فرآیند گاوسی

فرآیند گاوسی

فرآیند گاوسی
 
تابع فرآیند گاوسی برای استفاده با ماژول کمیت عدم قطعیت، که برای ایجاد و آموزش تابع فرآیند گاوسی مورد نیاز است، در نظر گرفته شده است. اگر قبلاً مدلی با تابع فرآیند گاوسی آموزش دیده دارید، آن تابع را می توان بدون مجوز برای ماژول کمی سازی عدم قطعیت ارزیابی کرد. همچنین امکان کپی و جای‌گذاری، یا استفاده از عملکرد جزء درج، برای یک تابع فرآیند گاوسی آموزش‌دیده از یک مدل به مدل دیگر، بدون مجوز برای ماژول کمی‌سازی عدم قطعیت، وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر، به راهنمای کاربر تعیین مقدار عدم قطعیت مراجعه کنید .
تابع فرآیند گاوسی ( ) یک فرآیند گاوسی را تعریف می کند، که یک مدل جایگزین محبوب است که پیش بینی تقریبی مقادیر مورد علاقه را در یک تحلیل کمی عدم قطعیت ارائه می دهد، احتمالاتی است و واریانس پیش بینی را در هر نقطه نمونه در ورودی محاسبه می کند. فضای پارامتر نام عملکرد پیش فرض gpm1 است .
برای محاسبه داده های داخلی که قبل از ارزیابی عملکرد مورد نیاز است، روی دکمه وزن قطار ( )) کلیک کنید. برای اکثر تغییرات ایجاد شده در این پنجره تنظیمات ، عملکرد باید دوباره آموزش داده شود تا تغییرات اعمال شوند. تنظیمات زیر بلافاصله بدون آموزش مجدد اعمال می شوند:
نام توابع و نام آرگومان ها
واحدهای تابع و واحدهای آرگومان
تنظیمات عملکردهای مرتبط
پارامترهای نمودار
تنظیمات مدل
با استفاده از لیست کوواریانس ، کوواریانس فرآیند گاوسی را تعریف کنید. مربع نمایی ، Matérn 3/2 (پیش فرض)، Matérn 5/2 ، یا شبکه عصبی تک لایه را انتخاب کنید . برای اطلاعات بیشتر به راهنمای کاربر مدل‌های جایگزین – فرآیند گاوسی در کمی‌سازی عدم قطعیت مراجعه کنید .
از لیست میانگین ، ثابت (پیش‌فرض)، خطی یا درجه دوم را برای تابع میانگین در فرآیند گاوسی انتخاب کنید.
داده ها
یک منبع داده – فایل یا جدول نتیجه را برای تعریف منبع داده برای فرآیند گاوسی انتخاب کنید.
اگر File (پیش‌فرض) را انتخاب کنید، مسیر کامل شبکه و نام فایل داده را در قسمت Filename وارد کنید، یا برای انتخاب یک متن یا فایل داده با داده در کادر محاوره‌ای Interpolation Data ، روی Browse کلیک کنید. می‌توانید فایل‌های داده‌ای را با داده‌های جدا شده با کاما، نقطه ویرگول، فاصله و برگه وارد کنید. همچنین می توانید روی فلش رو به پایین در کنار دکمه Browse کلیک کنید و Browse From ( ) را انتخاب کنید تا پنجره انتخاب فایل تمام صفحه باز شود. روی پیکان رو به پایین برای منوی File Location Actions ( ) کلیک کنید تا نمایش در داده های کمکی () برای انتقال به ردیف این فایل در پنجره داده های کمکی ، Copy File Location ( ) و (اگر یک مکان فایل را کپی کرده اید) Paste File Location ( ). همچنین یک جداکننده اعشاری را از لیست جداکننده اعشاری انتخاب کنید: نقطه (پیش‌فرض) یا کاما . برای وارد کردن داده ها به مدل، روی Import ( ) کلیک کنید. در غیر این صورت، COMSOL Multiphysics به داده های موجود در سیستم فایل شما ارجاع می دهد. بر روی Export کلیک کنید تا داده های مربوط به فرآیند گاوسی را در یک فایل ذخیره کنید و به جای درج آن در مدل، از آنجا ارجاع دهید. روی رد کردن کلیک کنیددکمه حذف داده های وارد شده برای فرآیند گاوسی از مدل. روی دکمه Refresh ( ) کلیک کنید تا مطمئن شوید که فایل در صورت نیاز دوباره خوانده می شود.
اگر جدول نتایج را انتخاب کنید، جدول مورد استفاده را از لیست جدول نتایج انتخاب کنید.
تنظیمات ستون
بر اساس محتوای منبع داده، جدولی با ستون های زیر موجود است:
ستون ها : نام ستون ها.
نوع : یکی از انواع زیر را انتخاب کنید: نام تابع ، آرگومان ، یا ستون نادیده گرفته شده بسته به محتوای ستون.
تنظیمات : در این ستون، نام تابع یا آرگومان ظاهر می شود. اگر نوع ستون روی ستون نادیده گرفته شود ، ستون تنظیمات خالی است.
هنگام انتخاب یک ردیف در ستون تنظیمات ، می توانید نام تابع یا آرگومان را در قسمت Name زیر آن ویرایش کنید و همچنین یک واحد در قسمت Unit ارائه دهید .
آموزش و اعتبار سنجی
در این قسمت می توانید تعدادی تنظیمات برای آموزش و اعتبار سنجی فرآیند گاوسی تعیین کنید.
از فهرست روش تعداد نقاط راه‌اندازی مجدد ، خودکار (پیش‌فرض) یا دستی را انتخاب کنید . اگر دستی را انتخاب کردید، می توانید تعداد نقاط راه اندازی مجدد را مشخص کنید (پیش فرض: 10). اگر Automatic را انتخاب کنید ، نرم افزار تعداد نقاط راه اندازی مجدد را برای آموزش گزارش می دهد.
در قسمت Maximum Matrix size ، بزرگترین اندازه ماتریس را مشخص کنید (پیش فرض: 2000). اندازه ماتریس برابر با تعداد ردیف های داده های ورودی است.
از لیست نوع دانه تصادفی ، ثابت (پیش‌فرض) یا زمان فعلی رایانه را انتخاب کنید . اگر Fixed را انتخاب کرده اید، می توانید یک دانه را در قسمت Random seed مشخص کنید .
در بخش داده‌های آزمون پس از آموزش ، گزینه‌ای را از فهرست داده‌های اعتبارسنجی انتخاب کنید: هیچ ، نمونه تصادفی مقادیر داده ، هر N:امین مقدار داده ، آخرین قسمت از مقدار داده یا جدول جدا .
بسته به انتخاب داده های اعتبارسنجی، تنظیمات اضافی در دسترس هستند.
اگر گزینه دیگری غیر از None را انتخاب کردید :
کسری از داده های اعتبار سنجی را به عنوان عددی بین 0 و 1 در قسمت Validation data fraction مشخص کنید (پیش فرض: 0.1).
جدولی را برای استفاده برای خطای اعتبارسنجی با استفاده از لیست جدول خطای اعتبارسنجی تعیین کنید. برای ایجاد جدول جدید گزینه New را انتخاب کنید .
جدولی را برای استفاده برای داده های پیش بینی شده اعتبار سنجی با استفاده از لیست جدول داده های پیش بینی شده اعتبارسنجی تعیین کنید. برای ایجاد جدول جدید گزینه New را انتخاب کنید .
اگر نمونه تصادفی مقادیر داده را انتخاب کردید، یک دانه تصادفی را نیز مشخص کنید (به بالا مراجعه کنید).
اگر جدول جداگانه را انتخاب کنید ، فهرست جدول داده اعتبارسنجی موجود است و تنظیم کسر داده اعتبارسنجی در دسترس نیست.
توابع مرتبط
در این بخش می توانید تابع مرتبط زیر را تعریف کنید:
تابع انحراف استاندارد
برای تعریف یک تابع برای انحراف استاندارد، کادر انتخاب تابع انحراف استاندارد را انتخاب کنید و پسوندی را برای تابع انحراف استاندارد در قسمت پسوند نام تابع وارد کنید (پیش‌فرض _stddev است ). پسوند به نام توابع اصلی اضافه می شود که در قسمت Column Settings تعریف شده اند . به عنوان مثال، اگر دو ستون نوع تابع را با نام‌های مربوطه gpm1_a و gpm1_b تعریف کرده باشید ، نام توابع انحراف استاندارد مرتبط به ترتیب gpm1_a_stddev و gpm1_b_stddev خواهد بود، اگر پسوند نام تابع _stddev باشد.
پارامترهای نمودار
از این جدول برای تنظیم محدوده آرگومان ها در نمودارهای پیش نمایش استفاده کنید. برای هر آرگومان، یک حد پایین و یک حد بالا را در جدول پارامترهای Plot وارد کنید. این مقادیر زمانی استفاده می شوند که روی دکمه Plot ( ) یا دکمه Create Plot ( ) در بالای پنجره تنظیمات کلیک می کنید.