از گره Create Vertices
( ) برای ایجاد رئوس زمانی که هندسه و مش خالی هستند یا زمانی که هندسه خالی است و مش شامل یک گره Import است، استفاده کنید. راس های مش موجود را به عناصر راس تبدیل کنید یا عناصر راس جدیدی ایجاد کنید. رئوس جدید را می توان در فضای خالی ایجاد کرد یا برای همپوشانی مش های موجود ایجاد کرد.
( ) برای ایجاد رئوس زمانی که هندسه و مش خالی هستند یا زمانی که هندسه خالی است و مش شامل یک گره Import است، استفاده کنید. راس های مش موجود را به عناصر راس تبدیل کنید یا عناصر راس جدیدی ایجاد کنید. رئوس جدید را می توان در فضای خالی ایجاد کرد یا برای همپوشانی مش های موجود ایجاد کرد.
 |
توجه داشته باشید که ایجاد رئوس می تواند تعداد نقاط هندسی مش را تغییر دهد. بنابراین هنگامی که این عملیات را به یک دنباله مش بندی که با هندسه مولفه مطابقت دارد اضافه می کنید، یک دنباله مش بندی جدید که مدل هندسی خود را تعریف می کند به طور خودکار ایجاد می شود و گره Create Vertices به این دنباله جدید اضافه می شود. برای اطلاعات بیشتر به The Mesh Node مراجعه کنید .
|
برای ایجاد رئوس:
|
•
|
در پنجره Graphics کلیک راست کنید تا Graphics Context Menu باز شود و Create Vertices (
 ) را انتخاب کنید. در حالت سه بعدی، این کار را از منوی Create Entities ( ) انجام دهید. |
|
•
|
روی Mesh Node کلیک راست کرده و Create Vertices (
 ) را انتخاب کنید. در حالت سه بعدی، این کار را از منوی Create Entities انجام دهید. |
|
•
|
برای مش سه بعدی، از منوی Create Entities
 ( ) در نوار ابزار Mesh در دسترس است. برای مش دوبعدی، مستقیماً روی دکمه Create Vertices ( ) کلیک کنید. |
با استفاده از بخش های زیر ، ویژگی های گره Create Vertices را وارد کنید:
مشخصات راس
از لیست Specify ، رئوس مش (پیش‌فرض) را انتخاب کنید تا با کلیک بر روی رئوس مش در پنجره گرافیک، موقعیت‌ها را مشخص کنید. همچنین، برای تعیین موقعیت رئوس ، Coordinates را انتخاب کنید.
انتخاب رأس مش
برای جابجایی بین روشن و خاموش کردن انتخاب رأس مش، روی دکمه Active کلیک کنید. این انتخاب را با کلیک کردن در پنجره گرافیک فعال می کند. هنگامی که دکمه Active روشن می شود، Mesh Rendering به طور خودکار روشن می شود تا انتخاب رئوس آسان شود. ممکن است مختصات z – ، y – و (فقط 3 بعدی) را به صورت دستی در جدول وارد کنید، اما مختصاتمشخصات راس برای این منظور مناسب تر است. رئوس انتخاب شده در Graphics برجسته می شوند. برای بار دوم روی همان راس کلیک کنید تا از انتخاب حذف شود. از دکمه های کنار جدول برای حذف ردیف ها، پاک کردن جدول، بارگیری و ذخیره داده های جدول و بزرگنمایی مختصات جدول استفاده کنید. برای فایل‌های txt، از فرمت داده‌های صفحه گسترده یا قالب داده‌های Sectionwise استفاده کنید. مطمئن شوید که تعداد ستون‌ها یا ورودی‌ها در هر ردیف با ابعاد مش مطابقت دارد و فقط داده‌های مختصات در فایل گنجانده شده است.
اگر رئوس مش را با ارائه لیستی از مختصات مشخص کنید، و بعداً مش ورودی را تغییر دهید، لیست مختصات انتخاب شده برای مطابقت با مش جدید، در صورت امکان، به روز می شود.
 |
تنها امکان انتخاب رئوس مش روی مرزها به صورت سه بعدی وجود دارد که در پنجره گرافیک قابل مشاهده هستند. از کلیک و پنهان کردن و ابزارهای برش برای دسترسی به مرزهای داخلی استفاده کنید. توری را بچرخانید تا طرف مقابل نمایان شود.
|
مختصات
ورودی های معتبر برای فیلدهای x ، y ، و z (فقط سه بعدی) یا آرایه هایی با طول یکسان یا اسکالر هستند. اگر هر دو آرایه (با اندازه بزرگتر از یک) و اسکالرها داده شوند، اسکالرها به عنوان آرایه ای با مقدار ثابت تفسیر می شوند. در صورت تمایل از دکمه Range ( 
) برای ایجاد آرایه ای از مقادیر مختصات استفاده کنید.
) برای ایجاد آرایه ای از مقادیر مختصات استفاده کنید.تحمل
از فیلد Relative Snapping Tolerance برای تعیین حداکثر فاصله ای استفاده کنید که در آن نقطه مشخص شده به نزدیکترین نقطه توری بچسبد. یک عنصر رأس در نقطه قطع شده ایجاد می شود. اگر چنین نقاط مش در تلورانس وجود نداشته باشد، هم یک نقطه مش و هم یک عنصر راس در مختصات مشخص شده ایجاد می شود. مقدار در فیلد تحمل چفت شدن نسبی نسبت به اندازه مش از جمله رئوس اضافه شده است. نسبت به قطر جعبه مرزی است و بنابراین باید به عنوان مقداری بین 0 و 1 داده شود.
 |
|
