وابسته به زمان

وابسته به زمان

وابسته به زمان
گام مطالعه و مطالعه وابسته به زمان ( ) زمانی استفاده می شود که متغیرهای میدان در طول زمان تغییر می کنند.
به عنوان مثال، در الکترومغناطیسی، از آن برای محاسبه میدان های الکترومغناطیسی گذرا، از جمله انتشار امواج الکترومغناطیسی در حوزه زمان استفاده می شود. در انتقال حرارت، برای محاسبه تغییرات دما در طول زمان استفاده می شود. در مکانیک جامدات، برای محاسبه تغییر شکل و حرکت جامدات تحت بارهای گذرا با زمان متغیر استفاده می شود. در آکوستیک، برای محاسبه انتشار متغیرهای زمانی امواج فشار استفاده می شود. در جریان سیال، برای محاسبه میدان های جریان و فشار ناپایدار استفاده می شود. در حمل و نقل گونه های شیمیایی، برای محاسبه ترکیب شیمیایی در طول زمان استفاده می شود. در واکنش های شیمیایی، برای محاسبه سینتیک واکنش و ترکیب شیمیایی یک سیستم واکنش دهنده استفاده می شود.
انتخاب یک مطالعه وابسته به زمان، یک گره مرحله مطالعه وابسته به زمان اضافه می‌کند و یک حل‌کننده با حل‌کننده وابسته به زمان تنظیم می‌کند . از این مطالعه برای شبیه سازی وابسته به زمان یا گذرا با استفاده از حل کننده وابسته به زمان برای محاسبه راه حل در طول زمان استفاده کنید. همچنین به رابطه بین مراحل مطالعه و پیکربندی حل‌کننده مراجعه کنید . شما نیازی به در نظر گرفتن تنظیمات در حل وابسته به زمان نداریدمگر اینکه شبیه سازی مطابق انتظار عمل نکند. به عنوان مثال، شبیه‌سازی هنگام تغییر زمان پایان به شکل غیرمنتظره‌ای عمل می‌کند، در صورتی که ممکن است نیاز به تنظیم تنظیمات پیش‌فرض برای گام‌های زمانی و تلورانس‌ها داشته باشید. همچنین ممکن است لازم باشد گام های زمانی بیشتری تولید کنید و از یک گام و تحمل زمانی دقیق استفاده کنید تا دینامیک سریع را به طور کامل حل کنید و از اثرات همخوانی اجتناب کنید.
 
برای شبیه سازی های وابسته به زمان، بررسی کنید که شرایط اولیه و شرایط مرزی در زمان شروع مطابقت داشته باشند. اگر مطابقت نداشته باشند، تنظیم مدل به احتمال زیاد غیرفیزیکی است، و حل‌کننده وابسته به زمان می‌تواند گام‌های زمانی بسیار کوچکی را در تلاش برای تطبیق مقادیر اولیه ناسازگار بردارد.
 
بخش‌های انتخاب فیزیک و متغیرها، مقادیر متغیرهای وابسته، و انتخاب مش، و چک باکس شامل غیرخطی بودن هندسی ، تنظیمات جابجایی کمکی ، و تنظیمات پالایش مش تطبیقی ​​در بخش پسوندهای مطالعه ، در تنظیمات مرحله مطالعه مشترک توضیح داده شده‌اند . همچنین اطلاعات دقیقی در بخش Physics and Variables Selection و Values ​​of Dependent Variables وجود دارد .
تنظیمات مطالعه
یک روش فهرست زمان/پارامتر را انتخاب کنید . این گزینه فقط در صورتی ظاهر می شود که توابع هدف حداقل مربعات فعال در مدل تعریف شده باشد. پیش فرض دستی است ، به این معنی که از لیست زمانی تعریف شده در قسمت Times استفاده می شود. امکان دیگر From Minimal Squares Object است ، به این معنی که از لیست زمانی تعریف شده توسط اهداف حداقل مربعات استفاده می شود. اگر از امکان دوم استفاده می کنید، به جای آن زمان اولیه را مشخص می کنید (پیش فرض 0 است).
برای استفاده از واحد زمانی مناسب برای بازه زمانی شبیه‌سازی، یک واحد زمان را از لیست انتخاب کنید (پیش‌فرض: s). سپس بازه زمانی خروجی حاصل از شبیه سازی را در قسمت Times با استفاده از واحد زمانی انتخاب شده مشخص کنید. شما می توانید یک لیست افزایش یکنواخت از مقادیر فردی را تایپ کنید، به عنوان مثال، 0 1 2 5 10 20 ; از عملگر محدوده استفاده کنید ، برای مثال range(0,0.1,1.5) که (با استفاده از ثانیه به عنوان واحد زمان) گام های زمانی را از 0 تا 1.5 ثانیه با اندازه گام 0.1 ثانیه می دهد. یا از هر ترکیبی از این ورودی استفاده کنید.
هنگام ترسیم نتایج یک شبیه‌سازی وابسته به زمان، می‌توانید راه‌حل را در هر یک از زمان‌های مشخص‌شده در قسمت زمان‌های خروجی رسم کنید . شما همچنین می توانید یک راه حل درون یابی شده را در هر زمان میانی رسم کنید. درون یابی استفاده شده بین زمان ها یک اسپلین هرمیت مکعبی است. یعنی درونیابی هم از مقادیر راه حل و هم از مشتقات زمانی آنها در دو نقطه استفاده می کند: نزدیکترین زمان های خروجی قبل و بعد از زمانی که راه حل درون یابی شده برای آن محاسبه می شود.
از لیست Tolerance ، Physics controlled (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا از تلورانس پیشنهاد شده توسط فیزیک استفاده کنید. کاربر کنترل شده را انتخاب کنید تا تحمل نسبی پیشنهادی را با مقداری که در قسمت تحمل نسبی وارد می‌کنید لغو کنید . تنظیمات تلورانس گام‌های زمانی داخلی برداشته‌شده توسط حل‌کننده را کنترل می‌کنند، بنابراین انتخاب گام‌های زمانی بزرگ برای زمان‌های خروجی بر دقت مرحله‌بندی زمانی تأثیر نمی‌گذارد.
نتایج در حین حل
کادر Plot را انتخاب کنید تا امکان ترسیم نتایج در حین حل فراهم شود. سپس از گروه Plot چه چیزی را ترسیم کنید و در لیست‌ها Update at را انتخاب کنید . نرم افزار مجموعه داده گروه نمودار انتخابی را به محض در دسترس قرار گرفتن نتایج در زمان های مشخص شده توسط زمان های خروجی (از قسمت Times ) یا در مجموعه ای از زمان های داخلی که توسط حل کننده تعریف شده است، رسم می کند. زمان‌های ذخیره شده در خروجی (پیش‌فرض) یا زمان مراحل برداشته‌شده توسط حل‌کننده را از فهرست به‌روزرسانی در انتخاب کنید .
از فهرست Probes برای انتخاب هر پروب برای ارزیابی استفاده کنید . پیش‌فرض All است که همه پروب‌ها را برای ترسیم و جدول‌بندی داده‌های پروب انتخاب می‌کند. برای باز کردن فهرستی با تمام کاوشگرهای موجود دستی را انتخاب کنید . از دکمه های Move Up ( )، Move Down  ( )، Delete ( ) و Add ( ) استفاده کنید تا لیست حاوی پروب هایی باشد که می خواهید نتایج را در حین حل مشاهده کنید. هیچکدام را انتخاب کنید تا هیچ کاوشگری ارزیابی نشود. برای کاوشگرها، زمان‌های ذخیره شده در خروجی یا زمان مراحل برداشته‌شده توسط حل‌کننده (پیش‌فرض) را نیز از به‌روزرسانی مربوطه درلیست در انتهای بخش
انطباق
اصلاح مش تطبیقی ​​را از لیست اصلاح مش تطبیقی ​​برای فعال کردن سازگاری مش وابسته به زمان انتخاب کنید . سپس هندسه‌ای را که می‌خواهید در آن از اصلاح مش تطبیقی ​​استفاده کنید، از فهرست تطبیق در هندسه انتخاب کنید . اگر می‌خواهید از پالایش مش تطبیقی ​​فقط در بخشی از آن هندسه استفاده کنید، موجودیت‌های هندسی را برای انطباق در انتخاب موجودیت هندسی برای تطبیق که در زیر این بخش در دسترس است، انتخاب کنید.
در قسمت کنترل فاصله زمانی ، خودکار (پیش‌فرض) یا دستی را از لیست طول فاصله زمانی انتخاب کنید .
تحت کنترل عنصر مش ، یک روش را از لیست روش تطبیق انتخاب کنید :
طولانی ترین اصلاح لبه (پیش فرض)
پالایش منظم
اصلاح کلی
مش را بازسازی کنید
بسته به انتخاب‌های این تنظیمات، به اصلاح مش تطبیقی ​​(تطبیق وابسته به زمان) برای تنظیمات اضافی برای اصلاح مش تطبیقی ​​در زیرگره اصلاح مش تطبیقی ​​در زیر گره حل وابسته به زمان در پیکربندی حل‌کننده تولید شده مراجعه کنید.
انتخاب موجودیت هندسی برای انطباق
از لیست سطح موجودیت هندسی ، موجودیت هندسی را انتخاب کنید که می‌خواهید اصلاح مش تطبیقی ​​را روی آن انجام دهید: هندسه کامل (پیش‌فرض)، دامنه ، مرز ، یا لبه (فقط سه بعدی). به عنوان مثال، انتخاب Boundary می تواند مفید باشد اگر مدل شامل یک رابط فیزیک تعریف شده بر روی مرزها (سطوح) باشد و بخواهید انطباق را بر اساس آن رابط فیزیک قرار دهید. برای همه سطوح به جز Entire geometry ، موجودیت‌های هندسی را با استفاده از فهرست انتخاب و ابزار انتخاب زیر انتخاب کنید.
برنامه های افزودنی مطالعه
این بخش شامل برخی از پسوندهای اختیاری مطالعه است. گزینه ها متقابل هستند و فقط یکی از چک باکس ها را می توان انتخاب کرد. برای تنظیمات آن به Auxiliary Sweep مراجعه کنید . هنگامی که روش فهرست زمان/پارامتر در بخش تنظیمات مطالعه روی هدف از حداقل مربعات تنظیم شده است، جاروهای کمکی در دسترس نیستند .
Remeshing خودکار
اگر می‌خواهید زمانی که کیفیت مش در مطالعه وابسته به زمان ضعیف می‌شود، حل‌کننده به‌طور خودکار مجدداً مش‌شکن شود، کادر بررسی مجدد خودکار را انتخاب کنید . هندسه مورد استفاده برای مش مجدد خودکار را از لیست Remesh in geometry انتخاب کنید . با فعال بودن Remeshing خودکار، حل کننده یک زیرگره Automatic Remeshing را در زیر گره Time-Dependent Solver اضافه می کند . در آن زیرگره، عبارت کیفیت مش را مشخص می‌کنید که تعیین می‌کند چه زمانی باید Remesh شود.