یک گره ورودی انتخابی
( ) انتخاب اضافی از موجودیت های هندسی را به ویژگی والد اضافه می کند. از چنین انتخاب‌های اضافی برای نشان دادن یک انتخاب در رندر گرافیکی یا انتخاب موجودیت‌ها در دامنه‌های مختلف هنگام جفت کردن آنها با این ویژگی، برای مثال استفاده کنید.
( ) انتخاب اضافی از موجودیت های هندسی را به ویژگی والد اضافه می کند. از چنین انتخاب‌های اضافی برای نشان دادن یک انتخاب در رندر گرافیکی یا انتخاب موجودیت‌ها در دامنه‌های مختلف هنگام جفت کردن آنها با این ویژگی، برای مثال استفاده کنید.برای افزودن یک ورودی انتخاب ، ابتدا یک گره ویژگی یا گره ویژگی اضافه کنید (به عنوان مثال، یک ویژگی عمومی ، وضعیت دامنه ، یا ویژگی مدل دستگاه )، سپس روی گره ویژگی کلیک راست کنید (در این مثال، ویژگی عمومی ، شرایط دامنه ، یا Device Model Feature ) و آن را از زیر منوی Inputs انتخاب کنید .
پنجره تنظیمات یک ورودی انتخاب دارای بخش های زیر است:
اعلام
در قسمت Declaration نام و توضیحات ورودی انتخاب را در قسمت Input name و Description مشخص می‌کنید .
شما همچنین سطح موجودیت را از لیست سطح موجودیت هندسی مشخص می کنید . پیش فرض همان سطح ویژگی والد است. گزینه های همان سطح بالا (شرایط دامنه) و یک سطح پایین تر از سطح بالا (شرط مرزی) نسبت به سطح بالای رابط هستند . اگر سطح بالای رابط دامنه باشد ، انتخاب یک سطح زیر سطح بالا (شرط مرزی) به این معنی است که ورودی انتخاب برای مرزها اعمال می شود. اگر سطح بالا Boundary است، یک سطح پایین تر از سطح بالا (شرایط مرزی) را انتخاب کنید ، انتخاب ها برای خطوط (لبه ها) به صورت سه بعدی و نقاط به صورت دو بعدی هستند. انتخاب ها همان سطح والدین ویک سطح پایین‌تر از سطح والد باعث می‌شود که انتخاب‌ها به ترتیب برای موجودیت‌های همان سطح موجودیت هندسی یا یک سطح پایین‌تر (مرزها، اگر سطح والد، دامنه‌ها باشد) اعمال شود.
در ابتدا، انتخاب می‌تواند پاک شود یا همه موجودیت‌ها را برای سطح موجودیت هندسی انتخاب‌شده شامل شود. Cleared (پیش‌فرض) یا All entities را از فهرست انتخاب اولیه انتخاب کنید .
محدودیت های
در لیست ابعاد فضای مجاز، می توانید تعریف کنید که این ورودی انتخابی خاص در چه ابعادی می تواند استفاده شود. گزینه Same as parent (گزینه پیش فرض) به این معنی است که ورودی انتخاب از همان ابعاد فضایی ویژگی یا ویژگی والد پشتیبانی می کند. اگر می خواهید ابعاد فضا را به صورت دستی کنترل کنید، از لیست سفارشی شده را انتخاب کنید. سپس می توانید ابعاد فضای مجاز را از لیستی از تمام ابعاد فضا انتخاب کنید.
تنظیمات انتخاب
نهادهای قابل اجرا
می توان انواع موجودیت هایی را که انتخاب می تواند فعال باشد محدود کرد. به عنوان مثال، انتخاب مرز را می توان فقط به مرزهای داخلی محدود کرد. سپس تمام مرزهای انتخاب شده دیگر به عنوان غیر قابل اجرا علامت گذاری می شوند . برای موقعیت‌های پیچیده‌تر، می‌توانید از شرایط روی انواع دامنه استفاده کنید تا تصمیم بگیرید که آیا یک مرز خاص قابل اجرا است یا خیر.
فرمی از موجودیت های کاربردی را از لیست انتخاب کنید: از انواع موجودیت (پیش فرض) یا از دنباله .
|
•
|
اگر از انواع موجودیت انتخاب شده است، با کلیک بر روی دکمه افزودن ( ) یکی از گزینه های موجود را انتخاب کنید و
 آنها را به لیست موجودیت های قابل اجرا اضافه کنید. مرزهای خارجی و داخلی به طور پیش فرض انتخاب می شوند. از دکمه های زیر لیست برای سازماندهی در صورت نیاز استفاده کنید. |
|
•
|
اگر دنباله From انتخاب شده است، یک دنباله فیلتر انتخاب را انتخاب کنید : به صورت محلی تعریف شده (پیش فرض)، از مقادیر داخلی ، یا وارد شده از منبع خارجی . دنباله ای را برای پیوند از لیست پیوند انتخاب کنید . روی دکمه افزودن ( ) کلیک کنید
 تا یک منوی سریع نمایش داده شود که در آن می توانید منبعی را برای افزودن به لیست انتخاب کنید و از آن به عنوان مرجع فعلی استفاده کنید. یک کادر محاوره‌ای Confirm Operation ظاهر می‌شود و اگر قبلاً مرجعی در لیست پیوند وجود دارد، تأیید می‌کند . روی دکمه Go to Source کلیک کنید  تا به گره ارجاع شده در پیوند برویدفهرست اگر دنباله ای از منبع خارجی وارد می شود، یک فایل وارداتی را نیز انتخاب کنید . |
 |
برای جزئیات بیشتر در مورد انواع موجودیت، اصطلاحات انتخاب را ببینید .
|
لغو قانون
برخی از ویژگی‌ها نمی‌توانند در یک انتخاب وجود داشته باشند (مثلاً یک مرز)، و COMSOL Multiphysics از قوانین لغو استفاده می‌کند تا تصمیم بگیرد که چگونه انتخاب یک ویژگی بر انتخاب ویژگی دیگر لغو شود.
یک قانون لغو را انتخاب کنید : داخلی (پیش‌فرض)، تعریف شده محلی ، وارد شده از منبع خارجی یا هیچ کدام .
|
•
|
اگر Built in انتخاب شده باشد، چهار گزینه در لیست نوع لغو وجود دارد : انحصاری ، مشارکت‌کننده ، لغو ویژگی‌های هم نوع ، و هرگز لغو نشد :
|
|
–
|
انحصاری به این معنی است که این ویژگی باید همه ویژگی‌های دیگر را لغو کند، به جز مواردی که از نوع Never overridden هستند . یک ویژگی انحصاری توسط سایر ویژگی های انحصاری لغو می شود.
|
|
–
|
مشارکت به این معنی است که این ویژگی نباید سایر ویژگی ها را نادیده بگیرد. استثنا برای سطوح موجودات زیر سطح موجودیت برتر فیزیک است، که در آن ویژگی‌ها از هر نوع، ویژگی‌های پیش‌فرض را لغو می‌کنند.
|
|
–
|
لغو ویژگی های یک نوع به این معنی است که این ویژگی فقط سایر ویژگی های همان نوع ویژگی را نادیده می گیرد.
|
|
–
|
Never overridden تضمین می کند که یک ویژگی هرگز لغو نمی شود و هیچ ویژگی دیگری را لغو نمی کند.
|
|
•
|
اگر Locally defined انتخاب شده است، پیوندی را نیز از لیست انتخاب کنید. در صورت نیاز روی دکمه Go to Source کلیک کنید
 . |
|
•
|
اگر Imported from external resource انتخاب شده است، یک فایل Imported را از لیست انتخاب کنید. در صورت نیاز روی دکمه Go to Source کلیک کنید
 . سپس یک پیوند را از لیست انتخاب کنید. |
|
•
|
در None انتخاب شده است، هیچ قانون لغو استفاده نمی شود.
|
لغو نوع
فهرست نوع Override مشخص می‌کند که آیا این ویژگی منحصر به فرد است یا به ویژگی‌های دیگر کمک می‌کند . در Model Builder، یک ویژگی انحصاری (مانند محدودیت‌ها و مقادیر ثابت) جایگزین تمام نمونه‌های ویژگی قبلی برای انتخاب‌های متقاطع می‌شود، در حالی که یک ویژگی کمک‌کننده (مانند بارها و منابع) به سایر ویژگی‌های مشارکت‌کننده که همان انتخاب را به اشتراک می‌گذارند، اضافه می‌کند. شما همچنین انتخاب می‌کنید که فقط ویژگی‌های هم نوع را لغو کند یا اجازه دهید این ویژگی هرگز لغو نشود .
گزینه های رابط کاربری گرافیکی
در این قسمت می توانید چند گزینه برای رابط کاربری مشخص کنید.
برای قفل کردن انتخاب به طوری که قابل تغییر نباشد، کادر انتخاب قفل را انتخاب کنید .
به طور پیش فرض، بخش در ابتدا گسترش یافته است. اگر برای اولین بار پنجره تنظیمات نمایش داده می شود، کادر بررسی Section is firstly collapsed را انتخاب کنید .
برای مخفی کردن انتخاب در پنجره تنظیمات، تیک Hide in GUI را انتخاب کنید. حتی اگر انتخاب از پنجره تنظیمات پنهان باشد، می‌توانید انتخاب کنید که باز هم رندر موجودیت‌های انتخاب‌شده در رابط کاربری با انتخاب کادر نمایش نمایش رندر هنگام پنهان نمایش داده شود . می‌توانید این ویژگی را در دسته‌های مختلف در فهرست «دسته برای پنهان کردن ویژگی‌ها» که دارای گزینه‌های همیشه پنهان ، گزینه‌های فیزیک پیشرفته ، پیش‌نمایش فناوری ، و توسعه است، پنهان کنید . گزینه Always hidden (پیش‌فرض) را برای مخفی کردن دائمی انتخاب کنید یا گزینه‌های فیزیک پیشرفته را انتخاب کنید.تا با انتخاب Advanced Physics Options در کادر محاوره ای Show More Options امکان نمایش آن را برای کاربران فراهم کنید .
