دو روش برای ایجاد متغیرهایی برای حل (متغیرهای وابسته) وجود دارد که معمولاً به آنها مجهولات یا درجه آزادی (DOF) گفته می شود. می توانید از یک متغیر وابسته یا یک متغیر با تعریف شکل استفاده کنید. متغیر وابسته را فقط می توان توسط یک رابط با استفاده از Dependent Variable Declaration در رابط فیزیک اعلام کرد. همه متغیرهای وابسته به یک تعریف تابع شکل نیاز دارند تا DOFهایی را که حل کننده آنها را حل می کند اضافه کند. برای این منظور از Dependent Variable Definition تحت یک ویژگی یا ویژگی استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید که به چه چیزی نیاز دارید، از تابع شکل لاگرانژ پیش فرض استفاده کنید.
روش دیگر برای ایجاد DOF ها اضافه کردن یک تعریف شکل برای متغیری است که توسط یک Variable Declaration اعلام شده است . برخلاف متغیر وابسته، این متغیر در Model Wizard یا در پنجره تنظیمات برای نمونه رابط فیزیک در Model Builder نمایش داده نمی شود. یعنی کاربر نمی تواند نام این متغیر را تغییر دهد. تفاوت جزئی دیگر این است که می توان محدوده متغیر را تعریف کرد، جایی که پیش فرض فیزیک scope است ( <مدل نام>. <نام فیزیکی>. <نام متغیر> ). متغیر وابسته همیشه یک محدوده جزء دارد.
 |
وارد کردن نام ها و عبارات
|
