برای افزودن یک گره محدودیت ضعیف در یک دامنه، مرز، لبه یا نقطه در هر رابط فیزیک، روی دکمه Show More Options ( 
) کلیک کنید و در کادر محاوره ای Show More Options ، Contributions مبتنی بر معادله را انتخاب کنید. سپس، بسته به سطح موجودیت هندسی، More>Weak Constraint در سطح دامنه یا مرز، Edges>Weak Constraint یا Points>Weak Constraint را از منوی زمینه انتخاب کنید. هیچ گزینه محدودیت ضعیف جهانی وجود ندارد.
) کلیک کنید و در کادر محاوره ای Show More Options ، Contributions مبتنی بر معادله را انتخاب کنید. سپس، بسته به سطح موجودیت هندسی، More>Weak Constraint در سطح دامنه یا مرز، Edges>Weak Constraint یا Points>Weak Constraint را از منوی زمینه انتخاب کنید. هیچ گزینه محدودیت ضعیف جهانی وجود ندارد.گره محدودیت ضعیف یک متغیر وابسته اضافی، معروف به ضریب لاگرانژ، و یک معادله ضعیف اضافه می کند که با هم محدودیت مشخص شده را اعمال می کنند.
 |
اگر محدودیت ضعیف به این معنا که برخی از محدودیت‌های ضعیف یا نقطه‌ای دیگر نیز مقدار بیان محدودیت را کنترل می‌کنند، اضافی باشد، ضریب لاگرانژ کمتر تعیین می‌شود. این امر سیستم گسسته معادلات را منحصر به فرد می کند و در نتیجه حل آن تقریباً غیرممکن است، حتی اگر راه حل برای متغیرهای وابسته اصلی منحصر به فرد باشد.
|
محدودیت ضعیف
یکی از گزینه‌های اعمال شرایط واکنش در فهرست را انتخاب کنید: همه فیزیک (متقارن) (پیش‌فرض) یا تعریف شده توسط کاربر . برای هر یک از گزینه‌ها، عبارت Constraint را وارد کنید ، که COMSOL Multiphysics آن را به 0 محدود می‌کند. برای مثال، وارد کردن 2-(u+v) u + v را به مقدار 2 محدود می‌کند .
برای User تعریف شده ، همچنین عبارت Constraint force را وارد کنید . عبارت نیروی محدودیت باید از عملگر test() یا var() استفاده کند. برای مثال، test(-u) را بنویسید تا با اصلاح تنها معادله u با عبارت واکنش ، محدودیت اعمال شود.
 |
|
تنظیمات چهارگانه
این تنظیمات بر روی یکپارچگی عددی تأثیر می‌گذارند و معمولاً نیازی به تغییر آنها ندارید. چک باکس Use automatic quadrature settings به طور پیش فرض انتخاب شده است، به این معنی که تنظیمات از معادله اصلی در رابط گرفته شده است. اگر چک باکس پاک شود، تنظیمات زیر در دسترس هستند:
دستور ادغام
ترتیب ادغام یک عدد صحیح مثبت است که دقت مورد نظر ادغام را در حین گسسته سازی مشخص می کند. چندجمله ای های حداکثر ترتیب ادغام داده شده بدون خطاهای سیستماتیک ادغام می شوند. برای محدودیت‌های صاف، ترتیب یکپارچگی کافی معمولاً دو برابر ترتیب تابع شکل است. به عنوان مثال، ترتیب یکپارچه سازی پیش فرض برای عناصر درجه دوم لاگرانژ 4 است.
هنگامی که محدودیت ها ممکن است در نقاط داخل عناصر مش ناپیوسته باشند، افزایش ترتیب ادغام ممکن است دقت را بهبود بخشد.
ادغام در فریم
تنظیم ادغام در قاب تعیین می کند که کدام فریم ادغام را بر اساس: فضایی ، متریال ، مش ، یا هندسه . فریم پیش فرض فریمی است که برای رابط فیزیک استفاده می شود.
ضرب در 2 π r
  |
این بخش برای مدل های متقارن محوری دوبعدی و متقارن محوری 1 بعدی موجود است.
|
به طور پیش‌فرض، چک باکس Multiply by 2 π r انتخاب می‌شود تا ضریب لاگرانژ، برای مثال، شار در هر ناحیه را به جای طول و دور کامل نشان دهد. اگر چک باکس پاک شود، ضریب لاگرانژ در 2 π r در جایی که در معادله محدودیت استفاده می شود ضرب نمی شود و بنابراین شار در طول و دور کامل را نشان می دهد.
 |
هنگامی که قیود ضعیف تحت تنظیمات محدودیت در سایر شرایط مرزی نوع محدودیت فعال می شوند، برای تقارن محوری ضرب خودکار در 2 π r وجود ندارد.
|
ضریب لاگرانژ
یک متغیر ضرب‌کننده لاگرانژ (نام پیش‌فرض lm است ) و یک مقدار اولیه را وارد کنید. در صورت لزوم نام را تغییر دهید، به عنوان مثال، به دلیل تضاد نام متغیر.
گسسته سازی
نوع تابع شکل (انواع المان محدود) را انتخاب کنید : لاگرانژ (پیش‌فرض)، هرمیت ، لاگرانژ ناپیوسته ، لاگرانژ ناپیوسته گرهی ، چگالی اسکالر ناپیوسته ، داده‌های حباب یا نقطه گاوس .
یک ترتیب عنصر مرتبط (ترتیب تابع شکل برای عنصر) را انتخاب کنید. پیش فرض استفاده از المان های لاگرانژ درجه دوم است.
همیشه از همان نوع تابع شکل برای محدودیت ضعیف استفاده کنید که برای متغیرهایی که محدود هستند، احتمالاً با عناصر درجه پایین تر برای محدودیت ضعیف. در برخی موارد (مثلاً هنگام محدود کردن مشتقات) سیستم معادلات می تواند به صورت تکی درآید. دلیل آن معمولاً وجود درجات آزادی چند برابر لاگرانژ اضافی در مدل است. سعی کنید ترتیب متغیرهای ضریب لاگرانژ را پایین بیاورید یا از محدودیت‌هایی در ضریب لاگرانژ برای حذف درجاتی از آزادی استفاده کنید.
لیست فریم زمانی در دسترس است که بیش از یک فریم منحصر به فرد در مدل وجود داشته باشد. در این حالت، Spatial یا Material را از لیست Frame انتخاب کنید. این فقط بر نحوه محاسبه مشتقات ضریب لاگرانژ تأثیر می گذارد. اینها معمولاً در معادلات محدودیت استفاده نمی شوند، اما ممکن است برای پس پردازش جالب باشند.
 |
نوع مقدار متغیرهای وابسته کمکی زمانی که Split متغیرهای مختلط در بخش‌های واقعی و خیالی در گره معادلات کامپایل هر دنباله حل‌گر مورد استفاده فعال می‌شود، همیشه Complex است.
|
 |
|
