 | این ویژگی فقط به صورت سه بعدی در دسترس است. |
از گره Source with Directivity برای انتشار پرتوهایی با شدت یا توان اولیه به دنبال تابع جهت دهی فضایی استفاده کنید . این برای مدل‌سازی بلندگوها یا منابع سخنگوی انسانی در زمینه آکوستیک اتاق مفید است. پرتوها از نقطه ای در توزیع کروی یا نیمکره به سمت بیرون ساطع می شوند. متغیرهای از پیش تعریف شده برای زوایای قطبی و آزیموتال در این توزیع می توانند برای تعریف تابع جهت گیری فضایی، چه به عنوان سطح فشار صوت و چه بر حسب توان مطلق، استفاده شوند.
انتخاب سیستم مختصات
به طور پیش فرض، سیستم مختصات جهانی از لیست سیستم مختصات انتخاب می شود . سایر سیستم های مختصات تعریف شده توسط کاربر نیز می توانند از لیست انتخاب شوند. با این حال، سیستم های مختصات مرزی در لیست گنجانده نشده اند، زیرا هیچ الزامی برای قرار گرفتن موقعیت انتشار پرتو در یک مرز وجود ندارد.
دو دلیل اصلی برای انتخاب یک سیستم مختصات تبدیل شده برای این ویژگی وجود دارد:
1 | هنگام استفاده از توزیع نیمکره ای پرتوها (به بخش بردار جهت پرتو مراجعه کنید )، اولین بردار پایه سیستم مختصات انتخاب شده، محور نیمکره را مشخص می کند. با این حال، اگر کادر انتخاب مختصات محلی را مشخص کنید در بخش مختصات محلی انتخاب شده باشد ، جهت جلو e f محور نیمکره را مشخص می کند. (این جهت رو به جلو را می توان در مختصات جهانی یا در یک سیستم مختصات تبدیل شده تعریف کرد.) |
2 | گره Source with Directivity متغیرهای داخلی را برای زاویه قطبی و ازیموتال تعریف می کند. برای یک رابط فیزیک با نام پیش‌فرض rac و یک گره Source با Directivity با نام پیش‌فرض swd1 ، این متغیرها rac.swd1.phi (زاویه ازیموتال) و rac.swd1.theta (زاویه قطبی) نامیده می‌شوند . این زوایا با توجه به سیستم مختصات انتخاب شده تعریف می شوند. برای مثال، اگر از سیستم مختصات جهانی استفاده شود، rac.swd1.theta زاویه بین بردار جهت پرتو و محور z مثبت است ، در حالی که rac.swd1.phiزاویه بردار جهت پرتو پرتاب شده در صفحه xy است که در خلاف جهت عقربه های ساعت از محور x مثبت اندازه گیری می شود . |
مهم نیست که کدام سیستم مختصات انتخاب شده است، موقعیت انتشار پرتو (به بخش موقعیت اولیه مراجعه کنید ) همیشه در مختصات دکارتی جهانی مشخص می شود. بنابراین سیستم مختصات انتخاب شده جهت منبع را کنترل می کند در حالی که سیستم جهانی دکارتی همیشه موقعیت آن را کنترل می کند.
زمان انتشار
این بخش تنها در صورتی نشان داده می شود که تیک Allow multiple release times در قسمت تنظیمات پیشرفته رابط فیزیک انتخاب شده باشد . علاوه بر این، این بخش تنظیمات پیشرفته تنها زمانی نشان داده می‌شود که گزینه‌های فیزیک پیشرفته فعال هستند (روی دکمه نمایش گزینه‌های بیشتر در نوار ابزار Model Builder کلیک کنید ).
زمان‌های انتشار (واحد SI: s) را وارد کنید یا روی دکمه Range ( 
) کلیک کنید تا بازه‌ای از زمان‌های خاص را انتخاب و تعریف کنید. در هر زمان انتشار، پرتوها با موقعیت اولیه و بردار جهت پرتو همانطور که در بخش‌های زیر تعریف شده‌اند، آزاد می‌شوند.
) کلیک کنید تا بازه‌ای از زمان‌های خاص را انتخاب و تعریف کنید. در هر زمان انتشار، پرتوها با موقعیت اولیه و بردار جهت پرتو همانطور که در بخش‌های زیر تعریف شده‌اند، آزاد می‌شوند.موقعیت اولیه
پرتوها در یک توزیع کروی یا نیمکره ای از جهات منتشر می شوند که از یک نقطه به بیرون سرچشمه می گیرند. در اینجا، اجزای بردار موقعیت رهاسازی پرتو q 0 (واحد SI: m) را وارد کنید. به طور پیش فرض موقعیت انتشار اشعه در مبدا است.
وکتور جهت پرتو
گزینه ای را از لیست برداری جهت پرتو انتخاب کنید: کروی (پیش فرض) یا نیمکره ای . اگر نیمکره انتخاب شده باشد، محور نیمکره در این بخش تعریف نشده است. محور یا اولین بردار پایه در سیستم مختصات انتخاب شده است (به بخش انتخاب سیستم مختصات مراجعه کنید ) یا جهت جلو e f مشخص شده در بخش مختصات محلی است .
شدت و قدرت
این بخش زمانی نشان داده می شود که شدت پرتو یا توان پرتو یا هر دو حل شود، به این معنی که هر گزینه ای به جز None از لیست محاسبه شدت در بخش محاسبه شدت رابط فیزیک انتخاب شده است .
گزینه ای را از لیست Directivity انتخاب کنید : جهت دهی مکانی (پیش فرض) یا تعیین توان منبع کل را مشخص کنید .
• | برای مشخص کردن جهت مکانی ، مقدار یا عبارتی را برای جهت مکانی D (φ,θ) در دسی بل وارد کنید. عبارت پیش فرض 0[dB]*cos(rac.swd1.phi)*sin(rac.swd1.theta) است . عبارت یک مکان نگهدار است که نام متغیرهای دو زاویه قطبی را نشان می دهد. جهت‌دهی معمولاً توسط یک تابع درون‌یابی تعریف می‌شود که منبع معینی مانند یک بلندگو را نشان می‌دهد. همچنین سطح مرجع L ref را به دسی بل (پیش فرض 65 دسی بل) و فاصله مرجع R ref (پیش فرض 1 متر) را مشخص کنید. شدت یا توان پرتو به گونه ای مقدار دهی اولیه می شود که سطح فشار صوت هر پرتو با مجموع جهت گیری فضایی برابر باشد.و سطح مرجع ، برای جهت اولیه آن پرتو، زمانی که پرتو به فاصله ای از منبع برابر با فاصله مرجع می رسد، ارزیابی می شود . |
• | برای تعیین توان منبع کل ، مقدار یا عبارتی را برای توان منبع کل P src (واحد SI: W) وارد کنید. پیش فرض 1 وات است. یک ضریب وزنی توان P wt را وارد کنید که می تواند هر واحدی داشته باشد. عبارت پیش‌فرض 1 است. شدت و توان اولیه هر پرتو آزاد شده متناسب با ضریب وزنی توان ارزیابی شده برای آن پرتو خواهد بود، به طوری که مجموع توان روی همه پرتوها برابر با توان کل منبع باشد . بسیار شبیه به جهت گیری فضایی ، ضریب وزنی توانمی تواند تابعی از متغیرهای پرتو مانند زاویه های قطبی و قطبی باشد. برای این گزینه فاصله مرجع 1 متر در نظر گرفته شده است. توان کل تقسیم بر مساحت کره/نیمکره در 1 متر هنگام محاسبه شدت در امتداد پرتوها استفاده می شود. به یاد داشته باشید که شدت یک کمیت میدان صوتی محلی است. |
فرکانس اولیه اشعه
این بخش زمانی نشان داده می‌شود که چک باکس Allow Frequency Distributions at Release Features در لیست انتشار و انتشار پرتو رابط فیزیک انتخاب شده باشد . برخلاف برخی دیگر از ویژگی‌های انتشار پرتو، تنها یک مقدار فرکانس اولیه پرتو f 0 (واحد SI: هرتز) ممکن است وارد شود، نه توزیع یا فهرستی از مقادیر. پیش فرض 1 کیلوهرتز است.
فاز اولیه
این بخش زمانی نشان داده می شود که شدت پرتو برای حل شود، و علاوه بر این، چک باکس Compute Phase در قسمت Physics Intensity Computation انتخاب شده است. یک مقدار یا عبارت برای فاز اولیه Ψ 0 (واحد SI: راد) وارد کنید. پیش فرض 0 است.
مختصات محلی
چک باکس تعیین مختصات محلی به طور پیش فرض پاک می شود. وقتی انتخاب شد، اجزای جهت جلو e f و جهت عرضی e t (بدون ابعاد) را وارد کنید. به طور پیش فرض این جهت ها به ترتیب بردارهای پایه اول و سوم هستند، در هر سیستم مختصاتی که از قسمت انتخاب سیستم مختصات انتخاب شده است . این بردارها برای تنظیم محور نیمکره استفاده می شود (اگر نیمکره از بردار جهت پرتو انتخاب شده باشد.فهرست). آنها همچنین تعریف متغیرهای داخلی را برای زوایای قطبی و آزیموتال کنترل می کنند که می تواند برای تعریف تابع جهت گیری فضایی برای پرتوهای آزاد شده استفاده شود.
 | تخصیص جهت دهی فضایی به یک منبع |
