تا کنون، فقط یک معرفی رسمی از روابط سازنده وجود داشته است. این روابط به ظاهر ساده می تواند گاهی اوقات بسیار پیچیده باشد. چهار گروه اصلی از مواد وجود دارد که آنها نیاز به بررسی دارند. یک ماده معین می تواند به یک یا چند مورد از این گروه ها تعلق داشته باشد.
مواد ناهمگن
مواد ناهمگن کمترین پیچیدگی را دارند. یک محیط ناهمگن محیطی است که در آن پارامترهای سازنده با مختصات فضا تغییر می‌کنند به طوری که خواص میدانی متفاوتی در بخش‌های مختلف ساختار ماده حاکم است.
مواد ناهمسانگرد
برای مواد ناهمسانگرد، روابط میدانی در هر نقطه برای جهات مختلف انتشار متفاوت است. این بدان معناست که یک تانسور 3 در 3 برای تعریف مناسب روابط سازنده ضروری است. اگر این تانسور متقارن باشد، ماده اغلب به عنوان متقابل شناخته می شود . در چنین مواردی، سیستم مختصات را طوری بچرخانید که یک ماتریس مورب حاصل شود. اگر دو تا از ورودی های مورب مساوی باشند، ماده به صورت تک محوری ناهمسانگرد است. اگر هیچ یک از عناصر ارزش یکسانی نداشته باشند، ماده به صورت دو محوری ناهمسانگرد است ( مرجع 2 ). پارامترهای ناهمسانگرد مورد نیاز هستند، به عنوان مثال، برای بررسی گذردهی در کریستال ها (مراجعه 2 ) و هنگام کار با رسانایی در سولنوئیدها.
مواد غیر خطی
غیرخطی بودن اثر تغییرات در گذردهی یا نفوذپذیری با شدت میدان الکترومغناطیسی است. غیرخطی بودن همچنین شامل اثرات پسماند است که در آن نه تنها شدت میدان فعلی بر خواص فیزیکی ماده تأثیر می گذارد، بلکه تاریخچه توزیع میدان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد.
مواد پراکنده
پراکندگی تغییرات در سرعت موج با طول موج را توصیف می کند. در حوزه فرکانس، پراکندگی با وابستگی فرکانسی روابط سازنده بیان می شود.
 |
برای اطلاعات بیشتر، به مواد ، مدل‌سازی مواد ناهمسانگرد و مدل‌های الکترومغناطیسی مراجعه کنید.
|
