از حل کننده AWE ( ) برای انجام جاروب پارامترهای فرکانس سریع با استفاده از ارزیابی شکل موج مجانبی (AWE) استفاده کنید
. اگر برای مطالعه دامنه فرکانس ، چک باکس استفاده از ارزیابی شکل موج مجانبی در زیر مطالعه Extensions انتخاب شده باشد ، یا برای مطالعه جابجایی فرکانس تطبیقی ، از این حل کننده استفاده می شود. این یک روش جایگزین برای انجام گام‌های پارامتری است که با استفاده از گره حل‌کننده ثابت در ارتباط با زیرگره ویژگی Parametric به دست می‌آورید .
. اگر برای مطالعه دامنه فرکانس ، چک باکس استفاده از ارزیابی شکل موج مجانبی در زیر مطالعه Extensions انتخاب شده باشد ، یا برای مطالعه جابجایی فرکانس تطبیقی ، از این حل کننده استفاده می شود. این یک روش جایگزین برای انجام گام‌های پارامتری است که با استفاده از گره حل‌کننده ثابت در ارتباط با زیرگره ویژگی Parametric به دست می‌آورید .
 |
|
عمومی
از قسمت نام پارامتر برای تعیین نام پارامتر استفاده کنید . استفاده از چندین نام پارامتر پشتیبانی نمی شود.
از فیلد مقادیر پارامتر برای وارد کردن بردار مقادیر پارامتر استفاده کنید که دامنه مقادیر پارامتر را برای شبیه سازی تعریف می کند. نحوه دقیق استفاده از بردار مقادیر پارامتر توسط حلگر توسط گزینه Parameters برای ذخیره در قسمت Output به شرح زیر تعیین می شود.
از جدول عبارات ارزیابی شکل موج مجانبی (AWE) برای تعیین یک لیست جدا شده با فاصله از عبارات با ارزش اسکالر موجود در سطح جهانی استفاده کنید تا برای تخمین خطا توسط الگوریتم AWE استفاده شود.
تحمل ها
در الگوریتم AWE، مقادیر عبارات مشخص شده در جدول عبارات ارزیابی شکل موج مجانبی (AWE) در بخش عمومی در یک یا چند نقطه از بازه پارامتر با استفاده از بسط های خاص ارزیابی می شوند. اگر مقادیر عملکردی حاصل از بسط‌ها و نقاط ارزیابی مختلف به اندازه کافی مشابه باشند، الگوریتم AWE در آن بازه همگرا در نظر گرفته می‌شود. استفاده کنید:
|
•
|
فیلد تحمل نسبی برای تعیین میزان تحمل نسبی که مقادیر عملکردی باید در نقاط ارزیابی مطابقت داشته باشند.
|
|
•
|
فیلد تلورانس مطلق برای تعیین اینکه مقادیر عملکردی باید در نقاط ارزیابی با چه تحمل مطلقی مطابقت داشته باشند.
|
تنظیمات گسترش
از قسمت Evaluation points برای تعیین یک اسکالر یا بردار مقادیر استفاده کنید که در آن عبارات تعریف شده توسط جدول عبارات ارزیابی شکل موج مجانبی (AWE) در بخش عمومی باید ارزیابی شوند. نقاط ارزیابی باید به عنوان عددی بین 0 و 1 مشخص شوند زیرا آنها به عنوان نسبت به فاصله پارامتر مورد بررسی تفسیر می شوند. وارد کردن مقدار اسکالر 0.5 به این معنی است که عبارات در نقطه میانی هر بازه ارزیابی می شوند. استفاده کنید:
|
•
|
فهرست اندازه بسط برای مشخص کردن تعداد عباراتی که باید در هنگام اجرای بسط تیلور راه حل اضافه شوند.
|
|
•
|
لیست نوع بسط برای تعیین نوع بسط هنگام ارزیابی راه حل در نقاط ارزیابی مختلف:
|
|
–
|
Padé را برای محاسبه یک بسط Padé بر اساس بسط Taylor انتخاب کنید . سپس هنگام ارزیابی راه حل از بسط Padé استفاده می شود.
|
|
–
|
تیلور را انتخاب کنید تا هنگام ارزیابی راه حل از خود بسط تیلور استفاده کنید.
|
مقادیر نقطه خطی سازی
مسئله حل شده توسط حل کننده AWE یک خطی سازی در مورد یک راه حل فرض می شود. شما می توانید چنین راه حلی (نقطه خطی سازی) را با استفاده از لیست Prescribed by مشخص کنید . انتخاب کنید:
|
•
|
عبارت اولیه برای استفاده از عبارات مشخص شده در گره های مقادیر اولیه تحت یک رابط فیزیک خاص به عنوان نقطه خطی سازی.
|
|
•
|
راه حل برای استفاده از یک راه حل به عنوان نقطه خطی سازی.
|
از لیست راه حل استفاده کنید تا مشخص کنید که اگر Prescribed by روی Solution تنظیم شده باشد از کدام راه حل استفاده کنید . انتخاب کنید:
|
•
|
صفر برای استفاده از یک نقطه خطی سازی که به طور یکسان برابر با صفر است.
|
|
•
|
هر راه حل موجود دیگری برای استفاده از آن به عنوان نقطه خطی سازی. این می تواند راه حل فعلی در دنباله، یا راه حلی از دنباله دیگر، یا راه حلی باشد که با گره Solution Store ذخیره شده است . شما یک راه حل ذخیره شده را با تغییر Use به نام راه حل ذخیره شده انتخاب می کنید.
|
برای ذخیره نقطه خطی سازی استفاده شده در خروجی، تیک گزینه Store linearization point and deviation in output را انتخاب کنید.
خروجی
از فهرست Parameters to store استفاده کنید تا کنترل کنید که حل کننده یک راه حل را در چه مقادیر پارامتری ذخیره می کند. انتخاب کنید:
|
•
|
مراحلی که برای ذخیره راه حل ها در مقادیر پارامتر وارد شده در قسمت Parameter values در قسمت General داده شده است .
|
|
•
|
گام‌هایی که حل‌کننده برای ذخیره راه‌حل‌ها در مقادیر پارامتری که الگوریتم AWE یک بسط انجام داده است، انجام می‌دهد.
|
اگر یک مدل با مرتبه کاهش‌یافته را محاسبه می‌کنید، می‌توانید کادر بررسی مدل کاهش‌یافته را برای خروجی یک مدل کاهش‌یافته به گره مدل‌های کاهش‌یافته جدید یا موجود که از لیست مدل کاهش‌یافته انتخاب می‌کنید، انتخاب کنید. اگر می خواهید از بازسازی مدل اصلی از مدل کاهش یافته استفاده کنید، کادر فعال کردن قابلیت بازسازی را انتخاب کنید.
پیشرفته
به طور پیش‌فرض، حل‌کننده فواصل کوتاه‌تری را در الگوریتم AWE نسبت به تحمل نسبی (از فیلد تحمل نسبی در بخش Tolerances ) برابر طول بازه‌ای که توسط مقادیر در قسمت مقادیر پارامتر در بخش عمومی تعریف شده است، اجازه می‌دهد . اما اگر فواصل کوتاه تری تشخیص داده شود، این فواصل دو نیم نمی شوند و یک هشدار در گزارش چاپ می شود. برای تغییر کوتاه‌ترین فاصله مجاز، کادر حداقل فاصله را انتخاب کرده و محدودیتی برای طول بازه وارد کنید.
چک باکس Accept short intervals را می توان برای کنترل نحوه مدیریت حل کننده بازه هایی که خیلی کوتاه هستند استفاده کرد. اگر این چک باکس پاک شود، اگر بازه پیدا شده خیلی کوتاه باشد، حل کننده با خطا متوقف می شود. اگر چک باکس را انتخاب کنید، حل‌کننده بی‌صدا فواصل کوتاه را می‌پذیرد.
از لیست استراتژی اسمبلی برای کنترل نحوه جمع آوری مقادیر مورد نیاز برای محاسبه بسط تیلور توسط حل کننده استفاده کنید . انتخاب کنید:
|
•
|
همه برای جمع آوری همه مقادیر در یک بار. این گزینه سریعتر از One است.
|
|
•
|
یکی برای جمع آوری یک مقدار در یک زمان. این گزینه به حافظه کمتری نسبت به همه نیاز دارد .
|
ثابت ها
در این قسمت می توانید ثابت هایی را تعریف کنید که می توانند به عنوان ثابت های موقت در حل کننده استفاده شوند. می توانید از ثابت ها در مدل استفاده کنید یا مقادیری را برای پارامترهای حل کننده داخلی تعریف کنید. این ثابت ها بر هر تعریف قبلی (مثلاً از تعاریف جهانی) غلبه می کنند. مقادیر ثابت عباراتی هستند و برای مثال می توانند شامل عملگر range() ، واحدها و عبارات سراسری باشند. نام ثابت می تواند یک پارامتر جهانی جدید یا موجود باشد. ثابت موقت است به این معنا که فقط در طول اجرای حل کننده تعریف می شود. شما نمی توانید پارامترهای مورد استفاده در بخش های زیر از مدل را لغو کنید:
|
•
|
مش و هندسه
|
|
•
|
انتخاب ها
|
|
•
|
پروب ها
|
|
•
|
کارکرد
|
|
•
|
مواد
|
|
•
|
جفت
|
|
•
|
دنباله های حل کننده
|
|
•
|
لیست های وابسته به پارامتر
|
همچنین، حل کننده های پارامتریک و وابسته به زمان، هر تعریفی از ثابت های حل کننده را رد می کنند.
تنظیمات ثابت برای یک گره حل کننده به پس پردازش منتقل نمی شود.
چند مثال از زمانی که تعریف ثابت برای حل کننده می تواند مفید باشد:
|
•
|
هنگام انجام دنباله های حل کننده پیشرفته تر، جایی که ثابت ها باید بین فراخوانی ها تغییر کنند (مثلاً در حلقه های for).
|
|
•
|
زمانی که نمی خواهید تعریف کلی یک پارامتر را تغییر دهید یا زمانی که نمی توانید یا نمی خواهید از یک ویژگی حل کننده پارامتری استفاده کنید.
|
|
•
|
وقتی می خواهید پارامترهای کمکی را تعریف کنید که بخشی از معادلات هستند مانند CFLCMP یا niterCMP و جایی که حل کننده این پارامترها را تعریف نمی کند.
|
روی دکمه Add ( ) کلیک کنید
تا یک ثابت اضافه کنید و سپس نام آن را در ستون Constant name و مقدار آن (یک مقدار عددی یا عبارت پارامتر) را در ستون Constant مقدار تعریف کنید . به طور پیش فرض، هر پارامتر تعریف شده ابتدا به عنوان نام ثابت اضافه می شود، اما می توانید نام ها را تغییر دهید تا ثابت های دیگر را تعریف کنید. روی حذف ( ) کلیک کنید 
تا ثابت انتخاب شده از لیست حذف شود.
تا یک ثابت اضافه کنید و سپس نام آن را در ستون Constant name و مقدار آن (یک مقدار عددی یا عبارت پارامتر) را در ستون Constant مقدار تعریف کنید . به طور پیش فرض، هر پارامتر تعریف شده ابتدا به عنوان نام ثابت اضافه می شود، اما می توانید نام ها را تغییر دهید تا ثابت های دیگر را تعریف کنید. روی حذف ( ) کلیک کنید تا ثابت انتخاب شده از لیست حذف شود.ورود به سیستم
این بخش که در ابتدا خالی است حاوی یک گزارش از مرحله زمانی است. در صورت لزوم، تیک Keep warnings in stored log را انتخاب کنید .
