خنککننده همرفت تختههای مدار – همرفت اجباری سه بعدی
معرفی
این مثال خنک کننده هوای برد مدارهای پر از مدارهای مجتمع چندگانه (IC) را که به عنوان منابع گرما عمل می کنند، مدل می کند. دو سناریو خنک کننده ممکن در شکل 1 نشان داده شده است : تخته های تراز عمودی با استفاده از همرفت طبیعی، و تخته های افقی با جابجایی اجباری (خنک کننده فن). در این مورد، کمک های ناشی از جریان القایی (اجباری) هوا بر خنک کننده غالب است. برای دستیابی به دقت بالا، شبیهسازی انتقال حرارت را در ترکیب با جریان سیال مدلسازی میکند.

شکل 1: بردهای مدار انباشته با چندین منبع حرارتی در خط. خط A نشان دهنده خط مرکزی ردیف IC ها و ناحیه بین خطوط AB روی تخته نشان دهنده تقارن است.
یک تکنیک رایج توصیف شار حرارتی همرفتی با ضریب مقاومت فیلم، h است . سپس حل معادلات انتقال حرارت ساده می شود. با این حال، این ساده سازی مستلزم آن است که ضریب به خوبی تعیین شود که برای بسیاری از سیستم ها و شرایط دشوار است.
یک راه جایگزین برای توصیف کامل انتقال حرارت همرفتی، مدلسازی انتقال حرارت در ترکیب با میدان جریان سیال است. سپس نتایج به طور دقیق انتقال حرارت و تغییرات دما را توصیف می کنند. از چنین شبیه سازی هایی می توان تخمین های دقیقی از ضرایب فیلم بدست آورد. چنین مدل هایی تا حدودی پیچیده تر هستند اما برای هندسه های غیر معمول و جریان های پیچیده مفید هستند. مثال زیر انتقال حرارت یک مجموعه تخته مدار را با استفاده از کوپلینگ چندفیزیکی از پیش تعریف شده انتقال حرارت مزدوج ماژول انتقال حرارت مدل می کند. سناریوی مدل شده بر اساس کار منتشر شده توسط A. Ortega ( مراجعه 1 ) است.
مواد تخته مدار FR4 ( مرجع 2 ) و سیلیکون به عنوان مواد جامد تشکیل دهنده سیستم برد مدار استفاده می شود. این مدل خواص هوا را به عنوان وابسته به دما در نظر می گیرد.
ابعاد هندسه اصلی عبارتند از:
• | تخته: طول (در جهت جریان) 130 میلی متر و ضخامت آن 2 میلی متر است |
• | آی سی ها: طول و عرض هر دو 20 میلی متر و ضخامت آن 2 میلی متر است |
• | فاصله بین تخته ها 10 میلی متر است |
تعریف مدل
این مثال تخته افقی را با خنک کننده همرفت اجباری شبیه سازی می کند همانطور که در سمت راست شکل 1 نشان داده شده است . به دلیل تقارن، کافی است یک سلول واحد، از پشت تخته تا سمت پشتی بعدی، مدل سازی شود، که منطقه بین خطوط A و B را پوشش می دهد. شکل 2 هندسه سه بعدی را نشان می دهد.

شکل 2: هندسه مدل سازی شده به صورت سه بعدی.
این مدل از جفت چندفیزیکی از پیش تعریفشده انتقال حرارت مزدوج با یک مطالعه ثابت برای راهاندازی شبیهسازی استفاده میکند. نرخ گرما در واحد حجم 1.25 مگاوات بر متر مکعب است . برای مدلسازی جابجایی اجباری، یک پروفیل سرعت ورودی، u y ، که در جهت x (افقی) یکنواخت و در جهت z (عمودی) سهمی (شبیه به یک پروفیل آرام کاملاً توسعهیافته) تنظیم کنید . از نظر یک معادله این خوانده می شود

که در آن z’ = z ⁄ (10 میلی متر) ارتفاع بالای تخته را پارامتر می کند و u max ، حداکثر سرعت ورودی، برابر با 1 متر بر ثانیه است. در خروجی، همه مدل ها از شرایط مرزی فشار صفر استفاده می کنند. علاوه بر این، هیچ شرایط لغزشی در سطوح برد و آی سی ها اعمال نمی شود. شرایط دوره ای روی سطوح تخته برای مدل سازی سایر تخته ها در پشته استفاده می شود. در نهایت، مدلها تداوم دما و شار گرما را در تمام مرزهای داخلی اعمال میکنند.
نتایج و بحث
در این مثال، سرعت ورودی سیال اجباری وضعیتی را نشان می دهد که یک فن IC ها را خنک می کند. شکل 3 توزیع دمای حاصل را نشان می دهد. افزایش دما در آی سی ها تقریباً 20 تا 35 کلوین در مقایسه با حالت جابجایی طبیعی کمتر است ( برای توضیحات مدل و نتایج به خنک سازی همرفتی تخته های مدار – همرفت طبیعی سه بعدی مراجعه کنید). این به دلیل سرعت متوسط بالاتر سیال است. در مورد همرفت اجباری، اختلاف دما در امتداد تخته نیز کمتر از همرفت طبیعی است.

شکل 3: توزیع دما در حالت سرمایش همرفتی اجباری تخته های افقی.
نتیجه جالب دیگری که در شکل 4 قابل مشاهده است، این است که اثر کانالی شکاف باعث کاهش سرعت سیال در سطح منبع می شود. بنابراین خنک کننده IC ها در مقایسه با حالت ایده آل با میدان جریان یکنواخت تا حدودی کاهش می یابد.

شکل 4: توزیع سرعت برای حالت جابجایی اجباری.
شرایط تقارن استفاده شده در مدل نشان میدهد که مدل دارای تراشهها و بردهای متعدد مربوط به پیکربندی بردهای نشاندادهشده در شکل 1 است . شکل 5 مشخصات دما را بر روی تخته های مدار انباشته شده و خطوط جریان هوای اطراف را نشان می دهد.

شکل 5: مشخصات دما روی تخته های مدار و خطوط جریان.
منابع
1. A. Ortega، “Air Cooling of Electronics: A Personal Perspective 1981-2001″، مطالب ارائه شده، IEEE SMITHERM Symposium، 2002.
2. سی بیلی، “مدلسازی اثر دما بر قابلیت اطمینان محصول”، Proc. نوزدهمین سمپوزیوم IEEE SMITHERM ، 2003.
مسیر کتابخانه برنامه: ماژول_انتقال_گرما/پاور_الکترونیک_و_خنک_کننده_الکترونیک/برد_مدار_اجباری_3d
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی
Model Wizard کلیک کنید .

مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard ، روی ![]() |
2 | در درخت Select Physics ، Heat Transfer>Conjugate Heat Transfer>Liminar Flow را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 | ![]() |
5 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
6 | ![]() |
تعاریف جهانی
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام | اصطلاح | ارزش | شرح |
q_منبع | 1[W]/(20*20*2[mm^3]) | 1.25E6 W/m³ | توان گرمایش در واحد حجم |
T0 | 300[K] | 300 K | دمای هوای خارجی |
patm | 1[atm] | 1.0133E5 Pa | فشار هوا |
حداکثر | 1[m/s] | 1 متر بر ثانیه | سرعت ورودی |
هندسه 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Geometry 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات هندسه ، بخش Units را پیدا کنید . |
3 | از لیست واحد طول ، میلی متر را انتخاب کنید . |
بلوک 1 (blk1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Block ، قسمت Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width عدد 15 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت Depth text عدد 130 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن ارتفاع ، 12 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن z ، -2 را تایپ کنید . |
7 | برای گسترش بخش لایه ها کلیک کنید . در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام لایه | ضخامت (میلی متر) |
لایه 1 | 2 |
8 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
بلوک 2 (blk2)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Block ، قسمت Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width عدد 10 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت Depth text عدد 20 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن ارتفاع ، 2 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن y عدد 10 را تایپ کنید . |
7 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
آرایه 1 (arr1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
2 | فقط شی blk2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات آرایه ، بخش Size را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متنی اندازه y ، 4 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Displacement را پیدا کنید . در قسمت متن y عدد 30 را تایپ کنید . |
6 | در نوار ابزار Geometry ، روی ![]() |
تعاریف
انتخاب های مناسب برای ساده کردن مشخصات مدل ایجاد کنید.
مدار مجتمع
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Explicit ، IC را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | ![]() |
4 | فقط دامنه های 3-6 را انتخاب کنید. ![]() |
مرزهای جامد
1 | در نوار ابزار تعاریف ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Explicit ، Solid Boundaries را در قسمت متن برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Input Entities را پیدا کنید . از لیست سطح نهاد هندسی ، Boundary را انتخاب کنید . |
4 | فقط مرزهای 6-9، 11-14، 16-19، 21-24، 26، 27 و 30-33 را انتخاب کنید. |
برای راحتی بیشتر در انتخاب این مرزها، می توانید روی دکمه Paste Selection کلیک کرده و اعداد بالا را جایگذاری کنید.
مواد را اضافه کنید
1 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
2 | به پنجره Add Material بروید . |
3 | در درخت، Built-in>Air را انتخاب کنید . |
4 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
5 | در درخت، Built-in>Silicon را انتخاب کنید . |
6 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
7 | در درخت، Built-in>FR4 (Circuit Board) را انتخاب کنید . |
8 | روی Add to Component در نوار ابزار پنجره کلیک کنید . |
9 | در نوار ابزار Home ، روی ![]() |
مواد
آب (مت1)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Materials روی Air (mat1) کلیک کنید . |
2 | فقط دامنه 2 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
4 | ![]() |
5 | در کادر محاوره ای Create Selection ، در قسمت متن Selection name، Air را تایپ کنید . |
6 | روی OK کلیک کنید . |
سیلیکون (mat2)
1 | در پنجره Model Builder ، روی Silicon (mat2) کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مواد ، قسمت انتخاب موجودیت هندسی را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، IC را انتخاب کنید . |
FR4 (برد مدار) (mat3)
1 | در پنجره Model Builder ، روی FR4 (Circuit Board) (mat3) کلیک کنید . |
2 | فقط دامنه 1 را انتخاب کنید. |
جریان آرام (SPF)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Laminar Flow (spf) کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for Laminar Flow ، بخش Domain Selection را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، هوا را انتخاب کنید . |
تقارن 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرزهای 4 و 35 را انتخاب کنید. |
باز کردن مرز 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرز 5 را انتخاب کنید. |
ورودی 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرز 29 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای ورودی ، بخش Velocity را پیدا کنید . |
4 | روی دکمه فیلد Velocity کلیک کنید . |
5 | بردار u 0 را به عنوان مشخص کنید |
0 | ایکس |
-4e4*umax*z*(0.01-z)[1/m^2] | y |
0 | z |
انتقال حرارت در جامدات و سیالات (HT)
مایع 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Heat Transfer in Solids and Fluids (ht) روی Fluid 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Fluid ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، هوا را انتخاب کنید . |
مقادیر اولیه 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی مقادیر اولیه 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقادیر اولیه ، قسمت مقادیر اولیه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن T ، T0 را تایپ کنید . |
منبع حرارت 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای منبع گرما ، بخش انتخاب دامنه را پیدا کنید . |
3 | از لیست انتخاب ، IC را انتخاب کنید . |
4 | قسمت منبع حرارت را پیدا کنید . در قسمت متنی Q 0 ، q_source را تایپ کنید . |
باز کردن مرز 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرز 5 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Open Boundary ، بخش Upstream Properties را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متن T ustr ، T0 را تایپ کنید . |
جریان 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرز 29 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای Inflow ، بخش Upstream Properties را پیدا کنید . |
4 | در قسمت متن T ustr ، T0 را تایپ کنید . |
شرایط دوره ای 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی ![]() |
2 | فقط مرزهای 3 و 7 را انتخاب کنید. |
مش 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Mesh 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Physics-Controlled Mesh را پیدا کنید . |
3 | از لیست اندازه عنصر ، درشت را انتخاب کنید . |
4 | ![]() |
اکنون باید هندسه مشبک زیر را ببینید.

مطالعه 1
اکنون مدل برای حل آماده است. به صورت اختیاری، برای جلوگیری از پیام هشدار در مورد یک پیشتهویه کننده نامطلوب، ضریب تخمین خطا را به شرح زیر افزایش دهید.
راه حل 1 (sol1)
1 | در نوار ابزار مطالعه ، روی ![]() |
2 | در پنجره Model Builder ، گره Solution 1 (sol1) را گسترش دهید . |
3 | در پنجره Model Builder ، گره Study 1>Solver Configurations>Solution 1 (sol1)>Stationary Solver 1 را گسترش دهید ، سپس روی Segregated 1 کلیک کنید . |
4 | در پنجره تنظیمات برای Segregated ، بخش General را پیدا کنید . |
5 | از لیست تثبیت و شتاب ، شتاب اندرسون را انتخاب کنید . |
6 | در نوار ابزار مطالعه ، ![]() |
نتایج
دما (ht)
برای بازتولید شکل 3 به صورت زیر عمل کنید.
1 | در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید . |
2 | از لیست Dataset ، Exterior Walls را انتخاب کنید . |
ساده 1
1 | در نوار ابزار دما (ht) ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Streamline ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از فهرست مجموعه داده ، مطالعه 1/راه حل 1 (sol1) را انتخاب کنید . |
4 | روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Linar Flow>Velocity and Press>u,v,w – فیلد سرعت را انتخاب کنید . |
5 | بخش Streamline Positioning را پیدا کنید . از لیست روش ورود ، Coordinates را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن x ، 1+2*range(0,6) را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن y ، 130 را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن z ، 1.6 را تایپ کنید . |
9 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . از لیست نوع ، لوله را انتخاب کنید . |
10 | زیربخش Point style را پیدا کنید . از لیست نوع ، پیکان را انتخاب کنید . |
11 | زیربخش Line style را پیدا کنید . در قسمت متن بیان شعاع لوله ، ht.gradTmag[m^2/K] را تایپ کنید . |
شعاع لوله streamlines با بزرگی گرادیان دما مطابقت دارد.
12 | برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید . از لیست Plot ، Surface را انتخاب کنید . |
13 | در نوار ابزار دما (ht) ، روی ![]() |
سرعت (spf)
نمودار سوم پیش فرض میدان سرعت را نشان می دهد و آخرین نمودار میدان فشار را نشان می دهد.
برای تجسم میدان سرعت ( شکل 4 )، مراحل زیر را دنبال کنید.
تکه
1 | در پنجره Model Builder ، گره Velocity (spf) را گسترش دهید ، سپس بر روی Slice کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Slice ، بخش Plane Data را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Planes ، 1 را تایپ کنید . |
4 | روی Results>Velocity (spf)>Slice کلیک راست کرده و Delete را انتخاب کنید . |
5 | برای تایید روی Yes کلیک کنید . |
سرعت (spf)
در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی Velocity (spf) کلیک کنید .
چند برش 1
1 | در نوار ابزار Velocity (spf) ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Multislice ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Laminar Flow>Velocity and Press>spf.U – Velocity magnitude – m/s را انتخاب کنید . |
3 | بخش Multiplane Data را پیدا کنید . زیربخش y-planes را پیدا کنید . در قسمت متن Planes ، 8 را تایپ کنید . |
4 | زیربخش z-planes را پیدا کنید . در قسمت متن Planes عدد 0 را تایپ کنید . |
سرعت (spf)
در پنجره Model Builder ، روی Velocity (spf) کلیک کنید .
فلش جلد 1
1 | در نوار ابزار Velocity (spf) ، روی حجم ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای حجم پیکان ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Linar Flow>Velocity and Press>u,v,w – فیلد سرعت را انتخاب کنید . |
3 | قسمت تعیین موقعیت پیکان را پیدا کنید . زیربخش نقاط شبکه ای x را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 5 را تایپ کنید . |
4 | زیربخش نقاط شبکه ای y را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، عدد 8 را تایپ کنید . |
5 | زیربخش نقاط شبکه z را پیدا کنید . در قسمت متنی Points ، 5 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . از لیست رنگ ، سیاه را انتخاب کنید . |
7 | در نوار ابزار Velocity (spf) ، روی ![]() |
برای ایجاد نموداری که چندین لایه از تراشه ها را مانند شکل 5 نشان می دهد ، دستورالعمل های زیر را دنبال کنید.
دیوارهای خارجی
1 | در پنجره Model Builder ، گره Results>Datasets را گسترش دهید ، سپس روی Exterior Walls کلیک کنید . |
2 | فقط مرزهای 1-3، 6، 9، 11، 12، 14، 16، 17، 19، 21، 22، 24، 26-28، و 30-34 را انتخاب کنید. |
آینه سه بعدی 1
در نوار ابزار نتایج ، روی
More Datasets کلیک کنید و Mirror 3D را انتخاب کنید .

آرایه 3 بعدی 1
1 | در نوار ابزار نتایج ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Array 3D ، قسمت Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 3D 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Array Size را پیدا کنید . در قسمت متن x اندازه 3 را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن z اندازه 3 را تایپ کنید . |
6 | قسمت Displacement را پیدا کنید . از لیست روش ، دستی را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت متن x ، 30 را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن z ، 12 را تایپ کنید . |
آرایه 3 بعدی 1، آینه سه بعدی 1
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش Results>Datasets ، روی Ctrl کلیک کنید تا Mirror 3D 1 و Array 3D 1 را انتخاب کنید . |
2 | کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
آینه سه بعدی 2
1 | در پنجره تنظیمات برای Mirror 3D ، بخش Data را پیدا کنید . |
2 | از لیست Dataset ، Exterior Walls را انتخاب کنید . |
آرایه 3 بعدی 2
1 | در پنجره Model Builder ، روی Array 3D 2 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Array 3D ، قسمت Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Mirror 3D 2 را انتخاب کنید . |
دما (ht)
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Results روی دما (ht) کلیک کنید . |
2 | در پنجره Settings for 3D Plot Group ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Array 3D 1 را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Plot Settings را پیدا کنید . کادر بررسی لبه های مجموعه داده Plot را پاک کنید . |
سطح
1 | در پنجره Model Builder ، روی Surface کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Surface ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، Array 3D 2 را انتخاب کنید . |
برش 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Temperature (ht) کلیک راست کرده و Slice را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Slice ، برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . |
3 | از لیست نوع عنوان ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
4 | قسمت Plane Data را پیدا کنید . از لیست Plane ، zx-planes را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متن Planes ، 2 را تایپ کنید . |
6 | برای گسترش بخش Inherit Style کلیک کنید . از لیست Plot ، Surface را انتخاب کنید . |
ساده 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی Streamline 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Streamline ، بخش Data را پیدا کنید . |
3 | از لیست Dataset ، از والدین را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش عنوان کلیک کنید . از لیست نوع عنوان ، سفارشی را انتخاب کنید . |
5 | زیربخش کاربر را پیدا کنید . در قسمت متن پسوند ، (m/s) را تایپ کنید . |
6 | بخش Streamline Positioning را پیدا کنید . در قسمت متن x ، range(-13,12,71) range(-13,12,71) range(-13,12,71) را تایپ کنید . |
7 | در قسمت متن z عبارت های 6,6,6,6,6,6,6,6,18,18,18,18,18,18,18,18,30,30,30,30,30,30 را تایپ کنید. ,30,30 . |
8 | قسمت Coloring and Style را پیدا کنید . زیربخش Line style را پیدا کنید . در فیلد متن بیان شعاع لوله ، 0.4 را تایپ کنید . |
9 | چک باکس Radius scale factor را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، 1 را تایپ کنید . |
10 | زیربخش Point style را پیدا کنید . |
11 | کادر شماره فلش را انتخاب کنید . در فیلد متن مرتبط، 150 را تایپ کنید . |
12 | بخش Inherit Style را پیدا کنید . از لیست Plot ، هیچکدام را انتخاب کنید . |
بیان رنگ 1
1 | در نوار ابزار دما (ht) ، روی ![]() |
2 | در پنجره تنظیمات برای Color Expression ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش Expression کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Laminar Flow>Velocity and Press>spf.U – Velocity magnitude – m/s را انتخاب کنید . |
3 | در نوار ابزار دما (ht) ، روی ![]() |