گره Partition Faces ( 
) عملیاتی را ارائه می دهد که چهره های انتخاب شده را در مکان های مشخص پارتیشن بندی می کند. می‌توانید موقعیت‌ها را با استفاده از بخش‌های منحنی بین رئوس، لبه‌های کشیده یا یک صفحه کار مشخص کنید. گره پارتیشن Faces می تواند در هر موقعیتی در دنباله هندسه رخ دهد . با هندسه های خروجی قبل از گره Form Union/Assembly ، هندسه اسمبلی و هندسه مجازی کار می کند. برای افزودن آن به یک هندسه سه بعدی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions ( ) گزینه Partition Faces را انتخاب کنید . همچنین می‌توانید روی گره Geometry کلیک راست کنید تا آن را از Boolean و Partitions اضافه کنید
زیر منو سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:
) عملیاتی را ارائه می دهد که چهره های انتخاب شده را در مکان های مشخص پارتیشن بندی می کند. می‌توانید موقعیت‌ها را با استفاده از بخش‌های منحنی بین رئوس، لبه‌های کشیده یا یک صفحه کار مشخص کنید. گره پارتیشن Faces می تواند در هر موقعیتی در دنباله هندسه رخ دهد . با هندسه های خروجی قبل از گره Form Union/Assembly ، هندسه اسمبلی و هندسه مجازی کار می کند. برای افزودن آن به یک هندسه سه بعدی، در نوار ابزار هندسه ، از منوی Boolean and Partitions ( ) گزینه Partition Faces را انتخاب کنید . همچنین می‌توانید روی گره Geometry کلیک راست کنید تا آن را از Boolean و Partitions اضافه کنیدزیر منو سپس با استفاده از بخش های زیر، ویژگی های عملیات پارتیشن بندی را وارد کنید:صورت های پارتیشن
ابتدا چهره هایی را برای پارتیشن بندی در هندسه انتخاب کنید. چهره ها در لیست زیر Faces to partition ظاهر می شوند .
از لیست پارتیشن با ، یکی از روش های زیر را برای تعریف منحنی های پارتیشن بندی چهره ها انتخاب کنید:
|
•
|
بخش‌های منحنی بین رئوس (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا رئوس مجاور وجه‌های پارتیشن را انتخاب کنید. رئوس هایی را برای استفاده برای پارتیشن بندی به لیست قسمت های منحنی تعریف رئوس اضافه کنید. سپس چهره به پارتیشن در امتداد منحنی ها (خطوط) که رئوس انتخاب شده را به هم متصل می کند، تقسیم می شود.
|
|
•
|
برای پارتیشن بندی چهره ها با استفاده از صفحه کاری که از لیست صفحه کار انتخاب می کنید، صفحه کار را انتخاب کنید. روی دکمه Go to Source ( ) کلیک کنید تا به گره Work Plane برای صفحه کاری انتخاب شده بروید.
 |
|
•
|
Extended edges را انتخاب کنید تا با افزودن لبه‌ها به لیست لبه‌های مسطح ، چهره‌های انتخاب‌شده را با پسوندهای لبه‌های مجاور تقسیم کنید.
|
 |
وجه های مسطح را فقط می توان با لبه های مسطح که مستقیم یا دایره ای هستند تقسیم بندی کرد در حالی که وجه های غیرمسطح را می توان با هر نوع لبه مسطح تقسیم کرد.
|
در صورت بروز مشکل در عملکرد پارتیشن، می توانید تنظیمات لیست تحمل تعمیر را تغییر دهید. موجودات هندسی که فاصله آنها کمتر از تحمل تعمیر است ادغام می شوند.
|
•
|
مقدار پیش‌فرض در لیست تلورانس Repair Automatic است که برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته CAD نشان داده می‌شوند، تحمل تعمیر را به صورت داخلی تعیین می‌کند. برای اشیاء سه بعدی که با استفاده از هسته COMSOL نشان داده می شوند، و برای اشیاء دو بعدی و یک بعدی، Automatic به معنای تحمل تعمیر نسبی 10-6 است .
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای فیلد تحمل تعمیر نسبی ، Relative را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیمات گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ). این مقدار نسبت به بزرگترین مقدار مطلق مختصات تمام اشیاء ورودی است.
|
|
•
|
برای وارد کردن مقداری برای قسمت تحمل تعمیر مطلق ، Absolute را انتخاب کنید (پیش‌فرض با تنظیم گره هندسه اصلی تعیین می‌شود ؛ واحد SI: m). این مقدار از واحد طول دنباله هندسه استفاده می کند.
|
وقتی این ویژگی را ایجاد می‌کنید، تلرانس‌های تعمیر نسبی و مطلق روی مقادیر استفاده شده تنظیم می‌شوند (با دقت دو رقمی)، که وقتی Repair tolerance را روی Automatic تنظیم کرده‌اید، می‌تواند مفید باشد .
گزیده ای از موجودیت های به دست آمده
برای ایجاد انتخاب های از پیش تعریف شده (برای همه سطوح – اشیا، دامنه ها، مرزها، لبه ها و نقاط – که قابل اجرا هستند) در گره های بعدی در دنباله هندسه، کادر انتخاب Resulting Objects را انتخاب کنید. همچنین برای ایجاد همه یا یکی از انواع موجودیت‌های حاصل (دامنه‌ها، مرزها، لبه‌ها و نقاط) که اشیاء به‌دست‌آمده از آنها به‌عنوان انتخاب در همه فهرست‌های انتخابی قابل‌اجرا (مثلاً در تنظیمات فیزیک و مواد) در دسترس هستند، یک گزینه را انتخاب کنید. از لیست نمایش در فیزیک ( نمایش در نمونه ها اگر در بخش هندسه باشد): همه سطوح ، انتخاب دامنه ، انتخاب مرز ، انتخاب لبه ، یا انتخاب نقطه. پیش فرض انتخاب دامنه است که برای استفاده با مواد و فیزیک تعریف شده در دامنه ها مناسب است. برای استفاده با یک شرط مرزی، برای مثال، انتخاب مرز را انتخاب کنید . این انتخاب ها به عنوان گره های انتخاب جداگانه در درخت مدل ظاهر نمی شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هیچ انتخابی خارج از توالی هندسه در دسترس نباشد. از لیست رنگ ، رنگی را برای برجسته کردن انتخاب اشیاء به دست آمده انتخاب کنید. به انتخاب رنگ ها مراجعه کنید .
انتخاب تجمعی
اگر می‌خواهید موجودیت‌های به‌دست‌آمده را در یک انتخاب تجمعی مشارکت دهید، یک انتخاب تجمعی را از فهرست مشارکت در انتخاب کنید (پیش‌فرض، هیچ ، هیچ مشارکتی نمی‌دهد)، یا روی دکمه جدید کلیک کنید تا یک انتخاب تجمعی جدید ایجاد کنید (به انتخاب‌های تجمعی مراجعه کنید ). .
ویژگی های اختصاص داده شده
از لیست هندسه ساخت و ساز ، روشن را انتخاب کنید تا اشیاء به دست آمده فقط در دنباله هندسه ویژگی در دسترس باشند. گزینه پیش‌فرض Inherit به این معنی است که اگر تمام اشیاء ورودی هندسه ساختاری باشند، اشیاء به‌دست‌آمده به هندسه ساختاری تبدیل می‌شوند. خاموش را انتخاب کنید تا هرگز اشیاء هندسه ساخت و ساز را خروجی نگیرید. برای اطلاعات بیشتر به هندسه ساخت و ساز مراجعه کنید .
