Sector 2D و Sector 3D

Sector 2D و Sector 3D

Sector 2D و Sector 3D
از مجموعه داده های Sector 2D ( ) و Sector 3D  ( ) که از زیر منوهای More 2D Datasets and More 3D Datasets انتخاب شده اند ، استفاده کنید تا ترسیم راه حل برای هندسه کامل و در عین حال کاهش زمان محاسبات و نیازهای حافظه برای هندسه های پیچیده با بهره برداری از بخش امکان پذیر شود. تقارن ها هندسه باید از نوعی باشد که با استفاده از چرخش یا انعکاس (آینه سازی) قابل تغییر باشد. چرخش و انعکاس تنها در صورت استفاده از تعداد زوج از بخش ها در دسترس است. همچنین امکان معکوس کردن فاز (تغییر علامت) هنگام چرخش یا بازتاب وجود دارد.
به عنوان مثال، فرض کنید که در یک هندسه N بخش وجود دارد . مجموعه داده Sector ابتدا عبارات ورودی در مجموعه داده منبع را ارزیابی می‌کند، N کپی ایجاد می‌کند (یک نسخه برای هر بخش هندسه)، نقشه‌برداری می‌کند و داده‌ها را درون‌یابی می‌کند، و اجزای عبارتی را که با فیلدهای برداری مطابقت دارند، تبدیل می‌کند.
 
برای پیوند به اطلاعات مربوط به این بخش ها به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید: داده ها و داده های محوری .
تقارن
در قسمت Number of Sectors ، هر عدد صحیح بزرگتر یا مساوی 2 را وارد کنید (پیش فرض 2 است) تا تعداد بخش ها در هندسه کامل تعریف شود. از لیست Sectors to include ، همه (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا از همه بخش‌های مشخص شده به طور مساوی توزیع شده استفاده کنید. اگر می‌خواهید از بخش‌های کمتری نسبت به آنچه در فیلد تعداد بخش‌ها مشخص کرده‌اید استفاده کنید ، با استفاده از قسمت Start بخش (پیش‌فرض: 0، برای اولین بخش) و تعداد بخش‌ها را برای درج فیلد (پیش‌فرض: تعداد سکتورها، به طوری که همان نموداری را به دست می آورید که اگر از All استفاده می کنید). شما می توانید از این تنظیمات برای ترسیم کسری از بخش ها استفاده کنید تا حل را در داخل هندسه حاصل مشاهده کنید.
هنگامی که تعداد بخش‌های وارد شده یک عدد زوج است، تبدیل : چرخش (پیش‌فرض) یا چرخش و بازتاب را انتخاب کنید . برای تعداد نابرابر بخش‌ها، فقط چرخش در دسترس است و نیازی به ورودی اضافی کاربر ندارد.
اگر چرخش و بازتاب انتخاب شده باشد:
برای بخش 2D مختصات x و y را برای محور انعکاس وارد کنید .
برای بخش 3D ، مختصات x ، y و z را برای جهت شعاعی صفحه بازتاب وارد کنید .
پیشرفته
برای ایجاد متغیرهایی برای شماره Sector و متغیرهای Space ، تیک Define variables را انتخاب کنید :
عدد Sector یک عدد صحیح از 0 تا تعداد بخش ها منهای 1 است. برای مثال، هر بخش یک عدد بخش منحصر به فرد دارد: 0، 1، 2، و 3 برای مجموعه داده های بخش که شامل چهار بخش است. متغیر پیش فرض برای شماره بخش sec1number است که sec1 تگ گره مجموعه داده است.
متغیرهای Space پس از تبدیل به مختصات ارزیابی می‌شوند (در مقابل x ، y ، و z که به مختصات در مجموعه داده زیربنایی ارزیابی می‌شوند). نام متغیرهای پیش‌فرض (تعداد آن‌ها بر اساس بعد فضا است) برای مختصات sec1x ، ​​مختصات sec1y و مختصات sec1z هستند .
هنگامی که چک باکس Define variables انتخاب می شود، عبارت ورودی یک بار برای هر بخش فعال می شود، چیزی که زمان ارزیابی را تقریباً یک ضریب از تعداد بخش ها افزایش می دهد ( N ). اگر عبارت ورودی مورد ارزیابی شامل هر یک از متغیرهای فاصله باشد، این حالت ارزیابی شده به طور خودکار فعال می شود.
شماره حالت آزیموتال
هنگامی که تعداد بخش ها فرد است یا چرخش به عنوان تبدیل (تقارن چرخه ای) انتخاب می شود ، عدد حالت آزیموتال را نیز به عنوان یک عدد صحیح وارد کنید. پیش فرض 0 است. همچنین می توانید از یک شماره حالت که به عنوان پارامتر یا متغیر تعریف می شود استفاده کنید.
 
برای کنترل مجموعه داده منبع و ارزیابی آن با فازهای مختلف برای بخش‌های مختلف، از شماره حالت azimuthal استفاده کنید. اگر عدد مد k باشد ، آنگاه فاز با  2 π  ik / N برای بخش i تغییر می‌کند .
معکوس کردن فاز هنگام چرخش و معکوس کردن فاز هنگام انعکاس
این چک باکس ها در ترکیب های مختلفی به شرح زیر موجود هستند:
هنگامی که چرخش به عنوان تبدیل انتخاب می شود و تعداد بخش ها مضربی از 2 (یک عدد زوج) است، تیک گزینه Invert stage when rotating را انتخاب کنید تا فاز حل بین بخش های متوالی تغییر کند.
وقتی چرخش و انعکاس به‌عنوان تبدیل انتخاب می‌شود و تعداد بخش‌ها مضربی از 2 است (یک عدد زوج)، گزینه Invert stage when reflecting را برای تغییر فاز بین بخش‌های متوالی انتخاب کنید. هنگامی که تعداد سکتورها مضربی از 4 است، تیک گزینه Invert stage when rotating را انتخاب کنید تا تغییر فاز بین بخش های متوالی انجام شود.