یک گره لایه جذبی ( )
یک لایه جذب کننده را به یک شبیه سازی صریح زمان اضافه می کند. لایه های جاذب اغلب به عنوان لایه های اسفنجی شناخته می شوند. لایه های جاذب با ترکیب سه تکنیک کار می کنند: یک سیستم پوسته پوسته شدن، فیلتر کردن، و شرایط ساده غیر منعکس کننده. گره لایه جذبی یک سیستم مقیاس بندی شده ویژه اضافه می کند، که در آن مقیاس بندی به طور موثر امواج انتشار را کاهش می دهد. فیلتر کردن اجزای فرکانس بالای موج را ضعیف و فیلتر می کند. در رابط Convected Wave Equation، Time Explicit (در ماژول آکوستیک)، می توانید پارامترهای فیلتر را در قسمت Filter Parameters in Absorbing Layers در پنجره تنظیمات آن مشخص کنید. همچنین پارامترهای فیلتر برای PDE شکل موج را ببینید.
یک لایه جذب کننده را به یک شبیه سازی صریح زمان اضافه می کند. لایه های جاذب اغلب به عنوان لایه های اسفنجی شناخته می شوند. لایه های جاذب با ترکیب سه تکنیک کار می کنند: یک سیستم پوسته پوسته شدن، فیلتر کردن، و شرایط ساده غیر منعکس کننده. گره لایه جذبی یک سیستم مقیاس بندی شده ویژه اضافه می کند، که در آن مقیاس بندی به طور موثر امواج انتشار را کاهش می دهد. فیلتر کردن اجزای فرکانس بالای موج را ضعیف و فیلتر می کند. در رابط Convected Wave Equation، Time Explicit (در ماژول آکوستیک)، می توانید پارامترهای فیلتر را در قسمت Filter Parameters in Absorbing Layers در پنجره تنظیمات آن مشخص کنید. همچنین پارامترهای فیلتر برای PDE شکل موج را ببینید.برای افزودن یک لایه جذبی به هر جزء بروید، سپس در نوار ابزار تعریف ها، روی لایه جذبی کلیک کنید یا بر روی گره Definitions در زیر کامپوننت کلیک راست کرده و لایه جذبی را انتخاب کنید . اگر گره‌های زیر گره Component بر اساس نوع گروه‌بندی شده‌اند، در عوض می‌توانید روی 
دامنه‌های مصنوعی در زیر تعریف‌ها کلیک راست کنید .
دامنه‌های مصنوعی در زیر تعریف‌ها کلیک راست کنید .تنظیمات
Label نام لایه جذب کننده پیش فرض است.
نام پیش فرض (برای اولین لایه جذب در مدل) ab است . Name یک فضای نام برای متغیرهای ایجاد شده توسط گره لایه جذبی فراهم می کند. برای مثال، مختصات x مقیاس شده معمولاً در معادلات و پس پردازش به صورت ab1.x قابل دسترسی است . برای لیست کامل متغیرهای موجود، زیرگره Equation View را ببینید .
 |
برای نمایش گره Equation View در زیر تمام گره های ایجاد متغیر، روی دکمه Show More Options (
 ) کلیک کنید و Equation View را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید. مشاهده معادله را نیز ببینید . |
انتخاب دامنه
مجموعه ای از دامنه ها را مطابق با نوع هندسه انتخابی انتخاب کنید. تنظیمات هندسه استاندارد را ببینید .
هندسه
یک نوع را انتخاب کنید : دکارتی (پیش‌فرض)، کروی ، استوانه‌ای ، یا تعریف شده توسط کاربر .
|
•
|
اگر Spherical انتخاب شده است، موقعیت مرکز هندسه کروی را در جدول مختصات مرکز وارد کنید. برای مدل‌های متقارن محور، فقط مختصات z مورد نیاز است زیرا هندسه باید روی محور متمرکز شود.
|
|
•
|
اگر استوانه ای انتخاب شده است، موقعیت یک نقطه در محور استوانه را در جدول مختصات مرکز وارد کنید. برای مدل‌های سه بعدی، یک بردار جهت محور مرکزی را نیز وارد کنید.
|
|
•
|
اگر User defined انتخاب شده است، ابتدا تعداد جهت های کششی مناسب برای پیکربندی هندسی را انتخاب کنید. سپس برای هر جهت کشش، یک تابع فاصله را مشخص کنید ، که فاصله از مرز داخلی لایه جاذب اندازه‌گیری شده در جهت کشش، و ضخامت دامنه را در همان جهت ارزیابی کنید.
|
مقیاس بندی
عباراتی را برای عرض فیزیکی (واحد SI: m) و فاصله قطب (واحد SI: m) وارد کنید. مقادیر پیش‌فرض به ترتیب 2.0*dGeomChar و 0.25*dGeomChar هستند، برای اینکه لایه‌ها به خوبی کار کنند، فیلتر نباید خیلی تهاجمی باشد. علاوه بر این، مختصات مقیاس شده در حوزه لایه نیز باید به آرامی تغییر کند. برای بررسی سیستم مقیاس شده، می توانید متغیرهای مختصات x_absorb_ab1 ، y_absorb_ab1 ، و z_absorb_ab1 (برای یک گره لایه جذبی ab1 را رسم کنید.). استفاده از لایه‌های جاذب با سه تکنیک ترکیبی، کاهش بازتاب‌های کاذب را با ضریب بین 100 تا 1000 در مقایسه با دامنه برخورد ممکن می‌سازد.
 |
اگر ماژول آکوستیک دارید، این مثال را ببینید:
پالس گاوسی در جریان یکنواخت دوبعدی: معادله موج همرفت و لایه‌های جاذب : مسیر کتابخانه کاربردی ماژول_آکوستیک/آموزش_آکوستیک_فشار/لایه_های_جذب_پالس_گاوسی
|
