هیستوگرام

هیستوگرام

هیستوگرام
از یک گره هیستوگرام 1 بعدی ( ) یا 2 بعدی ( ) برای رسم هیستوگرام استفاده کنید که نشان می دهد چگونه یک کمیت بر روی هندسه توزیع می شود (حجم مش). در هیستوگرام های 1 بعدی، محور x در هیستوگرام مقادیر کمیت (به عنوان تعدادی bin یا محدوده ای از مقادیر) را نشان می دهد و محور y تعداد کل حجم عنصر را در هر بازه نشان می دهد. همچنین می توانید هیستوگرام را به صورت نموداری که مساحت بین خطوط یا سطوح هم سطح را نشان می دهد مشاهده کنید. در هیستوگرام های دو بعدی، محور x و yمحور مقادیر دو کمیت را نشان می دهد (به عنوان تعدادی bin یا محدوده ای از مقادیر)، و سطح رنگ نشان دهنده تعداد کل حجم عنصر در هر “bin” است. هیستوگرام را می توان نرمال کرد و همچنین به صورت نمودار تجمعی نمایش داد و می تواند به صورت یک تابع گسسته یا پیوسته ظاهر شود. می‌توانید از هیستوگرام با تنظیماتی استفاده کنید که نمودار میله‌ای از توزیع مقادیر در محدوده‌های مختلف را ارائه می‌دهد. برای افزودن این طرح، روی یک گروه طرح 1 بعدی یا گروه طرح دو بعدی کلیک راست کنید . برای گروه طرح دو بعدی، این مورد را از زیر منوی More Plots انتخاب کنید . در صورت لزوم یک فیلتر یا زیرگره بیان ارتفاع (فقط 2 بعدی) اضافه کنید.
 
برای پیوند به اطلاعات مربوط به این بخش‌ها، به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید : داده ، بیان ، عنوان ، محدوده ، رنگ‌آمیزی و سبک ، و کیفیت .
برای یک هیستوگرام دوبعدی بر اساس یک ماتریس از پیش محاسبه شده از داده ها، به ماتریس هیستوگرام مراجعه کنید .
Y-AXIS
 
این بخش فقط برای نمودارهای هیستوگرام 1 بعدی در دسترس است و اگر چک باکس Two y-axes در بخش Plot Settings در پنجره تنظیمات گره 1D Plot Group والد انتخاب شده باشد .
برای رسم داده های محور y روی محور y ثانویه در سمت راست نمودار به جای محور y اولیه در سمت چپ نمودار، کادر Plot on secondary y-axis را انتخاب کنید .
سطل ها
یک روش ورودی – تعداد bins یا Limits – برای تعریف بن‌ها برای محور x هیستوگرام انتخاب کنید . تعداد bin ها (پیش‌فرض) را برای تعیین تعداد bin‌ها انتخاب کنید (پیش‌فرض 10 است)، یا Limits را برای تعیین محدوده‌ای از محدودیت‌ها ( مثلاً 1 2 3 4 ) برای بن‌های هیستوگرام انتخاب کنید.
برای گره های هیستوگرام دوبعدی، این تنظیمات برای جهت x  و  جهت y در زیر x bins و y bin ها در دسترس هستند .
خروجی
در قسمت خروجی ، برخی از خصوصیات ظاهر هیستوگرام را مشخص کنید. مشخص کنید که آیا از یک تابع پیوسته یا گسسته برای هیستوگرام، نرمال سازی، و اینکه آیا از هیستوگرام استاندارد یا تجمعی استفاده شود، استفاده شود.
از لیست Function ، Continuous (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا هیستوگرام را به عنوان یک تابع پیوسته ترسیم کنید یا گسسته را برای رسم آن به عنوان یک تابع گسسته (یعنی استفاده از یک سطح ثابت در هر bin) انتخاب کنید. نسخه گسسته برای نمایش هیستوگرام به صورت نمودار میله ای مفید است، شاید با تنظیم عادی سازی یکپارچه به طوری که هر سطل (نوار) ​​اندازه نسبی خود را نشان دهد و نوع تنظیم شده روی Solid در زیر Coloring and Style برای سطل های هیستوگرام پر شده است.
از لیست عادی سازی ، انتخاب کنید:
مجموع مقادیر برای نرمال کردن هیستوگرام به طوری که انتگرال برابر با 1 با تقسیم تعداد مطلق هر bin بر مجموع شمارش روی همه bin ها باشد. از این نرمال سازی برای بدست آوردن اندازه نسبی (درصد) مقادیر در هر bin استفاده کنید.
انتگرال برای عادی سازی هیستوگرام با تقسیم تعداد مطلق هر سطل بر مجموع شمارش های روی همه bin ها، ضرب هر کدام در عرض سطل.
هیچ (پیش‌فرض) برای نمایش حجم واقعی عنصر بدون نرمال‌سازی.
پیک برای نرمال کردن هیستوگرام به طوری که مقدار پیک برابر با 1 باشد.
چک باکس Cumulative را انتخاب کنید تا هیستوگرام انباشته شود (یعنی مقدار موجود در هر bin مجموع مقادیر همه سطل ها تا مقدار فعلی است).
ارزیابی
از لیست Measure ، Auto (پیش‌فرض) را انتخاب کنید. یکپارچه ، برای داده های مبتنی بر حجم؛ یا تعداد ، برای داده های مبتنی بر عنصر. گزینه Auto از معیاری استفاده می کند که به مجموعه داده استفاده شده بستگی دارد. برای مجموعه داده های Mesh، از اندازه گیری مبتنی بر عنصر ( Count ) استفاده می شود: در غیر این صورت، اندازه گیری مبتنی بر حجم ( Integral ) استفاده می شود.
بعد فضا و سطح هندسه را برای ارزیابی مشخص کنید . به طور پیش فرض، تنظیمات از مجموعه داده گرفته شده است. برای یک مدل خاص، برخی از ابعاد فضا و سطوح هندسی ممکن است قابل اجرا نباشند.
از لیست ابعاد Space ، Take from database (پیش‌فرض) یا یکی از ابعاد فضا 0 ، 1 ، 2 ، یا 3 را انتخاب کنید . پیش فرض کافی است به جز زمانی که مجموعه داده، به عنوان مثال، یک صفحه برش است، که می تواند برای ابعاد فضای 2 یا 3 ارزیابی شود.
از فهرست سطح هندسه ، برداشت از مجموعه داده (پیش‌فرض)، حجم ، سطح ، خط یا نقطه را انتخاب کنید . استفاده از یک سطح هندسه غیر از مجموعه داده می تواند مفید باشد، به عنوان مثال، برای ارزیابی سطوح یک هندسه سه بعدی. برای مجموعه داده های راه حل، از پیش فرض های مجموعه داده به بالاترین بعد که در آن عناصر مش وجود دارد، ببرید.
افسانه ها
این بخش فقط در گروه های طرح 1 بعدی موجود است. برای نمایش عبارات ترسیم شده در سمت راست طرح، کادر Show legends را انتخاب کنید . در نمودارهایی که هر خط نشان دهنده یک مقدار زمانی خاص، مقدار ویژه یا مقدار پارامتر است، این مقادیر نیز نمایش داده می شوند.
وقتی Automatic از لیست Legends (پیش‌فرض) انتخاب می‌شود ، متون افسانه به طور خودکار ظاهر می‌شوند. اگر Manual از لیست Legends انتخاب شده است ، متن افسانه خود را در جدول وارد کنید. اگر Evaluated انتخاب شده باشد، می توانید از تابع eval برای ایجاد یک متن افسانه ارزیابی شده در قسمت Legend استفاده کنید که شامل عبارات کلی ارزیابی شده مانند پارامترهای سراسری مورد استفاده در جاروها می شود. برای ارزیابی عددی، می‌توانید دقت را در قسمت Precision کنترل کنید (پیش‌فرض: 3).