حل کننده ثابت

حل کننده ثابت

حل کننده ثابت
از حل کننده ثابت ( ) برای یافتن راه حل مسائل ثابت خطی و غیرخطی (که به آن مسائل ایستا یا حالت پایدار نیز می گویند) استفاده کنید . زمانی که یک مطالعه Stationary یا Frequency Domain به مدل اضافه می شود، این حل کننده به طور خودکار استفاده می شود.
همچنین برای اطلاعاتی در مورد روش های نیوتن میرا ، حل کننده های خطی در مقابل حل کننده های غیرخطی ، و گام های شبه زمانی ، درباره حل ثابت را ببینید .
عمومی
از لیست مراحل تعریف شده توسط مطالعه استفاده کنید تا مشخص کنید آیا تنظیمات با مرحله مطالعه مربوطه همگام هستند یا خیر.
عدد در قسمت تحمل نسبی (پیش‌فرض: 0.001) برای خاتمه مبتنی بر تحمل فرآیندهای حل‌کننده تکراری و برای بررسی خطا (در صورت فعال بودن) برای حل‌کننده‌های سیستم خطی مستقیم استفاده می‌شود.
 
تلورانس خاتمه مورد استفاده برای فرآیندهای تکراری نیز تحت تأثیر مقادیر مشخص شده در فیلدهای ضریب تحمل موجود در زیرگره های کاملاً جفت شده ، جدا شده و مرحله جدا شده است . برای جزئیات به معیار خاتمه گره های مشخصه کاملاً جفت و جدا شده مراجعه کنید .
از لیست Linearity برای تعیین اینکه از حل کننده غیرخطی یا خطی استفاده کنید استفاده کنید . انتخاب کنید:
خودکار برای انجام تجزیه و تحلیل که به طور خودکار تشخیص می دهد که آیا مشکل را می توان با رویکرد حل خطی حل کرد. اگر این گزینه انتخاب شده باشد، به تنظیمات دیگری نیاز نیست.
خطیبرای استفاده از حل کننده خطی هنگامی که حلگر کاملاً جفت شده با میرایی خودکار یا ثابت استفاده می شود (میرایی برابر با 1 است)، این گزینه از نقطه خطی سازی یکسانی برای محاسبات باقیمانده و ژاکوبین استفاده می کند و با یک مرحله در روش نیوتن مطابقت دارد. اگر میرایی برابر با 1 نباشد و تکنیک پایان دادن به بیش از یک تکرار اجازه دهد، از یک رویکرد تکراری استفاده خواهد شد. باقیمانده برای راه حل به روز شده دوباره مونتاژ می شود، اما Jacobian ثابت نگه داشته می شود. توجه داشته باشید که اگر این رویکرد همگرا شود، به راه حل مسئله در دست همگرا می شود که می تواند غیرخطی باشد. هنگامی که از یک حل کننده جدا شده استفاده می شود، و معیار پایان بیش از یک تکرار را امکان پذیر می کند، از یک رویکرد تکراری استفاده می شود که بسیار شبیه به حل کننده کاملاً جفت شده است.
اغتشاش خطی برای استفاده از حل کننده خطی. این گزینه ژاکوبین را مانند گزینه Linear محاسبه می‌کند ، اما در هنگام جمع‌آوری باقیمانده، فقط عبارت‌های سهم ضعیف ویژه را شامل می‌شود. فقط اصطلاحات محصور شده توسط اپراتور لاینپر گنجانده شده است. این گزینه برای تجزیه و تحلیل سیگنال های کوچک و برنامه های مشابه که در آن تغییرات در اطراف یک نقطه خطی سازی مورد توجه است، مفید است.
غیرخطی برای استفاده از حل کننده غیرخطی. اگر این گزینه انتخاب شده باشد، به تنظیمات دیگری نیاز نیست.
مقادیر نقطه خطی سازی
اگر اغتشاش خطی یا خطی انتخاب شود، COMSOL فرض می‌کند که مشکلی که باید حل شود، خطی‌سازی یک راه‌حل است. چنین راه حلی (نقطه خطی سازی) را با استفاده از لیست تجویز شده مشخص کنید انتخاب کنید:
عبارت اولیه برای استفاده از عبارات مشخص شده در گره های مقادیر اولیه تحت یک رابط فیزیک خاص به عنوان نقطه خطی سازی.
راه حل برای استفاده از یک راه حل به عنوان نقطه خطی سازی. از لیست راه حل استفاده کنید تا مشخص کنید که اگر Prescribed by روی Solution تنظیم شده باشداز کدام راه حل استفاده کنید. انتخاب کنید:
صفر برای استفاده از یک نقطه خطی سازی که به طور یکسان برابر با صفر است.
هر راه حل دیگری برای استفاده از آن به عنوان نقطه خطی سازی. این می تواند راه حل فعلی در دنباله یا راه حلی از دنباله دیگر یا راه حلی باشد که با گره Solution Store ذخیره شده است . شما یک راه حل ذخیره شده را با تغییر Use به نام راه حل ذخیره شده انتخاب می کنید.
برای ذخیره نقطه خطی سازی استفاده شده، کادر بررسی Store point linearization and deviation in output را انتخاب کنید . حل‌کننده‌های خطی در مقابل حل‌کننده‌های غیرخطی را نیز ببینید .
خروجی
کادر بررسی نیروهای واکنش را برای محاسبه و ذخیره نیروهای واکنش در خروجی انتخاب کنید .
محاسبه متغیرهای شار مرزی شامل حل یک سیستم معادلات برای به دست آوردن یک میدان پیوسته از مقادیر شار گرهی است. اگر چک باکس Use lumping when computing fluxes انتخاب شده باشد، این سیستم معادلات یکپارچه می شود. مزایای استفاده از این گزینه این است که می تواند از نوسانات کاذب خاصی در میدان شار محاسبه شده جلوگیری کند و کمی سریعتر است. برآمدگی به صورت سه بعدی برای عملکردهای شکل بالاتر از 1 مناسب نیست.
نتایج در حین حل
 
این بخش در موارد زیر موجود نیست:
هنگامی که یک حل کننده ثابت را به عنوان یک گره فرعی به یک گره بهینه سازی اضافه می کنید.
در جاروهای پارامتریک تو در تو، فقط برای داخلی ترین جارو در دسترس است.
هنگامی که از یکی از انواع مطالعه جاروی زیر استفاده می کنید: جاروکردن عملکرد، جابجایی مواد، جابجایی دسته ای، و جابجایی خوشه ای.
برای فعال کردن این تنظیمات، User defined را از لیست مراحل تعریف شده توسط مطالعه در زیر General انتخاب کنید . کادر Plot را انتخاب کنید تا بتوان نتایج را در حین حل در پنجره گرافیکی ترسیم کرد . سپس از لیست گروه Plot چه چیزی را رسم کنید و برای شبیه سازی های وابسته به زمان، مراحل زمانی برای به روز رسانی نمودار را انتخاب کنید: زمان های خروجی یا مراحل زمانی برداشته شده توسط حل کننده. نرم افزار مجموعه داده گروه نمودار انتخابی را به محض در دسترس قرار گرفتن نتایج ترسیم می کند. شما همچنین می توانید کنترل کنید که کدام کاوشگر مقادیر را جدول بندی و رسم کنید. پیش‌فرض این است که مقادیر تمام پروب‌ها را در پنجره Table و یک Probe Plot جدول‌بندی و رسم کنیدپنجره
از فهرست Probes برای انتخاب هر پروب برای ارزیابی استفاده کنید . پیش‌فرض All است که همه پروب‌ها را برای ترسیم و جدول‌بندی داده‌های پروب انتخاب می‌کند. برای باز کردن فهرستی با تمام کاوشگرهای موجود دستی را انتخاب کنید . از دکمه های Move Up ( )، Move Down  ( )، Delete ( ) و Add ( ) استفاده کنید تا لیست حاوی پروب هایی باشد که می خواهید نتایج را در حین حل مشاهده کنید. هیچکدام را انتخاب کنید تا هیچ کاوشگری شامل نشود.
ثابت ها
در این قسمت می توانید ثابت هایی را تعریف کنید که می توانند به عنوان ثابت های موقت در حل کننده استفاده شوند. می توانید از ثابت ها در مدل استفاده کنید یا مقادیری را برای پارامترهای حل کننده داخلی تعریف کنید. این ثابت ها بر هر تعریف قبلی (مثلاً از تعاریف جهانی) غلبه می کنند. مقادیر ثابت عباراتی هستند و برای مثال می توانند شامل عملگر range() ، واحدها و عبارات سراسری باشند. نام ثابت می تواند یک پارامتر جهانی جدید یا موجود باشد. ثابت موقت است به این معنا که فقط در طول اجرای حل کننده تعریف می شود. شما نمی توانید پارامترهای مورد استفاده در بخش های زیر از مدل را لغو کنید:
مش و هندسه
انتخاب ها
پروب ها
کارکرد
مواد
جفت
دنباله های حل کننده
لیست های وابسته به پارامتر
همچنین، حل کننده های پارامتریک و وابسته به زمان، هر تعریفی از ثابت های حل کننده را رد می کنند.
تنظیمات ثابت برای یک گره حل کننده به پس پردازش منتقل نمی شود.
چند مثال از زمانی که تعریف ثابت برای حل کننده می تواند مفید باشد:
هنگام انجام دنباله های حل کننده پیشرفته تر، جایی که ثابت ها باید بین فراخوانی ها تغییر کنند (مثلاً در حلقه های for).
زمانی که نمی خواهید تعریف کلی یک پارامتر را تغییر دهید یا زمانی که نمی توانید یا نمی خواهید از یک ویژگی حل کننده پارامتری استفاده کنید.
وقتی می خواهید پارامترهای کمکی را تعریف کنید که بخشی از معادلات هستند مانند CFLCMP یا niterCMP و جایی که حل کننده این پارامترها را تعریف نمی کند.
روی دکمه Add ( ) کلیک کنید تا یک ثابت اضافه کنید و سپس نام آن را در ستون Constant name و مقدار آن (یک مقدار عددی یا عبارت پارامتر) را در ستون Constant مقدار تعریف کنید . به طور پیش فرض، هر پارامتر تعریف شده ابتدا به عنوان نام ثابت اضافه می شود، اما می توانید نام ها را تغییر دهید تا ثابت های دیگر را تعریف کنید. روی حذف ( ) کلیک کنید تا ثابت انتخاب شده از لیست حذف شود.
ورود به سیستم
این بخش که در ابتدا خالی است حاوی یک گزارش از مرحله زمانی است. هنگامی که حلگر ثابت یک گره فرعی برای حل کننده دیگر باشد، در دسترس نیست. این گزارش در فایل Model MPH ذخیره می شود. هشدارهای Keep در گزارش ذخیره شده را انتخاب کنید تا پیام‌های هشدار در این گزارش حفظ شود تا اطلاعات آن هشدارها هنگام باز کردن مجدد مدل نیز در دسترس باشد.
 
صدا خفه کن خودرو : مسیر کتابخانه برنامه COMSOL_Multiphysics/Acoustics/automotive_miffler
تغییر شکل یک گیره فیدر : مسیر کتابخانه برنامه COMSOL_Multiphysics/Structural_Mechanics/feeder_clamp
 
پنجره ورود