کشش تک محوری غشای مستطیلی

View Categories

کشش تک محوری غشای مستطیلی

16 min read

PDF

کشش تک محوری غشای مستطیلی
معرفی
پردازش عددی سازه های نازک با مدل غشایی به دلیل فرض سفتی خمشی صفر بسیار ساده تر از مدل پوسته است. با این حال، برای برخی از موارد بارگذاری، این فرض مضر است. به عنوان مثال، هنگامی که یک غشاء تحت تنش های فشاری قرار می گیرد، ممکن است باعث ایجاد چروک شدن در زمانی شود که این تنش ها به یک سطح بحرانی که توسط سفتی خمشی تعریف شده است برسد.
در این مثال، یک غشای مستطیلی به صورت تک محوری کشیده شده است که منجر به چروک شدن در ناحیه مرکزی می شود. ناحیه چروک شدن و توزیع تنش به هندسه، شرایط بارگذاری و خواص مواد بستگی دارد. نتایج تحلیلی برای تأیید حل عددی استفاده می شود.
تعریف مدل
یک ورق مستطیل شکل به طول 1 متر، عرض 0.5 متر و ضخامت 1 میلی متر در جهت طولی کشیده شده است.
یکی از لبه های کوتاه ثابت است، در حالی که جابجایی 1 میلی متری در لبه مقابل اعمال می شود. لبه های بلند بدون محدودیت هستند.
ورق از یک ماده الاستیک خطی ساخته شده است و هر دو سناریوهای همسانگرد و همسانگرد آنالیز می شوند. خواص مواد در جدول 1 آورده شده است .
خواص مواد
جدول 1: خواص مواد.
ویژگی
متغیر
مورد ایزوتروپیک
مورد ارتوتروپیک
مدول یانگ، 1 جهت
و 1
100 کیلو پاسکال
100 کیلو پاسکال
مدول یانگ، 2 جهت
 E2 _
100 کیلو پاسکال
20 کیلو پاسکال
مدول یانگ، 3 جهت
 E 3
100 کیلو پاسکال
20 کیلو پاسکال
نسبت پواسون، جهت 12
  12
0.3
0.3
نسبت پواسون، جهت 23
23
0.3
0
نسبت پواسون، 13 جهت
13
0.3
0
مدول برشی 12 جهت
 G 12
1 /(2(1+ 12 ))
38.5 کیلو پاسکال
مدول برشی، جهت 23
 G23 _
12
12
مدول برشی 13 جهت
 G 13
12
12
نتایج و بحث
نتایج عددی و تحلیلی در کنار هم در همین شکل مقایسه شده است. برای این مشکل خاص، چین و چروک در جهت موضعی دوم رخ می دهد ، زیرا کشش تک محوری در جهت محلی اول اعمال می شود.
بیان تحلیلی برای اندازه گیری چروکیدگی برای مواد همسانگرد و متعامد از برابری مشتق شده است.
که بیانی را برای اندازه گیری چروک به عنوان می دهد
شکل 1 و شکل 2 مناطق چروکیده را برای موارد همسانگرد و ارتوتروپ نشان می دهد. نتایج با مقادیر تحلیلی برای هر دو سناریو مطابقت دارد. برای حالت ایزوتروپیک، کل ناحیه مرکزی چروکیده است، در حالی که برای حالت ارتوتروپیک، تنها نواحی در امتداد لبه های بلند چروکیده می شوند.
شکل 3 و شکل 4 میزان چروک شدن غشا را نشان می دهد. باز هم، در هر دو حالت همسانگرد و همسانگرد، نتایج با عبارات تحلیلی مطابقت دارند. ناحیه حداکثر چروکیدگی منطقه ای است که حداکثر تنش فشاری می تواند بدون مدل چروکیدگی ایجاد شود.
اولین تنش اصلی و جهت کشش برای موارد همسانگرد و ارتوتروپ در شکل 5 و شکل 6 نشان داده شده است . شکل 7 و شکل 8 دومین تنش اصلی را در جهت چروک شدن نشان می دهد. همانطور که انتظار می رود، جهت چروک شدن عمود بر جهت بارگذاری در کشش تک محوری است. کمترین مقدار تنش اصلی دوم تقریباً صفر است. هر دو شکل هیچ تنش فشاری را نشان نمی دهند.
شکل 1: منطقه چروکیده، مواد همسانگرد.
شکل 2: ناحیه چروکیده، مواد ارتوتروپیک.
شکل 3: اندازه گیری چروکیدگی، مواد همسانگرد.
شکل 4: اندازه گیری چروک، مواد ارتوتروپیک.
شکل 5: تنش اصلی اول، ماده همسانگرد.
شکل 6: تنش اصلی اول، ماده ارتوتروپیک.
شکل 7: تنش اصلی دوم، ماده همسانگرد.
شکل 8: تنش اصلی دوم، مواد ارتوتروپیک.
نکاتی درباره پیاده سازی COMSOL
یک مدل چین‌خوردگی بر اساس گرادیان تغییر شکل اصلاح‌شده در نظریه غشاء با استفاده از ویژگی Wrinkling گنجانده شده است ، که مجموعه‌ای از معادلات غیرخطی را با روش نیوتن-رافسون حل می‌کند.
از آنجایی که غشا بدون تنش در جهت معمولی سفتی ندارد، یک تکیه گاه فنری بسیار کوچک به منظور تثبیت مدل اضافه می شود.
مسیر کتابخانه کاربردی: ماژول_مکانیک_ساختاری/کمش_و_چروک_کشش_یک محوری_غشا
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی  Model  Wizard کلیک کنید .
مدل جادوگر
1
در پنجره Model  Wizard ، روی  3D کلیک کنید .
2
در درخت Select  Physics ، Structural  Mechanics>Membrane  (mbrn) را انتخاب کنید .
3
روی افزودن کلیک کنید .
4
 روی مطالعه کلیک کنید .
5
در درخت انتخاب  مطالعه ، General  Studies>Stationary را انتخاب کنید .
6
 روی Done کلیک کنید .
تعاریف جهانی
پارامترهای هندسی
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Global  Definitions روی Parameters  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، پارامترهای هندسی را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
3
قسمت Parameters را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
ارزش
شرح
هفتم
1[mm]
0.001 متر
ضخامت ورق مستطیلی
L
1[m]
1 متر
طول ورق مستطیلی
دبلیو
0.5[m]
0.5 متر
عرض ورق مستطیلی
خواص مواد ایزوتروپیک
1
در نوار ابزار Home ، روی  پارامترها کلیک کنید و Add>Parameters را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، در قسمت نوشتار Label ، Properties Isotropic Material را تایپ کنید .
3
قسمت Parameters را پیدا کنید .  روی Load  from  File کلیک کنید .
4
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل membrane_uniaxial_stretching_isotropic_properties.txt دوبار کلیک کنید .
خواص مواد ارتوتروپیک
1
در نوار ابزار Home ، روی  پارامترها کلیک کنید و Add>Parameters را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، Orthotropic Material Properties را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
3
قسمت Parameters را پیدا کنید .  روی Load  from  File کلیک کنید .
4
به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل membrane_uniaxial_stretching_orthotropic_properties.txt دوبار کلیک کنید .
تعاریف
متغیرهای 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Component   (comp1)>Definitions را گسترش دهید .
2
روی Definitions کلیک راست کرده و Variables را انتخاب کنید .
3
در پنجره تنظیمات برای متغیرها ، بخش متغیرها را پیدا کنید .
4
در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
نام
اصطلاح
واحد
شرح
beta_ana
max(-(mbrn.D12*mbrn.eel11+mbrn.D22*mbrn.eel22+mbrn.D23*mbrn.eel33)/mbrn.D22،0)
اندازه گیری چروک، تحلیلی
iswrinkled_ana
Beta_ana>0
چروکیده، تحلیلی است
هندسه 1
صفحه کار 1 (wp1)
در نوار ابزار هندسه ، روی صفحه  کار  کلیک کنید .
صفحه کار 1 (wp1)> هندسه صفحه
در پنجره Model  Builder ، روی صفحه  هندسه کلیک کنید .
صفحه کار 1 (wp1)> مستطیل 1 (r1)
1
در نوار ابزار Work Plane ، روی  Rectangle کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size  and  Shape را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Width ، L را تایپ کنید .
4
در قسمت متن ارتفاع ، W را تایپ کنید .
5
 روی Build  Selected کلیک کنید .
غشاء (MBRN)
مواد الاستیک خطی 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1)>Membrane  (mbrn) روی Linear  Elastic  Material  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای مواد الاستیک خطی  ، قسمت Linear Elastic Material را پیدا کنید .
3
از لیست تقارن مواد  ، Orthotropic را انتخاب کنید .
چروک شدن 1
در نوار ابزار Physics ، روی  Attributes کلیک کنید و Wrinkling را انتخاب کنید .
ضخامت و افست 1
1
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1)>Membrane  (mbrn) روی Thickness  and  Offset  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Thickness  and  Offset ، قسمت Thickness  and  Offset را پیدا کنید .
3
در قسمت متنی 0 ، th را تایپ کنید .
محدودیت ثابت 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Edges کلیک کنید و Fixed  Constraint را انتخاب کنید .
2
فقط لبه 1 را انتخاب کنید.
جابجایی تجویز شده 1
1
در نوار ابزار فیزیک ، روی  لبه‌ها کلیک کنید و جابه‌جایی تجویز شده  را انتخاب کنید .
2
فقط لبه 4 را انتخاب کنید.
3
در پنجره تنظیمات برای جابجایی تجویز شده  ، بخش جابجایی تجویز شده را پیدا کنید .
4
تیک Prescribed  in   direction را انتخاب کنید .
5
در قسمت نوشتاری x ، 1[mm] را تایپ کنید .
6
کادر بررسی تجویز شده  در  جهت  را انتخاب کنید .
7
تیک Prescribed  in   direction را انتخاب کنید .
برای دستیابی به ثبات عددی برای این مشکل، یک تکیه گاه فنری در جهت ضخامت اضافه کنید.
بنیاد بهار 1
1
در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Spring  Foundation را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Spring  Foundation ، قسمت Boundary  Selection را پیدا کنید .
3
از لیست انتخاب ، همه  مرزها را انتخاب کنید .
4
بخش Spring را پیدا کنید . از لیست، Symmetric را انتخاب کنید .
5
در جدول A تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
0
0
0
0
0
0
0
0
1e-3[N/m^3]
برای اجرای همان مطالعه با مواد مختلف، یک گره سوئیچ مواد اضافه کنید.
مواد
سوئیچ مواد 1 (sw1)
در پنجره Model  Builder ، در قسمت Component   (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و More  Materials>Material  Switch را انتخاب کنید .
مواد ایزوتروپیک
1
در پنجره Model  Builder ، روی Material  Switch   (sw1) کلیک راست کرده و Blank  Material را انتخاب کنید .
خواص الاستیک ارتوتروپیک به دلیل تنظیمات در ویژگی‌های فیزیک توسط مواد درخواست می‌شود. مواد همسانگرد را می توان با افزودن ویژگی های همسانگرد به صورت دستی تعریف کرد. خواص ارتوتروپیک به طور خودکار توسط قوانین همگام سازی محاسبه می شود.
2
در پنجره تنظیمات برای مواد ، در قسمت نوشتار Label ، ماده ایزوتروپیک را تایپ کنید.
3
قسمت Material  Properties را پیدا کنید . در درخت خواص مواد ، مکانیک  جامد > مواد الاستیک خطی> مدول یانگ و نسبت پواسون را انتخاب کنید .
4
 روی افزودن  به  مواد کلیک کنید .
5
قسمت محتوای مواد  را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
ویژگی
متغیر
ارزش
واحد
گروه اموال
مدول یانگ
E
E_iso
پا
مدول یانگ و نسبت پواسون
نسبت پواسون
نه
now_iso
1
مدول یانگ و نسبت پواسون
تراکم
rho
0
کیلوگرم بر متر مکعب
پایه ای
سوئیچ ماده 1 ممکن است یک هشدار نشان دهد. شما می توانید آن را نادیده بگیرید زیرا خواص مواد ارتوتروپیک به خوبی توسط قوانین هماهنگ سازی تعریف شده است.
مواد ارتوتروپیک
1
در پنجره Model  Builder ، روی Material  Switch   (sw1) کلیک راست کرده و Blank  Material را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات مواد ، Orthotropic Material را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
3
قسمت محتوای مواد  را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید:
 
ویژگی
متغیر
ارزش
واحد
گروه اموال
مدول یانگ
{Evector1, Evector2, Evector3}
{E1_orth، E2_orth، E3_orth}
پا
ارتوتروپیک
نسبت پواسون
{nuvector1, nuvector2, nuvector3}
{nu12_orth، nu23_orth، nu13_orth}
1
ارتوتروپیک
مدول برشی
{Gvector1, Gvector2, Gvector3}
{G12_orth، G23_orth، G13_orth}
N/m²
ارتوتروپیک
تراکم
rho
0
کیلوگرم بر متر مکعب
پایه ای
مش 1
نقشه برداری 1
1
در نوار ابزار Mesh ، روی  Boundary کلیک کنید و Mapped را انتخاب کنید .
2
فقط مرز 1 را انتخاب کنید.
اندازه
1
در پنجره Model  Builder ، روی Size کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای اندازه ، قسمت اندازه عنصر  را پیدا کنید .
3
از لیست Predefined ، Finer را انتخاب کنید .
1 را تبدیل کنید
1
در نوار ابزار Mesh ، روی  Modify کلیک کنید و Convert را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای تبدیل ، قسمت روش تقسیم عنصر  را پیدا کنید .
3
از لیست روش تقسیم عنصر  ، Insert centerpoints را انتخاب کنید .
4
 روی ساخت  همه کلیک کنید .
مطالعه 1
جارو کردن مواد
1
در نوار ابزار مطالعه ، روی  Material  Sweep کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای جابجایی مواد  ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید .
3
 روی افزودن کلیک کنید .
راه حل 1 (sol1)
1
در نوار ابزار مطالعه ، روی  Show  Default  Solver کلیک کنید .
2
در پنجره Model  Builder ، گره Solution   (sol1) را گسترش دهید .
3
در پنجره Model  Builder ، گره Study  1>Solver  Configurations>Solution   (sol1)>Stationary  Solver  1 را گسترش دهید ، سپس روی Fully  Coupled  1 کلیک کنید .
4
در پنجره Settings for Fully  Coupled ، برای گسترش بخش Method  and  Termination کلیک کنید .
5
از لیست معیار خاتمه  ، راه حل و باقیمانده را انتخاب کنید .
6
در پنجره Model  Builder ، روی Study  1 کلیک کنید .
7
در پنجره تنظیمات برای مطالعه ، قسمت تنظیمات مطالعه  را پیدا کنید .
8
تیک Generate  defaults defaults را  پاک کنید .
9
در نوار ابزار مطالعه ،  روی محاسبه کلیک کنید .
نتایج
منطقه چروکیده
1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add  Plot  Group کلیک کنید و 3D  Plot  Group را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی  ، منطقه چین خورده را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید .
3
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مجموعه داده ، مطالعه  1/  راه حل های پارامتریک   (sol2) را انتخاب کنید .
4
از لیست Material  Switch  1 ، مواد ایزوتروپیک  را انتخاب کنید .
5
برای گسترش بخش Plot  Array کلیک کنید . تیک گزینه Enable را انتخاب کنید .
6
از لیست محور آرایه  ، y را انتخاب کنید .
7
در قسمت متن padding نسبی  ، 0.5 را تایپ کنید .
سطح 1
1
در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  سطح کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Wrinkling>mbrn.iswrinkled  –  Is  wrinkled را انتخاب کنید .
3
برای گسترش بخش کیفیت کلیک کنید . از لیست صاف کردن ، هیچکدام را انتخاب کنید .
سطح 2
1
روی Surface  کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
3
در قسمت Expression text iswrinkled_ana را تایپ کنید .
4
برای گسترش بخش Inherit  Style کلیک کنید . از لیست Plot ، Surface  1 را انتخاب کنید .
5
برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان  ، هیچکدام را انتخاب کنید .
6
در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  Plot کلیک کنید .
منطقه چروکیده
در پنجره Model  Builder ، روی Wrinkled  Region کلیک کنید .
حاشیه نویسی 1
1
در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  Annotation کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی ، بخش حاشیه نویسی را پیدا کنید .
3
در قسمت Text ، Computed را تایپ کنید .
4
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن X ، L/2 را تایپ کنید .
5
قسمت Coloring  and  Style را پیدا کنید . تیک Show  point را پاک کنید .
6
برای گسترش بخش Plot  Array کلیک کنید . چک باکس Manual  indexing را انتخاب کنید .
منطقه چروکیده
در پنجره Model  Builder ، روی Wrinkled  Region کلیک کنید .
حاشیه نویسی 2
1
در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  Annotation کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای حاشیه نویسی ، بخش حاشیه نویسی را پیدا کنید .
3
در قسمت Text ، Analytical را تایپ کنید .
4
قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن X ، L/2 را تایپ کنید .
5
در قسمت متن Y ، W را تایپ کنید .
6
قسمت Coloring  and  Style را پیدا کنید . تیک Show  point را پاک کنید .
7
از لیست نقطه لنگر  ، پایین سمت راست را انتخاب کنید .
8
قسمت Plot  Array را پیدا کنید . چک باکس Manual  indexing را انتخاب کنید .
9
در قسمت متن Index ، 1 را تایپ کنید .
10
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
منطقه چروکیده
1
در پنجره Model  Builder ، روی Wrinkled  Region کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 3D  Plot  Group ، قسمت Plot  Settings را پیدا کنید .
3
از لیست View ، نمای جدید را  انتخاب کنید .
4
در نوار ابزار Wrinkled Region ، روی  Plot کلیک کنید .
5
 روی دکمه Show  Grid در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
اندازه گیری چین و چروک
1
روی Wrinkled  Region کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی  ، Wrinkling Measure را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
سطح 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Wrinkling  Measure را گسترش دهید ، سپس روی Surface  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Wrinkling>mbrn.lemm1.wr1.Beta را انتخاب کنید  – اندازه گیری  چروک  ،  قاب مواد  .
3
قسمت Quality را پیدا کنید . از فهرست هموارسازی ، Inside  Material  domains را انتخاب کنید .
سطح 2
1
در پنجره Model  Builder ، روی Surface  2 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Expression را پیدا کنید .
3
در قسمت متن Expression ، Beta_ana را تایپ کنید .
4
قسمت Quality را پیدا کنید . از فهرست هموارسازی ، Inside  Material  domains را انتخاب کنید .
5
در نوار ابزار Wrinkling Measure ، روی  Plot کلیک کنید .
استرس اصلی اول
1
در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add  Plot  Group کلیک کنید و 3D  Plot  Group را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی  ، First Principal Stress را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
3
قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مجموعه داده ، مطالعه  1/  راه حل های پارامتریک   (sol2) را انتخاب کنید .
4
از لیست Material  Switch  1 ، مواد ایزوتروپیک  را انتخاب کنید .
5
قسمت Color  Legend را پیدا کنید . چک باکس نمایش  مقادیر حداکثر  و  حداقل را  انتخاب کنید .
سطح 1
1
روی First  Principal  Stress کلیک راست کرده و Surface را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Stress>Principal  stresses>mbrn.sp1  –  First  principal  stress  –  N/m² را انتخاب کنید .
3
قسمت Coloring  and  Style را پیدا کنید .  روی تغییر  جدول رنگ  کلیک کنید .
4
در کادر محاوره ای Color  Table ، Rainbow>Prism را در درخت انتخاب کنید.
5
روی OK کلیک کنید .
سطح پیکان 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی First  Principal  Stress راست کلیک کرده و Arrow  Surface را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Arrow  Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Wrinkling>mbrn.lemm1.wr1.tnx,…,mbrn.lemm1.wr1.tnz  – جهت  میدان تنش  ، قاب فضایی را انتخاب کنید .
استرس اصلی اول
 روی دکمه Zoom  Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید .
استرس اصلی دوم
1
روی First  Principal  Stress کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی  ، Second Principal Stress را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
سطح 1
1
در پنجره Model  Builder ، نود Second  Principal  Stress را گسترش دهید ، سپس روی Surface  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Stress>Principal  stresses>mbrn.sp2  –  دومین  تنش اصلی  – N/m² را انتخاب کنید .
سطح پیکان 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی Arrow  Surface  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Arrow  Surface ، روی Replace  Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component   (comp1)>Membrane>Wrinkling>mbrn.lemm1.wr1.wnx,…,mbrn.lemm1.wr1.wnz  –  جهت چروک شدن ،  قاب فضایی را انتخاب کنید .
3
در نوار ابزار دوم استرس اصلی ، روی  Plot کلیک کنید .
استرس اصلی دوم
در پنجره Model  Builder ، گره Results>Second  Principal  Stress را جمع کنید .
اکنون، تمام نمودارها را برای مواد همسانگرد گروه بندی کنید و برای رسم نتایج با مواد ارتوتروپیک، آنها را کپی کنید.
استرس اصلی اول، استرس اصلی دوم، ناحیه چروکیده، اندازه گیری چین و چروک
1
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results ، Ctrl را کلیک کنید تا ناحیه چین خورده  ، اندازه گیری چروک ، استرس اصلی اول ، و استرس دوم را انتخاب کنید .
2
کلیک راست کرده و Group را انتخاب کنید .
مواد ایزوتروپیک
در پنجره تنظیمات برای گروه ، مواد همسانگرد را در قسمت متن برچسب تایپ کنید .
مواد ارتوتروپیک
1
روی Isotropic  Material کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای گروه ، Orthotropic Material را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید .
منطقه چروکیده 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Orthotropic  Material را گسترش دهید ، سپس بر روی Wrinkled  Region  1 کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 3D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
3
از لیست Material  Switch  1 ، Orthotropic  Material را انتخاب کنید .
4
در نوار ابزار Wrinkled Region 1 ، روی  Plot کلیک کنید .
اقدام چروک 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی Wrinkling  Measure  1 کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 3D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
3
از لیست Material  Switch  1 ، Orthotropic  Material را انتخاب کنید .
سطح 1
1
در پنجره Model  Builder ، گره Wrinkling  Measure  1 را گسترش دهید ، سپس روی Surface  1 کلیک کنید .
2
در پنجره تنظیمات برای Surface ، برای گسترش بخش Range کلیک کنید .
3
تیک گزینه Manual  color  range را انتخاب کنید .
4
مقدار Maximum را روی 1.2E-5 قرار دهید .
5
در نوار ابزار Wrinkling Measure 1 ، روی  Plot کلیک کنید .
استرس اصلی اول 1
1
در پنجره Model  Builder ، در Results>Orthotropic  Material روی First  Principal  Stress  1 کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 3D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
3
از لیست Material  Switch  1 ، Orthotropic  Material را انتخاب کنید .
4
در نوار ابزار First Principal Stress 1 ، روی  Plot کلیک کنید .
استرس اصلی دوم 1
1
در پنجره Model  Builder ، روی Second  Principal  Stress  1 کلیک کنید .
2
در پنجره Settings for 3D  Plot  Group ، بخش Data را پیدا کنید .
3
از لیست Material  Switch  1 ، Orthotropic  Material را انتخاب کنید .
4
در نوار ابزار Second Principal Stress 1 ، روی  Plot کلیک کنید .