گره دامنه های پارتیشن ( ) عملیاتی
را ارائه می دهد که دامنه های انتخابی را در مکان های مشخص پارتیشن بندی می کند. شما می توانید منحنی ها یا سطوح را برای پارتیشن بندی به روش های مختلف مشخص کنید (به پارتیشن با اطلاعات لیست در زیر دامنه های پارتیشن در زیر مراجعه کنید). دامنه‌های پارتیشن‌بندی می‌توانند در مواردی مفید باشند که مش ساختاریافته انتخاب بهتری نسبت به مش بدون ساختار است اما دامنه‌ها برای مش نقشه‌برداری شده یا جارو شده مناسب نیستند. گره دامنه های پارتیشن می تواند در هر موقعیتی در دنباله هندسه رخ دهد. با هندسه های خروجی قبل از گره Form Union/Assembly ، هندسه اسمبلی و هندسه مجازی کار می کند. خروجی یک پارتیشن دامنهعملیات پارتیشن بندی گره شامل همان تعداد شی هندسی به عنوان ورودی پارتیشن بندی است. برای افزودن آن به هندسه دوبعدی یا سه بعدی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions
( )، گزینه Partition Domains را انتخاب کنید . همچنین می توانید روی گره Geometry کلیک راست کنید تا از زیر منوی Boolean و Partitions آن را اضافه کنید. سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:
را ارائه می دهد که دامنه های انتخابی را در مکان های مشخص پارتیشن بندی می کند. شما می توانید منحنی ها یا سطوح را برای پارتیشن بندی به روش های مختلف مشخص کنید (به پارتیشن با اطلاعات لیست در زیر دامنه های پارتیشن در زیر مراجعه کنید). دامنه‌های پارتیشن‌بندی می‌توانند در مواردی مفید باشند که مش ساختاریافته انتخاب بهتری نسبت به مش بدون ساختار است اما دامنه‌ها برای مش نقشه‌برداری شده یا جارو شده مناسب نیستند. گره دامنه های پارتیشن می تواند در هر موقعیتی در دنباله هندسه رخ دهد. با هندسه های خروجی قبل از گره Form Union/Assembly ، هندسه اسمبلی و هندسه مجازی کار می کند. خروجی یک پارتیشن دامنهعملیات پارتیشن بندی گره شامل همان تعداد شی هندسی به عنوان ورودی پارتیشن بندی است. برای افزودن آن به هندسه دوبعدی یا سه بعدی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions ( )، گزینه Partition Domains را انتخاب کنید . همچنین می توانید روی گره Geometry کلیک راست کنید تا از زیر منوی Boolean و Partitions آن را اضافه کنید. سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:پارتیشن دامنه ها
در لیست Domains to Partition ، دامنه هایی را که می خواهید پارتیشن بندی کنید اضافه کنید.
از قسمت پارتیشن با لیست دو بعدی یکی از روش های زیر را برای تعریف منحنی های پارتیشن بندی دامنه ها انتخاب کنید:
|
•
|
برای تعریف پاره خط ها با استفاده از رئوس (نقاط) در هندسه، قسمت های خط بین رئوس (پیش فرض) را انتخاب کنید ، که آنها را به لیست قسمت های خط تعریف کننده رئوس اضافه می کنید.
|
|
•
|
برای تعریف خطوط پارتیشن بندی که از رئوس لیست خطوط تعیین رئوس عبور می کنند، خطوط را انتخاب کنید. خطوطی که از رئوس عبور می کنند تا محیط حوزه های انتخاب شده گسترش می یابند.
|
|
•
|
لبه ها را انتخاب کنید تا لبه ها در هندسه به عنوان منحنی های پارتیشن بندی انتخاب شوند. لبه هایی را برای استفاده برای پارتیشن بندی به لیست لبه ها اضافه کنید.
|
|
•
|
لبه های Extended را انتخاب کنید تا از خطوط و دایره هایی که به ترتیب با لبه های مستقیم و دایره ای تعریف شده اند به عنوان منحنی های پارتیشن بندی استفاده کنید. لبه ها را برای استفاده برای پارتیشن بندی به لیست لبه های مستقیم یا دایره ای اضافه کنید.
|
|
•
|
برای استفاده از اشیاء هندسی که به لیست Objects برای پارتیشن بندی دامنه ها اضافه می کنید، Objects را انتخاب کنید. اشیاء مورد استفاده برای پارتیشن بندی برای عملیات هندسه بیشتر باقی می مانند.
|
با استفاده از لیست رئوس تعریف پاره خط یا رئوس تعیین خطوط ، امکان انتخاب هر تعداد رئوس (بیشتر از 1) وجود دارد. این عملیات به طور خودکار رئوس انتخاب شده را با توجه به حداقل فاصله ها به جفت گروه بندی می کند و یک پاره خط یا خط پارتیشن بندی را برای هر جفت تعریف می کند.
از قسمت پارتیشن با لیست سه بعدی، یکی از روش های زیر را برای تعریف سطوح برای پارتیشن بندی دامنه ها انتخاب کنید:
|
•
|
برای پارتیشن بندی دامنه با استفاده از صفحه کاری که از لیست صفحه کار انتخاب می کنید، Work plane (پیش فرض) را انتخاب کنید . روی دکمه Go to Source ( ) کلیک کنید تا به گره Work Plane برای صفحه کاری انتخاب شده بروید.
 |
|
•
|
برای انتخاب چهره‌ها در هندسه به‌عنوان چهره‌های پارتیشن، Faces را انتخاب کنید. چهره ها را برای استفاده برای پارتیشن بندی به لیست چهره ها اضافه کنید.
|
|
•
|
برای استفاده از سطوحی که توسط سطوح مسطح، استوانه‌ای و کروی تعریف شده‌اند به عنوان سطوح پارتیشن‌بندی، وجه‌های Extended را انتخاب کنید . چهره هایی را که برای پارتیشن بندی استفاده می کنید به لیست چهره های مسطح، استوانه ای یا کروی اضافه کنید.
|
|
•
|
برای استفاده از اشیاء هندسی که به لیست Objects برای پارتیشن بندی دامنه ها اضافه می کنید، Objects را انتخاب کنید. اشیاء مورد استفاده برای پارتیشن بندی برای عملیات هندسه بیشتر باقی می مانند. وقتی Objects انتخاب می‌شود، می‌توانید تیک Keep Objects را پاک کنید (به‌طور پیش‌فرض انتخاب شده است) تا اشیاء مورد استفاده برای پارتیشن‌بندی در هندسه به‌دست‌آمده باقی نمانند.
|
 |
اگر گره پارتیشن Domains بعد از گره Form Union/Assembly ظاهر شود، گزینه Objects در لیست Partition with موجود نیست .
|
در صورت بروز مشکل در عملکرد پارتیشن، می توانید تنظیمات لیست تحمل تعمیر را تغییر دهید. موجودات هندسی که فاصله آنها کمتر از تحمل تعمیر است ادغام می شوند.
|
•
|
مقدار پیش‌فرض در لیست تلورانس Repair Automatic است که برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته CAD نشان داده می‌شوند، تحمل تعمیر را به صورت داخلی تعیین می‌کند. برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته COMSOL نشان داده می شوند، و برای اشیاء دو بعدی و یک بعدی، Automatic به معنای تحمل تعمیر نسبی 10-6 است .
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای فیلد تحمل تعمیر نسبی ، Relative را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیمات گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ). این مقدار نسبت به بزرگترین مقدار مطلق مختصات تمام اشیاء ورودی است.
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای قسمت تحمل تعمیر مطلق ، Absolute را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیم گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ؛ واحد SI: m). این مقدار از واحد طول دنباله هندسه استفاده می کند.
|
وقتی این ویژگی را ایجاد می‌کنید، تلرانس‌های تعمیر نسبی و مطلق روی مقادیر استفاده شده تنظیم می‌شوند (با دقت دو رقمی)، که وقتی Repair tolerance را روی Automatic تنظیم کرده‌اید، می‌تواند مفید باشد .
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده برای همه یا برخی از دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاطی که اشیاء حاصل از آنها تشکیل شده اند، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همه سطوح ، انتخاب دامنه (پیش‌فرض)، انتخاب مرز ، انتخاب لبه (فقط سه بعدی)، انتخاب نقطه ، خاموش از نمایش در فیزیک ( نمایش در نمونه‌ها اگر در قسمت هندسه باشد، نمایش سه بعدیاگر در هندسه صفحه کاری صفحه کار باشد) فهرست. این انتخاب‌ها در همه فهرست‌های انتخاب قابل اجرا در شاخه‌های فیزیک، مش، مواد و نتایج موجود هستند اما به‌عنوان گره‌های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی‌شوند. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید انتخاب‌ها به یک انتخاب تجمعی کمک کنند، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد شود (انتخاب‌های تجمعی را ببینید ) .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .
