برای مقیاس بندی اشیاء هندسی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Transforms ( ) Scale ( ) را انتخاب کنید. همچنین می توانید برای افزودن این ویژگی از زیر منوی Transforms بر روی ویژگی Geometry یا Work Plane کلیک راست کنید. سپس با استفاده از بخش های زیر مشخصات عملیات مقیاس را وارد کنید:
ورودی
اشیاء هندسی را که می خواهید در پنجره Graphics مقیاس بندی کنید، انتخاب کنید. اشیاء در لیست اشیاء ورودی ظاهر می شوند . اگر دنباله هندسه شامل انتخاب های تعریف شده توسط کاربر در بالای گره مقیاس است، برای انتخاب اشیا دستی را انتخاب کنید یا یکی از گره های انتخاب را از لیست کنار اشیاء ورودی انتخاب کنید .
برای جابه‌جایی بین روشن و خاموش کردن انتخاب‌های اشیاء ورودی ، روی دکمه Active کلیک کنید .
برای استفاده از اشیاء هندسی انتخاب شده برای عملیات هندسه بیشتر، کادر انتخاب Keep input objects را انتخاب کنید.
ضریب مقیاس
به طور پیش فرض، شما یک مقیاس همسانگرد دریافت می کنید. ضریب مقیاس را در قسمت Factor مشخص کنید .
برای بدست آوردن مقیاس ناهمسانگرد، Scaling را به ناهمسانگرد تغییر دهید ، و فاکتورهای مقیاس جداگانه را برای جهت مختصات در فیلدهای x ، y و (فقط 3 بعدی) z مشخص کنید. r و z در تقارن محوری دوبعدی. xw و yw در هواپیماهای کاری.
مرکز مقیاس
با تعیین x , y , and(3D only) z ; r و z در تقارن محوری دوبعدی. xw و yw در هواپیماهای کاری. این نقطه‌ای است که در طول مقیاس‌بندی ثابت می‌ماند (یعنی نقطه‌ای که وقتی ضریب مقیاس به صفر می‌رسد، اجسام هندسی مقیاس‌شده به آن نزدیک می‌شوند).
دستگاه مختصات
سیستم مختصاتی که در آن مرکز مختصات مقیاس بندی بالا تفسیر می شود (فقط در هندسه های سه بعدی). از لیست صفحه کار ، xy-plane (پیش‌فرض، برای یک سیستم مختصات جهانی استاندارد) را انتخاب کنید یا هر صفحه کاری را که در بالای این گره در دنباله هندسی تعریف شده است، انتخاب کنید. اگر صفحه کاری را انتخاب کنید، صفحه کار و سیستم مختصات آن در پنجره گرافیک ظاهر می شود، با استفاده از یک سه گانه مختصات اضافی با جهت های xw , yw و zw (که سپس برای تعیین مرکز مقیاس بندی استفاده می شود).
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آن‌ها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از لیست Show in physics ( نمایش در نمونه ها اگر در قسمت هندسه، نمایش سه بعدی اگر در هندسه صفحه کاری صفحه کار باشد): همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز ،انتخاب لبه یا انتخاب نقطه . پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .
