Embed 1D و Embed 2D
از یک مجموعه داده Embed 1D ( 
) یا Embed 2D ( ) برای جاسازی داده های 1 بعدی در 2 بعدی (به عنوان یک خط در 2 بعدی) و داده های 2 بعدی در 3 بعدی (به عنوان یک سطح دو بعدی در 3 بعدی) استفاده کنید. 
برای مثال می‌توانید از مجموعه داده‌های Embed 2D برای ترسیم فلش‌های سه‌بعدی برای یک راه‌حل دو بعدی استفاده کنید. این مجموعه داده ها را با کلیک راست بر روی گره Datasets اضافه کنید و آنها را از زیر منوهای More Datasets and More 2D Datasets انتخاب کنید .
) یا Embed 2D ( ) برای جاسازی داده های 1 بعدی در 2 بعدی (به عنوان یک خط در 2 بعدی) و داده های 2 بعدی در 3 بعدی (به عنوان یک سطح دو بعدی در 3 بعدی) استفاده کنید. برای مثال می‌توانید از مجموعه داده‌های Embed 2D برای ترسیم فلش‌های سه‌بعدی برای یک راه‌حل دو بعدی استفاده کنید. این مجموعه داده ها را با کلیک راست بر روی گره Datasets اضافه کنید و آنها را از زیر منوهای More Datasets and More 2D Datasets انتخاب کنید .
 |
برای پیوند به اطلاعات مربوط به بخش داده ، به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید . مجموعه داده می تواند هر مجموعه داده ای با بعد خروجی برابر با بعد داده جاسازی شده باشد.
|
نقشه برداری
در این بخش شما نقشه برداری را از بعد فضای پایین به فضای بالاتر تعیین می کنید که داده های پایین باید در آن جاسازی شود.
از لیست حالت نقشه برداری ، خودکار (پیش فرض) یا دستی را انتخاب کنید . برای خودکار ، همه مختصات ابعاد بالاتر روی 0 تنظیم شده اند. برای دستی ، می توانید نگاشت را با استفاده از فیلدهای x’ ، y’ و (فقط 2 بعدی) z’ در زیر عبارات فضای خروجی تعریف کنید . عبارات پیش‌فرض، در دو بعدی، به ترتیب X ، Y و 0 هستند که همان نگاشت خودکار است . یعنی سطح تعبیه شده در صفحه xy ، در z = 0 قرار دارد.
پیشرفته
در این بخش می توانید نام متغیرهای فضا را برای هندسه تعبیه شده مشاهده و ویرایش کنید. در زیر متغیرهای Space ، نام‌های پیش‌فرض emb1x ، emb1y ، و (فقط 2D) emb1z را در قسمت‌های x’ ، y’ و (فقط 2D) z’ در صورت تمایل ویرایش کنید. می توانید از این متغیرها هنگام ایجاد نمودار برای داده های جاسازی شده در بعد فضای بالاتر استفاده کنید.
