مکان ضخیم برای مواد و پوسته های لایه ای
بخش Through -Thickness Location در پنجرههای تنظیمات برای میانگین خط ، میانگین سطح ، ادغام خط ، ادغام سطح ، حداکثر خط ، حداکثر سطح ، حداقل خط و گرههای حداقل سطح در زیر مقادیر مشتق شده در دسترس است ، زمانی که یک مجموعه داده لایهای یا پوسته باشد. انتخاب شد. همچنین برای گره های Line Graph ، Point Graph ، Point Evaluation و Point Matrix Evaluation زمانی که یک مجموعه داده لایه لایه یا پوسته انتخاب می شود، موجود است ، امالیست ورودی مکان در دسترس نیست، و مختصات z محلی فقط می تواند یک اسکالر برای گره های Point Evaluation و Point Matrix Evaluation باشد .
موقعیت ضخیم
برای تعیین ارزش ارزیابی، یک مکان ضخامت مورد نیاز است.
از فهرست ورودی موقعیت مکانی ، برداشت از مجموعه داده (پیشفرض) یا دستی را انتخاب کنید . برای دستی ، یک تعریف مکان را انتخاب کنید : سطح مرجع (پیشفرض)، فیزیکی یا نسبی .
هنگامی که سطح مرجع انتخاب شد، مکان ضخامت از یک تعریف مواد لایهای که در زیر مواد در پیوند لایهای مواد یا گره پشته مواد لایهای مشخص شده است ، یا در گره مواد که نمایانگر یک ماده تک لایه است، گرفته میشود.
یک یا چند مقدار را برای یک مختصات z محلی برای گزینه فیزیکی یا مختصات z محلی [-1،1] برای گزینه نسبی وارد کنید . محل ضخامت پایین، میانی و بالایی یک ماده لایهای با ضخامت کلی d را میتوان به صورت زیر تعریف کرد:
•
|
پایین: 0 (فیزیکی) یا – 1 (نسبی)
|
•
|
وسط: d /2 (فیزیکی) یا 0 (نسبی)
|
•
|
بالا: d (فیزیکی) یا 1 (نسبی)
|
بر روی دکمه Range ( ) کلیک کنید تا محدوده ای از مختصات z محلی را با استفاده از کادر محاوره ای Range تعریف کنید .
اکثر متغیرهای تعریف شده بر روی یک ماده لایه ای فقط روی سطوح موجود هستند و مستقیماً در ابعاد پایین تر (لبه ها یا نقاط) در دسترس نیستند. برای ترسیم یا ارزیابی چنین متغیرهایی در ابعاد پایین تر، بسته به این که به ترتیب روی لبه ها یا نقاط ارزیابی می کنید، از عملگر mean() یک یا دو بار استفاده کنید. به عنوان مثال، برای ارزیابی متغیر lshell.disp برای جابجایی کل در لبه ها، از عبارت mean(lshell.disp) استفاده کنید . به طور مشابه، برای ارزیابی همان متغیر در نقاط، از عبارت mean(mean(lshell.disp)) استفاده کنید .
|