مرحله مطالعه و مطالعه Ray Tracing ( ) برای محاسبه مسیر پرتوها استفاده می شود. مرحله مطالعه Ray Tracing یک مورد خاص از مرحله مطالعه Time Dependent است. گام های زمانی برداشته شده توسط حل کننده را می توان مستقیماً یا با تعیین مجموعه ای از طول مسیر و سرعت گروه مشخصه مشخص کرد. هنگامی که هیچ پرتوی فعالی باقی نمی ماند، یا زمانی که شدت پرتوهای فعال به طور ناچیزی کم است، می توان از شرایط توقف داخلی برای متوقف کردن حل کننده استفاده کرد. به جز بخش زیر، برای همه تنظیمات به Time Dependent مراجعه کنید. این مطالعه به ماژول Ray Optics یا ماژول آکوستیک نیاز دارد.
به عنوان مثال، این مطالعه با رابط های Geometrical Optics یا Ray Acoustics برای محاسبه مسیر پرتوها استفاده می شود. با تعیین محدوده گام های زمانی بر حسب حداکثر طول مسیر، می توان تنظیمات مطالعه بهینه را از اندازه هندسه و خواص پرتو استنباط کرد.
تنظیمات مطالعه
یک مشخصات مرحله زمانی را انتخاب کنید : مراحل زمانی (پیشفرض) را مشخص کنید یا حداکثر طول مسیر را مشخص کنید .
•
|
اگر تعیین مراحل زمانی انتخاب شده است، یک واحد زمانی را از لیست انتخاب کنید تا از یک واحد زمانی مناسب برای بازه زمانی شبیه سازی استفاده کنید. پیش فرض برای مدل هایی که از رابط Ray Acoustics استفاده می کنند ms (میلی ثانیه) و برای مدل هایی که از رابط Geometrical Optics استفاده می کنند ns (نان ثانیه) است. سپس در قسمت Times فاصله زمانی خروجی از شبیه سازی را با استفاده از واحد زمانی انتخاب شده مشخص کنید.
|
•
|
اگر تعیین حداکثر طول مسیر انتخاب شده است، یک واحد طول را از لیست انتخاب کنید (پیش فرض m است). سپس با استفاده از واحد انتخاب شده فهرستی از طول ها را مشخص کنید. یک سرعت گروه مشخصه (واحد SI: m/s) را وارد کنید. برای شبیهسازیهای Ray Acoustics، پیشفرض 343 m/s ، سرعت تقریبی صدا در هوا در دما و فشار استاندارد است. برای شبیهسازی اپتیک هندسی، پیشفرض c_const ، سرعت نور در خلاء است. گام های زمانی برداشته شده توسط حل کننده با تقسیم لیست طول ها در قسمت Lengths بر سرعت گروه مشخصه محاسبه می شود.
|
از لیست Tolerance ، Physics controlled (پیشفرض) را انتخاب کنید تا از تلورانس پیشنهاد شده توسط فیزیک استفاده کنید. کاربر کنترل شده را انتخاب کنید تا تحمل نسبی پیشنهادی را با مقداری که در قسمت بررسی تحمل نسبی وارد میکنید لغو کنید . تنظیمات تلورانس گامهای زمانی داخلی برداشتهشده توسط حلکننده را کنترل میکنند، بنابراین انتخاب گامهای زمانی بزرگ برای زمانهای خروجی بر دقت مرحلهبندی زمانی تأثیر نمیگذارد.
یک شرط توقف را انتخاب کنید : هیچ (پیشفرض)، هیچ پرتو فعالی باقی نمانده است ، پرتوهای فعال دارای شدت زیر آستانه هستند ، یا پرتوهای فعال بیش از حداکثر تعداد بازتابها هستند . اگر هیچ پرتوی فعالی باقی نمانده انتخاب شده باشد، زمانی که همه پرتوها گیر کرده، منجمد شده یا ناپدید شده باشند، حل کننده بلافاصله خاتمه می یابد.
اگر پرتوهای فعال دارای شدت کمتر از آستانه انتخاب شده است، شدت اشعه آستانه را وارد کنید (پیشفرض 1[W/m^2] است ). زمانی که همه پرتوها گیر کرده، یخ زده، ناپدید شده اند یا شدت آن کمتر از آستانه باشد، حل کننده بلافاصله خاتمه می یابد. این تنظیم فقط در صورتی قابل استفاده است که شدت پرتو برای رابط فیزیک هندسی یا Ray Acoustics محاسبه شده باشد (هر گزینه ای غیر از None را از لیست محاسبه شدت در بخش محاسبه شدت رابط فیزیک انتخاب کنید.
اگر پرتوهای فعال بیش از حداکثر تعداد بازتاب ها انتخاب شده است، تعداد بازتاب ها را وارد کنید (پیش فرض 5 است ). زمانی که تمام پرتوها گیر کرده، یخ زده، ناپدید شده اند، یا حداقل به تعداد مشخص شده منعکس شده یا شکسته شده اند، حل کننده بلافاصله پایان می یابد. این تنظیم فقط در صورتی قابل استفاده است که کادر بررسی تعداد بازتاب ها در بخش متغیرهای اضافی برای رابط Geometrical Optics یا Ray Acoustics انتخاب شده باشد .