پنجره تنظیمات برای Property Group جایی است که ویژگی‌های خروجی و ورودی‌های مدل اضافه می‌شوند، ویژگی‌های محلی تعریف می‌شوند و عبارات مربوط به ویژگی‌های مواد در یک گروه ویژگی خاص مانند Basic وارد می‌شوند . گروه‌های ویژگی، زیرگره‌های یک گره مادی هستند. پنجره تنظیمات برای Property Group زمانی نمایش داده می‌شود که روی گره گروه ویژگی (به عنوان مثال، Basic ) در زیر گره مواد (معمولاً با نام ماده – برای مثال آلومینیوم ) در Model Builder کلیک می‌کنید .
شکل 9-7: نمونه ای از پنجره تنظیمات پایه برای Property Group.
یک گروه ویژگی تحت یک ماده متغیرهای زیر را ایجاد می کند:
|
تایپ کنید
|
نام متغیر
|
محدوده
|
انتخاب
|
مثال
|
|
اموال اساسی
|
نام متغیر کمیت فیزیکی
|
ریشه.مواد
|
انتخاب مواد
|
ریشه.مواد.رو
|
|
ریشه <comp> .
<mat > <گروه> |
انتخاب جهانی
|
root.comp1.
mat1.def.rho |
||
|
ویژگی خروجی
|
نام ملک
|
ریشه.مواد.گروه
|
انتخاب مواد
|
root.material.linzRes.alpha
|
|
ریشه <comp> .
<mat > <گروه> |
انتخاب جهانی
|
root.comp1.
mat1.linzRes. آلفا |
در قسمت Label در صورت نیاز یک برچسب مناسب برای گروه دارایی وارد کنید. همچنین می توانید از قسمت Name برای تغییر شناسه استفاده کنید. این تنظیم همچنین تگ را تغییر می دهد – به جز گروه ویژگی Basic که همیشه def است – و بنابراین کنترل دامنه متغیرها و توابعی را که گروه ویژگی تعریف می کند امکان پذیر می کند. برای مثال می توانید شناسه را کوتاهتر کنید.
ویژگی های خروجی
خواص مواد از پیش تعریف شده در گروه ویژگی در جدولی در قسمت Output Properties ظاهر می شود .
 |
افزودن، جابجایی و حذف ویژگی های خروجی از ویژگی های مواد اولیه و با گروه های ویژگی های تعریف شده توسط کاربر فقط امکان پذیر است.
|
روی دکمه Add ( 
) کلیک کنید تا ویژگی خروجی دیگری را اضافه کنید، که یکی از کمیت های فیزیکی موجود در کادر محاوره ای Physical Quantity باز شده را انتخاب می کنید.
) کلیک کنید تا ویژگی خروجی دیگری را اضافه کنید، که یکی از کمیت های فیزیکی موجود در کادر محاوره ای Physical Quantity باز شده را انتخاب می کنید.در صورت نیاز، عبارات موجود در ستون عبارت لیست را ویرایش کنید . مستقیماً در جدول یا در قسمت Expression زیر جدول ویرایش کنید. می توانید عبارات از پیش تعریف شده را با کلیک کردن روی دکمه Insert Expression ( 
) یا کلیک کردن Ctrl+Space و سپس انتخاب یک عبارت از لیست عبارات از پیش تعریف شده وارد کنید. همچنین می‌توانید روی دکمه ویرایش ( 
) کلیک کنید، که در صورت لزوم، کادر محاوره‌ای را برای تعیین آسان‌تر ویژگی‌های مواد متعامد و ناهمسانگرد (تانسورها) باز می‌کند. هنگام وارد کردن داده ها در کادر محاوره ای ویژگی مواد ، همسانگرد ، مورب ، متقارن یا کامل را انتخاب کنید. درستون بیان ، از یک نحو با مهاربندهای مجعد مانند {k11, k21, k31, k12, k22, k32, k13, k23, k33} استفاده کنید تا خواص مواد ناهمسانگرد را برای یک تانسور 3 در 3 k ij به ترتیب k 11 وارد کنید. , k 21 , k 31 , k 12 , k 22 , k 32 , k 13 , k 23 , k 33. 1، 2، و 3 نشان دهنده جهت اول، دوم و سوم در سیستم مختصات فعال است. در بسیاری از موارد (به عنوان مثال، هنگام ورود به ماتریس الاستیسیته برای مکانیک سازه)، ماتریس به دلایل فیزیکی باید متقارن باشد. قسمت مورب بالای ماتریسی که وارد می‌کنید، پس از تشکیل ماتریس سازنده واقعی، منعکس می‌شود و قسمت مورب پایین نادیده گرفته می‌شود.
) یا کلیک کردن Ctrl+Space و سپس انتخاب یک عبارت از لیست عبارات از پیش تعریف شده وارد کنید. همچنین می‌توانید روی دکمه ویرایش ( ) کلیک کنید، که در صورت لزوم، کادر محاوره‌ای را برای تعیین آسان‌تر ویژگی‌های مواد متعامد و ناهمسانگرد (تانسورها) باز می‌کند. هنگام وارد کردن داده ها در کادر محاوره ای ویژگی مواد ، همسانگرد ، مورب ، متقارن یا کامل را انتخاب کنید. درستون بیان ، از یک نحو با مهاربندهای مجعد مانند {k11, k21, k31, k12, k22, k32, k13, k23, k33} استفاده کنید تا خواص مواد ناهمسانگرد را برای یک تانسور 3 در 3 k ij به ترتیب k 11 وارد کنید. , k 21 , k 31 , k 12 , k 22 , k 32 , k 13 , k 23 , k 33. 1، 2، و 3 نشان دهنده جهت اول، دوم و سوم در سیستم مختصات فعال است. در بسیاری از موارد (به عنوان مثال، هنگام ورود به ماتریس الاستیسیته برای مکانیک سازه)، ماتریس به دلایل فیزیکی باید متقارن باشد. قسمت مورب بالای ماتریسی که وارد می‌کنید، پس از تشکیل ماتریس سازنده واقعی، منعکس می‌شود و قسمت مورب پایین نادیده گرفته می‌شود.ستون Variable نام متغیرها را بسته به نوع ناهمسانگردی فهرست می کند. برای یک k همسانگرد ، k_iso یک مقدار اسکالر واحد آن را نشان می دهد.
ستون های Unit و Size اطلاعاتی در مورد واحد و اندازه ویژگی خروجی ارائه می دهند. اندازه 1×1 برای مقدار اسکالر مانند چگالی و 3×3 برای کمیت تانسور (ماتریس) مانند هدایت الکتریکی است.
در صورت تمایل، می توانید اطلاعاتی در مورد ویژگی، مانند ارجاع به مقدار یا بیان آن اضافه کنید. برای انجام این کار، روی دکمه Edit/Show Property Information ( 
) کلیک کنید و اطلاعات ویژگی را در کادر گفتگوی باز شده وارد کنید و سپس روی OK کلیک کنید . هنگامی که اطلاعات برای یک ویژگی در دسترس است و نماد اطلاعاتی ( 
) در ستون Info ظاهر می شود.
) کلیک کنید و اطلاعات ویژگی را در کادر گفتگوی باز شده وارد کنید و سپس روی OK کلیک کنید . هنگامی که اطلاعات برای یک ویژگی در دسترس است و نماد اطلاعاتی ( ) در ستون Info ظاهر می شود.از دکمه های Move up ( 
)، Move down ( 
) و Delete ( 
) برای سازماندهی جدول در صورت نیاز استفاده کنید.
)، Move down ( ) و Delete ( ) برای سازماندهی جدول در صورت نیاز استفاده کنید.ورودی های مدل
ورودی‌های مدل کمیت‌های فیزیکی مانند دما هستند که به عنوان ورودی در عباراتی که ویژگی‌های خروجی را تعریف می‌کنند (مثلاً برای توصیف کمیت فیزیکی وابسته به دما) استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، افزودن دما به عنوان ورودی مدل با نام متغیر T ، استفاده از عبارتی برای ظرفیت گرمایی در فشار ثابت C p را ممکن می‌سازد ، مانند 300[J/(kg*K)]*T[1/K] ، که بدون توجه به نام متغیر وابسته واقعی برای دما در مدلی که از مواد وابسته به دما استفاده می کند، کار می کند. بدون ورودی مدل، عبارت بالا فقط با یک متغیر دما به نام T کار می کند.
روی دکمه افزودن ( 
) کلیک کنید تا ورودی مدل دیگری را اضافه کنید که از یکی از کمیت های فیزیکی موجود در کادر محاوره ای Physical Quantity که باز می شود انتخاب می کنید.
) کلیک کنید تا ورودی مدل دیگری را اضافه کنید که از یکی از کمیت های فیزیکی موجود در کادر محاوره ای Physical Quantity که باز می شود انتخاب می کنید.از دکمه های Move up ( 
)، Move down ( 
) و Delete ( 
) برای سازماندهی جدول در صورت نیاز استفاده کنید.
)، Move down ( ) و Delete ( ) برای سازماندهی جدول در صورت نیاز استفاده کنید.خواص محلی
در اینجا می توانید با وارد کردن نام متغیر آن در ستون Name و عبارت مربوط به آن و سازماندهی جدول در صورت نیاز، یک ویژگی تعریف شده توسط کاربر را وارد کنید. همچنین می‌توانید یک توضیحات وارد کنید که در ستون Property در قسمت Material Contents گره اصلی Material ظاهر می‌شود. در آن گره، نام وارد شده در اینجا در متغیر ظاهر می شودستون این خصوصیات محلی برای پارامتری کردن توابع مفید هستند که خواص مواد را توصیف می‌کنند، اگر حاوی ورودی‌هایی غیر از ورودی‌های مدل (مانند دما و فشار) باشند. به عنوان مثال، یک ویژگی محلی می تواند یک مقدار مرجع در یک دمای خاص باشد. از دکمه های Move up ( 
)، Move down ( 
) و Delete ( 
) برای سازماندهی جداول در صورت نیاز استفاده کنید.
)، Move down ( ) و Delete ( ) برای سازماندهی جداول در صورت نیاز استفاده کنید.
 |
می توانید از ویژگی های محلی برای پارامترسازی یک ماده استفاده کنید (به عنوان مثال، برای ایجاد یک ماده “الگو” عمومی برای یک کلاس تقارن خاص از مواد ناهمسانگرد). سپس می توانید مقادیر ویژگی محلی را برای هر نمونه از ماده تنظیم کنید.
|
درباره اضافه کردن خودکار گروه های دارایی به یک ماده
گروه های ویژگی مواد به طور خودکار به گره متریال در Model Builder اضافه می شوند. همچنین می‌توانید گروه‌های دارایی از پیش تعریف‌شده اضافی اضافه کنید یا یک گروه ویژگی تعریف‌شده توسط کاربر ایجاد کنید (در نوار ابزار Materials ، روی Group Property Defined User ( ) کلیک کنید یا روی گره Material کلیک راست کنید ). دارایی های موجود در گروه های دارایی با توجه به زمینه فیزیکی جمع آوری می شوند.
هر گروه دارایی دارای یک پنجره تنظیمات برای Property Group است. وقتی روی یک گره Model Builder کلیک می شود (به عنوان مثال، Basic )، پنجره تنظیمات برای Property Group اطلاعات خاصی را در مورد آن گروه ویژگی نمایش می دهد. خصوصیات فیزیکی برای همه گروه‌های ویژگی در یک جدول Material Contents در پنجره تنظیمات برای گره اصلی Material خلاصه می‌شود.
