از یک پیوند بعد اضافی برای گنجاندن همه موارد تعریف شده در یک بعد اضافی تعریف شده در کتابخانه تعاریف استفاده کنید ، به عنوان مثال، در زیر شاخه اجزاء ( 
) به گونه ای که گویی بخشی از ویژگی حاوی پیوند هستند.
) به گونه ای که گویی بخشی از ویژگی حاوی پیوند هستند.برای افزودن یک پیوند ابعاد اضافی ، ابتدا یک مؤلفه اضافه کنید، سپس روی Component کلیک راست کرده و آن را از زیر منوی پیوندها در منوی زمینه اضافه کنید .
منبع EXTRA DIMENSION
در لیست پیوندها ، محل جستجوی یک ویژگی خاص را انتخاب کنید. گزینه های موجود عبارتند از:
|
•
|
کتابخانه تعاریف به شما امکان می‌دهد از میان گره‌های بعد اضافی تعریف‌شده در بخش Definitions Library> Extra Dimensions انتخاب کنید . گره بعد اضافی را از لیست پیوند انتخاب کنید . روی دکمه افزودن (کلیک کنید
 تا یک منوی سریع نمایش داده شود که در آن می توانید منبعی را برای افزودن به لیست انتخاب کنید و از آن به عنوان مرجع فعلی استفاده کنید. یک کادر محاوره‌ای Confirm Operation ظاهر می‌شود و اگر قبلاً مرجعی در لیست پیوند وجود دارد، تأیید می‌کند. روی دکمه Go to Source کلیک کنید تا به گره مرجع در لیست پیوند بروید . با استفاده از این گزینه،برای تنظیمات بیشتر، گزینه Attachment Selection را در زیر ببینید. |
|
•
|
منابع خارجی . به شما امکان می دهد از بین ابعاد اضافی فهرست شده در فایل سازنده وارد شده در شاخه External Resources انتخاب کنید . فایل را از لیست فایل های وارداتی انتخاب کنید . لیست پیوند شاملتمام گره های بعد اضافی موجود در فایل انتخاب شده است. با استفاده از این گزینه،برای تنظیمات بیشتر، گزینه Attachment Selection را در زیر ببینید.
|
|
•
|
ورودی مرجع اگر می‌خواهید پیوندی به منبع بعد اضافی دیگری تعریف کنید، از این گزینه استفاده کنید. با استفاده از این گزینه، برای تنظیمات بیشتر به مرجع زیر مراجعه کنید. همچنین جدول پارامترهای Extra dimensions موجود نیست.
|
هنگامی که ابعاد اضافی منبع دارای پارامترهای اعلام شده باشد، این پارامترها در جدول پارامترهای ابعاد اضافی نشان داده شده است . مقدار در ستون Expression مقدار پارامتر را برای این نمونه خاص از پیوند تغییر می دهد. سایر پیوندها به ابعاد اضافی همان منبع می توانند از عبارت متفاوتی استفاده کنند. اگر ابعاد اضافی منبع از پارامتر حلقه استفاده کند، جدول پارامتر Loop ظاهر می شود. نام متغیر وابسته را در ستون Expression وارد کنید .
انتخاب پیوست
گزینه ای را از لیست انتخاب برای انتخاب پیوست انتخاب کنید تا برای بعد اضافی پیوند داده شده استفاده شود: از والد (پیش فرض)، جهانی ، عملیات ، از کتابخانه تعاریف ، موجودیت های سطح بالا قابل اجرا برای والدین ، یا عملیات در انتخاب ویژگی های خواهر و برادر .
برای هر انتخابی، به جز سراسری ، موجودیت‌های خروجی را انتخاب کنید : موجودیت‌های انتخاب شده (پیش‌فرض)، دامنه‌های مجاور ، مرزهای مجاور ، لبه‌های مجاور ، نقاط مجاور ، مرزهای مش ، لبه‌های مجاور ، محدود به انواع موجودیت‌های هندسی ، یا محدود به نوع قاب .
|
•
|
برای مرزهای مجاور ، گزینه‌ای را از لیست محدود کردن انتخاب کنید : همه مرزهای مجاور ، مرزهای خارجی به انتخاب دامنه ، مرزهای داخلی برای انتخاب دامنه ، مرزهای خارجی که سمت بالا آن در انتخاب دامنه است ، یا مرزهای خارجی که ضلع پایین آن در انتخاب دامنه
|
|
•
|
برای لبه‌های مجاور یا نقاط مجاور ، گزینه‌ای را از فهرست محدود کردن انتخاب کنید : همه موجودات مجاور ، موجودیت‌های خارجی به انتخاب ، یا نهادهای داخلی در انتخاب .
|
|
•
|
برای انواع موجودات محدود به هندسی، انواع موجودیت مجاز را در جدول، داخلی یا خارجی انتخاب کنید .
|
|
•
|
برای نوع محدود به قاب، نوع قاب را انتخاب کنید : مواد (پیش‌فرض)، مش ، هندسه ، یا فضایی .
|
عمل
برای عملیات ، نوع عملیات را انتخاب کنید : اتحاد (پیش‌فرض)، تقاطع ، تفاوت یا مکمل . سپس انتخاب های ورودی را تعریف کنید و برای تفاوت انتخاب ها را کم کنید . همانطور که در بالا تعریف شد، گزینه ها را از لیست موجودیت های خروجی انتخاب کنید .
از کتابخانه تعاریف
برای From definitions library ، یک گزینه را از لیست پیوند انتخاب کنید و گزینه هایی را از لیست موجودیت های خروجی همانطور که در بالا تعریف شد انتخاب کنید.
عملیات بر روی انتخاب های خواهر و برادر
برای عملیات در انتخاب‌های ویژگی خواهر و برادر ، نوع عملیات را انتخاب کنید : اتحاد (پیش‌فرض)، تقاطع ، تفاوت یا مکمل . سپس انواع ویژگی های ورودی را تعریف کنید ، و برای تفاوت ، انواع ویژگی را برای تفریق تعریف کنید . گزینه ها را از موجودیت های خروجی انتخاب کنیدلیست همانطور که در بالا تعریف شد. به جای نوشتن شناسه ویژگی ویژگی فیزیک برای استفاده در انتخاب، می توانید مسیری از شناسه ها را نیز بنویسید. شناسه اول پس از آن شناسه فیزیک و به دنبال آن یک یا چند شناسه ویژگی است. عبارات منظم برای مطابقت با شناسه ها با یک الگو پذیرفته می شوند. اگر موجودیت فعلی یک ویژگی کوپلینگ باشد، نحو مسیر نیز به جای شناسه فیزیکی، یک نوع جفت را می پذیرد. قبل از نوع کوپلینگ باید پیشوند multiphysics ( mph .) قرار گیرد و از فیزیک انتخابی ویژگی کوپلینگ از این نوع جفت استفاده می کند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
|
•
|
FeatureB : به دنبال انتخاب ویژگی های با ID FeatureB می گردد .
|
|
•
|
InterfaceA/FeatureB/FeatureC : به دنبال انتخاب های زیر FeatureB با شناسه FeatureC می گردد . شناسه رابط باید InterfaceA باشد .
|
|
•
|
\w+/FeatureB/Feature[AC] : به دنبال انتخاب‌های زیر FeatureB با شناسه‌هایی می‌گردد که با Feature شروع می‌شوند و با هر یک از حروف A، B یا C ختم می‌شوند. شناسه رابط می‌تواند هر دنباله خالی از کاراکترهای کلمه باشد.
|
|
•
|
mph.TypeA/Feature[AC] : در یک ویژگی کوپلینگبه دنبال گزینه‌هایی از ویژگی‌های زیر واسط نوع کوپلینگ TypeA می‌گردد. ویژگی‌ها باید دارای شناسه‌هایی باشند که با Feature شروع و با هر یک از حروف A، B یا C ختم می‌شوند.
|
می توان نحو مسیر را با یک اسلش ( / ) نوشت که همیشه مسیر را به عنوان یک مسیر مطلق که با نوع رابط فیزیک یا یک نوع جفت شروع می شود، در نظر می گیرد. اگر می‌خواهید از انتخاب رابط فیزیک استفاده کنید، می‌توانید از آن استفاده کنید، و سپس می‌توانید برای مثال تایپ کنید: /typeA که انتخاب رابط را با نوع داده شده دریافت می‌کند، در حالی که /mph.couplingTypeA انتخاب رابط را دریافت می‌کند. نشان دهنده نوع جفت داده شده است.
ارجاع
برای مشخص کردن ورودی مرجع برای پیوند بعد اضافی، از فهرست ورودی مرجع ، با مرجع (پیش‌فرض) یا با نام را انتخاب کنید .
اگر By name را انتخاب کنید ، می‌توانید یکی از گزینه‌های زیر را از فهرست From انتخاب کنید : حاوی ویژگی یا ویژگی ، ویژگی والد، این ویژگی یا هر جد ، یا ورودی کاربر از ویژگی دیگر . برای گزینه آخر در قسمت Property خاصیت را مشخص کنید . یک ورودی مرجع را از لیست مرجع انتخاب کنید (اگر با مرجع مشخص شده باشد) یا آن را در قسمت Reference تایپ کنید (اگر با نام مشخص شده باشد).
از فهرست دسته‌بندی ابعاد اضافی ، دسته را برای منبع بعد اضافی انتخاب کنید: عمومی (پیش‌فرض)، مواد لایه‌ای یا مواد متخلخل . اگر یکی از دو گزینه دوم را انتخاب کنید، فهرست ترتیب یکپارچه سازی در دسترس می شود. به طور پیش فرض، ترتیب ادغام به طور خودکار تعیین می شود. برای تنظیم یک ترتیب یکپارچه سازی به صورت دستی، به جای Automatic از لیست یکپارچه سازی ترتیب شکل سفارشی را انتخاب کنید و سپس یک مرتبه را به عنوان یک عدد صحیح مثبت در قسمت Order اضافه کنید (پیش فرض: 2). همچنین می توانید From discretization را انتخاب کنیدبرای تعیین نام گسسته سازی در قسمت Discretization .
 |
فقط می‌توان انتخاب‌هایی را اضافه کرد که از رابط فیزیک فعلی یا یک رابط فیزیک مرتبط با ویژگی جفت‌کننده چندفیزیکی هستند (این در ردیف قبل نیز ذکر شد).
|
 |
یک ویژگی فیزیک فقط می‌تواند با شناسه‌های رابط فیزیکی که به آن تعلق دارد مطابقت داشته باشد. یک ویژگی کوپلینگ فقط می‌تواند با رابط‌هایی مطابقت داشته باشد که بخشی از رابط‌های انتخابی آن هستند
|
 |
|
