LU ناقص

LU ناقص

گره (

) یک گره ویژگی است که پارامترهای حل کننده/پیش شرطی کننده سیستم خطی را که از فاکتورسازی ناقص LU استفاده می کنند، کنترل می کند. ، روی گره ویژگی Iterative ، Krylov Preconditioner ، Presmoother ، Postsmoother یا Coarse Solver کلیک راست کنید . همچنین درباره LU ناقص رجوع کنید .

عمومی

در این بخش شما ویژگی های پیش شرط ناقص LU را مشخص می کنید.

یک انتخاب کنید . انتخاب کنید:

•

(پیش‌فرض) برای استفاده از حل‌کننده‌ای که به‌طور خاص برای فاکتورسازی ناقص LU طراحی شده است.

•

برای استفاده از حل‌کننده ILUT (پیش‌تهویه‌کننده) از Intel ® MKL (Intel ® Math Kernel Library). بر خلاف ILU0، ILUT مقداری از پر کردن حاصل را در ماتریس پیش‌تنظیم کننده حفظ می‌کند (رجوع کنید به شماره 32 ).

•

برای استفاده از حل کننده ILU0 (پیش‌تهویه‌کننده) Intel® MKL . ILU0 ساختار ماتریس اصلی را در نتیجه حفظ می کند (رجوع کنید به شماره 32 ).

•

برای استفاده از حل کننده معادلات خطی شی گرا پراکنده SPOOLES.

پیش‌تنظیم‌کننده‌های ILUT (MKL) و ILUT0 (MKL) هنگام حل سیستم‌های بزرگ می‌توانند بهتر از ILU عمل کنند، اما چند رشته‌ای نیستند.


	ILUT (MKL) و ILU0 (MKL) برای مسائل با ارزش پیچیده قابل استفاده نیستند.

رها کردن استفاده

برای ، گزینه ای را از لیست انتخاب کنید تا یک قانون رها کردن را مشخص کنید. به انتخاب یک قانون رها کردن مراجعه کنید . انتخاب کنید:

•

(پیش‌فرض) به حل‌کننده اجازه می‌دهد عناصری را که مقادیر مطلق به اندازه کافی کوچک دارند، رها کند (غفلت کند). اندازه عناصر نادیده گرفته شده را در یا با استفاده از نوار اسلاید همراه تنظیم کنید. تحمل بزرگتر عناصر بیشتری را نادیده می گیرد.

•

به حل کننده اجازه می دهد کسر معینی از عناصر را نگه دارد. عناصر با بزرگترین مقادیر مطلق نگه داشته می شوند. تعداد عناصر غیر صفر را در فاکتورسازی ناقص با استفاده از یا فیلد همراه تنظیم کنید. نسبت پر شدن کوچکتر عناصر بیشتری را نادیده می گیرد.

برای ، می توانید هم تحمل افت و هم نسبت پر شدن را مشخص کنید.

تحمل قطره

برای ، و ، از فیلد یا نوار اسلاید همراه برای تنظیم حداکثر اندازه مجاز عناصر حذف شده (غفلت شده) (پیش فرض: 0.01). تحمل قطره کوچکتر به این معنی است که پیش‌تهویه‌کننده عناصر کمتری را رها می‌کند و بنابراین پیش‌تهویه‌کننده دقیق‌تر می‌شود. این منجر به تکرارهای کمتری در حل کننده تکراری می شود، اما نیازهای حافظه و زمان پیش شرطی افزایش می یابد. تحمل قطره بیشتر به این معنی است که پیش‌تهویه‌کننده عناصر بیشتری را رها می‌کند و بنابراین استفاده از حافظه و زمان پیش‌شرطی کردن کاهش می‌یابد. با این حال، در این مورد، پیش‌شرطی‌کننده دقت کمتری پیدا می‌کند، که منجر به تکرارهای بیشتر در حل‌کننده تکراری می‌شود، یا اگر تحمل قطره خیلی زیاد باشد، اصلاً همگرایی وجود ندارد. اغلب کارآمدترین استفاده از تحمل افت تا حد ممکن است. یعنی آن را طوری انتخاب کنید که حل کننده تکراری به سختی همگرا شود.

الگوی احترام

برای ، به طور پیش‌فرض، حل‌کننده هرگز عناصر را در موقعیت‌هایی که ماتریس اصلی غیر صفر است، رها نمی‌کند. پاک کنید تا به حل کننده اجازه دهید چنین عناصری را نیز حذف کند.

آستانه محوری

برای هر دو و ، از فیلد برای وارد کردن عددی بین 0 و 1 استفاده کنید که به عنوان آستانه محوری عمل می کند (پیش فرض: 1). این بدان معناست که در هر ستون معین، الگوریتم ورودی را به عنوان عنصر محوری می پذیرد اگر قدر مطلق آن بزرگتر یا مساوی با آستانه محوری مشخص شده ضربدر بزرگترین مقدار مطلق در ستون باشد. حل کننده ردیف ها را برای پایداری تغییر می دهد. در هر ستون معین، اگر قدر مطلق عنصر مورب کمتر از آستانه محوری ضربدر بزرگ‌ترین مقدار مطلق در ستون باشد، ردیف‌ها را طوری تغییر می‌دهد که بزرگ‌ترین عنصر روی مورب باشد. بنابراین مقدار پیش فرض 1 به این معنی است که از چرخش جزئی استفاده می کند.

تعداد تکرارها و عامل آرامش

برای ، و – زمانی که فاکتورهای تقریبی L و U محاسبه شدند – می توانید از فاکتورسازی ناقص LU به عنوان یک پیش شرط / صاف کننده تکراری استفاده کنید. در اینجا، M = ( LU )/ω ، که در آن ω یک عامل آرامش است، و L و U عوامل تقریبی هستند. برای تعیین تعداد تکرار برای انجام استفاده کنید (پیش‌فرض: 1). ضریب آرامش ω شبیه به چیزی است که برای مثال، گره استفاده می کند . چنین عاملی را در (پیش‌فرض: 1). همچنین درباره عامل آرامش را ببینید .

الگوریتم پیش‌سفارش

برای ، از لیست برای انتخاب یکی از پیش‌سفارش‌های زیر استفاده کنید:

•

(NS، پیش‌فرض)

•

(MS)

•

(بهترین کالبد شکافی تودرتو و چند بخش)

شما چه احساسی دارید

اشتراک گذاری این مقاله :