کره آهنی در میدان مغناطیسی 60 هرتز
معرفی
یک کره آهنی در معرض یک میدان مغناطیسی پس زمینه از نظر مکانی یکنواخت، سینوسی متغیر با زمان قرار می گیرد. فرکانس میدان به اندازه ای کم است که عمق پوست بزرگتر از شعاع کره باشد. این برنامه از یک فرمول میدان کاهش یافته برای تحمیل زمینه پس زمینه استفاده می کند و دو رویکرد را برای حل مشکل نشان می دهد. برنامه، جریان های القایی در کره و اغتشاش را در زمینه پس زمینه محاسبه می کند.

شکل 1: یک کره آهنی در معرض یک میدان مغناطیسی پس زمینه از نظر مکانی یکنواخت، سینوسی متغیر با زمان قرار دارد.
تعریف مدل
شکل 1 تنظیمات را نشان میدهد، با یک کره آهنی که در یک میدان مغناطیسی پسزمینه هماهنگ زمانی یکنواخت قرار گرفته است. فیلد پسزمینه با استفاده از فرمولبندی میدان کاهشیافته موجود در رابط میدانهای مغناطیسی اعمال میشود. فضای مدل توسط یک منطقه عناصر نامحدود کوتاه می شود، یک شرط دامنه که دامنه ای را تقریب می زند که تا بی نهایت گسترش می یابد. هنگام استفاده از ویژگیهای دامنه عنصر نامتناهی، شرایط مرزی در خارج از دامنه مدلسازی تنها به صورت جزئی بر راهحل تأثیر میگذارد، زیرا در فاصله فیزیکی زیادی قرار میگیرد.
کره آهن دارای گذردهی نسبی εr = 1 ، نفوذپذیری نسبی μr = 4000 و رسانایی الکتریکی σ = 1.12 · 107 S/m است . فرض صریح مدلسازی در حوزه فرکانس این است که تمام خواص مواد مستقل از قدرت میدان هستند. در قدرت میدان اعمال شده 1 mT، نفوذپذیری را می توان ثابت فرض کرد – اثرات اشباع در آهن ناچیز است.
برای همه مدلهای دارای میدانهای مغناطیسی متغیر با زمان، مهم است که ابتدا عمق پوست، δ را در نظر بگیرید ، که به وسیله:

در فرکانس کاری 60 هرتز، عمق پوست آهن δ ~ 0.3 میلی متر است. هوای اطراف دارای ε r = 1 ، μ r = 1، و σ = 0 S/m است، بنابراین نسبت بزرگترین به کوچکترین عمق پوست بی نهایت است و این منجر به مشکلات عددی هنگام حل مسئله می شود.
می توان با افزودن رسانایی مصنوعی به حوزه هوا از این مشکل عددی جلوگیری کرد. مفهوم اساسی در پشت این رویکرد در نظر گرفتن عمق پوست در تمام حوزههای مدل است و در حوزههایی که عمق پوست بسیار زیاد یا بینهایت است، رسانایی باید افزایش یابد. این رسانایی مصنوعی باید به اندازه ای بزرگ باشد که نسبت بزرگترین به کوچکترین عمق پوست حدود 1000:1 باشد. هرچه رسانایی مصنوعی بیشتر باشد، نتایج دقت کمتری دارد، اما رسانایی مصنوعی بسیار کوچک بر همگرایی تأثیر منفی میگذارد.
یک روش جایگزین، که نیازی به افزایش رسانایی مصنوعی ندارد، استفاده از تثبیت سنج است. این یک معادله اضافی به سیستم معادلات در حال حل اضافه می کند و در نتیجه تلاش محاسباتی مورد نیاز برای حل مدل را به طور قابل توجهی افزایش می دهد.
نتایج و بحث
شکل 2 میدان مغناطیسی و چگالی جریان القایی را برای مدل بدون تثبیت گیج ترسیم می کند، در حالی که شکل 3 همان نتایج را برای مدل با تثبیت گیج نشان می دهد. نتایج به خوبی بین این دو رویکرد مطابقت دارد.
هنگام استفاده از تثبیت گیج، رسانایی مصنوعی 5 S/m منجر به عمق پوست در هوا ~ 29 متر و اتلاف کلی در حوزه هوا 4.53 × 10 -11 nW می شود. بدون تثبیت گیج از رسانایی مصنوعی 5000 S/m استفاده می شود که منجر به عمق پوست در هوا ~ 0.9 متر و اتلاف کلی در هوا 4.53 × 10 -8 nW می شود. برای هر دو رویکرد، اتلاف کل در کره 0.41 × 10 -5 nW است، دو مرتبه بزرگتر.
استفاده از تثبیت گیج زمان راه حل و حافظه مورد نیاز برای حل مشکل را افزایش می دهد و به طور کلی فقط کمی راه حل را بهبود می بخشد. بنابراین، باید در مصرف آن کم باشد. در هر صورت، همیشه توصیه می شود که اثرات هدایت مصنوعی بر عمق نسبی پوست در مدل را به دقت مطالعه کنید و در نظر داشته باشید که این تابعی از فرکانس کاری است.

شکل 2: جریان های القایی و میدان مغناطیسی برای مدل بدون تثبیت گیج.

شکل 3: جریان های القایی و میدان مغناطیسی برای مدل با تثبیت گیج.
مسیر کتابخانه برنامه: ACDC_Module/Introductory_Electromagnetics/iron_sphere_60hz_bfield
دستورالعمل مدلسازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی
Model Wizard کلیک کنید .

مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی ![]() |
2 | در درخت Select Physics ، AC/DC>Electromagnetic Fields>Magnetic Fields (mf) را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 | ![]() |
5 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید . |
6 | ![]() |
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | ارزش | شرح |
B0 | 1 [mT] | 0.001 T | میدان های مغناطیسی پس زمینه |
r0 | 0.125 [mm] | 1.25E-4 متر | شعاع، کره آهنی |
هندسه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید . |
3 | از لیست واحد طول ، میلی متر را انتخاب کنید . |
کره 1 (sph1)
یک کره با دو لایه به اضافه یک هسته داخلی ایجاد کنید. بیرونی ترین لایه نشان دهنده منطقه هوای بیرونی است که با استفاده از دامنه عنصر نامتناهی مقیاس شده است، لایه میانی حوزه هوایی بدون مقیاس است و هسته نشان دهنده کره آهنی است.
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Sphere ، بخش Size را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Radius ، 3*r0 را تایپ کنید . |
4 | برای گسترش بخش لایه ها کلیک کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام لایه | ضخامت (میلی متر) |
لایه 1 | r0 |
لایه 2 | r0 |
5 | ![]() |
6 | ![]() ![]() |
تعاریف
قبل از تنظیم فیزیک مجموعه ای از انتخاب ها ایجاد کنید. ابتدا یک انتخاب برای سطح کره آهن ایجاد کنید.
هسته
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | فقط دامنه 9 را انتخاب کنید. ![]() |
3 | در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Core را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
انتخابی برای ویژگی Infinite Element Domain اضافه کنید.
دامنه های عنصر نامحدود
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | فقط دامنه های 1-4، 10، 11، 14 و 17 را انتخاب کنید. ![]() |
3 | در پنجره تنظیمات برای Explicit ، دامنههای عنصر نامحدود را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
انتخابی برای دامنه ای که در آن هنجار چگالی شار مغناطیسی رسم می شود، اضافه کنید. این مکمل انتخاب دامنه های عنصر نامحدود است .
حوزه تحلیل
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Complement ، بخش Input Entities را پیدا کنید . |
3 | در قسمت Selections to invert ، روی ![]() |
4 | در کادر محاورهای افزودن ، دامنههای عنصر نامحدود را در فهرست انتخابها برای معکوس کردن انتخاب کنید . |
5 | روی OK کلیک کنید . ![]() |
6 | در پنجره تنظیمات برای Complement ، دامنه Analysis را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
یک گره دامنه عنصر نامحدود اضافه کنید. از انتخاب دامنه های عنصر نامحدود استفاده کنید .
دامنه عنصر بی نهایت 1 (ie1)
1 | در نوار ابزار Definitions ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای دامنه عنصر نامحدود ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، دامنه های عنصر نامحدود را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Geometry را پیدا کنید . از لیست Type ، Spherical را انتخاب کنید . |
میدان های مغناطیسی (MF)
فیزیک را با اعمال میدان های مغناطیسی پس زمینه یکنواخت تنظیم کنید. در فیزیک میدان های مغناطیسی ، میدان پس زمینه باید بر اساس میدان پتانسیل برداری آن مشخص شود.
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی قسمت Magnetic Fields (mf) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای میدان های مغناطیسی ، قسمت زمینه زمینه را پیدا کنید . |
3 | از لیست حل برای ، فیلد کاهش یافته را انتخاب کنید . |
4 | بردار A b را به صورت مشخص کنید |
0 | ایکس |
0 | y |
B0*y | z |
مواد
سپس، خواص مواد را تعیین کنید. ابتدا از هوا برای همه دامنه ها استفاده کنید.
هوا
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Materials راست کلیک کرده و Blank Material را انتخاب کنید . |
به منظور بهبود نرخ همگرایی حل کننده، از رسانایی مصنوعی 5000 S/m استفاده کنید.
2 | در پنجره تنظیمات برای Material ، قسمت Material Contents را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
نفوذپذیری نسبی | mur_eye ; murii = mur_iso، murij = 0 | 1 | 1 | پایه ای |
رسانایی الکتریکی | sigma_iso ; sigmaii = sigma_iso، sigmaij = 0 | 5000 | S/m | پایه ای |
گذر نسبی | epsilonr_iso ; epsilonrii = epsilonr_iso، epsilonrij = 0 | 1 | 1 | پایه ای |
4 | در قسمت نوشتار Label ، Air را تایپ کنید . |
کره هسته را با آهن نادیده بگیرید.
مواد را اضافه کنید
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Material بروید . |
3 | در درخت، Built-in>Iron را انتخاب کنید . |
4 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
مواد
آهن (mat2)
1 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
2 | از لیست انتخاب ، Core را انتخاب کنید . |
مش 1
مش القا شده از Physics در رابط میدان مغناطیسی یک مش جاروب شده برای دامنه عنصر نامحدود ایجاد می کند.
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Mesh 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Physics-Controlled Mesh را پیدا کنید . |
3 | از فهرست اندازه عنصر ، Fine را انتخاب کنید . |
4 | ![]() |
ساختار مشبک را ترسیم کنید تا کیفیت مش را بررسی کنید.
5 | در نوار ابزار Mesh ، روی ![]() |
نتایج
مش 1
به طور پیش فرض، مش مرز رسم می شود، بنابراین فقط عناصر مثلثی در مرزهای بیرونی قابل مشاهده هستند. عملیات زیر را برای بازرسی عناصر چهار وجهی در داخل هندسه انجام دهید.
1 | در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . |
2 | از لیست رنگ عنصر ، زرد را انتخاب کنید . |
3 | برای گسترش بخش Element Filter کلیک کنید . تیک فعال کردن فیلتر را انتخاب کنید . |
4 | در قسمت Expression text، z<0 را تایپ کنید تا بخشی از مش را رسم کنید. |
5 | در نوار ابزار Mesh Plot 1 ، روی ![]() |
6 | ![]() ![]() |
مطالعه 1
مرحله 1: دامنه فرکانس
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش مطالعه 1 ، روی مرحله 1: دامنه فرکانس کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن فرکانس ، 60[Hz] را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، ![]() |
نتایج
هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf)
نمودار پیش فرض هنجار چگالی شار مغناطیسی را نشان می دهد. دامنه عنصر نامحدود را برای تجزیه و تحلیل نتیجه سرکوب کنید و یک نمودار فلش برای چگالی جریان اضافه کنید.
مطالعه 1/راه حل 1 (sol1)
در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets را گسترش دهید ، سپس روی Study 1/Solution 1 (sol1) کلیک کنید .
انتخاب
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه تجزیه و تحلیل را انتخاب کنید . |
فلش جلد 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Norm چگالی شار مغناطیسی (mf) کلیک راست کرده و Arrow Volume را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حجم پیکان ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Magnetic Fields>Currents و charge>mf.Jx,mf.Jy,mf.Jz – Current density را انتخاب کنید . |
3 | قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . زیربخش نقاط شبکه ای x را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 1 را تایپ کنید . |
4 | زیربخش نقاط شبکه ای y را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 21 را تایپ کنید . |
5 | زیربخش نقاط شبکه z را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 21 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
نمودار بازتولید شده را با شکل 2 مقایسه کنید .
یک نمودار برای عمق پوست اضافه کنید.
عمق پوست (mf)
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، عمق پوست (mf) را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
برش 1
1 | روی Skin Depth (mf) کلیک راست کرده و Slice را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Slice ، بخش Plane Data را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Planes ، 1 را تایپ کنید . |
4 | روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Magnetic Fields>Material properties>mf.deltaS – Skin depth – m را انتخاب کنید . |
5 | در نوار ابزار عمق پوست (mf) ، روی ![]() ![]() |
مطالعه دوم از تثبیت سنج برای بهبود همگرایی استفاده می کند. بنابراین می توان رسانایی مصنوعی در هوا را کاهش داد.
مواد
آب (مت1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی Air (mat1) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Material ، قسمت Material Contents را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ویژگی | متغیر | ارزش | واحد | گروه اموال |
نفوذپذیری نسبی | mur_eye ; murii = mur_iso، murij = 0 | 1 | 1 | پایه ای |
رسانایی الکتریکی | sigma_iso ; sigmaii = sigma_iso، sigmaij = 0 | 5 | S/m | پایه ای |
گذر نسبی | epsilonr_iso ; epsilonrii = epsilonr_iso، epsilonrij = 0 | 1 | 1 | پایه ای |
اضافه کردن مطالعه
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Study بروید . |
3 | زیربخش مطالعات را پیدا کنید . در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Frequency Domain را انتخاب کنید . |
4 | روی Add Study در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
میدان های مغناطیسی (MF)
رفع گیج برای فیلد A 1
در نوار ابزار Physics ، روی
Domains کلیک کنید و Gauge Fixing for A-field را انتخاب کنید .

مطالعه 2
مرحله 1: دامنه فرکانس
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش مطالعه 2 ، روی مرحله 1: دامنه فرکانس کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دامنه فرکانس ، بخش تنظیمات مطالعه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن فرکانس ، 60[Hz] را تایپ کنید . |
تنظیم تنظیم حل کننده شرح داده شده در زیر اختیاری است.
راه حل 2 (sol2)
1 | در نوار ابزار مطالعه ، روی ![]() |
2 | در پنجره Model Builder ، گره Solution 2 (sol2) را گسترش دهید . |
3 | در پنجره Model Builder ، Study 2>Solver Configurations>Solution 2 (sol2)>Stationary Solver 1>Iterative 1>Multigrid 1>Coarse Solver را گسترش دهید ، سپس روی Direct کلیک کنید . |
4 | در پنجره تنظیمات برای Direct ، بخش عمومی را بیابید . |
5 | در قسمت متنی ضریب تخصیص حافظه ، 2.5 را تایپ کنید . |
ضریب تخصیص توسط حل کننده خطی مستقیم MUMPS برای تعیین مقدار حافظه برای تخصیص عوامل ماتریس استفاده می شود. گاهی اوقات حافظه تخمین زده شده خیلی کم است، در این حالت MUMPS ضریب تخصیص را افزایش می دهد و دوباره تلاش می کند. تعیین یک عامل تخصیص بزرگتر قبل از حل، حل کننده را از انجام چندین بار تلاش جلوگیری می کند و به طور بالقوه باعث صرفه جویی در زمان می شود. برای اطلاعات بیشتر، به مستندات حل کننده مستقیم MUMPS مراجعه کنید.
6 | در نوار ابزار مطالعه ، ![]() |
نتایج
انتخابی را برای راه حل دوم مشخص کنید و یک فلش و یک نمودار عمق پوسته مانند نمودار اول اضافه کنید.
مطالعه 2/راه حل 2 (sol2)
در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets روی Study 2/Solution 2 (sol2) کلیک کنید .
انتخاب
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای انتخاب ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست سطح نهاد هندسی ، دامنه را انتخاب کنید . |
4 | از لیست انتخاب ، دامنه تجزیه و تحلیل را انتخاب کنید . |
فلش جلد 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی هنجار چگالی شار مغناطیسی (mf) 1 کلیک راست کرده و Arrow Volume را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای حجم پیکان ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Magnetic Fields>Currents و charge>mf.Jx,mf.Jy,mf.Jz – Current density را انتخاب کنید . |
3 | قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . زیربخش نقاط شبکه ای x را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 1 را تایپ کنید . |
4 | زیربخش نقاط شبکه ای y را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 21 را تایپ کنید . |
5 | زیربخش نقاط شبکه z را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 21 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست رنگ ، خاکستری را انتخاب کنید . |
7 | در نوار ابزار Magnetic Flux Density Norm (mf) 1 ، روی ![]() |
نمودار بازتولید شده را با شکل 3 مقایسه کنید .
عمق پوست (mf) 1
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح سه بعدی ، عمق پوست (mf) 1 را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Data را پیدا کنید . از لیست مجموعه داده ، مطالعه 2/راه حل 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
برش 1
1 | روی Skin Depth (mf) 1 کلیک راست کرده و Slice را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Slice ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Magnetic Fields>Material properties>mf.deltaS – Skin depth – m را انتخاب کنید . |
3 | قسمت Plane Data را پیدا کنید . در قسمت متن Planes ، 1 را تایپ کنید . |
4 | در نوار ابزار Skin Depth (mf) 1 ، روی ![]() ![]() |
در نهایت، اتلاف کل را با ادغام تلفات مقاومتی در هر حوزه هوا و آهن ارزیابی کنید.
ادغام جلد 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | فقط دامنه های 5-8، 12، 13، 15 و 16 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Volume Integration ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expressions کلیک کنید . از منو، مؤلفه 1 (comp1)> میدان های مغناطیسی> گرمایش و تلفات> mf.Qrh – چگالی تلفات حجمی ، الکتریکی – W/m³ را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mf.Qrh | nW | چگالی تلفات حجمی، الکتریکی |
5 | ![]() |
ادغام جلد 2
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Volume Integration ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 2/راه حل 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
4 | فقط دامنه های 5-8، 12، 13، 15 و 16 را انتخاب کنید. |
5 | روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expressions کلیک کنید . از منو، مؤلفه 1 (comp1)> میدان های مغناطیسی> گرمایش و تلفات> mf.Qrh – چگالی تلفات حجمی ، الکتریکی – W/m³ را انتخاب کنید . |
6 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mf.Qrh | nW | چگالی تلفات حجمی، الکتریکی |
7 | ![]() ![]() |
ادغام جلد 3
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Volume Integration ، بخش Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، Core را انتخاب کنید . |
4 | روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expressions کلیک کنید . از منو، مؤلفه 1 (comp1)> میدان های مغناطیسی> گرمایش و تلفات> mf.Qrh – چگالی تلفات حجمی ، الکتریکی – W/m³ را انتخاب کنید . |
5 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mf.Qrh | nW | چگالی تلفات حجمی، الکتریکی |
6 | ![]() ![]() |
ادغام جلد 4
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Volume Integration ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست مجموعه داده ، مطالعه 2/راه حل 2 (sol2) را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Selection را پیدا کنید . از لیست انتخاب ، Core را انتخاب کنید . |
5 | روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expressions کلیک کنید . از منو، مؤلفه 1 (comp1)> میدان های مغناطیسی> گرمایش و تلفات> mf.Qrh – چگالی تلفات حجمی ، الکتریکی – W/m³ را انتخاب کنید . |
6 | قسمت Expressions را پیدا کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
اصطلاح | واحد | شرح |
mf.Qrh | nW | چگالی تلفات حجمی، الکتریکی |
7 | ![]() ![]() |