . SPL هدف به عنوان یک خط افقی نقطهدار گنجانده شده است. نمودار همچنین نشان می دهد که توافق خوبی بین برون یابی میدان صوتی نزدیک (مقادیر مورد استفاده در بهینه سازی) و ارزیابی میدان خارجی واقعی وجود دارد. توجه داشته باشید که چگونه طراحی اولیه انحرافات قابل توجهی را از هدف نشان می دهد، در حالی که طراحی بهینه شده پاسخی بسیار مسطح ایجاد می کند.

شکل 2: سطح فشار صوتی روی محور در 1 متر.
بهینه سازی شکل، هدف را با تغییر شکل گنبد و موجبر بهبود می بخشد. شکل 3 جابجایی تولید شده در گنبد و موجبر در طول بهینه سازی را نشان می دهد. توجه داشته باشید که چگونه قسمت اولی که گنبد و تعلیق را به هم وصل میکند از همان نمایه گنبد پیروی میکند، که نشان میدهد این بخش را میتوان برداشت تا گنبد مستقیماً به تعلیق و اولی متصل شود. همچنین توجه داشته باشید که چگونه شعاع مؤثر موجبر کاهش یافته است، زیرا به قسمت مسطح موجبر در شعاع کمتری رسیده است. این مزیت این است که فضای مورد نیاز توییتر را محدود می کند و در عین حال سطح فشار صدای تولیدی را حفظ می کند.

شکل 3: نتایج بهینه سازی (بالا) همراه با طرح اولیه (پایین) نشان داده شده است.
شکل 4 سطح فشار صدا را در حداکثر فرکانس برای طراحی اولیه و بهینه شده نشان می دهد. هندسه گنبد، پیشین و تعلیق به صورت یک خط سیاه تغییر شکل یافته نشان داده شده است. تغییر جهت بین گنبد و گنبد، شکسته شدن مخروط برجستهتری را در طرح اولیه (بخش سمت چپ تصویر) تسهیل میکند.

شکل 4: سطح فشار صدا تولید شده در بالاترین فرکانس و تغییر شکل ساختاری روی گنبد، سابق و تعلیق برای طراحی اولیه (چپ) و طراحی بهینه شده (راست).
جهت دهی اولیه و طراحی بهینه شده در شکل 5 نشان داده شده است . سطح فشار صدای روی محور در محدوده 3 دسی بل از طریق محدوده فرکانس در طراحی بهینه شده است و این رفتار روی محور برای زوایای مورد نظر حفظ می شود.
این آموزش یک روش ممکن برای بهینه سازی عملکرد یک بلندگوی توییتر را ارائه می دهد. متغیرهای طراحی مختلف، محدودیتها، فرکانسهای مورد علاقه، یا توزیعهای فضایی نیز ممکن است و قابل تغییر هستند. به عنوان مثال، با برجسته بودن تولید افزودنی، موجبرهای موج جدید را می توان چاپ سه بعدی کرد. با استفاده از مصالح مرکب نیز می توان اشکال جدیدی برای گنبد ایجاد کرد.

شکل 5: نمودار جهت دهی طرح اولیه (چپ) و طرح بهینه شده (راست). کولوها انحراف از سطح فشار صوتی هدف را نشان می دهند. خطوط سیاه محدودیت های ± dB و ± dB 6 را مشخص می کنند. کادر خاکستری فرکانس ها و مکان های استفاده شده در طول بهینه سازی را مشخص می کند.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
استفاده از میدان صوتی نزدیک برای به دست آوردن میدان خارجی
به منظور استفاده از الگوریتم های بهینه سازی مبتنی بر گرادیان مانند MMA، حوزه محاسباتی به طور مصنوعی بزرگ است تا بتوان از میدان صوتی نزدیک برای به دست آوردن میدان خارجی (پاسخ در 1 متر) استفاده کرد. این رویکرد باید با نتایج با استفاده از ویژگی محاسبه میدان خارجی مقایسه شود تا اعتبار این فرض بررسی شود. در این حالت، انحراف کم است، بنابراین رویکرد قابل قبول تلقی می شود.
استفاده از تابع لگاریتمی برای تبدیل تابع هدف
در مواردی که تابع هدف همیشه مثبت است، می توان آن را با استفاده از یک تابع لگاریتمی تبدیل کرد تا بر نیاز به مقیاس بندی تابع هدف غلبه کند.
استفاده از DOMAIN PROBES برای محاسبه اهداف بهینه سازی
هدف از بهینه سازی بر اساس یک سری از کاوشگرهای دامنه در نقاط شنیداری (نقاط اندازه گیری) است. پاسخ میدان صوتی نزدیک از طریق این پروب های دامنه محاسبه شده و به فاصله حساسیت 1 متر برون یابی می شود. این مقادیر در هدف بهینه سازی استفاده می شود.
بهینه سازی برای کاهش تعداد فرکانس
مطالعه بهینهسازی از تعداد کمتری فرکانس نسبت به مطالعه تأیید استفاده میکند. این کار برای محدود کردن زمان محاسباتی انجام می شود، اما با راه اندازی COMSOL در حالت خوشه ای، از محاسبه فرکانس های فردی به صورت موازی پشتیبانی می کند. بنابراین، با سخت افزار مناسب، می توان فرکانس های بیشتری را برای بهینه سازی بدون افزایش زمان محاسباتی در نظر گرفت.
مسیر کتابخانه برنامه: Acoustics_Module/Optimization /tweeter_shape_optimization
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی
Model Wizard کلیک کنید .

مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی ![]() |
2 | در درخت Select Physics ، Acoustics>Acoustic-Structure Interaction> Acoustic-Shell Interaction، Frequency Domain را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 | در درخت Select Physics ، Structural Mechanics>Solid Mechanics (جامد) را انتخاب کنید . |
5 | روی افزودن کلیک کنید . |
6 | در درخت Select Physics ، AC/DC>Electrical Circuit (cir) را انتخاب کنید . |
7 | روی افزودن کلیک کنید . |
8 | ![]() |
9 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید . |
10 | ![]() |
هندسه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید . |
3 | از لیست واحد طول ، میلی متر را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار Geometry ، روی Insert Sequence کلیک کنید و Insert Sequence را انتخاب کنید . |
5 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل tweeter_shape_optimization_geom_sequence.mph دوبار کلیک کنید . |
6 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
تعاریف جهانی
پارامترهای هندسه
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات پارامترها ، هندسه پارامترها را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
پارامترهای مدل
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات پارامترها ، Model Parameters را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Parameters را پیدا کنید . ![]() |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل tweeter_shape_optimization_model_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
پارامترهای کوچک Thiele
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، Thiele Small Parameters را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Parameters را پیدا کنید . ![]() |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل tweeter_shape_optimization_thiele_small_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
تعاریف
متغیرهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | واحد | شرح |
THE | (L_e/(sin(n_e*pi/2)))*(acpr.omega[s/rad])^(n_e-1) | اچ | اندوکتانس سیم پیچ صدا (وابسته به فرکانس) |
Rp_E | (L_e/(cos(n_e*pi/2)))*(acpr.omega[s/rad])^(n_e)[ohm/H] | اوه | مقاومت (تلفات در سیستم مغناطیسی) |
obj_1 | (mic1-target_spl)^2+(mic2-target_spl)^2+(mic3-target_spl)^2+(mic4-target_spl)^2 | هدف بهینه سازی |
Domain Probe 1 (dom1)
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Domain Probe ، قسمت Source Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، سیم پیچ صدا را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن نام متغیر ، v0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت Expression text solid.u_tZ را تایپ کنید . |
Domain Point Probe 1
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | فقط دامنه 4 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Domain Point Probe ، قسمت Point Selection را پیدا کنید . |
4 | در ردیف مختصات ، z را روی r_eval قرار دهید . |
عبارت Point Probe 1 (ppb1)
1 | در پنجره Model Builder ، گره Domain Point Probe 1 را گسترش دهید ، سپس روی Point Probe Expression 1 (ppb1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Point Probe Expression ، mic1 را در قسمت متن نام متغیر تایپ کنید . |
3 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، acpr.Lp_t+10*log10((r_eval/1[m])^2) را تایپ کنید . |
4 | چک باکس Description را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Microphone 1 SPL را تایپ کنید . |
Domain Point Probe 2
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Definitions روی Domain Point Probe 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Domain Point Probe ، قسمت Point Selection را پیدا کنید . |
3 | در ردیف مختصات ، r را روی r_eval*sin(angle_eval/2/4) قرار دهید . |
4 | در ردیف مختصات ، z را روی r_eval*cos(angle_eval/2/4) قرار دهید . |
عبارت Point Probe 1 (ppb2)
1 | در پنجره Model Builder ، گره Domain Point Probe 2 را گسترش دهید ، سپس روی Point Probe Expression 1 (ppb2) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مربوط به Point Probe Expression ، mic2 را در قسمت متن نام متغیر تایپ کنید . |
3 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن توضیحات ، Microphone 2 SPL را تایپ کنید . |
Domain Point Probe 3
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Definitions روی Domain Point Probe 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Domain Point Probe ، قسمت Point Selection را پیدا کنید . |
3 | در ردیف مختصات ، r را روی r_eval*sin(angle_eval/2/4*3) قرار دهید . |
4 | در ردیف مختصات ، z را روی r_eval*cos (angle_eval/2/4*3) قرار دهید . |
عبارت Point Probe 1 (ppb3)
1 | در پنجره Model Builder ، گره Domain Point Probe 3 را گسترش دهید ، سپس روی Point Probe Expression 1 (ppb3) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مربوط به Point Probe Expression ، mic3 را در قسمت متن نام متغیر تایپ کنید . |
3 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن توضیحات ، Microphone 3 SPL را تایپ کنید . |
Domain Point Probe 4
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Definitions روی Domain Point Probe 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Domain Point Probe ، قسمت Point Selection را پیدا کنید . |
3 | در ردیف مختصات ، r را روی r_eval*sin(angle_eval/2/4*4) قرار دهید . |
4 | در ردیف مختصات ، z را روی r_eval*cos (angle_eval/2/4*4) قرار دهید . |
عبارت Point Probe 1 (ppb4)
1 | در پنجره Model Builder ، گره Domain Point Probe 4 را گسترش دهید ، سپس روی Point Probe Expression 1 (ppb4) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Point Probe Expression ، mic4 را در قسمت متن نام متغیر تایپ کنید . |
3 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن توضیحات ، Microphone 4 SPL را تایپ کنید . |
جزء 1 (COMP1)
دامنه شکل رایگان 1
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای دامنه شکل آزاد ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | ![]() |
4 | فقط دامنه های 2 و 3 را انتخاب کنید. |
مرز شکل آزاد 1
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Free Shape Boundary ، قسمت Boundary Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، Dome را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Filtering را پیدا کنید . از لیست R min ، Medium را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Control Variable Settings را پیدا کنید . در قسمت متن d max ، عبارت disp_dome را تایپ کنید . |
مرز شکل آزاد 2
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Free Shape Boundary ، قسمت Boundary Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، Waveguide را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Filtering را پیدا کنید . از لیست R min ، Medium را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Control Variable Settings را پیدا کنید . در قسمت متن d max ، عبارت disp_wave را تایپ کنید . |
تقارن / غلتک 1
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات Symmetry/Roller ، بخش Boundary Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، Symmetry/Roller Boundaries را انتخاب کنید . |
تعاریف
کاملاً منطبق بر لایه 1 (pml1)
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی لایه ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای لایه کاملاً منطبق ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، دامنه های PML را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Geometry را پیدا کنید . از لیست نوع ، استوانه ای را انتخاب کنید . |
5 | بخش Scaling را پیدا کنید . از لیست نوع کشش مختصات ، منطقی را انتخاب کنید . |
6 | روی Perfectly Matched Layer 1 (pml1) کلیک راست کرده و Materials>Browse Materials را انتخاب کنید . |
مرورگر مواد
1 | در پنجره Material Browser ، روی ![]() |
2 | از ریشه Application Libraries، به پوشه Acoustics_Module/Electroacoustic_Transducers بروید و روی فایل loudspeaker_driver_materials.mph دوبار کلیک کنید . |
3 | ![]() |
مواد را اضافه کنید
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Material بروید . |
3 | در درخت، Built-in>Air را انتخاب کنید . |
4 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در درخت، مواد درایور بلندگو > ترکیبی را انتخاب کنید . |
6 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
7 | در درخت، مواد درایور بلندگو > پارچه را انتخاب کنید . |
8 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
9 | در درخت، مواد درایور بلندگو > کویل را انتخاب کنید . |
10 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
11 | در درخت، مواد درایور بلندگو > فیبر شیشه ای را انتخاب کنید . |
12 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
13 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
مواد
الیاف شیشه (mat5)
1 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
2 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
3 | از لیست Selection ، Former را انتخاب کنید . |
آب (مت1)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Air (mat1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از فهرست انتخاب ، Air Domains را انتخاب کنید . |
کامپوزیت (mat2)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Composite (mat2) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، Dome را انتخاب کنید . |
پارچه (مت3)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Cloth (mat3) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، تعلیق را انتخاب کنید . |
کویل (mat4)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Coil (mat4) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، سیم پیچ صدا را انتخاب کنید . |
آکوستیک فشار، دامنه فرکانس (ACPR)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Pressure Acoustics, Frequency Domain (acpr) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای آکوستیک فشار ، دامنه فرکانس ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از فهرست انتخاب ، Air Domains را انتخاب کنید . |
آکوستیک منطقه باریک 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای آکوستیک منطقه باریک ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، مناطق باریک را انتخاب کنید . |
4 | قسمت خصوصیات کانال را پیدا کنید . از لیست نوع کانال ، Slit را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن h ، air_gap را تایپ کنید . |
Poroacoustics 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Poroacoustics ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، دامنه متخلخل را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Porous Matrix Properties را پیدا کنید . از لیست R f ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، rf_pa را تایپ کنید . |
5 | از لیست Constants ، Miki را انتخاب کنید . |
محاسبه میدان خارجی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای محاسبه میدان خارجی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، قسمت خارجی را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Exterior Field Calculation را پیدا کنید . از شرط موجود در لیست صفحه z = z 0 ، مرز سخت صدای متقارن/بی نهایت را انتخاب کنید . |
پوسته (پوسته)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Shell (Shell) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Shell ، بخش انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست Selection ، Shell Boundaries را انتخاب کنید . |
مواد الاستیک خطی 1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Shell (Shell) روی Linear Elastic Material 1 کلیک کنید .
میرایی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره Settings for Damping ، بخش Damping Settings را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع میرایی ، ضریب تلفات ایزوتروپیک را انتخاب کنید . |
مواد الاستیک خطی 1
در پنجره Model Builder ، روی Linear Elastic Material 1 کلیک کنید .
میرایی 2
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای میرایی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، تعلیق را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Damping Settings را پیدا کنید . از لیست پارامترهای ورودی ، نسبت میرایی را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن f 1 ، fmin را تایپ کنید . |
6 | در فیلد نوشتاری ζ 1 ، damp_susp را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن f 2 ، fmax را تایپ کنید . |
8 | در فیلد متنی ζ 2 ، damp_susp را تایپ کنید . |
ضخامت و افست 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)> Shell (Shell) روی Thickness and Offset 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Thickness and Offset ، قسمت Thickness and Offset را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متنی d 0 ، th_dome را تایپ کنید . |
ضخامت و افست 2
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای ضخامت و افست ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست Selection ، Former را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Thickness and Offset را پیدا کنید . در قسمت متنی d 0 ، th_former را تایپ کنید . |
ضخامت و افست 3
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای ضخامت و افست ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، تعلیق را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Thickness and Offset را پیدا کنید . در قسمت متنی d 0 ، th_susp را تایپ کنید . |
محدودیت ثابت 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای محدودیت ثابت ، قسمت انتخاب نقطه را پیدا کنید . |
3 | از لیست Selection ، Fixed Points را انتخاب کنید . |
مکانیک جامدات (جامدات)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Solid Mechanics (solid) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Solid Mechanics ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، سیم پیچ صدا را انتخاب کنید . |
بار بدن 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای بارگذاری بدنه ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، سیم پیچ صدا را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Force را پیدا کنید . از لیست نوع بار ، نیروی کل را انتخاب کنید . |
5 | بردار F tot را به صورت مشخص کنید |
0 | r |
BL*cir.R1_i | z |
مدار الکتریکی (دایره)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Electrical Circuit (cir) کلیک کنید .
منبع ولتاژ 1 (V1)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی منبع ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات منبع ولتاژ ، بخش اتصالات گره را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 1 |
n | 0 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن v src ، V0 را تایپ کنید . |
مقاومت 1 (R1)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقاومت ، بخش Node Connections را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 1 |
n | 2 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن R ، R_g را تایپ کنید . |
مقاومت 2 (R2)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقاومت ، بخش Node Connections را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 2 |
n | 3 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن R ، R_E را تایپ کنید . |
سلف 1 (L1)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Inductor ، بخش Node Connections را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 3 |
n | 4 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن L ، L_E را تایپ کنید . |
مقاومت 3 (R3)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقاومت ، بخش Node Connections را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 3 |
n | 4 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن R ، Rp_E را تایپ کنید . |
منبع ولتاژ 2 (V2)
1 | در نوار ابزار مدار الکتریکی ، روی منبع ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات منبع ولتاژ ، بخش اتصالات گره را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
برچسب | نام گره ها |
پ | 4 |
n | 0 |
4 | قسمت Device Parameters را پیدا کنید . در قسمت متن v src ، BL*v0 را تایپ کنید . |
چند فیزیک
مرز ساختار آکوستیک 2 (asb2)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Multiphysics راست کلیک کرده و Acoustic-Structure Boundary را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره Settings for Acoustic-Structure Boundary ، قسمت Boundary Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، همه مرزها را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Coupled Interfaces را پیدا کنید . از لیست ساختار ، مکانیک جامدات (جامد) را انتخاب کنید . |
اتصال ساختار نازک جامد 1 (sshc1)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Multiphysics راست کلیک کرده و Solid-Thin Structure Connection را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اتصال ساختار نازک جامد ، بخش تنظیمات اتصال را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع اتصال ، مرزهای مشترک را انتخاب کنید . |
مش 1
Quad رایگان 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Free Quad ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | فقط دامنه های 1، 4، 7، 8 و 11 را انتخاب کنید. |
سایز 1
1 | روی Free Quad 1 کلیک راست کرده و Size را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، مناطق باریک را انتخاب کنید . |
4 | بخش اندازه عنصر را پیدا کنید . روی دکمه Custom کلیک کنید . |
5 | قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید . |
6 | کادر انتخاب حداکثر اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، air_gap را تایپ کنید . |
اندازه
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Mesh 1 روی Size کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید . |
3 | روی دکمه Custom کلیک کنید . |
4 | قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید . در قسمت متن حداکثر اندازه عنصر ، lam0/5 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متنی Minimum size element ، r1_susp را تایپ کنید . |
6 | ![]() |
مثلثی رایگان 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Free Triangular ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | فقط دامنه های 2، 3، 6، 9 و 10 را انتخاب کنید. |
سایز 1
1 | روی Free Triangular 1 کلیک راست کرده و Size را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، Dome را انتخاب کنید . |
5 | بخش اندازه عنصر را پیدا کنید . روی دکمه Custom کلیک کنید . |
6 | قسمت پارامترهای اندازه عنصر را پیدا کنید . |
7 | کادر انتخاب حداکثر اندازه عنصر را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، mesh_optim را تایپ کنید . |
سایز ۲
1 | روی Size 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، Waveguide را انتخاب کنید . |
نقشه برداری 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mapped ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه های PML را انتخاب کنید . |
توزیع 1
1 | روی Mapped 1 کلیک راست کرده و Distribution را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 41 و 42 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای توزیع ، بخش توزیع را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متنی Number of elements ، عدد 6 را تایپ کنید . |
5 | ![]() |
لایه های مرزی 1
1 | در نوار ابزار Mesh ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای لایه های مرزی ، قسمت انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | فقط دامنه های 3 و 4 را انتخاب کنید. |
5 | برای گسترش بخش Transition کلیک کنید . کادر بررسی Smooth transition to interior mesh را پاک کنید . |
ویژگی های لایه مرزی
1 | در پنجره Model Builder ، روی Boundary Layer Properties کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای ویژگی های لایه مرزی ، قسمت انتخاب مرز را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، قسمت خارجی را انتخاب کنید . |
4 | قسمت لایه ها را پیدا کنید . در قسمت متنی Number of layers عدد 1 را تایپ کنید . |
5 | ![]() |
مطالعه 1 – طراحی اولیه
1 | در پنجره Model Builder ، روی Study 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 1 – Initial Design را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
مرحله 1: دامنه فرکانس
1 | در پنجره Model Builder ، در مطالعه 1 – Initial Design، روی Step 1: Frequency Domain کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Frequencies محدوده(fmin,(fmax-fmin)/(nf-1),fmax) را تایپ کنید . |
4 | برای گسترش بخش Results while Solving کلیک کنید . از لیست Probes ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Physics and Variables Selection را پیدا کنید . در جدول، کادرهای حل برای هندسه تغییر شکل (کامپوننت 1) و بهینه سازی شکل (جزء 1) را پاک کنید . |
6 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، ![]() |
نتایج
در پنجره Model Builder ، گره Results را گسترش دهید .
مطالعه 1 – طرح اولیه/راه حل 1 (sol1)
در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets را گسترش دهید ، سپس روی Study 1 – Initial Design/Solution 1 (sol1) کلیک کنید .
انتخاب
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه های تجسمی را انتخاب کنید . |
مطالعه 1 – طرح اولیه / انقلاب
1 | روی Study 1 – Initial Design/Solution 1 (sol1) کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره Model Builder ، روی Study 1 – Initial Design/Solution 1 (2) (sol1) کلیک کنید . |
3 | در پنجره تنظیمات راه حل ، Study 1 – Initial Design/Revolution را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
انتخاب
1 | در پنجره Model Builder ، روی Selection کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | از لیست Selection ، Revolution Boundaries را انتخاب کنید . |
Revolution 2D – طراحی اولیه
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Revolution 2D ، Revolution 2D – Initial Design را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، مطالعه 1 – Initial Design/Revolution (sol1) را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش Revolution Layers کلیک کنید . در قسمت متن زاویه شروع ، 90 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت نوشتار زاویه انقلاب ، 90 را تایپ کنید . |
6 | کادر بررسی Add end caps را اگر چرخش کامل نیست پاک کنید . |
7 | برای گسترش بخش Advanced کلیک کنید . تیک Define variables را انتخاب کنید . |
آینه 2 بعدی 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 2D ، روی قسمت Advanced کلیک کنید . |
3 | تیک Define variables را انتخاب کنید . |
سطح فشار صدا روی محور در 1 متر
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، سطح فشار صدا روی محور را در 1 متر در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
5 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، فرک (Hz) را تایپ کنید . |
6 | کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، SPL (dB) را تایپ کنید . |
7 | قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست Position ، Lower middle را انتخاب کنید . |
جهانی 1
1 | روی سطح فشار صدا روی محور در ۱ متر کلیک راست کرده و Global را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mic1 | دسی بل | SPL در 1 متر (نزدیک میدان) – طراحی اولیه |
4 | در نوار ابزار سطح فشار صدا روی محور در 1 متر ، روی ![]() |
سطح فشار صدا روی محور در 1 متر
در پنجره Model Builder ، روی سطح فشار صدا روی محور در 1 متر کلیک کنید .
گروه اکتاو 1
1 | در نوار ابزار سطح فشار صدا روی محور در 1 متر ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Octave Band ، قسمت Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، جهانی را انتخاب کنید . |
4 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت Expression text pext(0,1[m]) را تایپ کنید . |
5 | چک باکس Description را انتخاب کنید . در فیلد نوشتاری مرتبط، SPL را در 1 متر (قسمت بیرونی) تایپ کنید – Initial Design . |
6 | قسمت Plot را پیدا کنید . از لیست Quantity ، چگالی طیفی توان پیوسته را انتخاب کنید . |
7 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار سطح فشار صدا روی محور در 1 متر ، روی ![]() |
جهانی 2
1 | روی سطح فشار صدا روی محور در ۱ متر کلیک راست کرده و Global را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
target_spl | دسی بل |
4 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست خط ، نقطه نقطه را انتخاب کنید . |
5 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
6 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را پاک کنید . |
7 | در نوار ابزار سطح فشار صدا روی محور در 1 متر ، روی ![]() |
جهت دهی
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، Directivity را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
جهت دهی 1
1 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Directivity ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | از لیست Normalization ، None را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن Expression ، acpr.efc1.Lp_pext-target_spl را تایپ کنید . |
5 | بخش ارزیابی را پیدا کنید . زیربخش Angles را پیدا کنید . از لیست محدودیت ، دستی را انتخاب کنید . |
6 | در فیلد متن شروع φ ، -90 را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متنی محدوده φ ، 90 را تایپ کنید . |
8 | زیربخش فاصله ارزیابی را پیدا کنید . در قسمت متن Radius ، 1000 را تایپ کنید . |
9 | قسمت Levels را پیدا کنید . از لیست روش ورود ، سطوح را انتخاب کنید . |
10 | در قسمت متن Levels ، -42 -30 -24 -18 -12 -6 -3 3 6 9 را تایپ کنید . |
11 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . از لیست Layout ، فرکانس در محور y را انتخاب کنید . |
12 | تیک Color legend را پاک کنید . |
13 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
جهت دهی 2
1 | روی Directivity 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Directivity ، بخش Levels را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Levels ، -6 -3 3 6 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
5 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
6 | از لیست نوع Contour ، خط را انتخاب کنید . |
7 | از لیست Width ، 1 را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
سطح فشار صوت
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، سطح فشار صدا را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را پاک کنید . |
سطح 1
1 | روی Sound Pressure Level کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Expression ، acpr.Lp_t را تایپ کنید . |
فیلتر 1
1 | روی Surface 1 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید . |
3 | در قسمت عبارت Logical for inclusion متن، mir1x<0 را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Sound Pressure Level ، روی ![]() |
خط 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Sound Pressure Level راست کلیک کرده و Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات خط ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
5 | از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
فیلتر 1
1 | روی خط 1 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید . |
3 | در قسمت عبارت Logical for inclusion متن، mir1x<0 را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Sound Pressure Level ، روی ![]() |
خط 2
1 | در پنجره Model Builder ، در Results>Sound Pressure Level روی Line 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Line ، قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع خط ، لوله را انتخاب کنید . |
4 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
تغییر شکل 1
1 | روی Line 2 کلیک راست کرده و Deformation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای تغییر شکل ، بخش مقیاس را پیدا کنید . |
3 | تیک گزینه Scale factor را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 10000 را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Sound Pressure Level ، روی ![]() |
هندسه
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، Geometry را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | روی Geometry کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
5 | از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
فیلتر 1
1 | روی Surface 1 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید . |
3 | در قسمت عبارت Logical for inclusion متن (rev1y>0)*(rev1x<0) را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
اضافه کردن مطالعه
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Study بروید . |
3 | زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید . |
4 | روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
مطالعه 2 – بهینه سازی
1 | در پنجره Model Builder ، روی Study 2 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study 2 – Optimization را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
بهینه سازی شکل
1 | در نوار ابزار مطالعه ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Shape Optimization ، بخش Optimization Solver را پیدا کنید . |
3 | در قسمت حداکثر تعداد تکرار ، 20 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Objective Function را پیدا کنید . از لیست راه حل ، حداکثر اهداف را انتخاب کنید . |
5 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | شرح |
log10 (comp1.obj_1) |
6 | قسمت Output while Solving را پیدا کنید . از لیست Probes ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
مرحله 1: دامنه فرکانس
1 | در پنجره Model Builder ، روی Step 1: Frequency Domain کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Frequencies محدوده(fmin_optim,(fmax_optim-fmin_optim)/(nf_optim-1),fmax_optim) را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار مطالعه ، ![]() |
نتایج
مطالعه 2 – بهینه سازی / راه حل 2 (sol2)
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets روی مطالعه 2 – Optimization /Solution 2 (sol2) کلیک کنید .
انتخاب
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه های تجسمی را انتخاب کنید . |
بهینه سازی شکل
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، Shape Optimization را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مجموعه داده ، مطالعه 2 – بهینه سازی / راه حل 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار Shape Optimization ، روی ![]() |
5 | ![]() |
6 | قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
7 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
8 | از لیست Frame ، هندسه (Rg، PHIg، Zg) را انتخاب کنید . |
خط 1
1 | روی Shape Optimization کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات خط ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text، 1 را تایپ کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
5 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
پیکان خط 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Shape Optimization کلیک راست کرده و Arrow Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن r-component ، fsd1.dRg را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن z-component ، fsd1.dZg را تایپ کنید . |
5 | قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . از لیست قرار دادن ، گره های مش را انتخاب کنید . |
6 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک گزینه Scale factor را انتخاب کنید . |
7 | از لیست پایه پیکان ، Head را انتخاب کنید . |
بیان رنگ 1
1 | روی Arrow Line 1 کلیک راست کرده و Color Expression را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Expression ، fsd1.rel_disp را تایپ کنید . |
4 | برای گسترش بخش Range کلیک کنید . تیک گزینه Manual color range را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت Maximum text، 1 را تایپ کنید . |
6 | در نوار ابزار Shape Optimization ، روی ![]() |
مطالعه 2 – بهینه سازی
بهینه سازی شکل
1 | در پنجره Model Builder ، در مطالعه 2 – Optimization روی Shape Optimization کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای بهینه سازی شکل ، بخش خروجی هنگام حل را پیدا کنید . |
3 | کادر Plot را انتخاب کنید . |
4 | از لیست گروه Plot ، Shape Optimization را انتخاب کنید . |
5 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، ![]() |
اضافه کردن مطالعه
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Study بروید . |
3 | زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید . |
4 | روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
مطالعه 3
مرحله 1: دامنه فرکانس
1 | در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
2 | در قسمت متن Frequencies محدوده(fmin,(fmax-fmin)/(nf-1),fmax) را تایپ کنید . |
3 | قسمت Physics and Variables Selection را پیدا کنید . در جدول، کادرهای حل برای هندسه تغییر شکل (کامپوننت 1) و بهینه سازی شکل (جزء 1) را پاک کنید . |
4 | برای گسترش بخش Values of Dependent Variables کلیک کنید . مقادیر متغیرهای حل نشده را برای بخش فرعی پیدا کنید . از لیست تنظیمات ، کنترل کاربر را انتخاب کنید . |
5 | از لیست روش ، راه حل را انتخاب کنید . |
6 | از لیست مطالعه ، مطالعه 2 – بهینه سازی ، دامنه فرکانس را انتخاب کنید . |
7 | قسمت Results When Solving را پیدا کنید . از لیست Probes ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
8 | در پنجره Model Builder ، روی Study 3 کلیک کنید . |
9 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، قسمت تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
10 | تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
11 | در قسمت نوشتار Label ، Study 3 – Optimized Design را تایپ کنید . |
12 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، ![]() |
نتایج
راه حل کاوشگر 4 (sol3)
در پنجره Model Builder ، در Results>Datasets روی Probe Solution 4 (sol3) کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
مطالعه 3 – طراحی بهینه/راه حل 3 (sol3)
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets روی مطالعه 3 – Optimized Design/Solution 3 (sol3) کلیک کنید .
انتخاب
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه های تجسمی را انتخاب کنید . |
مطالعه 3 – طراحی/انقلاب بهینه شده
1 | روی Study 3 – Optimized Design/Solution 3 (sol3) کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات راه حل ، Study 3 – Optimized Design/Revolution را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
انتخاب
1 | در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets>Study 3 – Optimized Design/Revolution (sol3) را گسترش دهید ، سپس روی Selection کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | از لیست Selection ، Revolution Boundaries را انتخاب کنید . |
Revolution 2D – طراحی بهینه
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Revolution 2D ، Revolution 2D – Optimized Design را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی/انقلاب بهینه (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Revolution Layers را پیدا کنید . در قسمت نوشتار زاویه انقلاب ، 90 را تایپ کنید . |
5 | کادر بررسی Add end caps را اگر چرخش کامل نیست پاک کنید . |
6 | قسمت Advanced را پیدا کنید . تیک Define variables را انتخاب کنید . |
جهانی 3
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results >On-axis Sound Pressure Level at 1m روی Global 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای جهانی ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mic1 | دسی بل | SPL در 1 متر (نزدیک میدان) – بهینه شده است |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست Line ، Dashed را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، چرخه (بازنشانی) را انتخاب کنید . |
گروه اکتاو 2
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Results>On-axis Sound Pressure Level at 1m روی Octave Band 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Octave Band ، قسمت Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت متن توضیحات ، SPL را در 1 متر (فیلد خارجی) تایپ کنید – Optimized . |
5 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست Line ، Dashed را انتخاب کنید . |
جهت دهی 3
1 | در پنجره Model Builder ، در Results>Directivity روی Directivity 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Directivity ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | بخش ارزیابی را پیدا کنید . زیربخش Angles را پیدا کنید . در فیلد متن شروع φ ، 0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . چک باکس Color legend را انتخاب کنید . |
جهت 4
1 | در پنجره Model Builder ، در Results>Directivity روی Directivity 2 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Directivity ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | بخش ارزیابی را پیدا کنید . زیربخش Angles را پیدا کنید . در فیلد متن شروع φ ، 0 را تایپ کنید . |
5 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
بخش های خط 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Directivity کلیک راست کرده و Line Segments را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای بخشهای خط ، بخش x-Coordinates را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
-angle_eval/2 | درجه | |
angle_eval/2 | درجه | |
angle_eval/2 | درجه | |
-angle_eval/2 | درجه | |
-angle_eval/2 | درجه |
4 | قسمت y-Coordinates را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
fmin_optim | هرتز | حداقل فرکانس بهینه شده برای |
fmin_optim | هرتز | حداقل فرکانس بهینه شده برای |
fmax_optim | هرتز | حداکثر فرکانس بهینه شده برای |
fmax_optim | هرتز | حداکثر فرکانس بهینه شده برای |
fmin_optim | هرتز | حداقل فرکانس بهینه شده برای |
5 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست Line ، Dashed را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
7 | از لیست Width ، 1 را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
بخش های خط 2
1 | روی Directivity کلیک راست کرده و Line Segments را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای بخشهای خط ، بخش x-Coordinates را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
0 | 1 | |
0 | 1 |
4 | قسمت y-Coordinates را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
fmin | هرتز | حداقل فرکانس تحلیل شده |
fmax | هرتز | حداکثر فرکانس تحلیل شده |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست Line ، Dash-dot را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
7 | از لیست Width ، 1 را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار Directivity ، روی ![]() |
سطح 2
1 | در پنجره Model Builder ، روی Sound Pressure Level راست کلیک کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، acpr.Lp_t را تایپ کنید . |
5 | برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید . از لیست Plot ، Surface 1 را انتخاب کنید . |
6 | در نوار ابزار Sound Pressure Level ، روی ![]() |
7 | ![]() |
خط 3
1 | روی Sound Pressure Level کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات خط ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
خط 4
1 | روی Sound Pressure Level کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات خط ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 3 – طراحی بهینه /راه حل 3 (sol3) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست نوع خط ، لوله را انتخاب کنید . |
6 | برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید . از لیست Plot ، خط 2 را انتخاب کنید . |
تغییر شکل 1
روی خط 4 کلیک راست کرده و Deformation را انتخاب کنید .
سطح 2
1 | در پنجره Model Builder ، روی Geometry کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Revolution 2D – Optimized Design را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، سفارشی را انتخاب کنید . |
7 | در ویندوز، روی نوار رنگی زیر کلیک کنید، یا – اگر از دسکتاپ چند پلتفرمی استفاده می کنید – روی دکمه Color کلیک کنید. |
8 | روی تعریف رنگ های سفارشی کلیک کنید . |
9 | مقادیر RGB را به ترتیب روی 105، 105 و 105 قرار دهید. |
10 | روی افزودن به رنگ های سفارشی کلیک کنید . |
11 | روی نمایش تنها پالت رنگ یا تأیید در دسکتاپ چند پلتفرمی کلیک کنید . |
فیلتر 1
1 | روی Surface 2 کلیک راست کرده و Filter را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، قسمت انتخاب عنصر را پیدا کنید . |
3 | در قسمت عبارت Logical for inclusion متن (rev2y>0)*(rev2x>0) را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
خط 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Geometry کلیک راست کرده و Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات خط ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Revolution 2D – Optimized Design را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت Expression text 0 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید . |
6 | از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
7 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
8 | ![]() |
کانتور 1
1 | روی Geometry کلیک راست کرده و Contour را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Contour ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Revolution 2D – Optimized Design را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expression را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، fsd1.rel_disp را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . ![]() |
6 | در کادر محاوره ای Color Table ، Thermal>HeatCamera را در درخت انتخاب کنید. |
7 | روی OK کلیک کنید . |
8 | در پنجره تنظیمات برای Contour ، بخش Coloring and Style را پیدا کنید . |
9 | تیک Color legend را پاک کنید . |
10 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
دستورالعمل مدلسازی هندسه
اگر می خواهید هندسه را خودتان ایجاد کنید، این مراحل را دنبال کنید.
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی
Model Wizard کلیک کنید .

مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی ![]() |
2 | ![]() |
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 | ![]() |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل tweeter_shape_optimization_geometry_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
هندسه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید . |
3 | از لیست واحد طول ، میلی متر را انتخاب کنید . |
مستطیل 1 (r1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width ، r_model+th_pml را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، h_model+th_pml را تایپ کنید . |
5 | برای گسترش بخش لایه ها کلیک کنید . قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن z ، -h_former+h_voice_coil/2-h_top_plate/2-h_back-h_waveguide را تایپ کنید . |
6 | قسمت لایه ها را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام لایه | ضخامت (میلی متر) |
لایه 1 | th_pml |
7 | تیک Layers را در سمت راست انتخاب کنید . |
8 | تیک Layers on bottom را پاک کنید . |
9 | تیک Layers on top را انتخاب کنید . |
10 | ![]() |
مستطیل 2 (r2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width ، th_voice_coil+2*air_gap را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، h_voice_coil را تایپ کنید . |
5 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن r ، d_voice_coil/2-air_gap را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متن z ، -h_former-h_waveguide را تایپ کنید . |
7 | قسمت لایه ها را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام لایه | ضخامت (میلی متر) |
لایه 1 | شکاف هوا |
8 | تیک لایه های سمت چپ را انتخاب کنید . |
9 | تیک Layers را در سمت راست انتخاب کنید . |
10 | تیک Layers on bottom را پاک کنید . |
11 | ![]() |
چند ضلعی 1 (pol1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره Settings for Polygon ، بخش Object Type را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع ، منحنی باز را انتخاب کنید . |
4 | بخش مختصات را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
R (MM) | Z (MM) |
0 | -h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2-air_gap | -h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2-air_gap | -h_former+h_voice_coil/2-h_top_plate/2-h_back-h_waveguide |
d_magnet/2 | -h_former+h_voice_coil/2-h_top_plate/2-h_back-h_waveguide |
d_magnet/2 | -h_former+h_voice_coil/2-h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2+th_voice_coil+ air_gap | -h_former+h_voice_coil/2-h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2+th_voice_coil+ air_gap | -h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp | -h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp | -h_waveguide |
5 | ![]() |
منحنی درونیابی 1 (ic1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Interpolation Curve ، بخش Interpolation Points را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
R (MM) | Z (MM) |
0 | d1-h_waveguide |
(d_voice_coil/2)*1/5 | d2-h_waveguide |
(d_voice_coil/2)*2/5 | d3-h_waveguide |
(d_voice_coil/2)*3/5 | d4-h_waveguide |
(d_voice_coil/2)*4/5 | d5-h_waveguide |
(d_voice_coil/2)*5/5 | -h_waveguide |
4 | قسمت End Conditions را پیدا کنید . از لیست شرط در نقطه شروع ، جهت مماس را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن r ، cos(alpha1) را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متن z ، -sin(alpha1) را تایپ کنید . |
7 | از لیست شرط در نقطه پایانی ، جهت مماس را انتخاب کنید . |
8 | در قسمت متن r ، cos(alpha2) را تایپ کنید . |
9 | در قسمت متن z ، -sin(alpha2) را تایپ کنید . |
10 | ![]() |
منحنی درونیابی 2 (ic2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Interpolation Curve ، بخش Interpolation Points را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
R (MM) | Z (MM) |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp | -h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp))*1/5 | w1-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp))*2/5 | w2-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp))*3/5 | w3-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp))*4/5 | w4-h_waveguide |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp))*5/5 | 0 |
4 | قسمت End Conditions را پیدا کنید . از لیست شرط در نقطه شروع ، جهت مماس را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن r ، cos(beta1) را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متن z ، sin(beta1) را تایپ کنید . |
7 | از لیست شرط در نقطه پایانی ، جهت مماس را انتخاب کنید . |
8 | در قسمت متن r ، cos(beta2) را تایپ کنید . |
9 | در قسمت متن z ، sin(beta2) را تایپ کنید . |
10 | ![]() |
سابق
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره Settings for Line Segment ، در قسمت Label text Former را تایپ کنید . |
3 | در شی ic1 ، فقط نقطه 2 را انتخاب کنید. |
4 | قسمت Endpoint را پیدا کنید . زیربخش End vertex را پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن ![]() |
5 | در شیء r2 ، فقط نقطه 3 را انتخاب کنید. |
6 | قسمت Selections of Resulting Entities را پیدا کنید . تیک گزینه Resulting objects selection را انتخاب کنید . |
7 | ![]() |
بخش خط 2 (ls2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در شی ic2 ، فقط نقطه 2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Line Segment ، قسمت Endpoint را پیدا کنید . |
4 | از لیست Specify ، Coordinates را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن r ، r_model+th_pml را تایپ کنید . |
6 | ![]() |
قوس دایره ای 1 (ca1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای قوس دایره ای ، قسمت مرکز را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن r ، d_voice_coil/2+r1_susp را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن z ، (-h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2)*2/3-h_waveguide را تایپ کنید . |
5 | بخش Radius را پیدا کنید . در قسمت متن Radius ، r1_susp را تایپ کنید . |
6 | قسمت Angles را پیدا کنید . در قسمت نوشتار زاویه پایان ، 180 را تایپ کنید . |
7 | ![]() |
قوس دایره ای 2 (ca2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای قوس دایره ای ، قسمت مرکز را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن r ، d_voice_coil/2+2*r1_susp+r2_susp را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن z ، (-h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2)*2/3-h_waveguide را تایپ کنید . |
5 | بخش Radius را پیدا کنید . در قسمت متن Radius ، r2_susp را تایپ کنید . |
6 | قسمت Angles را پیدا کنید . در قسمت متن زاویه شروع ، -180 را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متنی زاویه پایان ، 0 را تایپ کنید . |
8 | ![]() |
قوس دایره ای 3 (ca3)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای قوس دایره ای ، قسمت مرکز را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن r ، d_voice_coil/2+3*r1_susp+2*r2_susp را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن z ، (-h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2)*2/3-h_waveguide را تایپ کنید . |
5 | بخش Radius را پیدا کنید . در قسمت متن Radius ، r1_susp را تایپ کنید . |
6 | قسمت Angles را پیدا کنید . در قسمت نوشتار زاویه پایان ، 180 را تایپ کنید . |
7 | ![]() |
آینه 1 (mir1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | فقط اشیاء ca1 ، ca2 و ca3 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Mirror ، بخش ورودی را پیدا کنید . |
4 | چک باکس Keep input objects را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Point on Line of Reflection را پیدا کنید . در قسمت متن z ، (-h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2)/2 -h_waveguide را تایپ کنید . |
6 | قسمت Normal Vector to Line of Reflection را پیدا کنید . در قسمت متن r عدد 0 را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن z ، 4 را تایپ کنید . |
8 | ![]() |
چند ضلعی 2 (pol2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره Settings for Polygon ، بخش Object Type را پیدا کنید . |
3 | از لیست نوع ، منحنی باز را انتخاب کنید . |
4 | بخش مختصات را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
R (MM) | Z (MM) |
0 | r_model/4 |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp)) | r_model/4 |
d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp+(d_waveguide/2-(d_voice_coil/2+4*r1_susp+2*r2_susp)) | 0 |
5 | ![]() |
دامنه متخلخل
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، دامنه Porous Domain را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Size and Shape را پیدا کنید . در قسمت متن Width ، d_porous/2 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، h_porous را تایپ کنید . |
5 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن z ، -h_former+h_voice_coil/2+h_top_plate/2-h_waveguide را تایپ کنید . |
6 | قسمت Selections of Resulting Entities را پیدا کنید . تیک گزینه Resulting objects selection را انتخاب کنید . |
7 | ![]() |
اتحادیه 1 (uni1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | فقط شی r1 را انتخاب کنید. |
3 | ![]() |
4 | در پنجره تنظیمات برای Union ، روی ![]() |
حذف نهادهای 1 (del1)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Geometry 1 کلیک راست کرده و Delete Entities را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حذف نهادها ، بخش Entities یا Objects to Delete را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | در شی uni1 فقط دامنه های 1، 13 و 14 را انتخاب کنید. |
5 | ![]() |
دامنه های PML
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، دامنه های PML را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | در شی del1 ، فقط دامنه های 5، 12 و 13 را انتخاب کنید. |
سیم پیچ صدا
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، سیم پیچ صوتی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | در شی del1 ، فقط دامنه 8 را انتخاب کنید. |
دامنه های هوایی
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب مکمل ، Air Domains را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Input Entities را پیدا کنید . ![]() |
4 | در کادر محاورهای افزودن ، سیم پیچ صدا را در فهرست انتخابها برای معکوس کردن انتخاب کنید . |
5 | روی OK کلیک کنید . |
مناطق باریک
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، مناطق باریک را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | در شی del1 ، فقط دامنه های 7 و 11 را انتخاب کنید. |
دامنه های بصری سازی
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Visualization Domains را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | در شی del1 ، فقط دامنه های 1-3، 6، 7 و 9-11 را انتخاب کنید. |
میدان خارجی
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، قسمت Exterior Field را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط مرزهای 9 و 39 را انتخاب کنید. |
گنبد
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Dome را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط مرز 46 را انتخاب کنید. |
تقارن / مرزهای غلتکی
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Symmetry/Roller Boundaries را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط مرزهای 3 و 5 را انتخاب کنید. |
تعلیق
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Suspension را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط Boundaries 47–52 را انتخاب کنید. |
مرزهای انقلاب
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Revolution Boundaries را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط مرزهای 2، 4، 11–15، 17، 19–25، 28–36 و 46–53 را انتخاب کنید. |
مرزهای پوسته
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب اتحادیه ، مرزهای پوسته را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Geometric Entity Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Input Entities را پیدا کنید . ![]() |
5 | در کادر محاورهای افزودن ، در لیست انتخابها برای افزودن ، Former ، Dome و Suspension را انتخاب کنید . |
6 | روی OK کلیک کنید . |
موجبر
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Waveguide را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط مرز 53 را انتخاب کنید. |
نقاط ثابت
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب صریح ، Fixed Points را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Entities to Select را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، نقطه را انتخاب کنید . |
4 | در شی del1 ، فقط نقاط 31 و 32 را انتخاب کنید. |