ورودی انتخاب ( 
) یک شی فرم برای ورودی انتخاب برخی از موجودیت های هندسی در یک برنامه است. شی ورودی انتخاب مشابه تنظیمات انتخاب در مدل‌های COMSOL Multiphysics است. کاربران می‌توانند انتخاب‌ها را فعال کنند، و برای مثال، می‌توانید انتخاب‌ها را در فهرست موجودیت‌های انتخاب‌شده کپی و جای‌گذاری کنید.
) یک شی فرم برای ورودی انتخاب برخی از موجودیت های هندسی در یک برنامه است. شی ورودی انتخاب مشابه تنظیمات انتخاب در مدل‌های COMSOL Multiphysics است. کاربران می‌توانند انتخاب‌ها را فعال کنند، و برای مثال، می‌توانید انتخاب‌ها را در فهرست موجودیت‌های انتخاب‌شده کپی و جای‌گذاری کنید.
در این بخش، انتخابی را برای استفاده به عنوان منبع تعریف می کنید. این بخش شامل یک درخت با نمای فیلتر شده درخت در پنجره Model Builder است. گره ها یا نوعی از داده ها را نشان می دهند یا فرزندانی دارند که این کار را انجام می دهند. برای ورودی انتخاب، درخت شامل گره های انتخاب صریح از مدل است که می توانید آنها را به عنوان منبع انتخاب انتخاب کنید. سپس انتخاب برای برنامه کاربردی در دسترس است و شامل انتخاب های به روز شده توسط کاربر است. هنگامی که گره ای را انتخاب می کنید که نشان دهنده داده باشد، دکمه Use as Source نوار ابزار ( 
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید.آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. روی دکمه ویرایش گره نوار ابزار ( 
) در زیر درخت کلیک کنید تا به گره مربوطه بروید. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید.آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. روی دکمه ویرایش گره نوار ابزار ( ) در زیر درخت کلیک کنید تا به گره مربوطه بروید. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.
وقتی کاربران برنامه سوئیچ فعال‌سازی را روی ON قرار می‌دهند، می‌توانید انتخاب‌ها را به یک شی Graphics متصل کنید، جایی که موجودیت‌های هندسی انتخاب‌شده برجسته می‌شوند. یک شی Graphics را از درخت انتخاب کنید و روی دکمه Use Graphics کلیک کنید تا آن را در قسمت Selected graphics اضافه کنید . کاربران همچنین می توانند مستقیماً در شی Graphics انتخاب کنند. اگر شی Graphics طوری تنظیم شده باشد که شامل نوار ابزار نمودار استاندارد باشد، آن نوار ابزار همچنین شامل Zoom to Selection ( 
)، Select Box ( 
در سه بعدی) و Deselect Box (
) دکمه ها. اگر چندین شی ورودی انتخابی به یک شی Graphics متصل شوند، تنها یکی از انتخاب‌ها می‌تواند در هر زمان فعال باشد. اگر کاربر سوئیچ فعال‌سازی را روی OFF تنظیم کند، شی فرم گرافیکی مرتبط (در برنامه‌ها) هندسه را بدون انتخاب نشان می‌دهد. در فرم‌های تنظیمات، هنگام غیرفعال کردن یک انتخاب، گرافیک مانند سایر پنجره‌های تنظیمات رفتار می‌کند.
)، Select Box ( در سه بعدی) و Deselect Box () دکمه ها. اگر چندین شی ورودی انتخابی به یک شی Graphics متصل شوند، تنها یکی از انتخاب‌ها می‌تواند در هر زمان فعال باشد. اگر کاربر سوئیچ فعال‌سازی را روی OFF تنظیم کند، شی فرم گرافیکی مرتبط (در برنامه‌ها) هندسه را بدون انتخاب نشان می‌دهد. در فرم‌های تنظیمات، هنگام غیرفعال کردن یک انتخاب، گرافیک مانند سایر پنجره‌های تنظیمات رفتار می‌کند.در حالت شبکه، می توانید تراز افقی و عمودی شیء فرم ورودی انتخاب را با استفاده از لیست های زیر کنترل کنید:
|
•
|
|
•
|
نیاز به تعیین تراز هنگام کار در حالت شبکه آشکارتر است، زیرا نحوه تراز شدن شی فرم در سلول شبکه خود را کنترل می کند. تراز کردن شی فرم می تواند در حالت طرح نیز مفید باشد. سپس می توانید از ابزارهای تراز در منوی Arrange در بخش Sketch نوار ابزار Form استفاده کنید. هنگام اجرای برنامه در هر کلاینت دیگری غیر از کلاینت ویندوز، ممکن است اشیاء فرم دقیقاً همانطور که در پنجره های فرم دیده می شود قرار نگیرند. این به این دلیل است که اشیاء فرم ممکن است در سایر کلاینت‌ها اندازه متفاوتی داشته باشند و موقعیت کمی متفاوت به آنها بدهد. تعیین تراز تضمین می کند که اشیاء فرم همانطور که می خواهید در همه کلاینت ها تراز شوند.
همچنین می توانید عرض ورودی انتخاب را مشخص کنید. در قسمت Width یک عرض (بر حسب نقطه) وارد کنید . اگر از لیست تراز افقی Fill را انتخاب کرده اید ، می توانید در عوض حداقل عرض را تعیین کنید . برای محاسبه حداقل عرض به صورت خودکار، Automatic را انتخاب کنید (معمولاً این به معنای حداقل اندازه 0 است) یا دستی را انتخاب کنید تا حداقل عرض را در قسمت متن زیر مشخص کنید. فیلد Height در دسترس نیست زیرا ارتفاع فیلد ورودی توسط نرم افزار تعیین می شود.
علاوه بر این، در حالت طرح، می توانید موقعیت مطلق ورودی انتخاب را با استفاده از فیلدهای Position x و Position y مشخص کنید. در حالت شبکه، می‌توانید شی را در شبکه قرار دهید و موقعیت شبکه را به‌عنوان مقادیر Row ، Column ، Row span و Column span ببینید.
در قسمت حاشیه سلول (فقط در حالت شبکه)، می توانید حاشیه های اطراف شی فرم را کنترل کنید. به طور پیش فرض، حاشیه ها از فرم والد گرفته می شوند. از لیست حاشیه سلول ، انتخاب کنید:
از لیست رنگ متن ، Inherit (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا رنگ متن را از تنظیمات در گره Form به ارث ببرد ، یا یکی از رنگ‌های از پیش تعریف‌شده، مانند سیاه را انتخاب کنید. برای انتخاب رنگ متن دلخواه از پالت رنگ، Custom را انتخاب کنید.
از فهرست رنگ پس‌زمینه ، رنگی را برای استفاده به عنوان پس‌زمینه در ورودی انتخاب انتخاب کنید: شفاف (پیش‌فرض)، هر یک از رنگ‌های اصلی از پیش تعریف‌شده، یا سفارشی ، که انتخاب یک رنگ سفارشی را از یک پالت رنگ ممکن می‌سازد.
فونت و اندازه فونت متن در فیلدهای ورودی آرایه به طور پیش فرض از تنظیمات فونت گره Forms استفاده می کند. یک فونت را از لیست فونت انتخاب کنید: فونت پیش‌فرض یا هر یک از فونت‌های موجود. در صورت نیاز، اندازه قلم (به واحد) را در کادر ترکیبی اندازه قلم انتخاب یا وارد کنید. پیش فرض استفاده از اندازه پیش فرض برای فونت است.
همچنین می‌توانید کادر Bold را برای استفاده از فونت پررنگ یا کادر Italic را برای استفاده از حروف کج (یک فونت ایتالیک) انتخاب کنید.
در حالت ، می‌توانید وضعیت اولیه ورودی انتخاب را هنگامی که کاربران برنامه را اجرا می‌کنند، کنترل کنید. به طور پیش فرض، ورودی انتخاب قابل مشاهده و فعال است. اگر می‌خواهید حالت اولیه را ایجاد کنید تا ورودی انتخاب پنهان یا در دسترس نباشد، کادر بررسی Visible یا Enabled را پاک کنید. سپس می توانید آن را قابل مشاهده کنید یا با استفاده از یک روش آن را فعال کنید. در ویرایشگر فرم، وضعیت شی فرم با تغییر در ظاهر آن نشان داده می شود. اشیایی که پنهان هستند با انتخاب در ویرایشگر فرم قابل مشاهده می شوند.
می‌توانید یک روش یا ترتیب دستوری را تعیین کنید تا زمانی که انتخابی که ورودی انتخاب به آن متصل است، اجرا شود. فهرست تغییر داده‌های On شامل None (پیش‌فرض) و هر روش یا ترتیب دستوری موجود است. شما همچنین می توانید یک روش یا دنباله دستوری را برای اجرا در هنگام فعال شدن ورودی انتخاب مشخص کنید. لیست On activate شامل None (پیش‌فرض) و هر روش یا ترتیب دستوری موجود است.
با انتخاب از منوی Create Global Method
( ) در سمت راست لیست On data change و On activate می توانید انواع رویدادهای زیر را اضافه کنید :
( ) در سمت راست لیست On data change و On activate می توانید انواع رویدادهای زیر را اضافه کنید :|
•
|
|
•
|
فقط یک روش محلی و یک دنباله دستور وجود دارد، بنابراین اگر یکی یا هر دوی آنها را اضافه کنید، منو به ترتیب حاوی Remove Local Method ( 
) و Remove Command Sequence ( 
) خواهد بود. روی یکی از آنها کلیک کنید تا متد محلی یا دنباله دستور حذف شود.
) و Remove Command Sequence ( ) خواهد بود. روی یکی از آنها کلیک کنید تا متد محلی یا دنباله دستور حذف شود.روش انتخاب شده در لیست های On data change و On activate سپس به روش ایجاد شده یا دنباله دستور تغییر می کند. همچنین می‌توانید روی شی ورودی انتخابی Ctrl+Alt کلیک کنید یا روی آن کلیک راست کنید تا یک متد محلی ایجاد کنید یا (با انتخاب روش ویرایش یا ویرایش روش محلی ) روش مرتبط با دستور را باز کنید. برای باز کردن متد یا دنباله دستور انتخاب شده، روی دکمه Go to Source ( 
) کلیک کنید. سپس فوکوس به ترتیب به پنجره ویرایشگر روش یا کادر محاوره‌ای Command Sequence منتقل می‌شود.
) کلیک کنید. سپس فوکوس به ترتیب به پنجره ویرایشگر روش یا کادر محاوره‌ای Command Sequence منتقل می‌شود.برای رویدادهایی که با تغییر داده ایجاد می شوند، رویداد پس از ذخیره مقدار داده جدید در منبع داده فعال می شود.
