از یک مجموعه داده Extrusion 1D ( 
) یا Extrusion 2D ( 
) برای اکسترود کردن داده ها در پس پردازش به ترتیب از 1D به 2D و از 2D به 3D استفاده کنید. با استفاده از این مجموعه داده‌ها، اگر هندسه به گونه‌ای باشد که اکستروژن خطی مناسب باشد، می‌توانید یک مسئله را در ابعاد پایین‌تر با کارآمدتر حل کنید و سپس آن را برای پس پردازش اکسترود کنید.
) یا Extrusion 2D ( ) برای اکسترود کردن داده ها در پس پردازش به ترتیب از 1D به 2D و از 2D به 3D استفاده کنید. با استفاده از این مجموعه داده‌ها، اگر هندسه به گونه‌ای باشد که اکستروژن خطی مناسب باشد، می‌توانید یک مسئله را در ابعاد پایین‌تر با کارآمدتر حل کنید و سپس آن را برای پس پردازش اکسترود کنید.
 |
برای پیوند به اطلاعات مربوط به بخش داده ، به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید . مجموعه داده می تواند هر مجموعه داده ای با بعد خروجی برابر با بعد مجموعه داده اکستروژن باشد.
|
اکستروژن
از فیلدهای y مینیمم و حداکثر y (برای گره‌های Extrusion 1D ) یا z minimum و z حداکثر (برای گره‌های Extrusion 2D ) برای تعریف محدوده اکستروژن استفاده کنید .
مقدار در قسمت Resolution تعداد لایه های اضافه شده است. پیش فرض 10 لایه است. شما باید حداقل از 2 استفاده کنید.
شما نام متغیر را در جهت اکستروژن در قسمت متغیر y (برای گره های Extrusion 1D ) یا متغیر z (برای گره های Extrusion 2D ) تعریف می کنید. برای مجموعه داده های اکستروژن، می توانید از متغیر اکستروژن در عباراتی که در حال ارزیابی هستند استفاده کنید.
در قسمت Embedding ( فقط گره‌های Extrusion 2D )، جهت اکستروژن را با استفاده از صفحه نقشه برای فهرست مشخص کنید، جایی که می‌توانید xy-plane (پیش‌فرض)، xz-plane یا yz-plane را انتخاب کنید .
پیشرفته
 |
این بخش فقط در مجموعه داده های Extrusion 2D موجود است.
|
در صورت نیاز، یک مقدار (واحد SI: راد/متر) را در قسمت شماره موج خارج از صفحه (پیش‌فرض: 0) مشخص کنید. انجام این کار می تواند هنگام پس پردازش مدل های مکانیک جامد با پسوند حالت خارج از صفحه مشخص شده مفید باشد.
 |
برای مثال Extrusion 2D، و اگر ماژول مکانیک سازه و ماژول اپتیک موج را دارید، به اثرات استرس-اپتیکال با کرنش صفحه تعمیم یافته مراجعه کنید : مسیر کتابخانه برنامه Structural_Mechanics_Module/Stress_Optical_Effects/stress_optical_generalized .
|
