 |
فونداسیون کم عمق روی خاک غیراشباع
معرفی
رفتار هیدرومکانیکی خاک غیر اشباع، مانند نشست و برآمدگی، موضوع مهمی در مهندسی ژئوتکنیک است. نشست و برخاستن تا حد زیادی به میزان اشباع و مکش در خاک و شرایط بارگذاری بستگی دارد. برای مطالعه این پدیده ها، این مثال به یک پی کم عمق که بر روی یک خاک غیر اشباع قرار دارد نگاه می کند. تنظیم مسئله و هندسه از مثال ارائه شده در Ref الهام گرفته شده است. 1 . به منظور نشان دادن نشست و برآمدگی خاک غیراشباع، از مدل بادامک-رس اصلاح شده (MCC) و مدل پایه بارسلونا توسعه یافته (BBMx) استفاده شده است. از بین این دو مدل سازنده، مدل دوم برای مدل سازی خاک های غیر اشباع مناسب تر است زیرا اثر مکش را در رابطه سازنده آن لحاظ می کند.
تعریف مدل
در این مثال، یک لایه خاک به عرض 10 متر و عمق 5 متر مورد مطالعه قرار گرفته است. یک پایه به عرض 1 متر در بالای لایه قرار می گیرد که فشار پایه را به طور تدریجی افزایش می دهد. در ابتدا سطح آب زیرزمینی 3 متر زیر سطح است. سپس این سطح خط فریتیک را که زیر آن خاک اشباع شده و بالای آن غیراشباع است، مشخص می کند. به منظور بررسی اثرات خیس شدن، سطح آب زیرزمینی را افزایش می‌دهند تا پس از اعمال فشار کامل پایه، خاک کاملاً اشباع شود.
شکل 1: ابعاد، شرایط مرزی و بار فشاری برای خاک غیراشباع.
خواص خاک
خواص لایه خاک در جدول 1 آورده شده است .
ویژگی | متغیر | ارزش |
نسبت پواسون | n | 0.2 |
تراکم خاک | ρ s | 1743 کیلوگرم بر متر مکعب |
تراکم آب | r w | 1000 کیلوگرم بر متر مکعب |
ویسکوزیته دینامیکی آب | μ w | 0.001 Pa.s |
شاخص تورم | ک | 0.006 |
شاخص تورم برای تغییرات در مکش | κ s | 0.008 |
شاخص فشرده سازی در حالت اشباع | ل | 0.22 |
شاخص تراکم برای تغییرات مکش | λ s | 0.123 |
شیب خط حالت بحرانی | م | 1.24 |
پارامتر وزن | w | 0.4 |
پارامتر سختی خاک | متر | 50 کیلو پاسکال |
پارامتر هموارسازی پتانسیل پلاستیک | b s | 10 |
نسبت کشش به مکش | k s | 0.6 |
مقدار بازده اولیه برای مکش | s y | 100 کیلو پاسکال |
نسبت خالی اولیه | e 0 | 1.8 |
فشار مرجع | ص ref | 18 کیلو پاسکال |
فشار تثبیت اولیه | p c0 | 80 کیلو پاسکال |
محدودیت ها و بارها
• | لایه خاک توسط یک پایه صلب و کاملاً ناصاف پشتیبانی می شود. یک محدودیت ثابت در مرز افقی پایین اعمال کنید. |
• | از شرایط مرزی غلتکی در مرز عمودی چپ، تقارن به سمت راست استفاده کنید. |
• | هد فشار 3 متر در رابط معادله ریچارد اختصاص داده شده است. این هد فشار پس از آن به 5 متر افزایش می یابد. |
• | بار گرانشی با استفاده از گره گرانشی اعمال می شود . فشار منافذ در ناحیه اشباع نمونه خاک با استفاده از گره استرس خارجی اعمال می شود . |
• | یک بار مرزی در بالای لایه خاک اعمال می شود تا وزن پایه را مدل سازی کند، شکل 1 را ببینید . |
نتایج و بحث
شکل 2 فشار منفذی را در سطوح مختلف آب زیرزمینی در خاک نشان می دهد. مقادیر منفی فشار منفذی مناطق غیر اشباع را نشان می دهد.
شکل 2: فشار منفذی در سطوح مختلف آب زیرزمینی.
برای خاک های اشباع، هر دو مدل MCC و BBMx از اصل تنش موثر برای محاسبه فشار حفره استفاده می کنند. در حالی که برای خاک های غیر اشباع، مدل BBMx فشار منفذی منفی را با گنجاندن مکش به عنوان پارامتر مدل در تابع تسلیم و پتانسیل پلاستیک محاسبه می کند. برخلاف مدل BBMx، مکش در مدل MCC گنجانده نشده است که باعث می شود برای مدل سازی خاک های غیر اشباع مناسب نباشد.
توزیع کرنش حجمی پلاستیک به دست آمده با هر دو مدل ماده، در سطح آب زیرزمینی برابر با 3 متر، در شکل 3 نشان داده شده است . با مدل MCC، در مقایسه با نتایج مدل BBMx، ناحیه بزرگ‌تری از خاک در زیر پایه در معرض تغییر شکل پلاستیکی قرار می‌گیرد. همین مشاهدات در Ref. 1 . با این حال، هنگامی که سطح آب زیرزمینی افزایش می یابد، کاهش مکش منجر به کرنش های پلاستیکی اضافی با مدل BBMx می شود. در مقابل، همانطور که در شکل 4 نشان داده شده است ، هنگام استفاده از مدل MCC، هیچ گونه کرنش پلاستیک اضافی قابل توجهی مشاهده نمی شود. با این حال، تغییرات ناچیز در کرنش پلاستیک به دلیل تغییرات در تنش موثر قابل مشاهده است. توزیع تنش فون میزس برای خاک کاملاً اشباع در نشان داده شده استشکل 5 و شکل 6 . هنگام مقایسه دو مدل خاک به طور مشخص متفاوت است. این نتایج بر اهمیت گنجاندن مکش به عنوان یک پارامتر سازنده در مدل‌های خاک در نظر گرفته شده برای مدل‌سازی خاک‌های نیمه اشباع تأکید می‌کند.
شکل 3: کرنش حجمی پلاستیک برای سطح آب زیرزمینی معادل 3 متر.
شکل 4: کرنش حجمی پلاستیک برای سطح آب زیرزمینی معادل 5 متر.
شکل 5: توزیع تنش فون میزس با مدل MCC برای سطح آب زیرزمینی معادل 5 متر.
شکل 6: توزیع تنش فون میزس با مدل BBMx برای سطح آب زیرزمینی معادل 5 متر.
منحنی فشار پایه در مقابل نشست در شکل 7 نشان داده شده است . مرحله اول تجزیه و تحلیل در سطح آب 3 متر انجام می شود، سپس فشار پایه به طور تدریجی تا 130 کیلو پاسکال افزایش می یابد. در رژیم الاستیک، هر دو مدل پاسخ یکسانی را ارائه می دهند، اما با توسعه سویه های پلاستیکی، این دو مدل به طور قابل توجهی متفاوت هستند. مدل BBMx نشست کوچکتری را در مقایسه با مدل MCC نشان می دهد. این نشان می دهد که اگر مکش در نظر گرفته نشود، تسویه بیش از حد برآورد می شود.
هنگامی که سطح آب زیرزمینی به تدریج تا سطح سطح افزایش می یابد، دو مدل ماده واکنش متفاوتی نشان می دهند، به شکل 7 مراجعه کنید . مدل MCC کاهش جابجایی پایه را نشان می دهد، در حالی که مدل BBMx در عوض افزایش زیادی در جابجایی پایه نشان می دهد. با مدل MCC، افزایش سطح آب زیرزمینی باعث کاهش تنش مؤثر می‌شود که یک جابجایی مثبت کلی در سطح خاک به نام Heave ایجاد می‌کند ، شکل 8 را ببینید . هم پایه و هم خاک مجاور با مدل MCC بالا رفتن را نشان می دهند. با مدل BBMx، پایه به دلیل کاهش مکش و تنش مؤثر، نشست اضافی را نشان می دهد. توجه داشته باشید که شکل 8جابجایی عمودی را فقط به دلیل خیس شدن نشان می دهد. رفتار نشان داده شده در شکل 7 و شکل 8 نیز در Ref گزارش شده است. 1 . برای مدل BBMx، نشست پایه اضافی ناشی از خیس شدن به عنوان فروپاشی خاک به دلیل از دست دادن انسجام مویرگی نامیده می شود .
شکل 7: فشار پا در مقابل نشست.
شکل 8: جابجایی عمودی سطح لایه به دلیل خیس شدن.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
تنظیم مدل نه شامل پدیده های گذرا و نه تأثیری است که تغییر شکل بر فشار منفذ دارد. این بدان معناست که مدل‌سازی این مشکل بدون رابط معادله ریچاردز با تعریف فشار منفذی در ناحیه اشباع با استفاده از یک تابع تحلیلی امکان‌پذیر خواهد بود. با این حال، تنظیمات فعلی را می‌توان به راحتی به سناریوهای پیچیده‌تر چندفیزیکی گسترش داد.
یک گسسته خطی برای رابط مکانیک جامد برای دستیابی به ثبات عددی برای مسئله پلاستیسیته غیرخطی استفاده می‌شود. برای حفظ دقت خوب از یک مش متراکم در دامنه استفاده می شود.
خانواده مدل‌های خاک رس بادامک، مانند مدل‌های MCC یا BBMx، هیچ سختی را در تنش صفر تعریف نمی‌کنند. از این رو، شبیه‌سازی‌های عددی که از این مدل‌های خاک استفاده می‌کنند، همیشه یک تنش متوسط اولیه برابر با فشار مرجع در کرنش صفر را تجویز می‌کنند.
ارجاع
1. AA Abed و PA Vermeer، “شبیه سازی عددی رفتار خاک غیراشباع،” International Journal of Computer Applications in Technology , vol. 34، شماره 1، 2009.
مسیر کتابخانه برنامه: ژئومکانیک_ماژول/خاک/تحلیل_تحلیل
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی 
Model Wizard کلیک کنید .
Model Wizard کلیک کنید .مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard روی  2D کلیک کنید . |
2 | در درخت Select Physics ، Fluid Flow>Porous Media and Subsurface Flow>Richards’ Equation (dl) را انتخاب کنید . |
3 | کلیک راست کرده و Add Physics را انتخاب کنید . |
4 | در درخت Select Physics ، Structural Mechanics>Solid Mechanics (جامد) را انتخاب کنید . |
5 | کلیک راست کرده و Add Physics را انتخاب کنید . |
6 |  روی مطالعه کلیک کنید . |
7 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
8 |  روی Done کلیک کنید . |
هندسه 1
پارامترهای مدل در فایل متنی ضمیمه شده موجود است.
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 |  روی Load from File کلیک کنید . |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل solve_analysis_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
فشار پا
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Functions کلیک کنید و Global>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، فشار پا را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Definition را پیدا کنید . در قسمت متن نام تابع ، F_P را تایپ کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تی | F(T) |
0 | 0 |
1 | 130 |
1.1 | 130 |
5 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Argument تنظیمات زیر را وارد کنید: |
بحث و جدل | واحد |
تی | 1 |
6 | در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تابع | واحد |
F_P | کیلو پاسکال |
سطح آب زیرزمینی
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Functions کلیک کنید و Global>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات درون یابی ، سطح آب زیرزمینی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Definition را پیدا کنید . در قسمت متن نام تابع ، GWL را تایپ کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تی | F(T) |
0 | 3 |
1 | 3 |
1.1 | 5 |
5 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Argument تنظیمات زیر را وارد کنید: |
بحث و جدل | واحد |
تی | 1 |
6 | در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تابع | واحد |
دیدن | متر |
مشخصات مکش اولیه
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Functions کلیک کنید و Global>Analytic را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Analytic ، Initial Suction Profile را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | در قسمت متن نام تابع ، InitSuction را تایپ کنید . |
4 | قسمت Definition را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، rhow*g_const*(Y-3)*(Y>=3) را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن Arguments ، Y را تایپ کنید . |
6 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
بحث و جدل | واحد |
Y | متر |
7 | در قسمت Function text، Pa را تایپ کنید . |
8 | قسمت Plot Parameters را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
بحث و جدل | حد پایین | حد بالا | واحد |
Y | 0 | 5 | متر |
تعاریف
متغیرهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Component 1 (comp1)>Definitions را گسترش دهید . |
2 | روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید . |
متغیرهای مدل در فایل متنی پیوست شده موجود هستند.
3 | در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید . |
4 |  روی Load from File کلیک کنید . |
5 | به پوشه Application Libraries مدل مراجعه کنید و روی فایل solve_analysis_variables.txt دوبار کلیک کنید . |
نیمی از هندسه را با استفاده از تقارن ایجاد کنید.
هندسه 1
مستطیل 1 (r1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Rectangle کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width عدد 5 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، 5 را تایپ کنید . |
یک پاره خط برای نشان دادن پایه اضافه کنید.
بخش خط 1 (ls1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  More Primitives کلیک کنید و Line Segment را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای بخش خط ، بخش Starting Point را پیدا کنید . |
3 | از لیست Specify ، Coordinates را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متن x ، 4.5 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن y ، 5 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Endpoint را پیدا کنید . از لیست Specify ، Coordinates را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت متن x ، 5 را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن y ، 5 را تایپ کنید . |
9 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
برای نشان دادن سطح اولیه آب زیرزمینی، نقاطی را در مرزهای جانبی اضافه کنید.
نقطه 1 (pt1)
1 | در نوار ابزار هندسه ، روی  نقطه کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Point ، بخش Point را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن y ، 3 را تایپ کنید . |
مواد
یک ماده متخلخل اضافه کنید که حاوی اطلاعاتی در مورد خواص ماتریس سیال و متخلخل به همراه خواص ساختاری باشد.
مواد متخلخل 1 (pmat1)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و More Materials>Porous Material را انتخاب کنید .
به تنظیم فیزیک ادامه دهید. پس از آن، نرم افزار به طور خودکار تشخیص می دهد که کدام خواص مواد مورد نیاز است. ابتدا گسسته سازی را به Linear تغییر دهید .
معادله ریچاردز (DL)
1 | در پنجره تنظیمات معادله ریچاردز ، برای گسترش بخش Discretization کلیک کنید . |
2 | از لیست فشار ، خطی را انتخاب کنید . |
محیط متخلخل غیراشباع 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Richards’ Equation (dl) روی محیط متخلخل غیراشباع 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای محیط متخلخل غیر اشباع ، بخش متخلخل را پیدا کنید . |
3 | از لیست مدل Storage ، User defined را انتخاب کنید . |
ماتریس متخلخل 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Porous Matrix 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای ماتریس متخلخل ، بخش Retention Model را پیدا کنید . |
3 | از لیست مدل Retention ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن S e ، Se را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن θ l ، S_res*phi0+Se*(phi0-S_res*phi0) را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن C m ، Cm را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متن κ r ، k_rel را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن θ r ، S_res*phi0 را تایپ کنید . |
سر فشار 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Pressure Head را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 1 و 3 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات مربوط به هد فشار ، قسمت هد فشار را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متنی H p 0 ، GWL(para)-Y را تایپ کنید . |
تقارن 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Symmetry را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 6 را انتخاب کنید. |
راه اندازی رابط Solid Mechanics را ادامه دهید . گسسته سازی را به Linear تغییر دهید .
مکانیک جامدات (جامدات)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Solid Mechanics (solid) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Solid Mechanics ، برای گسترش بخش Discretization کلیک کنید . |
3 | از لیست فیلد Displacement ، خطی را انتخاب کنید . |
مدل بادامک رسی اصلاح شده (MCC)
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Domains کلیک کنید و مواد خاک الاستوپلاستیک را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مواد خاک الاستوپلاستیک ، مدل Modified Cam-Clay Model (MCC) را در قسمت نوشتاری Label تایپ کنید . |
3 | فقط دامنه 1 را انتخاب کنید. |
4 | بخش مواد خاک الاستوپلاستیک را پیدا کنید . از لیست e 0 ، از مواد را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن p ref ، pref را تایپ کنید . |
6 | در قسمت متن p c0 ، pc0 را تایپ کنید . |
استرس خارجی 1
1 | در نوار ابزار فیزیک ، روی  ویژگی ها کلیک کنید و استرس خارجی را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای استرس خارجی ، بخش استرس خارجی را پیدا کنید . |
3 | از لیست ورودی استرس ، فشار منافذ را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متنی p A ، PorePressure را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن p ref عدد 0 را تایپ کنید . |
6 | از لیست α B ، User defined را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، 1 را تایپ کنید . |
به گره متریال بروید و خواص مواد مورد نیاز را تعیین کنید.
مواد
مواد متخلخل 1 (pmat1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی Porous Material 1 (pmat1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد متخلخل ، بخش خصوصیات همگن را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
تراکم | rho | سلامتی | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
مدول یانگ | E | پا | مدول یانگ و نسبت پواسون | |
نسبت پواسون | نه | نه | 1 | مدول یانگ و نسبت پواسون |
شاخص تورم | kappa تورم | کاپا | 1 | Cam-Clay |
نسبت خالی اولیه | evoid0 | e0 | 1 | Cam-Clay |
نفوذپذیری | kappa_big ; kappaii = kappa_iso، kappaij = 0 | ک | متر مربع | پایه ای |
شیب خط حالت بحرانی | م | MB | 1 | Cam-Clay |
شاخص فشرده سازی | lambdaComp | لامبدا | 1 | Cam-Clay |
مکانیک جامدات (جامدات)
مدل پایه بارسلونا توسعه یافته (BBMx)
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Domains کلیک کنید و مواد خاک الاستوپلاستیک را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مواد خاک الاستوپلاستیک ، Extended Barcelona Basic Model (BBMx) را در قسمت نوشتاری Label تایپ کنید. |
3 | بخش مواد خاک الاستوپلاستیک را پیدا کنید . از لیست مدل Material ، Extended Barcelona Basic را انتخاب کنید . |
4 | از لیست M ، از مواد را انتخاب کنید . |
5 | از لیست e 0 ، از مواد را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متنی s 0 ، InitSuction(Y) را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن s ، Suction را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن p ref ، pref را تایپ کنید . |
9 | در قسمت متن p c0 ، pc0 را تایپ کنید . |
10 | فقط دامنه 1 را انتخاب کنید. |
استرس خارجی 1
1 | در نوار ابزار فیزیک ، روی  ویژگی ها کلیک کنید و استرس خارجی را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای استرس خارجی ، بخش استرس خارجی را پیدا کنید . |
3 | از لیست ورودی استرس ، فشار منافذ را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت متنی p A ، PorePressure را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن p ref عدد 0 را تایپ کنید . |
6 | از لیست α B ، User defined را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، 1 را تایپ کنید . |
به گره متریال بروید و خواص مواد مورد نیاز را تعیین کنید.
مواد
مواد متخلخل 1 (pmat1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی Porous Material 1 (pmat1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد متخلخل ، بخش خصوصیات همگن را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
مدول یانگ | E | پا | مدول یانگ و نسبت پواسون | |
نسبت فضای خالی در فشار مرجع | evoidref | 1 | Cam-Clay | |
پارامتر هموارسازی پتانسیل پلاستیک | bB | bb | 1 | بارسلونا پایه |
شاخص فشرده سازی در حالت اشباع | lambdaComp0 | لامبدا | 1 | بارسلونا پایه |
پارامتر وزن | wB | وب | 1 | بارسلونا پایه |
مقدار بازده اولیه برای مکش | sy0 | و | پا | بارسلونا پایه |
شیب خط حالت بحرانی | م | MB | 1 | بارسلونا پایه |
شاخص تراکم برای تغییرات مکش | lambdaCompss | lambda_s | 1 | بارسلونا پایه |
شاخص تورم برای تغییرات در مکش | kappa تورم | کاپا | 1 | بارسلونا پایه |
پارامتر سختی خاک | MB | MB | پا | بارسلونا پایه |
نسبت کشش به مکش | کیلوبایت | کیلوبایت | 1 | بارسلونا پایه |
شاخص تورم | kappa تورم | کاپا | 1 | بارسلونا پایه |
نسبت خالی اولیه | evoid0 | e0 | 1 | بارسلونا پایه |
تراکم | rho | سلامتی | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
4 | قسمت Phase-Specific Properties را پیدا کنید .  روی Add Required Phase Nodes کلیک کنید . |
مایع 1 (pmat1.fluid1)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Fluid 1 (pmat1.fluid1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Fluid ، قسمت Material Contents را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
تراکم | rho | rhow | کیلوگرم بر متر مکعب | پایه ای |
ویسکوزیته دینامیکی | که در | که در | پس | پایه ای |
تخلخل | اپسیلون | 1 | 1 | مدل متخلخل |
مکانیک جامدات (جامدات)
جاذبه 1
در نوار ابزار Physics ، روی Global کلیک کنید و Gravity را انتخاب کنید .
Global کلیک کنید و Gravity را انتخاب کنید .محدودیت ثابت 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Fixed Constraint را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 2 را انتخاب کنید. |
غلتک 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Roller را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 1 و 3 را انتخاب کنید. |
تقارن 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Symmetry را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 6 را انتخاب کنید. |
بار مرزی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Boundary Load را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 5 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای بار مرزی ، بخش Force را پیدا کنید . |
4 | بردار F A را به صورت مشخص کنید |
0 | ایکس |
-F_P(به) | y |
مش 1
مثلثی رایگان 1
در نوار ابزار Mesh ، روی Free Triangular کلیک کنید .
Free Triangular کلیک کنید .اندازه
از مش ریزتر در حوزه کنترل مش استفاده کنید.
1 | در پنجره Model Builder ، روی Size کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر را پیدا کنید . |
3 | از لیست Predefined ، Finer را انتخاب کنید . |
مثلثی رایگان 1
در پنجره Model Builder ، روی Free Triangular 1 کلیک راست کرده و Build All را انتخاب کنید .
مطالعه: MCC
1 | در پنجره Model Builder ، روی Study 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study: MCC را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
مرحله 1: ثابت
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Study: MCC روی Step 1: Stationary کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Stationary ، بخش Physics and Variables Selection را پیدا کنید . |
3 | تیک Modify model configuration for study step را انتخاب کنید . |
4 | در درخت، Component 1 (comp1)>Solid Mechanics (solid)>Extended Barcelona Basic Model (BBMx) را انتخاب کنید . |
5 | کلیک راست کرده و Disable را انتخاب کنید . |
6 | برای گسترش بخش Study Extensions کلیک کنید . کادر بررسی جارو کمکی را انتخاب کنید . |
7 |  روی افزودن کلیک کنید . |
8 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام پارامتر | لیست مقادیر پارامتر | واحد پارامتر |
به (پارامتر) | محدوده (0,0.01,1.1) |
9 | در نوار ابزار صفحه اصلی ،  روی محاسبه کلیک کنید . |
10 |  روی Add Predefined Plot کلیک کنید . |
طرح از پیش تعریف شده را اضافه کنید
1 | به پنجره Add Predefined Plot بروید . |
2 | در درخت، مطالعه: MCC/Solution 1 (sol1)>Solid Mechanics>Volumetric Plastic Strain (جامد) ، مطالعه: MCC/Solution 1 (sol1)>Solid Mechanics>Current Void Volume Fraction (جامد) و مطالعه: MCC /حلول 1 (sol1)> مکانیک جامدات> بارهای کاربردی (جامد) . |
3 | روی Add Plot در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
4 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Predefined Plot کلیک کنید . |
اضافه کردن مطالعه
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study باز شود . |
2 | به پنجره Add Study بروید . |
3 | زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
4 | کلیک راست کرده و Add Study را انتخاب کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی  Add Study کلیک کنید تا پنجره Add Study بسته شود . |
مطالعه: BBMX
1 | در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Study: BBMx را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
2 | بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . تیک Generate defaults defaults را پاک کنید . |
مرحله 1: ثابت
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Study: BBMx روی Step 1: Stationary کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Stationary ، بخش Study Extensions را پیدا کنید . |
3 | کادر بررسی جارو کمکی را انتخاب کنید . |
4 |  روی افزودن کلیک کنید . |
5 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام پارامتر | لیست مقادیر پارامتر | واحد پارامتر |
به (پارامتر) | محدوده (0,0.01,1.1) |
تنظیمات حل کننده را به منظور دستیابی به همگرایی بهتر سفارشی کنید.
راه حل 2 (sol2)
1 | در نوار ابزار مطالعه ، روی  Show Default Solver کلیک کنید . |
2 | در پنجره Model Builder ، گره Solution 2 (sol2) را گسترش دهید . |
3 | در پنجره Model Builder ، گره Study: BBMx>Solver Configurations>Solution 2 (sol2)>Stationary Solver 1 را گسترش دهید ، سپس روی Parametric 1 کلیک کنید . |
4 | در پنجره تنظیمات برای پارامتر ، برای گسترش بخش ادامه کلیک کنید . |
5 | تیک گزینه Tuning of step size را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متنی Minimum step size ، 0.0001 را تایپ کنید . |
7 | در نوار ابزار مطالعه ،  روی محاسبه کلیک کنید . |
نتایج
آینه 2 بعدی 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی  More Datasets کلیک کنید و Mirror 2D را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 2D ، بخش Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در ردیف 1 ، X را روی 5 تنظیم کنید . |
4 | در ردیف 2 ، X را روی 5 تنظیم کنید . |
5 | برای گسترش بخش Advanced کلیک کنید . تیک Remove element on the Symmetry axis را انتخاب کنید . |
آینه 2 بعدی 2
1 | روی Mirror 2D 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 2D ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Study: BBMx/Solution 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
درجه اشباع در GWL = 3[m]
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی Flownet (dl) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، درجه اشباع در GWL = 3[m] را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
5 | در پنجره Model Builder ، Degree of Saturation را در گره GWL = 3[m] گسترش دهید . |
Contour 1, Streamline 1
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Degree of Saturation در GWL = 3[m] ، Ctrl را کلیک کنید تا Contour 1 و Streamline 1 را انتخاب کنید . |
2 | کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Degree of Saturation در GWL = 3[m] کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Richards’ Equation>Retention model>dl.Se – Effective saturation را انتخاب کنید . |
درجه اشباع در GWL = 3[m]
1 | در پنجره Model Builder ، روی درجه اشباع در GWL = 3[m] کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for 2D Plot Group ، قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
3 | از لیست View ، نمای جدید را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار درجه اشباع در GWL = 3[m] ، روی  Plot کلیک کنید . |
ساده 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Pressure (dl) را گسترش دهید . |
2 | روی Results>Pressure (dl)>Streamline 1 کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید . |
سطح
1 | در پنجره Model Builder ، در Results>Pressure (dl) روی Surface کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Expression را پیدا کنید . از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
سطح 2
1 | روی Surface کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، از والدین را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید . از لیست Plot ، Surface را انتخاب کنید . |
ترجمه 1
1 | روی Surface 2 کلیک راست کرده و Translation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات ترجمه ، بخش ترجمه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن x ، 12 را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار فشار (dl) ، روی  Plot کلیک کنید . |
فشار (dl)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی Pressure (dl) کلیک کنید .
حاشیه نویسی جدول 1
1 | در نوار ابزار فشار (dl) ، روی  More Plots کلیک کنید و Table Annotation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی جدول ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع ، جدول محلی را انتخاب کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
مختصات X | Y- مختصات | حاشیه نویسی |
2.5 | 0 | GWL = 3[m] |
14.5 | 0 | GWL = 5[m] |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک Show point را پاک کنید . |
فشار (dl)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Pressure (dl) کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for 2D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . زیربخش راه حل را پیدا کنید . چک باکس Solution را پاک کنید . |
5 | از لیست نوع عنوان ، دستی را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن عنوان ، Surface: Pressure (kPa) را تایپ کنید . |
7 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
8 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . از لیست View ، View 2D 3 را انتخاب کنید . |
9 | در نوار ابزار فشار (dl) ، روی  Plot کلیک کنید . |
استرس، MCC
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی Stress (solid) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی ، Stress، MCC را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . از لیست View ، View 2D 4 را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Stress، MCC را گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی قسمت Quality کلیک کنید . |
3 | از لیست آستانه صاف کردن ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار استرس، MCC ، روی  Plot کلیک کنید . |
استرس، BBMx
1 | در پنجره Model Builder ، روی Stress، MCC راست کلیک کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | کشیدن و رها کردن استرس، MCC 1 در زیر استرس، MCC . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی ، Stress، BBMx را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
4 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 2 را انتخاب کنید . |
5 | در نوار ابزار استرس، BBMx ، روی  Plot کلیک کنید . |
کرنش حجمی پلاستیک در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Volumetric Plastic Strain (solid) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی ، Volumetric Plastic Strain را در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید. |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
سطح 2
1 | در پنجره Model Builder ، کرنش پلاستیک حجمی را در گره GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] گسترش دهید . |
2 | روی Results>Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]>Surface 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
3 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
4 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 2 را انتخاب کنید . |
5 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
6 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
7 | بخش Inherit Style را پیدا کنید . از لیست Plot ، Surface 1 را انتخاب کنید . |
ترجمه 1
1 | روی Surface 2 کلیک راست کرده و Translation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات ترجمه ، بخش ترجمه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن x ، 12 را تایپ کنید . |
کرنش حجمی پلاستیک در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]
در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک کنید .
حاشیه نویسی جدول 1
1 | در نوار ابزار Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] ، روی  More Plots کلیک کنید و Table Annotation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی جدول ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع ، جدول محلی را انتخاب کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
مختصات X | Y- مختصات | حاشیه نویسی |
2.5 | -0.2 | مدل MCC |
14.5 | -0.2 | مدل BBMx |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک Show point را پاک کنید . |
پیکان خط 1
1 | روی Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک راست کرده و Arrow Line را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای خط پیکان ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Solid Mechanics>Load>solid.F_Ax,solid.F_Ay – Load (قاب فضایی ) را انتخاب کنید . |
3 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست پایه پیکان ، Head را انتخاب کنید . |
پیکان خط 2
روی Arrow Line 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
ترجمه 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Arrow Line 2 کلیک راست کرده و Translation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات ترجمه ، بخش ترجمه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن x ، 12 را تایپ کنید . |
کرنش حجمی پلاستیک در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for 2D Plot Group ، قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
3 | از لیست View ، View 2D 3 را انتخاب کنید . |
4 | در نوار ابزار Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] ، روی  Plot کلیک کنید . |
کرنش حجمی پلاستیک در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa]
1 | روی Volumetric Plastic Strain در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | فشار حجمی پلاستیک را در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] 1 زیر کرنش پلاستیک حجمی در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] بکشید . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی ، Volumetric Plastic Strain را در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
4 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1.1 را انتخاب کنید . |
سطح 2
1 | در پنجره Model Builder ، Volumetric Plastic Strain را در گره GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] گسترش دهید ، سپس روی Surface 2 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1.1 را انتخاب کنید . |
کرنش حجمی پلاستیک در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa]
1 | در پنجره Model Builder ، روی Volumetric Plastic Strain در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار Volumetric Plastic Strain در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] ، روی  Plot کلیک کنید . |
نسبت خالی در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results روی Current Void Volume Fraction (جامد) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، نسبت Void را در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید. |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Color Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش مقادیر حداکثر و حداقل را انتخاب کنید . |
سطح 1
1 | در پنجره Model Builder ، نسبت Void را در گره GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] گسترش دهید ، سپس روی Surface 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Expression text solid.evoid را تایپ کنید . |
4 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید .  روی تغییر جدول رنگ کلیک کنید . |
5 | در کادر محاوره ای Color Table ، Traffic>Traffic در درخت را انتخاب کنید. |
6 | روی OK کلیک کنید . |
سطح 2
1 | روی Results>Void Ratio در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]>Surface 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 2 را انتخاب کنید . |
4 | از لیست مقدار پارامتر (para) ، 1 را انتخاب کنید . |
5 | قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
6 | بخش Inherit Style را پیدا کنید . از لیست Plot ، Surface 1 را انتخاب کنید . |
ترجمه 1
1 | روی Surface 2 کلیک راست کرده و Translation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات ترجمه ، بخش ترجمه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن x ، 12 را تایپ کنید . |
حاشیه نویسی جدول 1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results>Volumetric Plastic Strain در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] روی Table Annotation 1 کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
حاشیه نویسی جدول 1
در پنجره Model Builder ، روی Void Ratio در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک راست کرده و Paste Table Annotation را انتخاب کنید .
نسبت خالی در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa]
1 | در پنجره Settings for 2D Plot Group ، قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
2 | از لیست View ، View 2D 3 را انتخاب کنید . |
3 | در نوار ابزار Void Ratio در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] ، روی  Plot کلیک کنید . |
نسبت خالی در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa]
1 | روی Void Ratio در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | کشیدن و رها کردن نسبت خالی در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] 1 زیر نسبت خالی در GWL = 3[m] و F_P = 130[kPa] . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی ، نسبت Void را در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید. |
4 |  روی Plot Last کلیک کنید . |
سطح 2
1 | در پنجره Model Builder ، نسبت Void را در گره GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] گسترش دهید ، سپس روی Surface 2 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی  Plot Last کلیک کنید . |
به منظور رسم منحنی مشخصه فشار پایه در مقابل نشست، تغییر شکل اولیه ناشی از فشار منفذی و گرانش را جبران کنید.
فشار پای در مقابل نشست
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | کشیدن و رها کردن به زیر نسبت خالی در GWL = 5[m] و F_P = 130[kPa] . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، فشار پا در مقابل نشست را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
4 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
6 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، Settlement (mm) را تایپ کنید . |
7 | کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در فیلد نوشتاری مرتبط، Footing Pressure (kPa) را تایپ کنید . |
8 | قسمت Axis را پیدا کنید . تیک گزینه Manual axis limits را انتخاب کنید . |
9 | در قسمت حداکثر متن x ، 65 را تایپ کنید . |
10 | در قسمت حداقل y متن، -2 را تایپ کنید . |
11 | در قسمت حداکثر متن y ، 150 را تایپ کنید . |
12 | قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، سمت چپ بالا را انتخاب کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | روی Footing Pressure vs. Settlement کلیک راست کرده و Point Graph را انتخاب کنید . |
2 | فقط نقطه 6 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
4 | در قسمت Expression text F_P(para) را تایپ کنید . |
5 | از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
6 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت Expression text، abs(v-withsol(‘sol1’,v,setval(para,0))) را تایپ کنید . |
8 | از لیست واحد ، mm را انتخاب کنید . |
9 | برای گسترش بخش Coloring and Style کلیک کنید . از لیست Width ، 1 را انتخاب کنید . |
10 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
11 | از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
12 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
مدل MCC |
نمودار نقطه 2
1 | روی Point Graph 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نمودار نقطه ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Study: BBMx/Solution 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت Expression text، abs(v-withsol(‘sol2’,v,setval(para,0))) را تایپ کنید . |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست خط ، نقطه نقطه را انتخاب کنید . |
6 | قسمت Legends را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
مدل BBMx |
فشار پای در مقابل نشست
در پنجره Model Builder ، روی Footing Pressure vs. Settlement کلیک کنید .
حاشیه نویسی جدول 1
1 | در نوار ابزار Footing Pressure vs. Settlement ، روی  More Plots کلیک کنید و Table Annotation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی جدول ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع ، جدول محلی را انتخاب کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
مختصات X | Y- مختصات | حاشیه نویسی |
4 | 50 | کشسان |
22 | 100 | الاستوپلاستیک، MCC |
9 | 110 | الاستوپلاستیک، BBMx |
30 | 137 | خیس کردن، BBMx |
50 | 137 | مرطوب کردن، MCC |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک Show point را پاک کنید . |
فشار پای در مقابل نشست
1 | در پنجره Model Builder ، روی Footing Pressure vs. Settlement کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار Footing Pressure vs. Settlement ، روی  Plot کلیک کنید . |
Cut Line 2D 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، بر روی  Cut Line 2D کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Cut Line 2D ، قسمت Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Line Data را پیدا کنید . در ردیف 2 ، x را روی 10 قرار دهید . |
5 | در ردیف 1 ، y را روی 5 تنظیم کنید . |
6 | در ردیف 2 ، y را روی 5 تنظیم کنید . |
Cut Line 2D 2
1 | بر روی Cut Line 2D 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Cut Line 2D ، قسمت Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 2D 2 را انتخاب کنید . |
جابجایی عمودی خاک در اثر خیس شدن
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی  1D Plot Group کلیک کنید . |
2 | کشیدن و رها کردن زیر فشار پای در مقابل نشست . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه قطعه یک بعدی ، جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس شدن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
4 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Cut Line 2D 1 را انتخاب کنید . |
5 | از فهرست انتخاب پارامتر (پارا) ، Last را انتخاب کنید . |
6 | قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
7 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
8 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، X(m) را تایپ کنید . |
9 | کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، جابجایی عمودی (m) را تایپ کنید . |
10 | قسمت Axis را پیدا کنید . تیک گزینه Manual axis limits را انتخاب کنید . |
11 | در قسمت متن x حداقل ، -0.1 را تایپ کنید . |
12 | در قسمت حداکثر متن x ، 13 را تایپ کنید . |
13 | در قسمت حداقل y متن، -40 را تایپ کنید . |
14 | در قسمت متن حداکثر y ، 5 را تایپ کنید . |
15 | قسمت Legend را پیدا کنید . از لیست موقعیت ، پایین سمت راست را انتخاب کنید . |
نمودار خطی 1
1 | روی گزینه Vertical Displacement of Soil به دلیل خیس شدن کلیک راست کرده و Line Graph را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نمودار خط ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Expression ، v-withsol(‘sol1’,v,setval(para,1)) را تایپ کنید . |
4 | از لیست واحد ، mm را انتخاب کنید . |
5 | قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن Expression ، cln1x را تایپ کنید . |
7 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
8 | از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
9 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
مدل MMC |
نمودار خط 2
1 | روی Line Graph 1 کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای نمودار خط ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Cut Line 2D 2 را انتخاب کنید . |
4 | از فهرست انتخاب پارامتر (پارا) ، Last را انتخاب کنید . |
5 | قسمت y-Axis Data را پیدا کنید . در قسمت متن Expression ، v-withsol(‘sol2’,v,setval(para,1)) را تایپ کنید . |
6 | قسمت Legends را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
مدل BBMx |
جابجایی عمودی خاک در اثر خیس شدن
در پنجره Model Builder ، روی جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس شدن کلیک کنید .
حاشیه نویسی جدول 1
1 | در نوار ابزار جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس کردن ، روی  More Plots کلیک کنید و Table Annotation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی جدول ، بخش داده را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع ، جدول محلی را انتخاب کنید . |
4 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
مختصات X | Y- مختصات | حاشیه نویسی |
9.7 | 2.8 | بر اثر خیس شدن زیاد می شود |
5.3 | -20 | ته نشین شدن در اثر خیس شدن |
5 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . تیک Show point را پاک کنید . |
جابجایی عمودی خاک در اثر خیس شدن
1 | در پنجره Model Builder ، روی جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس شدن کلیک کنید . |
2 | در نوار ابزار جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس کردن ، روی  Plot کلیک کنید . |
کرنش مکش حجمی ناشی از خیس شدن
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | جابجایی عمودی خاک به دلیل خیس شدن را بکشید و رها کنید . |
3 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، در قسمت نوشتار Label عبارت Volumetric Suction Strain به دلیل خیس شدن را تایپ کنید . |
4 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Study: BBMx/Solution 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
5 | از لیست انتخاب پارامتر (پارا) ، دستی را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متنی شاخص‌های پارامتر (1-111) ، range(100,1,111) را تایپ کنید . |
7 | قسمت عنوان را پیدا کنید . از لیست نوع عنوان ، Label را انتخاب کنید . |
8 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . |
9 | چک باکس x-axis label را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Suction (kPa) را تایپ کنید . |
10 | کادر بررسی برچسب محور y را انتخاب کنید . در فیلد نوشتاری مرتبط، Volumetric Suction Strain (1) را تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | روی Volumetric Suction Strain به دلیل خیس شدن کلیک راست کرده و Point Graph را انتخاب کنید . |
2 | فقط نقطه 5 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، بخش y-Axis Data را پیدا کنید . |
4 | در قسمت Expression text solid.epsm2.evols را تایپ کنید . |
5 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . قسمت x-Axis Data را پیدا کنید . از لیست Parameter ، Expression را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت Expression text solid.ss را تایپ کنید . |
7 | از لیست واحد ، kPa را انتخاب کنید . |
8 | در نوار ابزار حجمی مکش به دلیل خیس کردن ، روی  Plot کلیک کنید . |
