دکمه ویرایش مقدار اولیه ، ویرایش مقادیر اولیه یا ویرایش آرگومان ( 
) در زیر جداول در اعلان ها و توالی دستورات موجود است. شما دکمه Edit Initial Value یا Edit Initial Values را در زیر جداول در گره های اعلان اسکالر، آرایه 1D و آرایه 2D پیدا می کنید. همان دکمه، اما به‌عنوان Edit Argument ، در پنجره تنظیمات برای گره‌های زیر که از دنباله دستور پشتیبانی می‌کنند در دسترس است: گره‌های Button ، Event و Item . برای دستوراتی که از آرگومان استفاده می کنند فعال است. استدلال ویرایشهمچنین برای تعریف ورودی های متدها موجود است.
) در زیر جداول در اعلان ها و توالی دستورات موجود است. شما دکمه Edit Initial Value یا Edit Initial Values را در زیر جداول در گره های اعلان اسکالر، آرایه 1D و آرایه 2D پیدا می کنید. همان دکمه، اما به‌عنوان Edit Argument ، در پنجره تنظیمات برای گره‌های زیر که از دنباله دستور پشتیبانی می‌کنند در دسترس است: گره‌های Button ، Event و Item . برای دستوراتی که از آرگومان استفاده می کنند فعال است. استدلال ویرایشهمچنین برای تعریف ورودی های متدها موجود است.وقتی روی دکمه Edit Initial Values کلیک می کنید، می توانید ردیف انتخاب شده از ستون مقادیر اولیه را در پنجره باز شده ویرایش کنید. به عنوان مثال، تصویر زیر نشان می دهد که چگونه می توانید ردیف ها و ستون های آرایه دو بعدی بولی را ویرایش کنید.
وقتی کارتان تمام شد و روی OK کلیک کردید ، مقادیر اولیه در ستون مقادیر اولیه با نحو آرایه مناسب قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، ویرایش های بالا آرایه زیر را ایجاد می کنند:
همچنین می توانید از دکمه های Load ( 
) و Save ( 
) برای بارگیری مقادیر اولیه از یک فایل متنی یا ذخیره آنها در یک فایل متنی استفاده کنید.
) و Save ( ) برای بارگیری مقادیر اولیه از یک فایل متنی یا ذخیره آنها در یک فایل متنی استفاده کنید.برای توالی دستورات، دکمه نوار ابزار به روشی مشابه کار می کند. تفاوت این است که این جدول از انواع بیشتری از داده ها برای وارد کردن در ستون Arguments پشتیبانی می کند. دستور Set Value در منابع داده، پنجره‌های یکسانی را مانند گره‌های زیر Declarations نشان می‌دهد . سایر دستورات، مانند ترسیم یک گروه نمودار یا ارزیابی داده ها در جدول نتیجه، از پنجره های Edit Argument خود استفاده می کنند.
برای برخی از دستورات توالی دستورات، می توانید از اعلان ها در آرگومان ها استفاده کنید. چنین اعلان‌هایی می‌توانند برای دستورات رسم گرافیک، مشاهده دستورات داخلی، اجرای ویژگی‌های عددی، تنظیم اعلان‌ها و روش‌های اجرا استفاده شوند. برای دستورات ترسیم گرافیک، مشاهده دستورات داخلی و اجرای ویژگی‌های عددی، می‌توانید از این قابلیت در کادر گفتگوی Edit Arguments استفاده کنید. همچنین می توانید آرگومان ها را به صورت دستی وارد کنید. برای دسترسی به یک اسکالر، یک آرایه به عنوان یک آرایه، یا یک ماتریس به عنوان یک ماتریس (برخلاف دسترسی به آرایه های جداگانه یا عناصر ماتریس)، از نام خود اعلان استفاده کنید ( به عنوان مثال خروجی ). استفاده از یک آرایه به عنوان اسکالر یا یک ماتریس به عنوان یک آرایه با افزودن یک شاخص انجام می شود ( خروجی (1)، مثلا). یک عنصر ماتریس را می توان با افزودن دو شاخص ( به عنوان مثال خروجی (1،3) به عنوان یک اسکالر بازیابی کرد. می‌توانید هنگام تعیین شاخص‌ها از اعلان‌های متغیر دیگری استفاده کنید ( خروجی(n) ، برای مثال، جایی که n یک اعلان عدد صحیح اسکالر است).
برای دستور Plot graphics و دستورات داخلی View، فقط می‌توانید از اعلان‌های رشته‌ای (در صورت لزوم با شاخص‌های مناسب) که حاوی مسیری به یک شی گرافیکی هستند استفاده کنید. برای سایر موارد، همه انواع اعلان‌ها، با یا بدون شاخص، تا زمانی که تفسیر معقولی از بعد اعلان منبع در بعد اعلان هدف (یا آرگومان روش) وجود داشته باشد، قابل استفاده هستند. اگر در یک دستور plot، یک شی گرافیکی به نام graphics1 و یک اعلان رشته به نام graphics1 وجود داشته باشد، برای مثال از محتوای اعلان استفاده می شود، مگر اینکه از نقل قول های تکی مانند ‘graphics1’ استفاده شود.استفاده می شود که در این صورت از شی گرافیکی استفاده می شود. می‌توانید یک اعلان (عدد صحیح، دوتایی یا رشته‌ای) را به عنوان آرگومان به فرمان ویژگی عددی اجرا اضافه کنید. در این صورت، داده‌های جدول، بدون ستون‌های پارامتر اولیه، که با ارزیابی ویژگی عددی تولید می‌شوند، هنگام اجرای دستور در آن اعلان قرار می‌گیرند. دستور بررسی می کند که آیا ابعاد مطابقت دارند. هنگام تبدیل یک دنباله دستور به یک متد، آن چک ها به کد تبدیل می شوند.
