یک گره Operator Expression
( ) را در قسمت Definitions> Variable Utilities (اگر گروه بر اساس نوع فعال است؛ در غیر این صورت مستقیماً در زیر Definitions ) اضافه کنید تا عملگری را تعریف کنید که عبارات پارامتر شده را در انتخاب های مشخص شده ارزیابی می کند. شما آن را با کلیک راست بر روی گره Definitions و انتخاب Variable Utilities>Expression Operator یا با کلیک راست بر روی گره Variable Utilities و انتخاب Expression Operator اضافه می‌کنید .
( ) را در قسمت Definitions> Variable Utilities (اگر گروه بر اساس نوع فعال است؛ در غیر این صورت مستقیماً در زیر Definitions ) اضافه کنید تا عملگری را تعریف کنید که عبارات پارامتر شده را در انتخاب های مشخص شده ارزیابی می کند. شما آن را با کلیک راست بر روی گره Definitions و انتخاب Variable Utilities>Expression Operator یا با کلیک راست بر روی گره Variable Utilities و انتخاب Expression Operator اضافه می‌کنید .گره Expression Operator یک نام اپراتور، نام‌ها و ابعاد آرگومان رسمی، یک عبارت پیش‌فرض و انتخابی را که در آن عملگر تعریف می‌شود، مشخص می‌کند. عبارات جایگزین را می توان بر روی زیر مجموعه های انتخاب اپراتور (همچنین با ابعاد پایین تر) با استفاده از زیرگره های مشارکت اپراتور تعریف کرد. عبارات تعریف کننده می توانند، علاوه بر آرگومان های رسمی، شامل هر متغیر و نام عملگر باشند که می توانند در انتخاب مربوطه ارزیابی شوند. هنگامی که عملگر در یک مدل استفاده می شود، عبارات عملگر متفاوت ممکن است بسته به محل استفاده از عملگر ارزیابی شوند و متغیرهای موجود در عبارات بسته به انتخاب آنها ممکن است متفاوت ارزیابی شوند.
 |
آرگومان های عملگر عبارت به صورت نمادین در عبارات تعریف کننده آن جایگزین می شوند. این بدان معناست که عملگر عبارت به‌جای یک تابع، به‌مانند یک جفت غیرمحلی رفتار می‌کند: وقتی آرگومان واقعی یک عبارت است، عبارت آرگومان در عبارت تعریف‌کننده وارد می‌شود و در آن زمینه تفسیر می‌شود. در مقابل، یک تابع، آرگومان های خود را در زمینه هدف قبل از فراخوانی تابع ارزیابی می کند.
|
انتخاب موجودیت هندسی
در این قسمت انتخاب عملگر عبارت را تعریف کنید. به طور پیش‌فرض، سطح موجودیت هندسه روی مدل کل تنظیم شده است ، به این معنی که اپراتور در سطح جهانی در دسترس خواهد بود.
تعریف
در قسمت Expression عبارت پیش فرض عملگر را وارد کنید. این عبارت همان عبارتی است که در قسمت‌هایی از انتخاب گره اپراتور بیان که توسط یک زیرگره مشارکت اپراتور لغو نشده است استفاده می‌شود. عبارت ممکن است شامل نام آرگومان رسمی مشخص شده و متغیرهای دیگری باشد که فرض می شود در انتخاب وجود دارند. Ctrl+Space را فشار دهید تا از بین پارامترهای تعریف شده قبلی، ثابت‌ها و توابع ریاضی، عملگرها و ثابت‌های فیزیکی که می‌توانید در عبارت در موقعیت مکان‌نما وارد کنید، انتخاب کنید. واحد خروجی اپراتور از عبارت پیش فرض مشتق شده است.
در جدول آرگومان ها، نام هر آرگومان رسمی را در ستون Argument و ابعاد مورد انتظار آن را به صورت یک عبارت واحد در ستون Dimensions وارد کنید. ابعاد هنگام استخراج ابعاد عملگر و برای بررسی سازگاری واحد زمانی که عملگر در عبارات استفاده می شود استفاده می شود. در ستون نوع Argument ، Expression را انتخاب کنید تا آرگومان ورودی را به عنوان عبارت ارسال کنید، یا مقدار را انتخاب کنید تا آن را با مقدار آن ارسال کنید. ارسال یک آرگومان ورودی بر اساس مقدار می تواند مفید باشد اگر یک مختصات مکانی در یک هندسه جزء باشد که برای مثال در هندسه دیگری ارزیابی شود.
 |
از عبارات واحدی که واحدهای مشتق شده طبیعی برای ابعاد داده شده در سیستم واحد فعلی نیستند اجتناب کنید. هنگامی که عملگر استفاده می شود، آرگومان های واقعی در واحدهای مشتق شده طبیعی فرض می شوند که از آنجا به واحدهای مشخص شده تبدیل می شوند. این یک عامل تبدیل اضافه می کند که ممکن است نتایج شگفت انگیزی ایجاد کند.
|
