نمودار جدول ( 
) را برای نمایش داده ها از یک جدول با یک خط در هر ستون خروجی اضافه کنید . برای افزودن این نوع طرح، روی یک گروه پلات 1 بعدی ، گروه پلات قطبی ، یا گروه طرح اسمیت کلیک راست کنید . ابتدا یک جدول برای رسم تعریف کنید. این طرح همچنین از نوار ابزار نوار زمینه گروه های طرح، با کلیک کردن بر روی نمودار نمودار در نوار ابزار نوار زمینه گروه ارزیابی (برای رسم گروه ارزیابی در نمودار نمودار)، یا با انتخاب نمودار جدول ( ) از نوار ابزار پنجره جدول ، در دسترس است.
) را برای نمایش داده ها از یک جدول با یک خط در هر ستون خروجی اضافه کنید . برای افزودن این نوع طرح، روی یک گروه پلات 1 بعدی ، گروه پلات قطبی ، یا گروه طرح اسمیت کلیک راست کنید . ابتدا یک جدول برای رسم تعریف کنید. این طرح همچنین از نوار ابزار نوار زمینه گروه های طرح، با کلیک کردن بر روی نمودار نمودار در نوار ابزار نوار زمینه گروه ارزیابی (برای رسم گروه ارزیابی در نمودار نمودار)، یا با انتخاب نمودار جدول ( ) از نوار ابزار پنجره جدول ، در دسترس است.
 |
برای پیوند به اطلاعات مربوط به بخش رنگ‌آمیزی و سبک، به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید .
|
داده ها
از فهرست منبع ، جدول یا گروه ارزیابی را انتخاب کنید ، و سپس یک جدول یا جدول گروه ارزیابی را با داده‌هایی که می‌خواهید به‌عنوان نمودار سطحی رسم کنید، از فهرست گروه‌های جدول ارزیابی زیر انتخاب کنید.
اگر داده‌های جدول به یک جدول مبتنی بر ردیف (یعنی جدولی با داده‌های روی ردیف‌ها و نقاط نمونه روی ستون‌ها) اشاره دارد، برای مشخص کردن نمودار مبتنی بر ردیف داده‌های جدول، کادر بررسی Row-based را انتخاب کنید.
از فهرست داده‌های محور x (یا داده‌های زاویه θ برای نمودارهای قطبی)، ستونی را برای استفاده به‌عنوان محور x انتخاب کنید: شاخص ردیف را برای استفاده از شاخص‌های ردیف جدول (اعداد ردیف) به‌عنوان محور x انتخاب کنید ، یا آن را در حالت خودکار بگذارید. تا به نرم افزار اجازه دهید ورودی از داده های جدول را تعیین کند.
ستون‌های Plot یا ردیف‌های Plot (بسته به اینکه چک باکس Row-based انتخاب شده باشد یا خیر) فهرستی را کنترل می‌کند که کدام ستون‌ها یا ردیف‌ها باید رسم شوند. همه به استثنای محور x (یا همه به استثنای فهرست زاویه θ برای نمودارهای قطبی) نشان‌دهنده همه ستون‌هایی است که در داده‌های محور x (یا داده‌های زاویه θ ) استفاده نشده‌اند . به جای آن دستی را انتخاب کنید تا مشخص کنید کدام ستون ها را در لیست ستون ها یا ردیف ها رسم کنید .
در صورت وجود، تبدیل داده ها را از جدول انتخاب کنید – هیچ (پیش فرض) برای استفاده مستقیم از داده ها بدون هیچ گونه تبدیل، یا تبدیل فوریه گسسته را برای استفاده از تبدیل فوریه گسسته (DFT) برای تبدیل داده ها از یک تبدیل وابسته به زمان انتخاب کنید. راه حل برای حوزه فرکانس اگر نمایش DFT را انتخاب کردید، یکی از گزینه های زیر را از فهرست نمایش انتخاب کنید :
|
•
|
بخش واقعی ، فقط برای نشان دادن بخش واقعی خروجی.
|
|
•
|
قسمت خیالی ، برای نشان دادن تنها قسمت خیالی خروجی.
|
|
•
|
Amplitude ، برای نشان دادن دامنه خروجی (پیش فرض).
|
|
•
|
فاز ، برای نشان دادن فاز خروجی.
|
|
•
|
طیف فرکانس ، برای نمایش طیف فرکانس تابع با محاسبه تعداد فرکانس ها و محدوده فرکانس بر اساس FFT (تبدیل فوریه سریع) تابع. تبدیل برای همه توابع معتبر است، اما آنچه به دست می آورید مربوط به ادامه دوره ای تابع خارج از محدوده انتخاب شده است. برای تعیین دستی این مقادیر، تیک Number of Frequencies را انتخاب کنید و یک مقدار را در قسمت مربوطه وارد کنید (پیش‌فرض بر اساس تعداد نمونه‌های زمانی است). از لیست مقیاس ، هیچکدام (پیش‌فرض)، ضرب در نقطه نمونه‌گیری یا تقسیم بر تعداد فرکانس‌ها را انتخاب کنید.. شما می توانید مقیاس را با دوره نمونه برداری برای نشان دادن مقادیر تبدیل فوریه به جای تبدیل DFT خالص انتخاب کنید. تیک Scale را انتخاب کنید تا مقادیر روی محور y مقیاس شوند تا بزرگی آنها منعکس کننده بزرگی سیگنال اصلی باشد. سپس مقادیر همان واحد داده های ورودی برای FFT هستند. برای یک سینوسی خالص، مقدار مقیاس شده، قدر پیک تقسیم بر جذر 2 (
 ) است. کادر تیک Frequency range را انتخاب کنید و سپس محدوده فرکانس را در قسمت Minimum و Maximum (به هرتز) وارد کنید. الگوریتم FFT از نمونه گیری مجدد بر اساس درون یابی خطی استفاده می کند. محور x فرکانس (بر حسب هرتز) را نشان می دهد. به طور پیش فرض، yمحور ضرایب فوریه بدون مقیاس را نشان می دهد. |
اگر دامنه یا طیف فرکانس را انتخاب کرده‌اید ، می‌توانید کادر In dB را انتخاب کنید تا مقادیر به dB ارائه شوند. از لیست نوع dB ، 10log (پیش‌فرض) یا 20log را انتخاب کنید . نمایش در دسی بل به یک مقدار مرجع نیاز دارد. از لیست مرجع dB، حداکثر (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا از حداکثر مقدار به عنوان مرجع استفاده کنید، یا دستی را انتخاب کنید تا یک مقدار مرجع مناسب را در قسمت مقدار مرجع وارد کنید .
اگر قسمت واقعی ، قسمت خیالی ، دامنه یا فاز را انتخاب کرده باشید ، تنظیمات اضافی زیر در دسترس هستند: برای تعیین این مقدار به صورت دستی، کادر شماره نمونه یکنواخت را انتخاب کنید و یک مقدار را در فیلد مربوطه وارد کنید. در صورت تمایل، کادر بررسی Inverse transform را برای استفاده از DFT معکوس انتخاب کنید. چک باکس Mask DC را انتخاب کنید تا مقدار DC (مولفه فرکانس صفر) را روی صفر تنظیم کنید (در صورت انتخاب تبدیل معکوس در دسترس نیست). چک باکس نادیده گرفتن آخرین نمونه به طور پیش‌فرض انتخاب می‌شود تا آخرین نمونه در تبدیل نباشد (در صورت تبدیل معکوس در دسترس نیستانتخاب شده است). چک باکس های Shift zero frequency و Scale with sampling period به طور پیش فرض انتخاب می شوند. اگر می‌خواهید آن مراحل را حذف کنید، یک یا چند مورد از این کادرها را پاک کنید.
اگر هیچکدام را از لیست Transformation انتخاب کرده اید ، از فهرست مرتب سازی برای مرتب سازی نقاط داده با توجه به مختصات x – یا y استفاده کنید . هیچ (پیش‌فرض، بدون مرتب‌سازی)، داده‌های محور x یا داده‌های محور y را انتخاب کنید .
به طور پیش‌فرض، نمودارهای جدول فقط داده‌های واقعی را در جدول نمایش می‌دهند، همانطور که سایر انواع نمودار، داده‌های واقعی را نشان می‌دهند، مگر اینکه از تابع imag در عبارت استفاده کنید. برای نمایش بخش خیالی داده‌های با ارزش پیچیده در جدول، در صورت موجود بودن، کادر Plot Imaginary Part را انتخاب کنید . این گزینه تنها زمانی در دسترس است که از تبدیل به حوزه فرکانس استفاده نشود.
در تنظیمات یک گروه طرح اسمیت ، این بخش شامل یک لیست تفسیر داده است ، که در آن می توانید بازتاب (پیش فرض)، امپدانس یا پذیرش را انتخاب کنید .
Y-AXIS
 |
این بخش تنها در صورتی در دسترس است که چک باکس Two y-axes در قسمت Plot Settings در پنجره تنظیمات گره 1D Plot Group والد انتخاب شده باشد .
|
برای رسم داده های محور y روی محور y ثانویه در سمت راست نمودار به جای محور y اولیه در سمت چپ نمودار، کادر Plot on secondary y-axis را انتخاب کنید .
پیش پردازش
این بخش شامل تنظیماتی برای پیش پردازش داده ها در نمودار جدول با مقیاس بندی و جابجایی مقادیر داده است که می تواند برای تطبیق داده ها از منابع مختلف یا مقیاس کردن برخی از داده ها برای بیان مقادیر در واحد دیگر مفید باشد.
در زیر ستون محور x و ستون محور y ، از لیست Preprocessing انتخاب کنید:
|
•
|
هیچ (پیش‌فرض)، بدون پیش‌پردازش داده‌ها.
|
|
•
|
خطی ، برای پیش پردازش داده ها با استفاده از تبدیل خطی مقادیر داده برای ستون x- یا y -axis. شما پیش پردازش خطی را با مقادیری برای مقیاس بندی (پیش فرض: 1) و تغییر یا آفست (پیش فرض: 0) در فیلدهای Scaling و Shift تعریف می کنید . مقادیر پیش‌فرض، مقادیر داده‌های اصلی را تغییر نمی‌دهند.
|
افسانه ها
برای نمایش عبارات ترسیم شده در سمت راست طرح، کادر Show legends را انتخاب کنید . در نمودارهایی که هر خط نشان دهنده یک مقدار زمانی خاص، مقدار ویژه یا مقدار پارامتر است، این مقادیر نیز نمایش داده می شوند.
وقتی Automatic از لیست Legends (پیش‌فرض) انتخاب می‌شود ، متون افسانه به طور خودکار ظاهر می‌شوند. می توانید یک پیشوند یا یک پسوند به متن افسانه خودکار در قسمت های پیشوند و پسوند اضافه کنید . اگر Manual از لیست Legends انتخاب شده است ، متن افسانه خود را در جدول وارد کنید.
