از یک گره Part Instance برای فراخوانی و نمونه سازی یک قسمت هندسه در دنباله هندسی مؤلفه مدل استفاده کنید. بخش هندسه می تواند یک بخش سراسری باشد که تحت یک Global>Parts یک قسمت تعریف شده محلی تعریف شده است. برای ایجاد نمونه ای از یک قسمت هندسی، روی هندسه کلیک راست کرده و یکی از قسمت های سراسری را از زیر منوی Parts انتخاب کنید. این یک گره Part Instance
( ) اضافه می کند، که نمونه ای از قسمت را با مقادیر جدید پارامترهای ورودی آن (آگومان ها) می سازد. با استفاده از بخش های زیر ویژگی های نمونه قطعه را وارد کنید:
( ) اضافه می کند، که نمونه ای از قسمت را با مقادیر جدید پارامترهای ورودی آن (آگومان ها) می سازد. با استفاده از بخش های زیر ویژگی های نمونه قطعه را وارد کنید:قسمت
بخشی را برای ایجاد یک نمونه از لیست Part انتخاب کنید. شما می توانید از بین قسمت های تعریف شده در قسمت Global>Parts یکی را انتخاب کنید . همچنین می‌توانید Local part را انتخاب کنید (به‌طور پیش‌فرض اگر هیچ بخش دیگری وجود نداشته باشد)، به این معنی که قسمت توسط گره Local Part ( 
به صورت 3D) در زیر گره Part Instance تعریف می‌شود . برای انتخاب بخشی از کتابخانه های قسمت ، روی انتخاب از کتابخانه کلیک کنید . سپس می توانید یک قسمت را انتخاب کنید و روی افزودن به هندسه کلیک کنید . سپس قسمت نیز در زیر Global>Parts ظاهر می شود .
به صورت 3D) در زیر گره Part Instance تعریف می‌شود . برای انتخاب بخشی از کتابخانه های قسمت ، روی انتخاب از کتابخانه کلیک کنید . سپس می توانید یک قسمت را انتخاب کنید و روی افزودن به هندسه کلیک کنید . سپس قسمت نیز در زیر Global>Parts ظاهر می شود .پارامترهای ورودی
ستون Name جدول شامل پارامترهای ورودی مورد نیاز قطعه است. در ستون Expression عبارات مربوطه را وارد کنید. عبارات می توانند شامل پارامترهایی باشند که در زیر تعاریف جهانی تعریف شده اند. پیش‌فرض‌ها عبارت‌های پیش‌فرض هستند که در بخش پارامترهای ورودی برای بخشی که نمونه‌ای از آن ایجاد می‌کنید، تعریف شده‌اند. مقادیر عبارات در ستون Value ظاهر می شوند. ستون توضیحات شامل توضیحات ارائه شده توسط قسمت است.
می‌توانید داده‌ها را از یک برنامه صفحه‌گسترده وارد یا بارگیری کنید، برای مثال، با دکمه بارگیری از فایل ( 
) و کادر محاوره‌ای Load from File که ظاهر می‌شود. داده ها باید با فاصله یا برگه ها از هم جدا شوند. اگر مجوز شامل LiveLink™ برای Excel ® باشد، می‌توانید پارامترهای ورودی را از صفحه گسترده Microsoft Excel Workbook بارگیری کنید.
) و کادر محاوره‌ای Load from File که ظاهر می‌شود. داده ها باید با فاصله یا برگه ها از هم جدا شوند. اگر مجوز شامل LiveLink™ برای Excel ® باشد، می‌توانید پارامترهای ورودی را از صفحه گسترده Microsoft Excel Workbook بارگیری کنید.موقعیت و جهت خروجی
از این بخش برای تعیین ترجمه و چرخش برای اعمال بر اشیاء خروجی (نه در یک بعدی) استفاده کنید.
در حالت سه بعدی، این تبدیل در دو مرحله انجام می شود:
|
•
|
اولین گام این است که اشیاء خروجی را به گونه‌ای تبدیل کنیم که یک سیستم مختصات انتخاب شده از قسمت با سیستم مختصات معینی که توسط برخی از ویژگی‌های قبل از Part Instance تعریف شده است مطابقت داشته باشد. هر دو سیستم مختصات به عنوان سیستم مختصات محلی یک صفحه کاری تعریف می شوند. به طور پیش فرض، مرحله اول هیچ کاری انجام نمی دهد.
|
|
•
|
مرحله دوم تبدیل اشیاء خروجی با استفاده از جابجایی و چرخش است.
|
در دو بعدی، تنها مرحله دوم تبدیل در دسترس است.
سیستم مختصات تا حدی
سیستم مختصات را از قسمتی از صفحه کار در لیست قسمت انتخاب کنید. شما می توانید از بین تمام سطوح کاری تعریف شده در قسمت انتخاب کنید. همچنین می‌توانید xy-plane را انتخاب کنید که با سیستم مختصات جهانی مطابقت دارد (این حالت پیش‌فرض است). صفحه کاری انتخاب شده به “صفحه پایه” برای موقعیت نمونه قطعه تبدیل می شود.
سیستم مختصات برای مطابقت
برای انتخاب سیستم مختصات برای تطبیق، ابتدا در لیست Take work plane from انتخاب کنید. پیش‌فرض This sequence است ، به این معنی که می‌توانید یک ویژگی صفحه کاری را از این دنباله انتخاب کنید. همچنین می‌توانید قسمت دیگری را بالاتر از این یکی در توالی هندسه انتخاب کنید، به این معنی که صفحه کار را از گره Part Instance دیگر می‌گیرید. در هر دو مورد، صفحه کاری را برای مطابقت در لیست صفحه کار انتخاب می کنید. پیش فرض xy-plane است که با سیستم مختصات جهانی مطابقت دارد. صفحه کار برای مطابقت در گرافیک تجسم شده است.
جابه جایی
مقادیر یا عباراتی را برای مختصات xw ، yw و zw (واحد SI: m) وارد کنید تا یک بردار جابجایی نسبت به سیستم مختصات اضافه کنید تا مطابقت داشته باشد.
چرخش
در حالت سه بعدی، از لیست Specify ، محور چرخش (پیش‌فرض)، زوایای اویلر (ZXZ) یا لبه را به عنوان راهی برای تعیین چرخش انتخاب کنید.
|
•
|
برای محور چرخش ، یک نوع محور را انتخاب کنید : محور xw، محور yw ، محور zw ( پیش‌فرض)، دکارتی ، یا کروی . برای هر انتخابی، یک زاویه چرخش (واحد SI: درجه؛ 0 پیش فرض) را وارد کنید تا چرخش را مشخص کنید. اگر دکارتی انتخاب شده است، مقادیر مختصات دکارتی xw , yw و zw را وارد کنید (مقادیر پیش‌فرض 0، 0 و 1 به ترتیب، مربوط به محور zw جهانی ) تا بردار محور را مشخص کنید. اگر Spherical انتخاب شده است، بردار محور را با استفاده از زوایای کروی تتا مشخص کنیدو فی بر حسب درجه (پیش‌فرض: 0).
|
|
•
|
برای زوایای اویلر (ZXZ) ، مقادیر ذاتی ZXZ اویلر α ، β و γ را در فیلدهای متن مربوطه وارد کنید (بر حسب درجه؛ مقادیر پیش فرض 0 است).
|
|
•
|
برای Edge ، ابتدا با فعال کردن انتخاب در لیست لبه مستقیم ، یک لبه مستقیم را در پنجره Graphics انتخاب کنید. با استفاده از یک پیش انتخاب، می توانید آن را با استفاده از دکمه افزودن به انتخاب (
 ) اضافه کنید. از دکمه Clear Selection (  ) برای حذف لبه مستقیم انتخاب شده و از دکمه Zoom to Selection (  ) برای بزرگنمایی در لبه مستقیم انتخاب شده استفاده کنید. |
در دوبعدی، می توانید یک بردار جابجایی در فیلدهای جابجایی x و y و یک زاویه چرخش (بر حسب درجه) در قسمت زاویه چرخش مشخص کنید.
انتخاب شی
هنگامی که ویژگی Part Instance را ساختید، جدول نام انتخاب‌های شی خروجی را نشان می‌دهد که توسط قسمت تعریف شده‌اند و برای نمایش در نمونه‌های قطعه تنظیم شده‌اند. وقتی روی یک ردیف در جدول کلیک می کنید، انتخاب مربوطه در گرافیک برجسته می شود. این انتخاب‌ها برای استفاده به‌عنوان ورودی برای ویژگی‌های هندسه زیر در صورت حفظ، و همچنین، به‌طور اختیاری، برای مثال در فیزیک و مواد موجود هستند. می‌توانید انتخاب‌ها را از چندین گره Part Instance با استفاده از یک انتخاب تجمعی متحد کنید. اگر می‌خواهید انتخابی به یک انتخاب تجمعی کمک کند، آن انتخاب تجمعی را از لیست مربوطه در ستون Contribute to انتخاب کنید. برای مشارکت در انتخاب تجمعی جدید، روی انتخاب موجود در جدول و سپس رویدکمه انتخاب تجمعی جدید . با این کار یک کادر محاوره ای باز می شود که در آن می توانید نام انتخاب تجمعی را مشخص کنید. چک باکس Keep را انتخاب کنید تا انتخاب برای استفاده در گره های دیگر در دنباله هندسی زیر این گره باقی بماند.
انتخاب دامنه / مرز / لبه / نقطه
این بخش ها مشابه قسمت Object Selections هستند. اگر کادر تیک Keep انتخاب شده باشد، تیک کادر Physics ( نمونه‌هایی که در بخش هندسه دیگری استفاده می‌شود؛ 3 بعدی وقتی در هندسه صفحه برای صفحه کاری استفاده می‌شود) انتخاب می‌شود (که به‌طور پیش‌فرض است)، این انتخاب را در زمانی که تعریف، برای مثال، فیزیک و مواد (فیزیک)، در نمونه های جزئی ( نمونه ها)، یا در 3 بعدی ( 3 بعدی ).
تنظیمات انتخاب
برای غیرفعال کردن ستون Keep و نگه داشتن تمام انتخاب‌هایی که به انتخاب تجمعی کمک نمی‌کنند، کادر انتخاب Keep noncontributing را انتخاب کنید. این تنظیم پیش‌فرض در COMSOL API است و با رفتار نسخه‌های قبلی COMSOL مطابقت دارد.
ویژگی های اختصاص داده شده
چک باکس Construction geometry را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .
