اویلر خطی شده، رابط گذرا شامل لایه های به اصطلاحاغلب به عنوان لایه های اسفنجی نیز شناخته می شود . این لایه ها با ترکیب سه تکنیک کار می کنند: یک سیستم پوسته پوسته شدن، میرایی، و یک شرایط غیر بازتابی ساده.
لایه ها با افزودن لایه جذبی در زیر گره Definitions تنظیم می شوند . این یک سیستم مقیاس بندی خاص را اضافه می کند. مقیاس بندی به طور موثر امواج منتشر را کند می کند و اطمینان می دهد که آنها “هم تراز” (عادی) به سمت مرز بیرونی هستند. این بدان معناست که امواج در جهتی نزدیکتر به مرزهای معمولی به مرز بیرونی برخورد خواهند کرد. میرایی به شکل ویسکوزیته عددی مصنوعی، به طور خودکار در لایه به صورت منطبق (با افزایش از صفر در مرز به حوزه فیزیکی) اعمال می شود. ویسکوزیته مصنوعی باعث تضعیف یا میرایی اجزای با فرکانس بالا موج در لایه می شود. مقدار میرایی تحت پارامترهای میرایی برای لایه های جذبی کنترل می شودبخش در سطح فیزیک اصلی در نهایت، در مرز بیرونی لایه، یک شرط مرزی امپدانس آکوستیک خاص (Isentropic) را اضافه کنید ، که به خوبی برای حذف تمام امواج باقیمانده عمل میکند، زیرا بروز طبیعی تضمین شده است.
ضخامت فیزیکی لایه باید به گونه ای باشد که حداقل دارای 10 عنصر مش ساختاری باشد. این در عمل به این معنی است که تقریباً باید ضخامتی برابر با بزرگترین طول موج حل شده در مدل داشته باشد.
برای لایه های جذبی، نوع (دکارتی، استوانه ای، کروی، یا تعریف شده توسط کاربر) را در قسمت هندسه انتخاب کنید . مقادیری را برای عرض فیزیکی و فاصله قطبی در بخش Scaling وارد کنید .
![]() | برای جزئیات بیشتر در مورد هندسه و مقیاسبندی ، به بخش عناصر نامحدود، لایههای کاملاً منطبق، و لایههای جذبی در کتابچه راهنمای مرجع مولتیفیزیک COMSOL مراجعه کنید . |