خروجی های مدل با سفارش کاهش یافته

خروجی های مدل با سفارش کاهش یافته

خروجی های مدل با سفارش کاهش یافته
یک مدل سفارش کاهش یافته خروجی خود را در قالب متغیرها و عملگرها در اختیار مدل فراخوان قرار می دهد. می‌توانید متغیرهای خروجی را در مرحله مطالعه کاهش مدل، قبل از آموزش مدل کاهش‌یافته تعریف کنید، با مشخص کردن یک نام پایه متغیر خروجی و یک عبارت کلی متناظر معتبر در مدل کاهش‌یافته. متغیرهایی که به این روش تعریف می‌شوند، به‌عنوان متغیرهای سراسری در یک مدل فراخوانی در دسترس می‌شوند، اما با یک فضای نام که برای نشان دادن اینکه به کدام نمونه مدل با مرتبه کاهش‌یافته تعلق دارند، در دسترس هستند. به عنوان مثال، یک متغیر خروجی که به عنوان g در مرحله مطالعه کاهش مدل تعریف شده است ، اگر نام ویژگی مدل با مرتبه کاهش یافته rom1 باشد، در تماس گیرنده rom1.g خواهد بود .
 
می‌توانید چندین نمونه از یک مدل مرتبه کاهش‌یافته یکسان، یا چندین مدل مختلف با مرتبه کاهش‌یافته ایجاد شده از یک مرحله مطالعه کاهش مدل، در یک تماس گیرنده داشته باشید. بنابراین، همه متغیرها (به عنوان مثال، ورودی ها و خروجی ها) مرتبط با یک مدل با مرتبه کاهش یافته از Name ویژگی به عنوان فضای نام برای تشخیص آنها استفاده می کنند.
اپراتور ارزیابی
برخی از انواع مدل‌های مرتبه کاهش‌یافته، عملگرهایی را با نام‌های پایه ثابت تعریف می‌کنند، اما با استفاده از فضای نام ویژگی مدل با مرتبه کاهش‌یافته. برای مثال، مدل‌های مرتبه کاهش‌یافته که قادر به بازسازی بردار جواب کامل هستند، <rom> .eval( <expr> ) را تعریف می‌کنند که عبارت <expr> را با استفاده از راه‌حل بازسازی‌شده ارزیابی می‌کند. توجه داشته باشید که عبارت <expr> در چارچوب مدل کاهش نیافته تفسیر می شود. هنگامی که در ارزیابی دامنه استفاده می شود، مقادیر بیان در مکان های مربوطه در مدل کاهش نیافته (که مش با مدل مرتبه کاهش یافته ذخیره می شود) محاسبه می شود. در این موارد، <rom> .eval( <expr> ) به همان شیوه عمل می کندعملگر withsol برای بازیابی مقادیر عبارت از یک راه حل مشخص استفاده می شود.
عملگر eval تعریف شده توسط یک مدل با مرتبه کاهش یافته با استفاده از یک رابط حالت، از یک Jacobian کامل با توجه به حالت های مدل کاهش یافته پشتیبانی می کند. این به این معنی است که در عمل می توان از آن برای ایجاد کوپلینگ های دو جهته بین یک مدل با مرتبه کاهش یافته و مدل اصلی فراخوانی (یا مدل کاهش یافته دیگر) استفاده کرد. نه تنها می توان از عملگر eval در معادلات دیگر استفاده کرد. همچنین می توان از test(<rom>.eval(<expr>)) برای اصلاح موثر معادلات مرتبه کاهش یافته توسط مدل مرتبه کاهش یافته استفاده کرد.
اپراتور دولتی
مدل‌های مرتبه کاهش‌یافته با استفاده از یک رابط حالت، عملگر <rom>.state(<index>) را تعریف می‌کنند که دسترسی مستقیم به حالت‌های اعلام‌شده توسط مدل کاهش‌یافته و حل‌شده توسط حل‌کننده اصلی را فراهم می‌کند. در شرایطی که حالت‌ها دارای معنای فیزیکی کاملاً مشخصی هستند، می‌توان از آن به عنوان مثال برای اضافه کردن محدودیت‌ها یا بارها به طور مستقیم به حالت‌ها استفاده کرد.