در دو بعدی و سه بعدی می توان با استفاده از ویژگی های عملیات مجازی، تعداد رئوس، لبه ها، وجه ها و حوزه های هندسه را کاهش داد . برای افزودن اولین ویژگی عملیات مجازی به یک دنباله، باید ویژگی نهایی را با وارد کردن بسازید
model.component( <ctag> ).geom( <tag> ).run( “fin” );
سپس می توانید ویژگی عملیات مجازی را با وارد کردن اضافه کنید
model.component( <ctag> ).geom( <tag> ).create( <ftag> , ftype );
که در آن <ftag> تگ ویژگی (شناسه انتخابی شما) و ftype نوع ویژگی است. برای ساخت ویژگی، وارد کنید
model.component( <ctag> ).geom( <tag> ).run( <ftag> );
برای ساخت تمام ویژگی ها، از جمله ویژگی نهایی و تمام ویژگی های عملیات مجازی، و برای ایجاد هندسه نهایی، وارد شوید
model.component( <ctag> ).geom( <tag> ).run();
هندسه نهایی شده یک دنباله که شامل ویژگی های عملیات مجازی است، هندسه مجازی نامیده می شود . اگر به ترتیب با استفاده از ویژگی CompositeEdges ، CompositeFaces یا CompositeDomains یک لبه، صورت یا دامنه ترکیبی (یا ویژگی‌های مشابه IgnoreVertices ، IgnoreEdges یا IgnoreFaces ) تشکیل دهید، لبه، صورت یا دامنه به‌دست‌آمده به عنوان ترکیب مجازی نامیده می‌شود. edge ، چهره ترکیبی مجازی ، یا دامنه ترکیبی مجازی ، به ترتیب، یا به طور کلی تر، یک موجودیت ترکیبی مجازی .
