ورودی آرایه ( 
) یک شی از فرم از پیش تعریف شده با یک جدول ورودی برای وارد کردن ورودی های آرایه (ورودی های برداری) است. ورودی آرایه از آرایه ها به عنوان منابع داده پشتیبانی می کند. همچنین می توانید یک برچسب، نماد و واحد اختیاری اضافه کنید. نام شی ورودی آرایه را در قسمت Name وارد کنید .
) یک شی از فرم از پیش تعریف شده با یک جدول ورودی برای وارد کردن ورودی های آرایه (ورودی های برداری) است. ورودی آرایه از آرایه ها به عنوان منابع داده پشتیبانی می کند. همچنین می توانید یک برچسب، نماد و واحد اختیاری اضافه کنید. نام شی ورودی آرایه را در قسمت Name وارد کنید .از فهرست Show vector as ، Table (پیش‌فرض) را برای نمایش اجزای آرایه به‌عنوان جدول انتخاب کنید، یا Components را انتخاب کنید تا هر جزء آرایه را به عنوان یک فیلد ورودی جداگانه با یک برچسب نشان دهید.
در این قسمت منبع ورودی آرایه را انتخاب می کنید. این بخش شامل یک درخت با نمای فیلتر شده درخت در پنجره Application Builder است. گره ها یا نوعی از داده ها را نشان می دهند یا فرزندانی دارند که این کار را انجام می دهند. برای ورودی آرایه، لیست شامل متغیرهای آرایه است که برای مثال در زیر Declarations تعریف شده اند . هنگامی که گره ای را انتخاب می کنید که نشان دهنده داده باشد، دکمه Use as Source نوار ابزار ( 
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید تا آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. مقادیر اولیه از منبع داده در شی ورودی آرایه ظاهر می شود. شما همچنین می توانید کلیک کنیدایجاد اعلان جدید و استفاده از آن به عنوان دکمه منبع ( 
) یا دکمه ایجاد فرم جدید و استفاده از آن به عنوان دکمه منبع ( 
) در سربرگ بخش منبع برای ایجاد یک اعلان متغیر جدید جهانی یا محلی (به شکل) برای پشته کارت و استفاده از آن آن را به عنوان منبع یک کادر محاوره ای Create and Use Declaration باز می شود تا بتوانید نوع داده منبع (در صورت وجود)، نام و مقدار اولیه آن (در صورت وجود) را انتخاب کنید. نام نمی تواند با هیچ اعلان متغیر موجود در تضاد باشد. با کلیک کردن روی دکمه Switch to Model Builder and Activate Data Access ( ) می توانید لیست گره های داده موجود را گسترش دهید 
. روی دکمه نوار ابزار ویرایش گره کلیک کنید (
) زیر درخت برای انتقال به گره مربوطه. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید تا آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. مقادیر اولیه از منبع داده در شی ورودی آرایه ظاهر می شود. شما همچنین می توانید کلیک کنیدایجاد اعلان جدید و استفاده از آن به عنوان دکمه منبع ( ) یا دکمه ایجاد فرم جدید و استفاده از آن به عنوان دکمه منبع ( ) در سربرگ بخش منبع برای ایجاد یک اعلان متغیر جدید جهانی یا محلی (به شکل) برای پشته کارت و استفاده از آن آن را به عنوان منبع یک کادر محاوره ای Create and Use Declaration باز می شود تا بتوانید نوع داده منبع (در صورت وجود)، نام و مقدار اولیه آن (در صورت وجود) را انتخاب کنید. نام نمی تواند با هیچ اعلان متغیر موجود در تضاد باشد. با کلیک کردن روی دکمه Switch to Model Builder and Activate Data Access ( ) می توانید لیست گره های داده موجود را گسترش دهید . روی دکمه نوار ابزار ویرایش گره کلیک کنید () زیر درخت برای انتقال به گره مربوطه. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.پس از انتخاب یک گره به عنوان منبع، گره به عنوان منبع انتخاب شده در زیر منبع انتخاب شده ظاهر می شود .
از فهرست مقادیر اولیه ، از منبع داده (پیش فرض) را انتخاب کنید تا از مقدار مشخص شده توسط منبع داده انتخاب شده استفاده کنید، یا مقادیر سفارشی را انتخاب کنید . سپس در جدول مرتبط زیر، مقادیر اولیه اجزای آرایه را وارد کنید.
از لیست موقعیت برچسب برای قرار دادن یک برچسب استفاده کنید. گزینه ها Above (پیش فرض)، Left و No label هستند. برای دو گزینه اول می توانید برچسب مورد نظر را در قسمت Label text وارد کنید .
هنگامی که موقعیت برچسب بالای جدول است، می توانید با انتخاب کادر علامت شامل علامت در سمت چپ جدول، نمادی را اضافه کنید. وقتی موقعیت برچسب در سمت چپ جدول است، نمی توانید این تنظیم را ببینید، زیرا با موقعیت نماد همپوشانی دارد. نماد را با استفاده از نحو LaTeX در قسمت Symbol (LaTeX Encoded) وارد کنید .
به عنوان آخرین گزینه، تیک Include unit را انتخاب کنید تا نماد واحد در سمت راست جدول اضافه شود. برای افزودن یک واحد، روی دکمه Select Quantity ( 
) کلیک کنید تا کادر محاوره‌ای Physical Quantity باز شود تا کمیت فیزیکی مورد استفاده را جستجو کنید. همچنین می توانید یک رشته جستجو را در قسمت متن در بالای کادر محاوره ای تایپ کنید و سپس روی دکمه فیلتر ( 
) کلیک کنید تا لیست مقادیر فیزیکی فیلتر شود. به عنوان مثال، پتانسیل را تایپ کنید و روی دکمه Filter کلیک کنید تا فقط کمیت های فیزیکی که نشان دهنده نوعی پتانسیل هستند فهرست شوند. همچنین، روی دکمه واحد سفارشی ( 
) کلیک کنید تا یک واحد را وارد کنید (مثلا m/s^2).) در قسمت متن (کمیت فیزیکی سپس به یک واحد سفارشی تبدیل می شود ).
) کلیک کنید تا کادر محاوره‌ای Physical Quantity باز شود تا کمیت فیزیکی مورد استفاده را جستجو کنید. همچنین می توانید یک رشته جستجو را در قسمت متن در بالای کادر محاوره ای تایپ کنید و سپس روی دکمه فیلتر ( ) کلیک کنید تا لیست مقادیر فیزیکی فیلتر شود. به عنوان مثال، پتانسیل را تایپ کنید و روی دکمه Filter کلیک کنید تا فقط کمیت های فیزیکی که نشان دهنده نوعی پتانسیل هستند فهرست شوند. همچنین، روی دکمه واحد سفارشی ( ) کلیک کنید تا یک واحد را وارد کنید (مثلا m/s^2).) در قسمت متن (کمیت فیزیکی سپس به یک واحد سفارشی تبدیل می شود ).
|
•
|
|
•
|
نیاز به تعیین تراز هنگام کار در حالت شبکه آشکارتر است، زیرا نحوه تراز شدن شی فرم در سلول شبکه خود را کنترل می کند. تراز کردن شی فرم می تواند در حالت طرح نیز مفید باشد، و سپس می توانید از ابزارهای تراز در منوی Arrange در بخش Sketch نوار ابزار فرم استفاده کنید. هنگام اجرای برنامه در هر کلاینت دیگری غیر از کلاینت ویندوز، ممکن است اشیاء فرم دقیقاً همانطور که در پنجره های فرم دیده می شود قرار نگیرند. این به این دلیل است که اشیاء فرم ممکن است در سایر کلاینت‌ها اندازه متفاوتی داشته باشند و موقعیت کمی متفاوت به آنها بدهد. تعیین تراز تضمین می کند که اشیاء فرم همانطور که می خواهید در همه کلاینت ها تراز شوند.
همچنین می توانید عرض ورودی آرایه را مشخص کنید. در قسمت Width یک عرض (بر حسب نقطه) وارد کنید . اگر از لیست تراز افقی Fill را انتخاب کرده اید ، می توانید در عوض حداقل عرض را تعیین کنید . برای محاسبه حداقل عرض به صورت خودکار، Automatic را انتخاب کنید (معمولاً این به معنای حداقل اندازه 0 است) یا دستی را انتخاب کنید تا حداقل عرض را در قسمت متن زیر مشخص کنید. فیلد Height در دسترس نیست زیرا ارتفاع فیلد ورودی توسط نرم افزار تعیین می شود.
علاوه بر این، در حالت طرح، می توانید موقعیت مطلق ورودی آرایه را با استفاده از فیلدهای Position x و Position y مشخص کنید. در حالت شبکه، می‌توانید شی را در شبکه قرار دهید و موقعیت شبکه را به‌عنوان مقادیر Row ، Column ، Row span و Column span ببینید.
در قسمت حاشیه سلول (فقط در حالت شبکه)، می توانید حاشیه های اطراف شی فرم را کنترل کنید. به طور پیش فرض، حاشیه ها از فرم والد گرفته می شوند. از لیست حاشیه سلول ، انتخاب کنید:
از لیست رنگ متن ، Inherit (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا رنگ متن را از تنظیمات در گره Form به ارث ببرد ، یا یکی از رنگ‌های از پیش تعریف‌شده، مانند سیاه را انتخاب کنید. برای انتخاب رنگ متن دلخواه از پالت رنگ، Custom را انتخاب کنید.
از فهرست رنگ پس‌زمینه ، رنگی را برای استفاده به عنوان پس‌زمینه در ورودی آرایه انتخاب کنید: شفاف (پیش‌فرض)، هر یک از رنگ‌های اصلی از پیش تعریف‌شده، یا سفارشی ، که انتخاب یک رنگ سفارشی را از یک پالت رنگ ممکن می‌سازد.
از فهرست ترازبندی متن ، یک تراز برای متون آرایه انتخاب کنید: چپ (پیش‌فرض)، مرکز یا راست . تراز بر روی برچسب تأثیر نمی گذارد.
فونت و اندازه فونت متن در فیلدهای ورودی آرایه به طور پیش فرض از تنظیمات فونت گره Forms استفاده می کند. یک فونت را از لیست فونت انتخاب کنید: فونت پیش‌فرض یا هر یک از فونت‌های موجود. در صورت نیاز، اندازه قلم (به واحد) را در کادر ترکیبی اندازه قلم انتخاب یا وارد کنید. پیش فرض استفاده از اندازه پیش فرض برای فونت است.
همچنین می‌توانید کادر Bold را برای استفاده از فونت پررنگ یا کادر Italic را برای استفاده از حروف کج (یک فونت ایتالیک) انتخاب کنید.
در حالت ، می‌توانید وضعیت اولیه ورودی آرایه را هنگامی که کاربران برنامه را اجرا می‌کنند، کنترل کنید. به طور پیش فرض، ورودی آرایه قابل مشاهده و فعال است. اگر می‌خواهید حالت اولیه را ایجاد کنید تا ورودی آرایه پنهان یا در دسترس نباشد، کادر بررسی Visible یا Enabled را پاک کنید. سپس می توانید آن را قابل مشاهده کنید یا با استفاده از یک روش آن را فعال کنید. در ویرایشگر فرم، وضعیت شی فرم با تغییر در ظاهر آن نشان داده می شود. اشیایی که پنهان هستند با انتخاب در ویرایشگر فرم قابل مشاهده می شوند.
شما می توانید یک متد یا دنباله دستوری را برای اجرا در هنگام وقوع رویدادی مانند ورود داده مشخص کنید. فهرست تغییر داده‌های On شامل None (پیش‌فرض) و هر روش یا ترتیب دستوری موجود است. می‌توانید انواع رویدادهای زیر را با انتخاب از منوی Create Global Method
( ) در سمت راست لیست On data change اضافه کنید:
( ) در سمت راست لیست On data change اضافه کنید:|
•
|
|
•
|
فقط یک روش محلی و یک دنباله دستور وجود دارد، بنابراین اگر یکی یا هر دوی آنها را اضافه کنید، منو به ترتیب حاوی Remove Local Method ( 
) و Remove Command Sequence ( 
) خواهد بود. روی یکی از آنها کلیک کنید تا متد محلی یا دنباله دستور حذف شود.
) و Remove Command Sequence ( ) خواهد بود. روی یکی از آنها کلیک کنید تا متد محلی یا دنباله دستور حذف شود.روش انتخاب شده در لیست On data change سپس به روش ایجاد شده یا دنباله دستور تغییر می کند. همچنین می‌توانید روی شی ورودی آرایه Ctrl+Alt کلیک کنید یا روی آن کلیک راست کنید تا یک متد محلی ایجاد کنید یا (با انتخاب روش ویرایش یا ویرایش روش محلی ) برای باز کردن متد مرتبط با دستور. برای باز کردن متد یا دنباله دستور انتخاب شده، روی دکمه Go to Source ( 
) کلیک کنید. سپس فوکوس به ترتیب به پنجره ویرایشگر روش یا کادر محاوره‌ای Command Sequence منتقل می‌شود.
) کلیک کنید. سپس فوکوس به ترتیب به پنجره ویرایشگر روش یا کادر محاوره‌ای Command Sequence منتقل می‌شود.برای رویدادهایی که با تغییر داده ایجاد می شوند، رویداد پس از ذخیره مقدار داده جدید در منبع داده فعال می شود.
