یک گره لایه کاملاً منطبق
( ) یک مقیاس مختصات پیچیده را به لایه ای از دامنه های مجازی اطراف ناحیه فیزیکی مورد نظر اعمال می کند. هنگامی که به طور مناسب تنظیم شود، این لایه تمام انرژی موج خروجی را در مشکلات حوزه فرکانس جذب می کند، بدون هیچ گونه عدم تطابق امپدانس که باعث انعکاس کاذب در مرز می شود.
( ) یک مقیاس مختصات پیچیده را به لایه ای از دامنه های مجازی اطراف ناحیه فیزیکی مورد نظر اعمال می کند. هنگامی که به طور مناسب تنظیم شود، این لایه تمام انرژی موج خروجی را در مشکلات حوزه فرکانس جذب می کند، بدون هیچ گونه عدم تطابق امپدانس که باعث انعکاس کاذب در مرز می شود.برای افزودن یک لایه کاملاً منطبق به هر مؤلفه، روی « لایه کاملاً منطبق » در نوار ابزار « تعاریف » کلیک کنید یا روی گره « تعریف » در زیر مؤلفه راست کلیک کرده و « لایه کاملاً منطبق » را انتخاب کنید . اگر گره‌های زیر گره Component بر اساس نوع گروه‌بندی شده‌اند، در عوض می‌توانید روی 
دامنه‌های مصنوعی در زیر تعریف‌ها کلیک راست کنید .
دامنه‌های مصنوعی در زیر تعریف‌ها کلیک راست کنید .تنظیمات
Label نام لایه کاملاً مطابق پیش فرض است.
نام پیش‌فرض (برای اولین لایه کاملاً منطبق در مدل) pml است . Name یک فضای نام برای متغیرهای ایجاد شده توسط گره کاملاً مطابقت لایه فراهم می کند. برای مثال، مختصات x مقیاس شده معمولاً در معادلات و پس پردازش به صورت pml1.x قابل دسترسی است . برای لیست کامل متغیرهای موجود، زیرگره Equation View را ببینید .
 |
برای نمایش گره Equation View در زیر تمام گره های ایجاد متغیر، روی دکمه Show More Options (
 ) کلیک کنید و Equation View را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید. مشاهده معادله را نیز ببینید . |
انتخاب دامنه
مجموعه ای از دامنه ها را مطابق با نوع هندسه انتخابی انتخاب کنید. تنظیمات هندسه استاندارد را ببینید .
هندسه
یک نوع را انتخاب کنید : دکارتی (پیش‌فرض)، کروی ، استوانه‌ای ، یا تعریف شده توسط کاربر .
|
•
|
اگر Spherical انتخاب شده است، موقعیت مرکز هندسه کروی را در جدول مختصات مرکز وارد کنید. برای مدل‌های متقارن محور، فقط مختصات z مورد نیاز است زیرا هندسه باید روی محور متمرکز شود.
|
|
•
|
اگر استوانه ای انتخاب شده است، موقعیت یک نقطه در محور استوانه را در جدول مختصات مرکز وارد کنید. برای مدل‌های سه بعدی، یک بردار جهت محور مرکزی را نیز وارد کنید.
|
|
•
|
اگر User defined انتخاب شده است، ابتدا تعداد جهت های کششی مناسب برای پیکربندی هندسی را انتخاب کنید. سپس برای هر جهت کشش یک تابع فاصله را مشخص کنید ، که فاصله از مرز داخلی PML اندازه‌گیری شده در جهت کشش و ضخامت PML را در همان جهت ارزیابی کنید.
|
 |
هر یک از این انواع (به جز نوع تعریف شده توسط کاربر) نیاز به تنظیمات هندسی خاصی دارد و همه آنها برای همه ابعاد فضا در دسترس نیستند.
|
مقیاس بندی
یک نوع کشش مختصات را انتخاب کنید : چند جمله ای (پیش فرض)، منطقی ، یا تعریف شده توسط کاربر . برای کمک به تصمیم گیری به پیاده سازی PML مراجعه کنید .
گزینه ای را از لیست طول موج معمولی انتخاب کنید: رابط فیزیک (پیش فرض) یا تعریف شده توسط کاربر . اگر واسط Physics انتخاب شده است، یکی از رابط های پشتیبانی کننده PML را از لیست Physics انتخاب کنید. اگر User defined انتخاب شده است، مقدار یا عبارتی را برای طول موج معمولی وارد کنید . پیش فرض 1 است.
 |
تنظیمات رابط فیزیک هیچ تأثیری در مطالعات فرکانس ویژه ندارد . در این حالت، طول موج معمولی به اندازه عرض PML، همانطور که در هندسه ترسیم شده است، دوباره تعریف می شود. گزینه User defined بدون تغییر اعمال می شود.
|
 |
هنگام استفاده از PML در واسط فشار آکوستیک، رابط گذرا ، اگر طول موج معمولی را از گزینه به تعریف شده توسط کاربر تغییر دهید ، این طول موج واقعی نیست که باید وارد شود، بلکه سرعت صدا در هر هرتز است. به عنوان مثال، اگر User defined در یک دامنه معمولی هوا انتخاب شده باشد، 343[m/s]/1[Hz] را وارد کنید . دلیل آن این است که در حوزه زمانی، فرمول PML به طول موج مربوط نمی شود، بلکه به سرعت صوت مربوط می شود. سیگنال های گذرا معمولاً شامل بسیاری از اجزای فرکانس فوریه هستند. برای پیاده سازی مربوط به حوزه زمان، به نظریه برای لایه های کاملاً منطبق در بخش زمان دامنه در راهنمای کاربر ماژول آکوستیک مراجعه کنید..
|
برای انواع کشش چندجمله ای و منطقی از پیش تعریف شده ، مقدار یا عبارتی را برای ضریب مقیاس پذیری PML و پارامتر انحنای مقیاس بندی PML وارد کنید که می تواند برای تنظیم PML ها برای میدان های موجی با اجزای ناپایدار یا طول موج های منحرف از طول موج فضای آزاد صفحه استفاده شود. امواج. به پیاده سازی PML بیشتر مراجعه کنید . پیش فرض ها برای هر دو 1 است.
برای نوع کشش تعریف شده توسط کاربر ، قسمت Real of stretching و Imaginary part of stretching را از توابع تعریف شده در زیر Global>Definitions یا زیر Definitions در یک جزء انتخاب کنید یا مقدار پیش فرض None را بگذارید که برای قسمت واقعی به صورت f تفسیر می شود ( ξ) = ξ و برای قسمت خیالی به صورت f (ξ) = 0 . هر گره تابعی که یک تابع منفرد از یک یا دو آرگومان را تعریف کند، برای استفاده به عنوان یک تابع کششی واجد شرایط است. آرگومان اول به عنوان فاصله بی بعد، ξ ، در محدوده 0 تا 1 تفسیر می شودو آرگومان دوم – در صورت وجود – به عنوان طول موج معمولی.
 |
اگر ماژول آکوستیک دارید، این مثال را ببینید:
|
 |
اگر ماژول RF دارید، این نمونه ها را ببینید:
|
