درباره فرآیند اولیه سازی مجدد

درباره فرآیند اولیه سازی مجدد

درباره فرآیند اولیه سازی مجدد
رویدادهای حل کننده، راه اندازی مجدد متغیرهای وابسته را ممکن می سازد. این بخش نحوه پردازش مقادیر اولیه سازی مجدد ارائه شده را روشن می کند.
خلاصه ای از فرآیند اولیه سازی مجدد
رویدادهای راه‌اندازی شده از طریق مراحل زیر پردازش می‌شوند:
1
متغیرهای وابسته به ترتیب مجدداً مقداردهی اولیه می شوند. اگر N رویداد ایجاد شده وجود داشته باشد، N شروع مجدد انجام می شود.
2
شروع مجدد انجام شده در مرحله 1 ممکن است به متغیرهای وابسته ناسازگار منجر شده باشد (به عنوان مثال، شرایط مرزی که برای یک PDE برآورده نمی شود، یا یک باقیمانده غیر صفر برای یک DAE). به‌طور پیش‌فرض، حل‌کننده سعی می‌کند با استفاده از یک گام زمانی مصنوعی کوچک با روش اویلر عقب‌افتاده، حالت اولیه‌سازی‌شده را برای اعمال سازگاری تصحیح کند. این را می توان با پاک کردن کادر انتخاب Use consent initialization دور زد (برای جزئیات بیشتر به Enforcement of Consistency After Reinitialization زیر مراجعه کنید). گزارش حل کننده نشان می دهد که آیا و چگونه سازگاری اعمال شده است.
3
اگر برخی از رویدادهای ضمنی توسط مراحل 1-2 آغاز شده باشند، مراحل 1-2 دوباره برای پردازش این رویدادها انجام می شود. این در گزارش حل نشان داده شده است.
 
حتی اگر چندین رویداد (صریح یا ضمنی) به طور همزمان ایجاد شوند، سازگاری حداکثر یک بار در مرحله 2 اعمال می شود.
اجرای سازگاری پس از شروع مجدد
چک باکس Use Consent Initialization کنترل مرحله 2 فرآیند شروع مجدد را ممکن می سازد.
اگر چک باکس Use Consent Initialization برای همه رویدادهای راه‌اندازی شده لغو انتخاب شود، سازگاری اعمال نخواهد شد. عدم اجرای یکپارچگی می تواند باعث افزایش عملکرد شود. با این حال، اگر متغیرهای وابسته پس از شروع مجدد، ناسازگاری قابل توجهی از خود نشان دهند، ممکن است منجر به شکست حل کننده شود.
اگر چک باکس استفاده از مقداردهی اولیه سازگار برای حداقل یکی از رویدادهای راه اندازی شده انتخاب شده باشد، روش مورد استفاده برای اعمال سازگاری با مقدار فهرست اولیه سازی سازگار مرتبط با گره حل کننده فعال وابسته به زمان کنترل می شود (به بخش زمان گام گذاری مراجعه کنید. BDF و آلفای تعمیم یافته) ، بخش مربوط به تنظیمات متغیر جبری ):
اگر روی اویلر به عقب تنظیم شود ، متغیرهای وابسته با روش اویلر عقب مانده با استفاده از یک مرحله زمانی مصنوعی کوچک تصحیح می شوند.
اگر روی Off تنظیم شود، پس از شروع مجدد، سازگاری اعمال نمی شود.
اگر روی روشن تنظیم شود و یک زیرگره حلگر کاملاً جفت شده یا جدا فعال باشد، متغیرهای وابسته با یک مرحله اویلر به عقب اصلاح می شوند.
اگر روی روشن تنظیم شود و از حل‌کننده غیرخطی IDAS داخلی استفاده شود، بسته به معادله حل‌شده، سازگاری با استفاده از IDAS یا یک مرحله اویلر به عقب اعمال می‌شود. برای دستورالعمل‌هایی در مورد نحوه استفاده از حل‌کننده داخلی IDAS و کاربرد آن، الگوریتم‌های حل وابسته به زمان ضمنی را ببینید .