پارامتر مقدار ویژه

پارامتر مقدار ویژه

پارامتر مقدار ویژه
گره پارامتری مقدار ویژه ( ) یک گره ویژگی است که تنظیمات مربوط به مرحله پارامتر را برای افزودن جابجایی های پارامتریک انجام می دهد. برای هر مجموعه ای از مقادیر پارامتر، یک مسئله مقدار ویژه حل می شود.
این ویژگی را می توان همراه با یک حل کننده مقدار ویژه استفاده کرد . سپس عملکرد مشابه زمانی است که Parametric به عنوان یک زیرگره به حل کننده ثابت اضافه می شود ، اما ادامه پشتیبانی نمی شود.
 
EigenvalueParam در کتابچه راهنمای مرجع برنامه نویسی Multiphysics COMSOL .
عمومی
از لیست مراحل تعریف شده توسط مطالعه استفاده کنید تا مشخص کنید آیا تنظیمات با مرحله مطالعه مربوطه همگام هستند یا خیر. User defined را برای تغییر جدول پارامترها و نوع Sweep انتخاب کنید .
از لیست نوع جارو کردن برای تعیین نوع جارو استفاده کنید . نوع ترکیب‌های مشخص شده (پیش‌فرض) برای تعدادی از ترکیب‌های داده شده از مقادیر حل می‌شود، در حالی که نوع همه ترکیب‌ها برای همه ترکیبی از مقادیر حل می‌شود. استفاده از همه ترکیب ها می تواند به تعداد بسیار زیادی راه حل منجر شود.
از جدول با نام پارامتر ، لیست مقدار پارامتر و واحد پارامتر (اختیاری) برای تعیین نام پارامترها، مقادیر و واحدها برای حل پارامتری استفاده کنید. از دکمه Add ( ) برای اضافه کردن یک ردیف به جدول استفاده کنید . هر ردیف دارای یک نام پارامتر، یک لیست مقادیر پارامتر مربوطه و یک واحد اختیاری است. اگر واحدی که شما مشخص می کنید با واحد داده شده برای پارامتری که در آن تعریف شده مطابقت نداشته باشد، نارنجی می شود. برای نوع جابجایی ترکیبات مشخص شده ، فهرست مقادیر باید طول مساوی داشته باشد. وقتی روی ستون لیست مقدار پارامتر کلیک می کنید تا مقادیر پارامتر را تعریف کنید، می توانید روی دکمه Range کلیک کنید () برای تعریف محدوده ای از مقادیر پارامتر. واحد پارامتر واحد پارامتر سراسری را لغو می کند. اگر واحد پارامتری داده نشود، مقادیر پارامتر بدون ابعاد صریح بدون بعد در نظر گرفته می شود.
اگر بیش از یک نام پارامتر مشخص شده باشد، لیست مقادیر پارامتر به صورت زیر تفسیر می شود: فرض کنید نام پارامترها p1 و p2 هستند ، و p1 دارای لیست 1 3 و p2 دارای لیست 2 4 است. برای ترکیبات مشخص شده نوع sweep، حل کننده ابتدا از p1 برابر با 1 و p2 برابر با 2 استفاده می کند . پس از آن، از p1 برابر با 3 و p2 برابر با 4 استفاده می کند . و زمانی که نوع رفت و برگشت همه ترکیبات باشد، حل کننده از ترتیب زیر برای ترکیب پارامترها استفاده می کند: 1 2، 1 4، 3 2 و 3 4.
یک جایگزین برای تعیین نام و مقادیر پارامترها به طور مستقیم در جدول، تعیین آنها در یک فایل متنی است. می توانید از دکمه Load from File ( ) برای مرور چنین فایل متنی استفاده کنید. نام ها و مقادیر خوانده شده به جدول فعلی اضافه می شوند. فرمت فایل متنی باید به گونه ای باشد که نام پارامترها در ستون اول و مقادیر هر پارامتر به صورت ردیفی با فاصله ای که نام و مقادیر را از هم جدا می کند و فاصله ای که مقادیر را از هم جدا می کند ظاهر شود. روی دکمه Save to File ( ) کلیک کنید تا محتویات جدول در یک فایل متنی ذخیره شود (یا در صفحه گسترده Microsoft Excel Workbook اگر مجوز شامل LiveLink™ for Excel ® باشد ).
 
هنگام بارگیری و ذخیره داده های جدول پارامترها با استفاده از Excel ® ، واحدهای موجود در ستون واحد پارامتر گنجانده می شوند. هنگام ذخیره و بارگیری داده های پارامتر در فایل های *.txt، *.csv، و *.dat، ستون واحد نادیده گرفته می شود.
تنظیمات خوشه
برای توزیع پارامترها در چندین گره محاسباتی، کادر توزیع پارامترها را انتخاب کنید . اگر مشکل برای اجرا روی یک گره خیلی بزرگ است، می‌توانید فیلد حداکثر تعداد گروه‌ها را فعال کنید تا از حافظه گره‌ها به طور موثرتر استفاده شود. در این مورد همان پارامتر توسط چندین گره حل می‌شود که گویی یک جاروی توزیع نشده را اجرا می‌کنند. تعداد گره هایی که همکاری می کنند برابر است با حداکثر تعداد کل گره ها تقسیم بر تنظیم حداکثر تعداد گروه ها و 1. بنابراین اگر تعداد کل گره ها 12 و حداکثر تعداد گروه ها 3 باشد، 3 گروه با 4 عدد است. گره ها هر کدام با هم همکاری می کنند.