یک گره تبدیل برداری
( ) اضافه کنید تا متغیرهایی را که نشان دهنده اجزای یک بردار ورودی تبدیل شده به یک سیستم مختصات دیگر در فضای برداری سه بعدی هستند، تعریف کنید. شما آن را با کلیک راست روی گره Definitions و انتخاب Variable Utilities>Vector Transform اضافه می‌کنید . اگر Group by Type برای شاخه Definitions انتخاب شده باشد، می‌توانید با کلیک راست روی گره Variable Utilities و انتخاب Vector Transform ، آن را اضافه کنید .
( ) اضافه کنید تا متغیرهایی را که نشان دهنده اجزای یک بردار ورودی تبدیل شده به یک سیستم مختصات دیگر در فضای برداری سه بعدی هستند، تعریف کنید. شما آن را با کلیک راست روی گره Definitions و انتخاب Variable Utilities>Vector Transform اضافه می‌کنید . اگر Group by Type برای شاخه Definitions انتخاب شده باشد، می‌توانید با کلیک راست روی گره Variable Utilities و انتخاب Vector Transform ، آن را اضافه کنید .از فیلد Name برای انتخاب فضای نام برای اجزای بردار ورودی و خروجی و همچنین برای اجزای ماتریس تبدیل استفاده کنید.
در قسمت Domain Selection دامنه هایی که این تبدیل در آنها معتبر است را انتخاب کنید.
علاوه بر این، پنجره تنظیمات برای گره تبدیل برداری شامل بخش های زیر است:
ورودی
در این قسمت بردار تبدیل شدنی را تعریف می کنید. می توان آن را با وارد کردن دستی عبارات در جدول یا انتخاب از متغیرهای پس پردازش در منوی Replace Expression ( ) به عنوان یک بردار جدید تعریف کرد . 
هنگامی که از درخت Replace Expression استفاده می کنید ، سعی می شود تنظیمات دیگر این بخش را از ویژگی های بردار انتخاب شده استنتاج کنید.
هنگامی که از درخت Replace Expression استفاده می کنید ، سعی می شود تنظیمات دیگر این بخش را از ویژگی های بردار انتخاب شده استنتاج کنید.یک سیستم مختصات را انتخاب کنید که در آن این بردار نشان داده شود. برای یک بردار وارد شده به صورت دستی، پیش فرض سیستم فضایی جهانی است. هنگام استفاده از Replace Expression ، پیش فرض از ویژگی های بردار انتخاب شده استنباط می شود.
اگر سیستم مختصات انتخاب شده یک سیستم نسبی است به طوری که چارچوب مرجع آن را نمی توان از تعریف آن استنباط کرد، یک چارچوب مرجع مناسب را انتخاب کنید . این انتخاب تنها زمانی نشان داده می شود که یک سیستم ورودی نسبی انتخاب شده باشد.
اگر رابطه بین سیستم مختصات ورودی و خروجی یک چرخش خالص نباشد، اجزای Treat به عنوان کشویی نشان داده می شود. انتخاب کنید که آیا مولفه های بردار ورودی کوواریانت یا متضاد هستند. هنگام استفاده از Replace Expression ، پیش فرض از ویژگی های بردار انتخاب شده استنباط می شود.
خروجی
سیستم مختصاتی را انتخاب کنید که در آن بردار تبدیل شده نمایش داده شود. اگر سیستم انتخابی یک سیستم نسبی است، یک قاب مرجع را نیز انتخاب کنید .
اجزای بردار تبدیل شده در سیستم انتخاب شده به صورت متغیرهای <name> .v <xi> در دسترس می‌شوند ، که در آن <name> نام مجموعه‌ای از گره در فیلد Name است و <xi> مختصات با شاخص i در است. سیستم مختصات خروجی اجزای بردار ورودی نیز به عنوان متغیرهای <name> .u <i> در دسترس هستند. به عنوان مثال، اگر گره Vector Transform نام vectr1 را داشته باشد ، اولین مؤلفه یک بردار ورودی که به قاب فضایی تبدیل می شود vectr1.u1 می شود ، در حالی که اولین جزء بردار خروجی vectr1 می شود.. هر دو بردار همچنین به عنوان اشیاء برداری در دسترس هستند که می توانند با استفاده از یک گره ارزیابی ماتریسی در زیر مقادیر مشتق شده ارزیابی شوند یا به عنوان ورودی برای تبدیل برداری دیگر انتخاب شوند.
ماتریس تبدیل نیز به صورت <name> در دسترس است. تی . این ماتریس ترکیب تمام ماتریس های تبدیل استفاده شده است. به عنوان مثال، اگر همزمان با تغییر سیستم مختصات، شاخص ها بین کوواریانت و مغایر تغییر کرده باشند، حاصل ضرب متریک و یک ماتریس تبدیل مختصات است.
تبدیل تنظیمات
Transform as را انتخاب کنید ، که نحوه تبدیل بردار ورودی بین سیستم های مختصات انتخاب شده را تعیین می کند. اگر گزینه تراکم برداری تعمیم یافته انتخاب شود، گزینه های مرجع حجم ورودی و مرجع حجم خروجی برای تغییر حجم بین سیستم های مختصات در دسترس می شوند.
 |
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خواص تانسور، تانسورها در COMSOL Multiphysics را ببینید .
|
از آنجایی که می توانید از این گزینه برای انتخاب سیستم های مرجع برای تعیین کننده ژاکوبین استفاده کنید، می توان از آن برای تبدیل بردارها به عنوان چگالی برداری یا ظرفیت برداری استفاده کرد. حتی می توان از آن برای در نظر گرفتن تغییر حجم بین سایر سیستم های مختصات استفاده کرد. گزینه Vector بدون در نظر گرفتن تغییر حجم، بردارها را به عنوان تانسورهای معمولی تبدیل می کند. دو گزینه ممکن دیگر وجود دارد: انتخاب گزینه Flux Vector به طور خودکار مراجع حجم را برای چگالی برداری با استفاده از مراجع حجمی که توسط سیستم های ورودی و خروجی انتخاب شده تنظیم می کند، تنظیم می کند. به طور مشابه، انتخاب گزینه Directed Area Element به طور خودکار مراجع حجم را برای ظرفیت برداری با استفاده از سیستم های ورودی و خروجی انتخاب شده تنظیم می کند.
پیشرفته
به عنوان پیش فرض، بردار خروجی دارای همان نوع پایه بردار ورودی خواهد بود. شما می توانید نمایش بردار خروجی را وادار کنید که مستقل از شکل بردار ورودی، کوواریانت یا متناقض باشد. برای انجام این کار، لیست تغییرات Component را از مقدار پیش‌فرض آن None تغییر دهید . بسته به نحوه تنظیم شاخص ها در بخش ورودی ، گزینه های دیگر می توانند Covariant->Contravariant و Contravariant->Covariant باشند. شاخص مولفه های برداری بر این اساس افزایش یا کاهش می یابد.
هنگام انتخاب هر چیزی غیر از None ، انتخاب معیاری که برای تبدیل استفاده شود در دسترس است. در اینجا، متریک را به عنوان فضایی یا مادی انتخاب کنید.
