برای افزودن یک گره محدودیت نقطه‌ای در دامنه، مرز، لبه یا سطح نقطه در هر رابط فیزیک، روی دکمه نمایش گزینه‌های بیشتر ( 
) کلیک کنید و مشارکت‌های مبتنی بر معادله را در کادر محاوره‌ای Show More Options انتخاب کنید. سپس، بسته به سطح موجودیت هندسی، More>Pointwise Constraint در دامنه یا سطح مرز، Edges>Pointwise Constraint یا Points>Pointwise Constraint را از منوی زمینه انتخاب کنید. هیچ گزینه محدودیت نقطه ای سراسری وجود ندارد.
) کلیک کنید و مشارکت‌های مبتنی بر معادله را در کادر محاوره‌ای Show More Options انتخاب کنید. سپس، بسته به سطح موجودیت هندسی، More>Pointwise Constraint در دامنه یا سطح مرز، Edges>Pointwise Constraint یا Points>Pointwise Constraint را از منوی زمینه انتخاب کنید. هیچ گزینه محدودیت نقطه ای سراسری وجود ندارد.این گره محدودیت‌های نقطه‌ای استاندارد را اضافه می‌کند، مشابه مواردی که توسط شرایط مرزی یک نوع محدودیت در رابط‌های فیزیک استفاده می‌شود.
 |
از گره‌های محدودیت نقطه‌ای برای اضافه کردن محدودیت‌های اضافی به یک رابط فیزیک و در نظر گرفتن کنترل کامل بر شرایط واکنش محدودیت و نقاط کاربرد استفاده کنید.
|
محدودیت نقطه ای
این تنظیمات شبیه به محدودیت ضعیف است، اما محدودیت‌های نقطه‌ای نیازی به ضریب‌های لاگرانژ ندارند. در عوض، ضرب‌کننده‌های ضمنی لاگرانژ توسط حل‌کننده‌ها حذف می‌شوند، همراه با درجات آزادی که محدود می‌شوند.
یکی از گزینه‌های اعمال شرایط واکنش در فهرست را انتخاب کنید: همه فیزیک (متقارن) (پیش‌فرض) یا تعریف شده توسط کاربر . برای هر یک از گزینه‌ها، عبارت Constraint را وارد کنید ، که COMSOL Multiphysics آن را به 0 محدود می‌کند. برای مثال، وارد کردن 2-(u+v) u + v را به مقدار 2 محدود می‌کند .
برای User تعریف شده ، یک عبارت Constraint force را نیز وارد کنید . توجه داشته باشید که عبارت نیروی محدودیت باید از عملگر test() یا var() استفاده کند. برای مثال، test(-u) را بنویسید تا با اصلاح تنها معادله u با عبارت واکنش ، محدودیت اعمال شود.
از لیست روش Constraint ، Elemental (پیش‌فرض) یا Nodal را انتخاب کنید :
|
•
|
Elemental را انتخاب کنید تا نرم افزار محدودیت را روی هر گره در هر عنصر جمع کند. یعنی معمولاً چندین محدودیت در مختصات جهانی یکسان وجود دارد زیرا عناصر در مش محاسباتی در گره ها همپوشانی دارند.
|
|
•
|
Nodal را انتخاب کنید تا نرم افزار یک محدودیت واحد برای هر نقطه گره سراسری جمع کند. روش محدودیت گره‌ای میانگین‌گیری از محدودیت‌های عناصر مجاور را ارائه می‌کند، که می‌تواند زمانی مفید باشد که محدودیت بین عناصر مش (مثلاً به دلیل ناپیوستگی مرز عادی) ناپیوستگی داشته باشد. مورد دیگری که محدودیت‌های گرهی می‌توانند مفید باشند، در شرایط مرزی شامل یک اپراتور کوپلینگ (مانند شرایط تداوم یا دوره‌ای) است. با محدودیت‌های عنصری، اثرات قفل کردن گاهی اوقات ممکن است رخ دهد، زیرا اپراتور کوپلینگ ممکن است به نقاط کمی متفاوت در مرز منبع نگاشت شود، زمانی که به همان نقطه گره در عناصر مش مختلف اعمال می‌شود.
|
 |
|
 |
برای تمام تنظیمات به ضریب فرم PDE و نمادهای فشرده و استاندارد برای PDE های کلاسیک برای معادلاتی که رابط PDE کلاسیک حل می کند، مراجعه کنید.
|
گسسته سازی
نوع تابع شکل (انواع المان محدود) را انتخاب کنید : لاگرانژ (پیش‌فرض)، هرمیت ، لاگرانژ ناپیوسته ، لاگرانژ ناپیوسته گرهی ، چگالی اسکالر ناپیوسته ، داده‌های حباب یا نقطه گاوس .
یک ترتیب عنصر مرتبط (ترتیب تابع شکل برای عنصر) را انتخاب کنید. پیش فرض استفاده از المان های لاگرانژ درجه دوم است.
در بیشتر موارد، از همان نوع تابع شکل و ترتیب برای محدودیت نقطه‌ای استفاده کنید که برای متغیرهای وابسته محدود شده است. اگر متغیرهای وابسته با ترتیب متفاوت در عبارت محدودیت ظاهر می شوند، بالاترین مرتبه را برای محدودیت نقطه ای انتخاب کنید. استثناهای قابل توجه توابع شکل Hermite و Argyris هستند که باید توسط عناصر لاگرانژ از ترتیب مربوطه محدود شوند.
لیست فریم زمانی در دسترس است که بیش از یک فریم منحصر به فرد در مدل وجود داشته باشد. در این حالت، هندسه ، مش ، فضایی (پیش‌فرض)، یا مواد را از فهرست قاب انتخاب کنید. این انتخاب فقط بر نحوه محاسبه مشتقات ضرب‌کننده‌های لاگرانژ توسط نرم‌افزار COMSOL Multiphysics تأثیر می‌گذارد و به طور کلی هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
 |
|
