از مجموعه داده های نقطه تقاطع 2 بعدی ( 
) یا نقطه تقاطع 3 بعدی ( 
) که در زیر منوهای زیرمجموعه داده های دو بعدی و مجموعه داده های سه بعدی بیشتر یافت می شود، استفاده کنید تا ارزیابی عبارات را در نقاط تقاطع مسیر ذرات یا پرتوها و سطح انجام دهید یا نقاط تقاطع را با یک سطح کلی تر می توانید از مجموعه داده های نقطه تقاطع با گره های نمودار زیر و گره های ارزش مشتق شده استفاده کنید: مسیر ذرات و مسیر پرتو. ذرات و پرتو (نقشه های 1 بعدی)؛ ارزیابی ذرات و ارزیابی اشعه; مسیرهای نقطه ای؛ هیستوگرام؛ پرتره فاز؛ انحراف نوری؛ و ارزیابی انحراف.
) یا نقطه تقاطع 3 بعدی ( ) که در زیر منوهای زیرمجموعه داده های دو بعدی و مجموعه داده های سه بعدی بیشتر یافت می شود، استفاده کنید تا ارزیابی عبارات را در نقاط تقاطع مسیر ذرات یا پرتوها و سطح انجام دهید یا نقاط تقاطع را با یک سطح کلی تر می توانید از مجموعه داده های نقطه تقاطع با گره های نمودار زیر و گره های ارزش مشتق شده استفاده کنید: مسیر ذرات و مسیر پرتو. ذرات و پرتو (نقشه های 1 بعدی)؛ ارزیابی ذرات و ارزیابی اشعه; مسیرهای نقطه ای؛ هیستوگرام؛ پرتره فاز؛ انحراف نوری؛ و ارزیابی انحراف.
 |
برای پیوند به اطلاعات مربوط به این بخش، به تنظیمات گره نتایج مشترک بروید : داده . مجموعه داده باید به یک مجموعه داده ذرات یا پرتو اشاره کند. برای اطلاعات در مورد بخش مراحل زمان اضافی ، به مراحل زمان اضافی برای نمودارهای مسیر و مجموعه داده های نقطه تقاطع مراجعه کنید .
|
منحنی
این بخش فقط برای مجموعه داده های Intersection Point 2D موجود است.
از لیست Curve type می توانید تعیین کنید که تقاطع مسیرهای ذره یا پرتو با یکی از منحنی های زیر گرفته شود:
|
•
|
خط (پیش فرض)
|
|
•
|
دایره
|
|
•
|
نیم دایره
|
|
•
|
عمومی
|
برای هر یک از این انواع سطوح، تنظیمات اضافی در دسترس است.
خط
برای خط به عنوان نوع منحنی، یکی از گزینه های زیر را از لیست روش ورود خط انتخاب کنید :
|
•
|
اگر دو نقطه را انتخاب کنید ، مختصات دو نقطه را که خط را در ستون های x و y برای نقطه 1 و نقطه 2 تعیین می کنند، وارد کنید . اگر می خواهید خط به جای اینکه فراتر از هر دو نقطه گسترش یابد، توسط نقاط محدود شود، کادر بررسی نقاط محدود شده را انتخاب کنید (به طور پیش فرض انتخاب شده است).
|
|
•
|
اگر نقطه و جهت ها را انتخاب کنید ، مختصات x و y را برای یک نقطه در زیر نقطه و مولفه های x و y یک بردار جهت را در قسمت جهت وارد کنید .
|
اگر می‌خواهید خطوط اضافی موازی با خطی که تعریف کرده‌اید ایجاد کنید، تیک خطوط موازی اضافی را انتخاب کنید و فواصل بین هر خط را در قسمت Distance وارد کنید یا روی دکمه Range
( ) کلیک کنید تا محدوده‌ای از فواصل را تعریف کنید.
( ) کلیک کنید تا محدوده‌ای از فواصل را تعریف کنید.دایره
برای Circle به عنوان نوع منحنی، دایره را با وارد کردن مختصات مرکز آن در قسمت‌های x و y در قسمت مرکز و شعاع در قسمت Radius تعریف می‌کنید .
نیم دایره
برای Semicircle به عنوان نوع منحنی، نیم دایره را با وارد کردن مختصات مرکز آن در فیلدهای x و y در قسمت مرکز ، یک جهت محور در قسمت‌های x و y برای اجزای بردار محور در جهت محور ، و شعاع در قسمت Radius تعریف می‌کنید. . جهت محور، وسعت نیم دایره را به عنوان بخشهایی از محیط دایره تعریف می کند که حاصلضرب اسکالر با بردار جهت محور مثبت است. به عنوان مثال، با جهت محور پیش فرض (0، 1)، نیم دایره از محیط دایره تشکیل شده است که در آن y > 0 است.
عمومی
برای تعریف یک منحنی کلی، یک عبارت منحنی F ( r ) را وارد می کنید. نقاط تقاطع بر روی منحنی F ( r ) = 0 ارزیابی خواهند شد.
سطح
این بخش فقط برای مجموعه داده های سه بعدی Intersection Point در دسترس است.
از لیست نوع Surface می توانید تعیین کنید که تقاطع مسیر ذرات یا پرتو با یکی از سطوح زیر گرفته شود:
|
•
|
هواپیما (پیش فرض)
|
|
•
|
کره
|
|
•
|
نیمکره
|
|
•
|
عمومی
|
برای هر یک از این انواع سطوح، تنظیمات اضافی در دسترس است.
سطح
برای Plane به عنوان نوع سطح، یکی از گزینه های زیر را از لیست نوع Plane انتخاب کنید :
|
•
|
اگر عمومی (پیش‌فرض) را انتخاب کنید ، تنظیمات روش‌های ورود هواپیمای موجود را در زیر ببینید.
|
|
•
|
اگر Quick را انتخاب کنید ، می توانید یکی از xy-planes ، yz-planes ، zx-planes ، yx-planes ، zy-planes یا xz-planes را از لیست Plane انتخاب کنید . بسته به جهت صفحه انتخاب شده، می توانید مختصات x ، مختصات y ، یا مختصات z را به عنوان افست برای صفحه وارد کنید (پیش فرض: 0).
|
برای نوع هواپیمای عمومی ، یکی از گزینه های زیر را نیز از لیست روش ورود هواپیما انتخاب کنید :
|
•
|
اگر سه نقطه را انتخاب کنید ، مختصات سه نقطه را که صفحه را در ستون های x ، y و z برای نقطه 1 ، نقطه 2 و نقطه 3 تعیین می کنند، وارد کنید .
|
|
•
|
اگر نقطه و نرمال را انتخاب کنید ، مختصات x و y را برای یک نقطه در زیر نقطه و اجزای x و y یک بردار جهت را در قسمت Direction وارد کنید .
|
اگر می‌خواهید سطوح اضافی (صفحه‌ها) موازی با صفحه‌ای که تعریف کرده‌اید ایجاد کنید، تیک Additional Parallel Planes را انتخاب کنید و فواصل بین هر صفحه را در قسمت Distances وارد کنید ، یا روی دکمه Range ( 
) کلیک کنید تا محدوده‌ای تعریف شود. فاصله ها.
) کلیک کنید تا محدوده‌ای تعریف شود. فاصله ها.کره
برای Sphere به عنوان نوع سطح، کره را با وارد کردن مختصات مرکز آن در قسمت‌های x ، y و z در زیر مرکز و شعاع در قسمت Radius تعریف می‌کنید .
نیمکره
برای نیمکره به عنوان نوع سطح، نیمکره را با وارد کردن مختصات مرکزی آن در فیلدهای x ، y ، و z در قسمت مرکز ، یک جهت محور در فیلدهای x ، y و z برای اجزای بردار محور در جهت محور ، و شعاع در میدان Radius . جهت محور، وسعت نیمکره را به عنوان قسمت هایی از سطح کره تعریف می کند که حاصلضرب اسکالر با بردار جهت محور مثبت است. به عنوان مثال، با جهت محور پیش فرض (0، 0، 1)، نیمکره از بخشی از یک کره کامل تشکیل شده است که در آن z >0.
عمومی
برای یک سطح کلی، عبارت سطح F ( r ) را وارد می کنید. نقاط تقاطع در سطح F ( r ) = 0 ارزیابی خواهند شد.
پیشرفته
در زیر متغیرهای فاصله (فقط نقطه تقاطع 3D)، می‌توانید نام متغیرهای فضایی x و y را برای مختصات سطح تقاطع از مقادیر پیش‌فرض آنها تغییر دهید ( برای مثال ip1x و ip1y ).
در زیر متغیرهای عادی ، نام متغیرها را برای اجزای بردار عادی وارد یا ویرایش کنید – nx ، ny ، و nz (تقاطع 3D) یا nx و ny (نقطه تقاطع 2D). نام‌های پیش‌فرض به ترتیب ipl1nx ، ipl1ny و ipl1nz هستند .
گزینه ای را از فهرست درون یابی بین مراحل زمانی انتخاب کنید : خطی (پیش فرض) یا مکعبی . اگر عبارات مورد ارزیابی در نقطه تقاطع قابل تمایز باشند، روش درون یابی مکعبی مشتقات این عبارات را در مراحل زمانی قبل و بعد از رسیدن به نقطه تقاطع در نظر می گیرد. این اجازه می دهد تا عباراتی که در طول زمان تغییر خطی ندارند، با دقت بیشتری درون یابی شوند.
 |
مجموعه داده های نقطه تقاطع 2 بعدی و نقطه تقاطع سه بعدی به ماژول ردیابی ذرات یا ماژول اپتیک پرتو نیاز دارند.
|
