بهینه سازی میکرو شیر تسلا

View Categories

بهینه سازی میکرو شیر تسلا

26 min read

PDF

بهینه سازی میکرو شیر تسلا
معرفی
یک شیر تسلا با استفاده از نیروهای اصطکاک به جای قطعات متحرک، جریان رو به عقب را در یک هندسه ثابت مهار می کند . 1 . این بدان معنی است که سیال می تواند آزادانه در یک جهت جریان داشته باشد اما در جهت معکوس جریان ندارد. به طور معمول عدد رینولدز جریان در میکروسیالات تا 100 است.
تعریف مدل
این مدل دو نمونه از معادلات ناویر-استوکس را حل می کند، یکی برای جریان رو به جلو و دیگری برای معکوس. عدد رینولدز در این مثال 100 است. معیار اثربخشی طرح، نسبت افت فشار بین ورودی و خروجی برای جریان رو به جلو و معکوس است. افت فشار به صورت زیر تعریف می شود:
برای جریان معکوس از همان عبارت استفاده می شود، با این تفاوت که ورودی و خروجی با مرزهای مختلف در مدل مطابقت دارند. در این صورت نسبت افت فشار بین جریان معکوس و رو به جلو برابر است با:
متأسفانه این عبارت یک تابع هدف به خوبی ارائه نمی دهد، بنابراین یک عبارت جایگزین برای مسئله بهینه سازی مورد نیاز است. با توجه به Ref. 2 ، اتلاف انرژی یک تابع هدف خوب برای بهینه سازی توپولوژیکی است:
که در آن τ تنش چسبناک و S تانسور نرخ کرنش است:
جریان سیال توسط معادلات ناویر-استوکس توصیف می شود:
که در آن ضریب α(θ) به توزیع موادی که جریان را در داخل دستگاه مختل می کند بستگی دارد. در این مثال، α(θ) توسط:
که در آن θc و θf ، θ و θ p فاکتور حجم ماده کنترل و فیلتر شده هستند برای جلوگیری از تأثیر مقیاس خاکستری، میدان فیلتر شده برای ساخت ضریب حجم مواد، θ ، پیش‌بینی می‌شود که با عبارت میرایی با استفاده از یک تابع محدب مرتبط است، رجوع کنید به Ref. 3 . این روش برای جلوگیری از حفره های خاکستری و کاذب همانطور که در شکل 1 مشاهده می شود استفاده می شود .
شکل 1: بهینه سازی بدون فیلتر، طرحی با مسائل تفسیری ارائه می دهد.
نتایج و بحث
همانطور که انتظار می رود، جریان رو به جلو و معکوس برای توپولوژی اولیه یکسان هستند اما در جهت مخالف هستند. شکل 2 و شکل 3 را ببینید . جریان رو به جلو در طراحی بهینه شده پس از 200 تکرار در شکل 4 قابل مشاهده است . مواد نزدیک به خروجی به شکل مثلثی اضافه شده است که باعث می شود جریان رو به جلو به آرامی در اطراف آن خم شود. این انحراف صاف جریان از نقطه برخورد منجر به افت فشار کم کلی بین ورودی و خروجی می شود. جریان معکوس، نشان داده شده در شکل 5، بسیار جالب تر است. مانع مثلثی شکل دارای یک لبه صاف نرمال با سیال فرودی است، به این معنی که سرعت به سمت بالا و پایین به سمت دیواره های بیرونی هدایت می شود. جریان تغییر مسیر سپس به سمت موانع اضافی هدایت می شود که مسیر جریان را بیشتر مختل می کنند.
شکل 2: میدان سرعت جریان رو به جلو، هندسه اولیه.
شکل 3: میدان سرعت جریان معکوس، هندسه اولیه.
شکل 4: جریان رو به جلو، توپولوژی بهینه شده.
شکل 5: جریان معکوس، توپولوژی بهینه شده.
شکل 6: متغیر کنترل پس از بهینه سازی.
در نهایت، نتایج بهینه شده برای تأیید به یک مؤلفه جدید منتقل می شود. این منجر به دیودیسیته بزرگتر می شود.
منابع
1. S. Lin، “بهینه سازی توپولوژی شیر Micro Tesla در عدد رینولدز کم و متوسط”، آکادمی علوم چین، چین، 27 سپتامبر 2011.
Google Scholar Crossref، CAS 2. L. Højgaard Olesen، F. Okkels و H. Bruus، “یک پیاده سازی سطح بالای زبان برنامه نویسی از بهینه سازی توپولوژی اعمال شده برای جریان ناویر-استوکس در حالت پایدار،” بین المللی . J. Numer. مهندسی روش ها ، جلد 65، صص. Rev. 975-1001،
3. T. Borrvall و J. Petersson، “بهینه سازی توپولوژی سیالات در جریان استوکس،” بین المللی. J. Numer. مت. مایع ، جلد. 41، صفحات 77-107، 2003.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
مدل با استفاده از دو رابط جریان لایه ای، یکی برای جریان رو به جلو و دیگری برای معکوس تنظیم شده است. حل کننده اصلی بهینه سازی MMA (که در سطح جهانی همگرا نیست) استفاده می شود.
مسیر کتابخانه برنامه: Microfluidics_Module/Fluid_Flow /tesla_microvalve_optimization
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی  Model  Wizard کلیک کنید .
مدل جادوگر
1
در پنجره Model  Wizard روی  2D کلیک کنید .
2
در درخت Select  Physics ، Fluid  Flow>Single-Phase  Flow>Laminar  Flow  (spf) را انتخاب کنید .
دو رابط جریان لایه ای را برای جریان رو به جلو و عقب به ترتیب اضافه کنید.
3
روی افزودن کلیک کنید .
4
در درخت Select  Physics ، Fluid  Flow>Single-Phase  Flow>Laminar  Flow  (spf) را انتخاب کنید .
5
روی افزودن کلیک کنید .
6
 روی مطالعه کلیک کنید .
7
در درخت انتخاب  مطالعه ، General  Studies>Stationary را انتخاب کنید .
8
 روی Done کلیک کنید .
هندسه 1
هندسه به ترتیب میلی متر است، بنابراین واحد هندسه را تغییر دهید.
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Geometry  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید .
3
از لیست واحد طول  ، میلی متر را انتخاب کنید .
برخی از پارامترها را برای محاسبه سرعت متوسط ​​ورودی برای جریان، بر اساس عدد رینولدز انتخابی، در این مورد 100، اضافه کنید.
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Global  Definitions روی Parameters  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید .
3
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
ارزش
شرح
Re
100
100
عدد رینولدز
D
0.2[mm]
2E-4 متر
بعد مشخصه
L
5*D
0.001 متر
طول کانال
اچ
1.75*D
3.5E-4m
عرض کانال
mu0
1E-3[Pa*s]
0.001 پاس
ویسکوزیته دینامیکی
put0
1E3[kg/m^3]
1000 کیلوگرم بر متر مکعب
تراکم
Uin
Re*mu0/(rho0*D)
0.5 متر بر ثانیه
میانگین سرعت ورودی
مش
0.005 * L
5E-6m
اندازه مش
هندسه 1
مستطیل 1 (r1)
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Rectangle کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size  and  Shape را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Width ، L را تایپ کنید .
4
در قسمت متن ارتفاع ، H را تایپ کنید .
مستطیل 2 (r2)
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Rectangle کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size  and  Shape را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Width ، D/2 را تایپ کنید .
4
در قسمت متن ارتفاع ، D/2 را تایپ کنید .
5
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، -D/2 را تایپ کنید .
6
 روی Build  Selected کلیک کنید .
مستطیل 3 (r3)
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Rectangle کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size  and  Shape را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Width ، D/2 را تایپ کنید .
4
در قسمت متن ارتفاع ، D/2 را تایپ کنید .
5
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، L را تایپ کنید .
تقارن
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Selections کلیک کنید و Box  Selection را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای انتخاب جعبه  ، Symmetry را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
3
قسمت Geometric  Entity  Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
4
قسمت Box  Limits را پیدا کنید . در قسمت حداکثر متن y ،  1e3*eps را تایپ کنید .
5
قسمت Output  Entities را پیدا کنید . از فهرست Include  entity  if ، Entity  inside  کادر را انتخاب کنید .
ترک کرد
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Selections کلیک کنید و Box  Selection را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات مربوط به Box  Selection ، در قسمت نوشتار Label، سمت چپ را تایپ کنید .
3
قسمت Geometric  Entity  Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
4
قسمت Box  Limits را پیدا کنید . در قسمت حداکثر متن x ،  -D/2+1e3*eps را تایپ کنید .
5
قسمت Output  Entities را پیدا کنید . از فهرست Include  entity  if ، Entity  inside  کادر را انتخاب کنید .
درست
1
در نوار ابزار Geometry ، روی  Selections کلیک کنید و Box  Selection را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات مربوط به Box  Selection ، در قسمت نوشتار Label، Right را تایپ کنید .
3
قسمت Geometric  Entity  Level را پیدا کنید . از لیست Level ، Boundary را انتخاب کنید .
4
قسمت Box  Limits را پیدا کنید . در قسمت حداقل متن x ،  L+D/2-1e3*eps را تایپ کنید .
5
قسمت Output  Entities را پیدا کنید . از فهرست Include  entity  if ، Entity  inside  کادر را انتخاب کنید .
6
 روی Build  All  Objects کلیک کنید .
7
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
تعاریف جهانی
یک ماده خالی برای rho0 و mu0 اضافه کنید .
مواد 1 (mat1)
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Global  Definitions ، روی Materials راست کلیک کرده و Blank  Material را انتخاب کنید .
2
در نوار ابزار Materials ، روی  User-Defined  Property  Group کلیک کنید .
3
در پنجره تنظیمات برای Basic ، قسمت Output  Properties را پیدا کنید .
4
 روی Select  Quantity کلیک کنید .
5
در کادر محاوره‌ای Physical  Quantity ، چگالی را در قسمت متن تایپ کنید.
6
 روی Filter کلیک کنید .
7
در درخت، General>Density  (kg/m^3) را انتخاب کنید .
8
روی OK کلیک کنید .
9
در پنجره تنظیمات برای Basic ، قسمت Output  Properties را پیدا کنید .
10
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
ویژگی
متغیر
اصطلاح
واحد
اندازه
تراکم
rho
put0
کیلوگرم بر متر مکعب
1×1
11
 روی Select  Quantity کلیک کنید .
12
در کادر محاوره‌ای Physical  Quantity ، ویسکوزیته را در قسمت متن تایپ کنید.
13
 روی Filter کلیک کنید .
14
در درخت، Transport>Dynamic  viscosity  (Pa*s) را انتخاب کنید .
15
روی OK کلیک کنید .
16
در پنجره تنظیمات برای Basic ، قسمت Output  Properties را پیدا کنید .
17
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
ویژگی
متغیر
اصطلاح
واحد
اندازه
ویسکوزیته دینامیکی
که در
mu0
پس
1×1
مواد
پیوند مواد 1 (matlnk1)
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و More  Materials>Material  Link را انتخاب کنید .
جریان آرام (SPF)
ورودی 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Laminar  Flow  (spf) کلیک راست کرده و Inlet را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ورودی ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
4
قسمت Boundary  Condition را پیدا کنید . از لیست، جریان کاملاً  توسعه یافته  را انتخاب کنید .
5
قسمت Fully  Developed  Flow را پیدا کنید . در قسمت متن av ، Uin را تایپ کنید .
خروجی 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Outlet را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Outlet ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
دیوار 2
1
در نوار ابزار فیزیک ، روی  Boundaries کلیک کنید و دیوار را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات دیوار ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، Symmetry را انتخاب کنید .
4
قسمت Boundary  Condition را پیدا کنید . از لیست شرایط دیوار  ، لغزش را انتخاب کنید .
جریان آرام 2 (SPF2)
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Laminar  Flow   (spf2) کلیک کنید .
ورودی 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Inlet را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ورودی ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
4
قسمت Boundary  Condition را پیدا کنید . از لیست، جریان کاملاً  توسعه یافته  را انتخاب کنید .
5
قسمت Fully  Developed  Flow را پیدا کنید . در قسمت متن av ، Uin را تایپ کنید .
خروجی 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Outlet را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Outlet ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
دیوار 2
1
در نوار ابزار فیزیک ، روی  Boundaries کلیک کنید و دیوار را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات دیوار ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، Symmetry را انتخاب کنید .
4
قسمت Boundary  Condition را پیدا کنید . از لیست شرایط دیوار  ، لغزش را انتخاب کنید .
مش 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Mesh  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Physics-Controlled  Mesh را پیدا کنید .
3
از فهرست اندازه عنصر  ، Extremely fine را انتخاب کنید .
مثلثی رایگان 1
در نوار ابزار Mesh ، روی  Free  Triangular کلیک کنید .
اندازه
1
در پنجره Model  Builder ، روی Size کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، کلیک کنید تا بخش پارامترهای اندازه عنصر  گسترش یابد .
3
بخش اندازه عنصر  را پیدا کنید . روی دکمه Custom کلیک کنید .
4
قسمت پارامترهای اندازه عنصر  را پیدا کنید . در قسمت متن حداکثر اندازه عنصر ، meshsz را تایپ کنید .
5
 روی ساخت  همه کلیک کنید .
مطالعه 1
در نوار ابزار صفحه اصلی ،  روی محاسبه کلیک کنید .
نتایج
آینه 2 بعدی 1
1
در نوار ابزار نتایج ، روی  More  Datasets کلیک کنید و Mirror  2D را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Mirror  2D ، بخش Axis  Data را پیدا کنید .
3
در ردیف  2 ، x را روی 1  و y را روی 0 قرار دهید .
سرعت (spf)
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Results روی Velocity  (spf) کلیک کنید .
2
در نوار ابزار Velocity (spf) ، روی  Plot کلیک کنید .
3
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
سرعت (spf2)
1
در پنجره Model  Builder ، روی Velocity  (spf2) کلیک کنید .
2
در نوار ابزار Velocity (spf2) ، روی  Plot کلیک کنید .
اکنون دو عملگر متوسط ​​در ورودی و خروجی دامنه مدلسازی تعریف کنید. اینها برای محاسبه نسبت فشار بین ورودی و خروجی برای جریان رو به جلو و معکوس استفاده خواهند شد.
تعاریف
میانگین 1 (aveop1)
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی  Nonlocal  Couplings کلیک کنید و میانگین را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش انتخاب منبع  را پیدا کنید .
3
از لیست سطح نهاد هندسی  ، Boundary را انتخاب کنید .
4
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
میانگین 2 (aveop2)
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی  Nonlocal  Couplings کلیک کنید و میانگین را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش انتخاب منبع  را پیدا کنید .
3
از لیست سطح نهاد هندسی  ، Boundary را انتخاب کنید .
4
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
ادغام 1 (در اول)
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی  Nonlocal  Couplings کلیک کرده و Integration را انتخاب کنید .
2
فقط دامنه 2 را انتخاب کنید.
یک متغیر متناسب با نسبت اختلاف فشار بین جریان رو به جلو و عقب تعریف کنید.
متغیرهای 1
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی متغیرهای  محلی  کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
3
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
واحد
شرح
dP_forward
aveop1(p)-aveop2(p)
پا
اختلاف فشار، جهت رو به جلو
dP_backward
aveop2(p2)-aveop1(p2)
پا
اختلاف فشار، جهت عقب
از جانب
dP_backward/dP_forward
نسبت اختلاف فشار
به منظور ارزیابی نسبت اختلاف فشار، مدل نیاز به به روز رسانی دارد. توجه داشته باشید که مدل نیازی به حل مجدد ندارد.
مطالعه 1
در نوار ابزار مطالعه ، روی  Update  Solution کلیک کنید .
نتایج
دیودیسیته
1
در نوار ابزار نتایج ، روی  Evaluation  Group کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی  ، Diodicity را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
ارزیابی جهانی 1
1
روی Diodicity کلیک راست کرده و Global  Evaluation را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی  ، روی Add Expression در گوشه سمت راست بالای بخش عبارات کلیک کنید . از منو، Component (comp1)>Definitions>Variables>Di – Ratio of فشار تفاوت را انتخاب کنید .
3
در نوار ابزار Diodicity ، روی  Evaluate کلیک کنید .
جدول
1
به پنجره Table بروید .
توجه کنید که نسبت اختلاف فشار بسیار نزدیک به 1 است. اکنون مسئله بهینه سازی را تنظیم کنید.
یک ویژگی توپولوژی چگالی اضافه کنید، که می تواند برای تمایز بین جریان آزاد و مناطق جامد استفاده شود. این متغیر بعداً به رابط های Laminar Flow کوپل می شود . شعاع فیلتر نباید کوچکتر از اندازه عنصر مش باشد. مقدار پیش فرض کار خواهد کرد، اما یک مقدار ثابت باید انتخاب شود تا نتیجه مش بهینه سازی مستقل شود.
جزء 1 (COMP1)
تراکم مدل 1 (dtopo1)
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی  Optimization کلیک کنید و Topology  Optimization>Density  Model را انتخاب کنید .
در بهینه سازی فقط قسمت مرکزی هندسه کانال مورد نیاز است، بنابراین فقط باید ویژگی را در آنجا تعریف کنید.
2
فقط دامنه 2 را انتخاب کنید.
برای جلوگیری از ناپایداری شطرنجی که ممکن است برای متغیر کنترل تتا رخ دهد از یک فیلتر استفاده کنید .
3
در پنجره تنظیمات برای مدل چگالی  ، بخش درون یابی را پیدا کنید .
4
از لیست نوع درون یابی  ، دارسی را انتخاب کنید .
5
بخش Projection را پیدا کنید . از لیست نوع Projection  ، طرح تانژانت Hyperbolic را انتخاب کنید .
6
بخش Interpolation را پیدا کنید . در قسمت متن Darcy ، 1 را تایپ کنید .
7
قسمت Control  Variable  Initial  Value را پیدا کنید . در قسمت متن θ 0 ، 1 را تایپ کنید .
8
قسمت Control  Variable  Discretization را پیدا کنید . از لیست ترتیب عناصر  ، Constant را انتخاب کنید .
حال متغیر طراحی مورد استفاده در بهینه سازی تعریف شده است. مقدار اولیه 1 مربوط به یک کانال عاری از مواد متخلخل است.
اکنون نیروی اصطکاک مورد استفاده در رابط های جریان آرام را به شکل اتلاف ویسکوز و اصطکاک تعریف کنید که می تواند روی دامنه یکپارچه شود تا تابع هدف مناسبی به دست آید.
تعاریف
متغیرهای 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1)>Definitions روی Variables  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
3
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
واحد
شرح
phi_forward
spf.Qvd+alpha*(u^2+v^2)
W/m³
چگالی اتلاف، جریان رو به جلو
phi_backward
spf2.Qvd+alpha*(u2^2+v2^2)
W/m³
چگالی اتلاف، جریان معکوس
phi_total
phi_backward+phi_forward
W/m³
اتلاف کامل
E_Forward
intop1 (phi_forward)
W/M
اتلاف انرژی، جریان رو به جلو
E_به عقب
intop1 (phi_backward)
W/M
اتلاف انرژی، جریان معکوس
obj
E_backward/E_Forward
تابع هدف
آلفا
16.*mu0*dtopo1.theta_p/meshsz^2
Pas·s/m²
نیروی اصطکاک
جریان آرام (SPF)
نیروی اصطکاک را به رابط های جریان آرام اضافه کنید تا سیال در اطراف مناطقی که تتا 0 است و از طریق مناطقی که تتا 1 است جریان یابد.
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Laminar  Flow  (spf) کلیک کنید .
حجم 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Domains کلیک کنید و Volume  Force را انتخاب کنید .
2
فقط دامنه 2 را انتخاب کنید.
3
در پنجره تنظیمات برای Volume  Force ، بخش Volume  Force را پیدا کنید .
4
بردار F را به صورت مشخص کنید
 
-alpha*u
ایکس
-alpha*v
y
جریان آرام 2 (SPF2)
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Laminar  Flow   (spf2) کلیک کنید .
2
در نوار ابزار Physics ، روی  Domains کلیک کنید و Volume  Force را انتخاب کنید .
حجم 1
1
فقط دامنه 2 را انتخاب کنید.
2
در پنجره تنظیمات برای Volume  Force ، بخش Volume  Force را پیدا کنید .
3
بردار F را به صورت مشخص کنید
 
-alpha*u2
ایکس
-alpha*v2
y
بهينه سازي
1
در پنجره Model  Builder ، روی Study  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، Optimization را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
بهینه سازی توپولوژی
1
در نوار ابزار مطالعه ، روی  Optimization کلیک کنید و Topology  Optimization را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای بهینه سازی توپولوژی  ، بخش Optimization Solver را پیدا کنید .
3
در قسمت حداکثر  تعداد  تکرار ،  200 را تایپ کنید .
4
تیک گزینه Move  limits را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، 0.2 را تایپ کنید .
5
روی Add  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Objective  Function کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Definitions>Variables>comp1.obj  –  Objective  function را انتخاب کنید .
6
قسمت Objective  Function را پیدا کنید . از لیست Type ، Maximization را انتخاب کنید .
7
در نوار ابزار مطالعه ،  روی دریافت  مقدار اولیه  کلیک کنید .
تنظیمات حل کننده
در پنجره Model  Builder ، گره Optimization>Solver  Configurations را گسترش دهید .
راه حل 1 (sol1)
نسخه قدیمی MMA (1987) کمتر مستعد همگرایی زودرس است.
1
در پنجره Model  Builder ، گره Optimization>Solver  Configurations>Solution   (sol1) را گسترش دهید ، سپس روی Optimization  Solver  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات مربوط به بهینه سازی  حل کننده ، بخش Optimization  Solver را پیدا کنید .
3
تیک Globally  Convergent  MMA را پاک کنید .
نتایج
آینه 2 بعدی 1
از مجموعه داده آینه‌ای برای رسم مقدار تتا در طول بهینه‌سازی استفاده کنید.
توپولوژی
1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add  Plot  Group کلیک کنید و 2D  Plot  Group را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دو بعدی  ، توپولوژی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
3
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست Dataset ، Mirror  2D  1 را انتخاب کنید .
سطح 1
1
روی Topology کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Expression ، dtopo1.theta را تایپ کنید .
4
قسمت Coloring  and  Style را پیدا کنید .  روی تغییر  جدول رنگ  کلیک کنید .
5
در کادر محاوره ای Color  Table ، Linear>GrayScale را در درخت انتخاب کنید.
6
روی OK کلیک کنید .
7
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Coloring  and  Style را پیدا کنید .
8
تیک Color  legend را پاک کنید .
9
برای گسترش بخش Range کلیک کنید . تیک گزینه Manual  color  range را انتخاب کنید .
10
در قسمت Maximum text، 1 را تایپ کنید .
11
در نوار ابزار توپولوژی ، روی  Plot کلیک کنید .
بهينه سازي
بهینه سازی توپولوژی
1
در پنجره Model  Builder ، در زیر Optimization، روی Topology  Optimization کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای بهینه سازی توپولوژی  ، بخش خروجی هنگام حل را پیدا کنید .
3
کادر Plot را انتخاب کنید .
4
از لیست گروه Plot  ، Topology را انتخاب کنید .
5
در نوار ابزار صفحه اصلی ،  روی محاسبه کلیک کنید .
نتایج
جریان رو به جلو
الگوهای جریان رو به جلو و عقب محاسبه شده با استفاده از حل کننده بهینه سازی اکنون می توانند تجسم شوند.
1
در پنجره Settings for 2D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
2
از لیست Dataset ، Mirror  2D  1 را انتخاب کنید .
3
در نوار ابزار Velocity (spf) ، روی  Plot کلیک کنید .
4
در قسمت Label text، Forward Flow را تایپ کنید .
سطح پیکان 1
1
روی Forward  Flow کلیک راست کرده و Arrow  Surface را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Arrow  Surface ، قسمت Arrow  Positioning را پیدا کنید .
3
زیربخش نقاط شبکه  را پیدا کنید . در قسمت متنی Points عدد 30 را تایپ کنید .
4
زیربخش نقاط شبکه ای y  را پیدا کنید . در قسمت متنی Points عدد 30 را تایپ کنید .
5
در نوار ابزار Forward Flow ، روی  Plot کلیک کنید .
سطح 2
1
روی Forward  Flow کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Expression ، dtopo1.theta را تایپ کنید .
4
قسمت Coloring  and  Style را پیدا کنید . از لیست Coloring ، Uniform را انتخاب کنید .
5
از لیست رنگ ، سفید را انتخاب کنید .
6
قسمت Range را پیدا کنید . کادر بررسی Manual  data  range را انتخاب کنید .
7
در قسمت Maximum text 0.5 را تایپ کنید .
8
در نوار ابزار Forward Flow ، روی  Plot کلیک کنید .
9
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
اکنون رویه مشابهی را برای جریان برگشتی دنبال کنید.
Arrow Surface 1, Surface 2
1
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Forward Flow ، روی Ctrl کلیک کنید تا Arrow  Surface  1 و Surface  2 را انتخاب کنید .
2
کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
جریان برگشتی
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Results روی Velocity  (spf2) کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح دوبعدی  ، در قسمت نوشتار Label، Backward Flow را تایپ کنید .
سطح پیکان 1
1
روی Backward  Flow کلیک راست کرده و Paste  Multiple  Items را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Arrow  Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Laminar  Flow  2>Velocity  and  Press>u2,v2  –  Fall Velocity  را انتخاب کنید .
3
در نوار ابزار Backward Flow ، روی  Plot کلیک کنید .
جریان برگشتی
1
در پنجره Model  Builder ، روی Backward  Flow کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 2D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
3
از لیست Dataset ، Mirror  2D  1 را انتخاب کنید .
4
در نوار ابزار Backward Flow ، روی  Plot کلیک کنید .
5
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
6
در نوار ابزار Backward Flow ، روی  Plot کلیک کنید .
توپولوژی
1
در پنجره Model  Builder ، روی Topology کلیک کنید .
2
در نوار ابزار توپولوژی ، روی  Plot کلیک کنید .
3
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
جریان رو به عقب، جریان رو به جلو، فشار (spf)، فشار (spf2)، توپولوژی
1
در پنجره Model Builder ، در زیر Results ، برای انتخاب Forward  Flow ، Pressure  (spf) ، Backward  Flow ، Pressure  (spf2) و Topology ، Ctrl کلیک کنید .
2
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
طراحی بهینه شده
در پنجره تنظیمات گروه ، Optimized Design را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
سپس، میرایی را با توجه به مقدار نسبی اتلاف در ناحیه جامد ارزیابی کنید تا ببینید آیا می‌توان به نتیجه بهینه‌سازی اعتماد کرد یا خیر.
اتلاف در مناطق جامد
1
در نوار ابزار نتایج ، روی  Evaluation  Group کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه ارزیابی  ، Dissipation in Solid Regions را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
ارزیابی جهانی 1
1
روی Dissipation  in  Solid  Regions کلیک راست کرده و Global  Evaluation را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی  ، بخش عبارات را پیدا کنید .
3
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
اصطلاح
واحد
شرح
intop1(phi_total*(1-dtopo1.theta))/intop1(phi_total)
1
اتلاف نسبی در جامد
4
در نوار ابزار Dissipation in Solid Regions ، روی  Evaluate کلیک کنید .
اتلاف توان قابل توجهی در مناطق جامد وجود دارد که غیر فیزیکی است. بنابراین ایده خوبی است که یک تجزیه و تحلیل تأیید را در یک مؤلفه جدید تنظیم کنید.
هنگامی که نمودارهای پیش فرض ایجاد می شوند، مدل چگالی یک مجموعه داده فیلتر ایجاد می کند. با این حال، از آنجایی که Density Model بعدا اضافه شد، مجموعه داده فیلتر باید به صورت دستی اضافه شود.
فیلتر 1
1
در نوار ابزار نتایج ، روی  More  Datasets کلیک کنید و Filter را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای فیلتر ، بخش Expression را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Expression ، dtopo1.theta را تایپ کنید .
4
قسمت فیلتر را پیدا کنید . در قسمت متن با کران پایین ،  0.5 را تایپ کنید .
5
بخش ارزیابی را پیدا کنید . کادر تیک استفاده  از مشتقات را پاک کنید .
یک جزء جدید از مجموعه داده فیلتر ایجاد کنید.
6
روی Filter  کلیک راست کرده و Create  Mesh  in  New  Component را انتخاب کنید .
مش 2
واردات 1
1
در پنجره تنظیمات برای واردات ، بخش واردات را پیدا کنید .
2
روی Import کلیک کنید .
انطباق 1
1
در نوار ابزار Mesh ، روی  Modify کلیک کنید و Adapt را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Adapt ، بخش Adaptation را پیدا کنید .
3
از لیست راه حل ، هیچکدام را انتخاب کنید .
4
از لیست نوع  عبارت  ، اندازه مطلق را انتخاب کنید .
5
در قسمت متن عبارت Size  ، meshsz را تایپ کنید .
6
در قسمت حداکثر  تعداد  اصلاحات ،  0 را تایپ کنید .
7
در قسمت متنی Maximum  coarsening  factor ، Inf را تایپ کنید .
8
 روی Build  Selected کلیک کنید .
مواد
Material Link 2 (matlnk2)
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp2) روی Materials راست کلیک کرده و More  Materials>Material  Link را انتخاب کنید .
جریان آرام (SPF)، جریان آرام 2 (SPF2)
1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) ، روی Ctrl کلیک کنید تا Laminar  Flow  (spf) و Laminar  Flow   (spf2) را انتخاب کنید .
فیزیک را از کامپوننت اول کپی و پیست کنید و انتخاب ها را اصلاح کنید.
2
کلیک راست کرده و Copy را انتخاب کنید .
جریان آرام (SPF3)
در پنجره Model  Builder ، روی Component   (comp2) کلیک راست کرده و Paste  Multiple  Items را انتخاب کنید .
جریان آرام (SPF3)، جریان آرام 2 (SPF4)
1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 2 (comp2) ، روی Ctrl کلیک کنید تا Laminar  Flow  (spf3) و Laminar  Flow   (spf4) را انتخاب کنید .
2
در کادر محاوره‌ای Messages  from  Paste ، روی OK کلیک کنید .
ورودی 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Component   (comp2)> Laminar  Flow  (spf3) را گسترش دهید ، سپس Inlet  1 را کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ورودی ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
خروجی 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی Outlet  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Outlet ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
دیوار 2
1
در پنجره Model  Builder ، روی Wall  2 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات دیوار ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، Symmetry را انتخاب کنید .
حجم 1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp2)> Laminar  Flow  (spf3) روی Volume  Force  1 کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
جریان آرام 2 (SPF4)
ورودی 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Component   (comp2)> Laminar  Flow   (spf4) را گسترش دهید ، سپس Inlet  1 را کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ورودی ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
خروجی 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی Outlet  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Outlet ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
دیوار 2
1
در پنجره Model  Builder ، روی Wall  2 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات دیوار ، قسمت انتخاب مرز  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، Symmetry را انتخاب کنید .
حجم 1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp2)> Laminar  Flow   (spf4) روی Volume  Force  1 کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
تعاریف (COMP2)
یک عملگر میانگین جدید تنظیم کنید تا یک متغیر دیودیسیته جدید برای مولفه جدید تعریف شود.
میانگین 3 (aveop3)
1
در نوار ابزار تعاریف ، روی  Nonlocal  Couplings کلیک کنید و میانگین را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش انتخاب منبع  را پیدا کنید .
3
از لیست سطح نهاد هندسی  ، Boundary را انتخاب کنید .
4
از لیست انتخاب ، سمت چپ را انتخاب کنید .
میانگین 4 (aveop4)
1
روی میانگین   (aveop3) کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای میانگین ، بخش انتخاب منبع  را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، سمت راست را انتخاب کنید .
متغیرها 2
1
در پنجره Model  Builder ، روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
3
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
واحد
شرح
از جانب
(aveop4(p2)-aveop3(p2))/(aveop3(p)-aveop4(p))
نسبت اختلاف فشار
اضافه کردن مطالعه
1
در نوار ابزار Home ، روی  Add  Study کلیک کنید تا پنجره Add  Study باز شود .
2
به پنجره Add  Study بروید .
3
زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب  مطالعه ، General  Studies>Stationary را انتخاب کنید .
4
رابط های فیزیک را  در زیربخش مطالعه بیابید . در جدول، کادرهای حل را برای جریان لایه (spf) و جریان لایه لایه (spf2) پاک کنید .
5
روی Add  Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید .
6
در پنجره Model  Builder ، روی گره ریشه کلیک کنید.
7
در نوار ابزار Home ، روی  Add  Study کلیک کنید تا پنجره Add  Study بسته شود .
بهينه سازي
مرحله 1: ثابت
1
در پنجره تنظیمات برای Stationary ، بخش Physics  and  Variables  Selection را پیدا کنید .
2
در جدول، کادرهای حل برای جریان لایه  spf3) و جریان لایه لایه (spf4) را پاک کنید .
مطالعه 2
مرحله 1: ثابت
1
در پنجره Model  Builder ، در بخش مطالعه  2 ، روی Step  1:  Stationary کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Stationary ، بخش Physics  and  Variables  Selection را پیدا کنید .
3
در جدول، کادر حل  برای بهینه سازی توپولوژی  (کامپوننت 1) را پاک کنید .
4
در پنجره Model  Builder ، روی Study  2 کلیک کنید .
5
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، تأیید را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
6
در نوار ابزار صفحه اصلی ،  روی محاسبه کلیک کنید .
نتایج
فشار (spf3)، فشار (spf4)، سرعت (spf3)، سرعت (spf4)
1
در پنجره Model Builder ، در بخش Results ، روی Ctrl کلیک کنید تا Velocity  (spf3) ، Pressure  (spf3) ، Velocity  (spf4) و Pressure  (spf4) را انتخاب کنید .
2
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
تایید
در پنجره تنظیمات برای گروه ، تأیید را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
بهینه سازی توپولوژی
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Results روی Topology  Optimization کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید .
دیودیسیته
دیودیسیته را برای مولفه (بدون افت توان در حوزه های جامد) محاسبه کنید.
ارزیابی جهانی 2
1
در پنجره Model  Builder ، روی Diodicity کلیک راست کرده و Global  Evaluation را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای ارزیابی جهانی  ، بخش داده را پیدا کنید .
3
از لیست Dataset ، Verification/Solution   (3)  (sol2) را انتخاب کنید .
4
روی Add  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expressions کلیک کنید . از منو، Component   (comp2)>Definitions>Variables>Di  –  Ratio  of  فشار  تفاوت را انتخاب کنید .
5
در نوار ابزار Diodicity ، روی  Evaluate کلیک کنید .
دیودیسیته در واقع برای شبیه سازی تایید بالاتر است، بنابراین بهینه سازی توپولوژی طراحی خوبی پیدا کرده است.