لبه های پارتیشن

لبه های پارتیشن

لبه های پارتیشن
گره Partition Edges ( ) عملیاتی را ارائه می دهد که لبه های انتخاب شده را در مکان های مشخص پارتیشن بندی می کند. شما می توانید موقعیت ها را با وارد کردن پارامترها بر اساس طول قوس یا با انتخاب رئوس موجود که برجستگی های متعامد روی لبه ها موقعیت ها را مشخص می کند، مشخص کنید. یک گره پارتیشن Edges می تواند در هر موقعیتی در دنباله هندسه رخ دهد. با هندسه های خروجی قبل از گره Form Union/Assembly ، هندسه اسمبلی و هندسه مجازی کار می کند. برای افزودن آن به یک هندسه دو بعدی یا سه بعدی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions  ( )، لبه های پارتیشن را انتخاب کنید . همچنین می توانید بر روی Geometry کلیک راست کنیدگره برای اضافه کردن این از زیر منوی Boolean و Partitions . سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:
انتخاب لبه
در لیست Edges to Partition ، لبه هایی را که می خواهید پارتیشن بندی کنید اضافه کنید. اگر چندین یال و چند راس را انتخاب کنید، تعداد یال ها و تعداد رئوس باید یکسان باشند.
موقعیت ها
موقعیت رئوس مورد استفاده برای پروژه پارتیشن بندی لبه را مشخص کنید. از لیست نوع مشخصات ، Arc length (پیش فرض) را انتخاب کنید تا یک یا چند پارامتر برای پارتیشن بندی لبه در لیست پارامترهای طول قوس نسبی اضافه کنید. پارامترهای طول قوس نسبی مقادیر اسکالر بین 0 و 1 هستند که مقادیر طول قوس نسبی هر لبه را ارائه می‌کنند که محل رئوس تقسیم‌بندی را مشخص می‌کند. همچنین، برای افزودن رئوس به لیست Vertices to project ، Vertex projection را انتخاب کنید . سپس هر لبه ای که برای آن برآمدگی متعامد راس در داخل رخ می دهد، در برجستگی تقسیم می شود.
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آن‌ها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از لیست Show in physics ( نمایش در نمونه ها اگر در قسمت هندسه، نمایش سه بعدی اگر در هندسه صفحه کاری صفحه کار باشد): همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز ،انتخاب لبه یا انتخاب نقطه . پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .