ورودی ویژگی

ورودی ویژگی

ورودی ویژگی
گره ورودی ویژگی ( ) مورد خاصی از ورودی کاربر است که از پیوند با هر متغیر اعلام شده در Model Builder نیز پشتیبانی می کند. یک ورودی ویژگی با یک متغیر اعلام شده با تطبیق با کمیت فیزیکی که باید برای هر دو مورد تنظیم کنید مطابقت داده می شود. برای اطلاعات در مورد نحوه تنظیم کمیت فیزیکی و اولویت اعلام برای متغیرها، اعلان متغیر و اعلان متغیر وابسته را ببینید . مشابه ویژگی Material ، ورودی ویژگی مجموعه ای از دو جزء رابط کاربری گرافیکی است: یک لیست با متغیرهای منطبق به اضافه یک گزینه تعریف شده توسط کاربر و یک فیلد برای مقدار تعریف شده توسط کاربر.
برای افزودن یک ورودی ویژگی، ابتدا یک گره ویژگی یا گره ویژگی (به عنوان مثال، یک ویژگی عمومی ، وضعیت دامنه ، یا ویژگی مدل دستگاه ) اضافه کنید، سپس:
از نوار ابزار متنی (در این مثال، ویژگی عمومی ، وضعیت دامنه ، یا ویژگی مدل دستگاه )، روی دکمه ورودی ویژگی ( ) کلیک کنید.
روی گره ویژگی (در این مثال، Generic Feature ، Domain Condition یا Device Model Feature ) کلیک راست کرده و آن را از زیر منوی Inputs انتخاب کنید .
اعلام
اعلان یک ورودی ویژگی شبیه به یک ویژگی ماده است که در آن نام، توصیف، نماد، کمیت فیزیکی و بعد را مشخص می‌کنید. برای جزئیات بیشتر به Material Property مراجعه کنید . یک کمیت اعلام شده دارای یک بعد مشخص است، اما می توان از یک بعد کوچکتر برای ورودی ویژگی در یک ویژگی استفاده کرد. شما این بعد را با لیست Dimension تنظیم می کنید ، که فقط می تواند شامل Scalar و Custom برای ورودی ویژگی اسکالر باشد.
گزینه ها
علاوه بر متغیرهای اعلام شده و تعریف شده توسط کاربر ، می توانید موارد اضافی را در نمونه ویژگی با گره های فرزند مقادیر مجاز به لیست اضافه کنید . یک گزینه جایگزین نیز وارد کردن مستقیم آنها به جدول موارد فهرست اضافی است .
برای استفاده از این ورودی ویژگی به عنوان ورودی مدل، کادر انتخاب Use as model input را انتخاب کنید . نام ورودی ویژگی با minput_ شروع می شود و با نام فیلد کمیت فیزیکی ادامه می یابد. سپس ورودی ویژگی در بخش ورودی مدل در رابط کاربری قرار می گیرد و به عنوان ورودی مدل توسط مواد استفاده می شود.
یک ورودی ویژگی از چندین سطح از تطابق پشتیبانی می کند که از لیست نوع مطابقت ورودی ویژگی انتخاب می کنید . در زیر می توانید توضیح مختصری در مورد گزینه های تطبیق پیدا کنید:
همیشه مطابقت داشته باشید . اگر متغیری مطابق اعلام شده وجود دارد، همیشه از اولین مورد یافت شده استفاده کنید.
همگام شده مطابقت با متغیر اعلام شده منطبق، در صورتی که ارائه دهنده آن متغیر شرایط زیر را داشته باشد (برای مثال به زیر مراجعه کنید):
دارای یک ورودی ویژگی از کمیت انتخاب شده در لیست کمیت فیزیکی همگام شده است .
این ورودی ویژگی یک متغیر اعلام شده را از ارائه‌دهنده مالک ورودی ویژگی همگام‌سازی شده انتخاب می‌کند.
همیشه با رابط فیزیک مطابقت داشته باشید . اگر متغیر منطبقی اعلام شده توسط رابط فیزیک فعلی وجود دارد، از اولین مورد یافت شده استفاده کنید.
مطابقت ورودی مدل همچنین با رابط فیزیک مطابقت دارد، اما می‌توانید تطبیق را از طریق تنظیمات رابط غیرفعال کنید.
هرگز مطابقت نداشته باشید . هرگز تطبیق خودکار انجام ندهید. گزینه پیش‌فرض User defined است ، اما همیشه می‌توانید به صورت دستی از بین متغیرهای اعلام شده پیدا شده انتخاب کنید.
برای همه گزینه ها به جز گزینه Synchronized ، می توان یک عبارت منظم را در قسمت متن و لیست ترکیبی Match tag filter تنظیم کرد . گزینه های از پیش تعریف شده در اینجا هیچ (پیش فرض) و نام فیلدهای کمیت فیزیکی هستند. هیچ کدام معادل یک برچسب خالی نیست و باید باشد مگر اینکه لازم باشد تطبیق را به نوعی محدود کنیم. اگر ورودی باید چندین تگ مطابقت را بپذیرد از عبارت منظم استفاده کنید. برای مثال از عبارت ^$|explicit برای مطابقت با تگ خالی پیش‌فرض یا یک متغیر اعلام شده با استفاده از تگ explicit استفاده کنید . منابع متعددی در اینترنت وجود دارد که نحو دقیق عبارات منظم را توضیح می دهد.
روی دکمه Select Physical Quantity as Tag ( ) کلیک کنید تا یک کمیت فیزیکی از لیست موجود در کادر محاوره ای Physical Quantity که ظاهر می شود انتخاب کنید. روی دکمه سفارشی تگ ( ) کلیک کنید تا از یک برچسب سفارشی که برای برچسب اعلام تایپ می کنید استفاده کنید. روی دکمه Reset to None ( ) کلیک کنید تا فیلتر به None بازنشانی شود .
از گزینه Synchronized در شرایطی استفاده کنید که تطابق به ورودی ویژگی دیگری در ارائه دهنده (معمولاً یک ویژگی فیزیکی) متغیر اعلام شده بستگی دارد. به عنوان مثال، فرض کنید ویژگی “A” دارای ورودی ویژگی با گزینه Never match است که متغیرهایی با پتانسیل الکتریکی کمیت را انتخاب می کند . ویژگی “B” یک پتانسیل الکتریکی را بدون برچسب اعلام می کند و دارای یک ورودی ویژگی هماهنگ است که باید یک متغیر جریان را فقط از ویژگی که یک پتانسیل الکتریکی را از ویژگی “B می گیرد” دریافت کند. برای تطبیق ویژگی “A”، باید یک متغیر فعلی را با برچسب تطبیق پتانسیل الکتریکی اعلام کند . ورودی ویژگی همگام‌سازی شده از گزینه Synchronized استفاده می‌کند اما به آن نیز نیاز داردگزینه پتانسیل الکتریکی در لیست کمیت فیزیکی همزمان . هنگامی که کاربر پتانسیل الکتریکی را از یک ویژگی فیزیک از نوع “B” در لیست ورودی یک ویژگی فیزیک از نوع “A” انتخاب می کند، ورودی (اغلب پنهان) در ویژگی فیزیک از نوع “B” به طور خودکار دریافت می شود (یا خودکار). -مطابقت) جریان الکتریکی از ویژگی فیزیک “A”.
گزینه های رابط کاربری گرافیکی
اگر می‌خواهید ورودی ویژگی زمانی که غیرفعال است ناپدید شود، کادر Hide user input in GUI when inactive را انتخاب کنید. برای پنهان کردن برچسب متنی حاوی توضیحات بالای مؤلفه رابط کاربری گرافیکی ورودی، کادر تأیید Show no description را انتخاب کنید . به همین ترتیب، می‌توانید با انتخاب تیک Show no symbol نماد را از رابط کاربری گرافیکی پنهان کنید. برای پنهان کردن ورودی‌های تعریف‌شده توسط کاربر، کادر انتخاب Show no user defined input را انتخاب کنید . تقسیم کننده یک خط افقی با متن توصیفی اختیاری است. Add divider را در بالای ورودی ویژگی انتخاب کنیدبرای اضافه کردن تقسیم کننده، کادر را علامت بزنید. پس از انتخاب، می توانید متن تقسیم کننده را در قسمت Text وارد کنید .
 
طراحی چیدمان رابط کاربری گرافیکی
مواد موجود در کتابچه راهنمای مرجع مولتیفیزیک COMSOL