به طور پیش فرض، نمایش داده ها از رندر یونیکد استفاده می کند. اگر نمایش داده ها آنطور که انتظار می رود به نظر نمی رسد یا عبارتی که باید نمایش داده شود حاوی نحو لاتکس است، با انتخاب کادر علامت گذاری LaTeX به جای آن از رندر LaTeX استفاده کنید. سپس نمایش داده ها به فونت انتخاب شده متکی نیست. همچنین می تواند یک موضوع ترجیحی باشد. بسته به اینکه این چک باکس انتخاب شده باشد یا خیر، ظاهر و تراز نمایش داده ها کمی تغییر می کند.
در قسمت Tooltip ، متنی را وارد کنید که وقتی کاربر نشانگر را روی صفحه نمایش داده نگه می‌دارد، به‌عنوان راهنمای ابزار ظاهر می‌شود.
در این قسمت منبع نمایش داده ها را مشخص می کنید. این بخش شامل یک درخت با نمای فیلتر شده از درختان در پنجره های Application Builder و Model Builder است. گره ها یا نوعی از داده ها را نشان می دهند یا فرزندانی دارند که این کار را انجام می دهند. برای نمایش داده‌ها، منبع داده می‌تواند متغیرهایی در مدل COMSOL Multiphysics، رشته‌های اسکالر، تنظیمات آرایه و ماتریس از داده‌های مدل مانند ویژگی‌های مواد، و متغیرها و آرایه‌ها یا ماتریس‌های عددی (دو و عدد صحیح) و آرایه‌ها یا ماتریس‌هایی باشد که در قسمت Declarations تعریف می‌کنید . نمایش داده ها می تواند آرایه ها یا ماتریس هایی را با نحو LaTeX نشان دهد. می‌توانید با کلیک کردن روی دکمه Switch to Model Builder و Activate Data Access ( 
) فهرست گره‌های داده موجود را گسترش دهید.سربرگ بخش Source ، که شما را به Model Builder می برد و سپس گره ای را در شاخه Model Builder انتخاب می کنید که می خواهید به داده های آن دسترسی داشته باشید. با فعال بودن این دکمه، پنجره تنظیمات گره انتخاب شده یک کادر انتخاب منبع داده (مربع سبز رنگ) را در کنار تنظیماتی که می توانید وارد کنید نمایش می دهد. کلیک کنید تا کادر بررسی را انتخاب کنید تا آن داده ها به عنوان گره منبع موجود برای اشیاء نمایش داده درج شود.
) فهرست گره‌های داده موجود را گسترش دهید.سربرگ بخش Source ، که شما را به Model Builder می برد و سپس گره ای را در شاخه Model Builder انتخاب می کنید که می خواهید به داده های آن دسترسی داشته باشید. با فعال بودن این دکمه، پنجره تنظیمات گره انتخاب شده یک کادر انتخاب منبع داده (مربع سبز رنگ) را در کنار تنظیماتی که می توانید وارد کنید نمایش می دهد. کلیک کنید تا کادر بررسی را انتخاب کنید تا آن داده ها به عنوان گره منبع موجود برای اشیاء نمایش داده درج شود.علاوه بر این، می‌توانید یکی از گره‌های اطلاعاتی زیر را که در زیر گره Model اصلی و زیر هر گره Study پیدا می‌کنید ، به عنوان منبع انتخاب کنید:
|
•
|
|
•
|
|
•
|
هنگامی که یک برنامه را برای اولین بار راه اندازی می کنید، آخرین زمان های اندازه گیری شده بازنشانی می شوند و هنوز در دسترس نیست نمایش داده می شود.
هنگامی که گره ای را انتخاب می کنید که نشان دهنده داده باشد، دکمه Use as Source نوار ابزار ( 
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید تا آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. همچنین می توانید روی دکمه Create New Declaration and Use It as Source ( 
) یا Create New Form Declaration and Use It as Source ( 
) در سربرگ بخش Source کلیک کنید تا یک اعلان متغیر جهانی جدید (به شکل) ایجاد کنید. داده ها را نمایش داده و از آن به عنوان منبع استفاده کنید. یک متغیر ایجاد و استفادهکادر محاوره ای باز می شود، به طوری که می توانید نوع داده منبع (در صورت وجود)، نام آن و مقدار اولیه آن (در صورت وجود) را انتخاب کنید. نام نمی تواند با هیچ اعلان متغیر موجود در تضاد باشد. روی دکمه ویرایش گره نوار ابزار ( 
) در زیر درخت کلیک کنید تا به گره مربوطه بروید. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.
) در زیر درخت فعال می شود. می‌توانید روی آن کلیک کنید یا، Enter را فشار دهید، دوبار کلیک کنید، یا روی گره راست کلیک کنید و Use as Source را انتخاب کنید تا آن را به عنوان منبع انتخابی اضافه کنید. همچنین می توانید روی دکمه Create New Declaration and Use It as Source ( ) یا Create New Form Declaration and Use It as Source ( ) در سربرگ بخش Source کلیک کنید تا یک اعلان متغیر جهانی جدید (به شکل) ایجاد کنید. داده ها را نمایش داده و از آن به عنوان منبع استفاده کنید. یک متغیر ایجاد و استفادهکادر محاوره ای باز می شود، به طوری که می توانید نوع داده منبع (در صورت وجود)، نام آن و مقدار اولیه آن (در صورت وجود) را انتخاب کنید. نام نمی تواند با هیچ اعلان متغیر موجود در تضاد باشد. روی دکمه ویرایش گره نوار ابزار ( ) در زیر درخت کلیک کنید تا به گره مربوطه بروید. در صورت لزوم، برنامه به Model Builder سوئیچ می کند.پس از انتخاب یک گره به عنوان منبع، گره به عنوان منبع انتخاب شده در زیر منبع انتخاب شده ظاهر می شود .
در قسمت Precision ، تعداد ارقام قابل توجهی را برای نمایش در خروجی وارد کنید (پیش‌فرض: 4). نمادی را برای استفاده برای داده ها از لیست Notation انتخاب کنید. گزینه ها خودکار (پیش فرض)، علمی و اعشاری هستند. اگر از Automatic استفاده می کنید ، زمانی که خروجی حدود 3 مرتبه بزرگتر یا کوچکتر از 1 باشد، برنامه به نماد علمی تغییر می کند. برای گزینه های Automatic و Scientific ، همچنین می توانید قالب نما را برای نماد علمی از لیست نما انتخاب کنید. . گزینه ها Power of 10 (پیش فرض) و E-notation هستند. کادر بررسی نمایش همه ارقام مهم را انتخاب کنید (برای گزینه های علمی و اعشاری موجود است) تا همیشه صفرهای انتهایی را برای مطابقت با دقت مشخص شده اضافه کنید. اگر نمی‌خواهید یک واحد بعد از عددی که نشان‌دهنده داده‌های نمایش داده می‌شود، اضافه شود، کادر بررسی Append unit to number را پاک کنید. در صورت تمایل یک واحد را از لیست واحد انتخاب کنید. تنظیم پیش‌فرض Default است که واحد را از عبارتی که به عنوان منبع نمایش داده استفاده می‌شود، تعیین می‌کند.
|
•
|
|
•
|
نیاز به تعیین تراز هنگام کار در حالت شبکه آشکارتر است، زیرا نحوه تراز شدن شی فرم در سلول شبکه خود را کنترل می کند. تراز کردن شی فرم می تواند در حالت طرح نیز مفید باشد، و سپس می توانید از ابزارهای تراز در منوی Arrange در بخش Sketch نوار ابزار فرم استفاده کنید. هنگام اجرای برنامه در هر کلاینت دیگری غیر از کلاینت ویندوز، ممکن است اشیاء فرم دقیقاً همانطور که در Application Builder دیده می شود قرار نگیرند. این به این دلیل است که اشیاء فرم ممکن است در سایر کلاینت‌ها اندازه متفاوتی داشته باشند و موقعیت کمی متفاوت به آنها بدهد. تعیین تراز تضمین می کند که اشیاء فرم همانطور که می خواهید در همه کلاینت ها تراز شوند.
علاوه بر این، در حالت طرح، می توانید موقعیت مطلق نمایش داده ها را با استفاده از فیلدهای Position x و Position y مشخص کنید. در حالت شبکه، می‌توانید شی را در شبکه قرار دهید و موقعیت شبکه را به‌عنوان مقادیر Row ، Column ، Row span و Column span ببینید.
در قسمت حاشیه سلول (فقط در حالت شبکه)، می توانید حاشیه های اطراف شی فرم را کنترل کنید. به طور پیش فرض، حاشیه ها از فرم والد گرفته می شوند. از لیست حاشیه سلول ، انتخاب کنید:
|
•
|
از فهرست رنگ متن ، رنگی را برای استفاده برای متن در نمایش داده انتخاب کنید: ارث بری (پیش‌فرض؛ شی فرم سپس از تنظیمات فرمی که در آن قرار دارد استفاده می‌کند)، هر یک از رنگ‌های اصلی از پیش تعریف‌شده، یا سفارشی ، که امکان انتخاب یک رنگ سفارشی از یک پالت رنگ را فراهم می کند.
از لیست رنگ پس‌زمینه ، رنگی را برای استفاده به عنوان پس‌زمینه در نمایش داده‌ها انتخاب کنید: شفاف (پیش‌فرض)، هر یک از رنگ‌های اصلی از پیش تعریف‌شده، یا سفارشی ، که انتخاب یک رنگ سفارشی را از یک پالت رنگ ممکن می‌سازد.
فونت و اندازه فونت متن به طور پیش فرض از تنظیمات فونت گره Forms استفاده می کند. یک فونت را از لیست فونت انتخاب کنید: فونت پیش‌فرض یا هر یک از فونت‌های موجود. در صورت نیاز، اندازه قلم (به واحد) را در کادر ترکیبی اندازه قلم انتخاب یا وارد کنید. پیش فرض استفاده از اندازه پیش فرض برای فونت است.
همچنین می‌توانید کادر Bold را برای استفاده از فونت پررنگ یا کادر Italic را برای استفاده از حروف کج (یک فونت ایتالیک) انتخاب کنید.
در زیر وضعیت ، می توانید وضعیت اولیه نمایش داده ها را هنگام اجرای برنامه توسط کاربران کنترل کنید. به طور پیش فرض، نمایش داده ها قابل مشاهده و فعال است. اگر می‌خواهید حالت اولیه را ایجاد کنید تا نمایش داده‌ها پنهان یا در دسترس نباشد، کادر بررسی Visible یا Enabled را پاک کنید. سپس می توانید آن را قابل مشاهده کنید یا با استفاده از یک روش آن را فعال کنید. در ویرایشگر فرم، وضعیت شی فرم با تغییر در ظاهر آن نشان داده می شود. اشیایی که پنهان هستند با انتخاب در ویرایشگر فرم قابل مشاهده می شوند.
