 |
حفاظت کاتدی فولاد در بتن مسلح
معرفی
حفاظت کاتدی (CP) یک استراتژی رایج برای به تاخیر انداختن خوردگی فولاد تقویت‌کننده در سازه‌های بتنی مانند پل‌ها و پارکینگ‌ها است. با استفاده از CP پتانسیل سطح خوردگی کاهش می یابد و در نتیجه سرعت واکنش خوردگی آندی نامطلوب کاهش می یابد.
این مثال حفاظت کاتدی یک میلگرد فولادی (میلگرد) را در بتن مدل می کند. سلول خوردگی از یک آند روی، بتن که به عنوان الکترولیت عمل می کند و سطح فولادی تشکیل شده است. اکسیداسیون آهن، کاهش آب (تکامل هیدروژن) و کاهش اکسیژن در سطح فولاد در نظر گرفته می شود، در حالی که اکسیژن و حمل بار در الکترولیت بتن به حساب می آیند.
آند و سطح فولادی از طریق یک پتانسیواستات که ولتاژ سلول را کنترل می کند، به صورت الکتریکی متصل می شوند.
بتن یک ماده متخلخل است و اثر آن این است که خواص انتقال آن برای یون ها و گازها با محتوای رطوبت متفاوت است. بنابراین هدایت الکترولیت و ضریب انتشار اکسیژن برای تغییر با سطح اشباع منافذ بتن با استفاده از داده‌های تجربی مدل‌سازی می‌شوند.
نرخ خوردگی برای محتویات مختلف رطوبت بررسی شده است.
مثال مدل بر اساس مقاله ای از Muehlenkamp و دیگران است ( مراجعه 1 ).
برای توضیحات دقیق تر در مورد نحوه ساخت این مدل، از جمله عکس های صفحه، به مقدمه ماژول خوردگی مراجعه کنید .
تعریف مدل
هندسه
شکل 1 هندسه مدل را نشان می دهد. هندسه مدل‌سازی‌شده نشان‌دهنده مقطع دو بعدی یک سلول واحد تکراری در یک ساختار بزرگ‌تر است که در آن از سه صفحه تقارن (بالا، پایین و راست) به منظور کاهش هندسه مدل استفاده شده است. آند روی با پاشش حرارتی بر روی بتن پوشانده شده است و فرض می شود در برابر هوا نفوذ پذیر است.
شکل 1: هندسه مدل. یک دامنه الکترولیت و دو سطح الکترود.
معادلات بتن حوزه
برای مدل‌سازی جریان‌های الکتروشیمیایی از یک رابط Nernst Planck توزیع جریان سوم استفاده کنید. رسانایی الکترولیت به سطح اشباع منافذ مطابق شکل 2 بستگی دارد .
شکل 2: هدایت الکترولیت (S/m) به عنوان تابعی از سطح اشباع منافذ بتن.
میزان انتشار اکسیژن به سطح اشباع منافذ مطابق شکل 3 بستگی دارد .
شکل 3: انتشار اکسیژن (m2 / s) در بتن به عنوان تابعی از اشباع منافذ.
شرایط مرزی
پتانسیل الکتریکی آند روی را به عنوان زمین برای سیستم انتخاب کنید. با فرض اینکه سینتیک آند روی بسیار سریع است، پلاریزاسیون در مدل نادیده گرفته می شود و پتانسیل الکترولیت را روی
غلظت اکسیژن در آند روی را مطابق با شرایط جوی تنظیم کنید
سه واکنش الکترود مختلف را در مرز میلگرد فولادی در نظر بگیرید: اکسیداسیون آهن، کاهش اکسیژن و تکامل هیدروژن:
سینتیک واکنش برای این واکنش‌ها را با یک گره سطح الکترود در توزیع جریان سوم، رابط Nernst Planck، که روی آن پتانسیل الکتریکی خارجی میله فولادی، روی پتانسیل سلول 
اعمال‌شده 1- ولت تنظیم می‌شود، مدل کنید.
اعمال‌شده 1- ولت تنظیم می‌شود، مدل کنید.سینتیک الکترود واکنش های میله فولادی با عبارات تافل بر اساس شرح داده شده است
با استفاده از پارامترهای نشان داده شده در جدول 1 ، که در آن مازاد پتانسیل برای هر واکنش به صورت محاسبه می شود
پارامتر | واحد | روی | FE | از 2 | H2 _ |
پتانسیل تعادل ، Eq | V | -0.68 | -0.76 | 0.189 | -1.03 |
چگالی جریان مبادله، i 0 | A/m 2 | – | 7.1·10 -5 | 7.7·10 -7 | 1.1·10 -2 |
شیب تافل، A | V/دهه | – | 0.41 | -0.18 | -0.15 |
بر اساس قانون فارادی واکنش کاهش اکسیژن باعث ایجاد جریان اکسیژن در سطح فولاد می شود.
از غلظت اتمسفر به عنوان مقدار اولیه برای متغیر غلظت اکسیژن استفاده کنید.
مطالعه
مدل را با استفاده از یک جارو پارامتریک بر روی یک مرحله مطالعه ثابت، حل برای طیفی از مقادیر اشباع منافذ از 0.2 تا 0.8 حل کنید .
نتایج و بحث
شکل 4 پتانسیل الکترولیت را برای سطح اشباع منافذ 0.8 نشان می دهد . پتانسیل الکترولیت به سمت پشت (سمت راست) میلگرد کمتر است.
شکل 4: پتانسیل الکترولیت برای سطح اشباع منافذ (رطوبت) 0.8.
شکل 5 غلظت اکسیژن در الکترولیت را برای سطح اشباع منافذ 0.8 نشان می دهد . غلظت نزدیک به میلگرد بسیار کم است، که نشان می دهد که سینتیک کاهش اکسیژن باید برای این سطح اشباع منافذ محدود باشد. غلظت به سمت پشت میلگرد کمتر است.
شکل 5: غلظت اکسیژن برای سطح اشباع منافذ (رطوبت) 0.8.
یک عامل مهم برای نرخ خوردگی میلگرد، پتانسیل الکترود عملیاتی است که تفاوت بین پتانسیل الکتریکی (در اینجا پتانسیل اعمال شده توسط پتانسیواستات) و پتانسیل الکترولیت است. شکل 6 پتانسیل الکترود عملیاتی را برای سطوح مختلف اشباع منافذ برای سه نقطه مختلف (جلو، وسط و پشت) سطح میلگرد نشان می دهد. پتانسیل به میزان قابل توجهی در سطح اشباع منافذ 0.65 کاهش می یابد .
شکل 6: پتانسیل الکترود عملیاتی برای سه نقطه در سطح مشترک میلگرد و بتن.
شکل 7 غلظت موضعی اکسیژن در میلگرد را برای سطوح مختلف اشباع منافذ نشان می دهد. غلظت به طور قابل توجهی به سمت سطوح اشباع بالاتر کاهش می یابد. این اثر کاهش انتشار اکسیژن در بتن برای سطوح اشباع بالاتر است.
شکل 7: غلظت موضعی اکسیژن در سطح مشترک میلگرد و بتن.
چگالی جریان کاهش اکسیژن موضعی در میلگرد در شکل 8 نشان داده شده است . بزرگی چگالی جریان کاهش اکسیژن در اطراف سطح اشباع منافذ 0.6 – 0.65 بالاترین است . تا این مرحله، چگالی جریان به دلیل افزایش رسانایی الکترولیت افزایش می‌یابد، اما برای سطوح اشباع منافذ بالاتر، چگالی جریان به دلیل کاهش انتشار اکسیژن کاهش می‌یابد.
شکل 8: چگالی جریان کاهش اکسیژن موضعی در سطح مشترک میلگرد-بتن.
چگالی جریان تکامل هیدروژن در شکل 9 نشان داده شده است . تکامل هیدروژن در زیر سطح PS 0.65 بسیار محدود است ، که سطح اشباع است که در آن پتانسیل الکترود به زیر پتانسیل تعادل ( 1.03 V) برای واکنش تکامل هیدروژن می‌رسد، به شکل 6 مراجعه کنید .
شکل 9: چگالی جریان تکامل هیدروژن محلی در سطح مشترک میلگرد-بتن.
در نهایت، چگالی جریان اکسیداسیون آهن در شکل 10 نشان داده شده است . چگالی جریان خوردگی برای سطوح PS پایین بیشتر است، که در راستای پتانسیل الکترود بالاتر برای سطوح PS پایین است ( شکل 6 ). لازم به ذکر است که مقدار چگالی جریان اکسیداسیون آهن به طور قابل توجهی کمتر از تراکم جریان کاهش اکسیژن و تکامل هیدروژن در میلگرد فولادی است که نشان دهنده اثربخشی پوشش روی روی بتن در محافظت از میلگرد فولادی در برابر خوردگی است.
شکل 10: چگالی جریان خوردگی آهن در سطح مشترک میلگرد و بتن.
ارجاع
1. EB Muehlenkamp، MD Koretsky، و JC Westall، “اثر رطوبت بر یکنواختی فضایی حفاظت کاتدی فولاد در بتن مسلح،” خوردگی ، جلد. 61، شماره 6، صفحات 519-533، 2012.
مسیر کتابخانه برنامه: Corrosion_Module/Cathodic_Protection/cathodic_protection_in_concrete
دستورالعمل های مدل سازی
از منوی File ، New را انتخاب کنید .
جدید
در پنجره جدید ، روی 
Model Wizard کلیک کنید .
Model Wizard کلیک کنید .مدل جادوگر
1 | در پنجره Model Wizard روی  2D کلیک کنید . |
2 | در درخت Select Physics ، Electrochemistry>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>Tertiary، Supporting Electrolyte (tcd) را انتخاب کنید . |
3 | روی افزودن کلیک کنید . |
4 | در قسمت متنی Number of species ، 1 را تایپ کنید . |
5 | در جدول غلظت ، تنظیمات زیر را وارد کنید: |
ج |
6 |  روی مطالعه کلیک کنید . |
7 | در درخت انتخاب مطالعه ، General Studies>Stationary را انتخاب کنید . |
8 |  روی Done کلیک کنید . |
تعاریف جهانی
پارامترهای مدل را از یک فایل متنی بارگیری کنید.
پارامترهای 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Global Definitions روی Parameters 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای پارامترها ، بخش پارامترها را پیدا کنید . |
3 |  روی Load from File کلیک کنید . |
4 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل cathodic_protection_in_concrete_parameters.txt دوبار کلیک کنید . |
تعاریف
توابع درون یابی برای هدایت الکترولیت و انتشار اکسیژن به عنوان توابعی از سطح اشباع منافذ ایجاد کنید. داده ها را از فایل های متنی بارگیری کنید.
درون یابی 1 (int1)
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Functions کلیک کنید و Local>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع داده ، فایل را انتخاب کنید . |
4 |  روی Browse کلیک کنید . |
5 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل cathodic_protection_in_concrete_sigma.txt دوبار کلیک کنید . |
6 |  روی Import کلیک کنید . |
7 | در قسمت متن نام تابع ، سیگما را تایپ کنید . |
8 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تابع | واحد |
سیگما | S/m |
9 |  روی Plot کلیک کنید . |
نمودار باید مانند شکل 2 باشد .
درون یابی 2 (int2)
1 | در نوار ابزار Home ، روی  Functions کلیک کنید و Local>Interpolation را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای درون یابی ، قسمت Definition را پیدا کنید . |
3 | از فهرست منبع داده ، فایل را انتخاب کنید . |
4 |  روی Browse کلیک کنید . |
5 | به پوشه Application Libraries مدل بروید و روی فایل cathodic_protection_in_concrete_D_O2.txt دوبار کلیک کنید . |
6 |  روی Import کلیک کنید . |
7 | در قسمت متن نام تابع ، D_O2 را تایپ کنید . |
8 | قسمت Units را پیدا کنید . در جدول Function تنظیمات زیر را وارد کنید: |
تابع | واحد |
D_O2 | m^2/s |
9 |  روی Plot کلیک کنید . |
نمودار باید مانند شکل 3 باشد .
هندسه 1
حالا با استفاده از یک مستطیل و یک دایره هندسه را ایجاد کنید.
مستطیل 1 (r1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Rectangle کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Rectangle ، بخش Size and Shape را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Width ، W را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ارتفاع ، L را تایپ کنید . |
5 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
6 |  روی دکمه Zoom Extents در نوار ابزار Graphics کلیک کنید . |
دایره 1 (c1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Circle کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات دایره ، بخش اندازه و شکل را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن Radius ، R_rebar را تایپ کنید . |
4 | قسمت Position را پیدا کنید . در قسمت متن x ، S+R_rebar را تایپ کنید . |
5 | در قسمت متن y ، L را تایپ کنید . |
6 |  روی Build Selected کلیک کنید . |
تفاوت 1 (dif1)
1 | در نوار ابزار Geometry ، روی  Booleans and Partitions کلیک کنید و Difference را انتخاب کنید . |
2 | فقط شی r1 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای تفاوت ، بخش تفاوت را پیدا کنید . |
4 | زیربخش اشیاء را برای تفریق پیدا کنید . برای انتخاب دکمه ضامن  فعال کردن انتخاب کلیک کنید . |
5 | فقط شی c1 را انتخاب کنید. |
6 | در نوار ابزار Geometry ، روی  ساختن همه کلیک کنید . |
توزیع جریان سوم، NERNST-PLANCK (TCD)
اکنون فیزیک را برای توزیع جریان سوم تنظیم کنید. با ویژگی های انتقال دامنه شروع کنید.
الکترولیت 1
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Terciary Current Distribution، Nernst-Planck (tcd) روی Electrolyte 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای الکترولیت ، بخش Diffusion را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن D c ، D_O2(PS) را تایپ کنید . |
4 | بخش حلال را پیدا کنید . از لیست σ l ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مربوطه، سیگما (PS) را تایپ کنید . |
مقادیر اولیه 1
1 | در پنجره Model Builder ، روی مقادیر اولیه 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای مقادیر اولیه ، قسمت مقادیر اولیه را پیدا کنید . |
3 | در قسمت متن c ، C_O2_ref را تایپ کنید . |
سطح الکترود 1
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Electrode Surface را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
اکسیداسیون روی
برای اجرای یک فرض سینتیک واکنش سریع، یک پتانسیل ثابت در سطح آند تنظیم می شود. برای رسیدن به این هدف، یک مقدار ثابت برای پتانسیل تعادل تنظیم کنید و از نوع شرایط اولیه (تعادل ترمودینامیکی) نوع سینتیک الکترود در گره فرزند واکنش الکترود استفاده کنید.
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Terciary Current Distribution، Nernst-Planck (tcd)>Electrode Surface 1 روی Electrode Reaction 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای واکنش الکترود ، اکسیداسیون روی را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Equilibrium Potential را پیدا کنید . از لیست Eq ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Eeq_Zn را تایپ کنید . |
4 | بخش سینتیک الکترود را پیدا کنید . از لیست نوع عبارت Kinetics ، تعادل ترمودینامیکی را انتخاب کنید . |
سطح الکترود 2
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Electrode Surface را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرزهای 6 و 7 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای سطح الکترود ، بخش وضعیت بالقوه فاز الکترود را پیدا کنید . |
4 | در فیلد متنی φ s ، E_app را تایپ کنید . |
کاهش اکسیژن
سه واکنش مختلف در سطح این الکترود رخ می دهد: کاهش اکسیژن، اکسیداسیون آهن و تکامل هیدروژن.
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1)>Terciary Current Distribution، Nernst-Planck (tcd)>Electrode Surface 2 روی Electrode Reaction 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای واکنش الکترود ، کاهش اکسیژن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت ضرایب استوکیومتری را پیدا کنید . در قسمت متن n ، 4 را تایپ کنید . |
4 | در قسمت متن ν c ، -1 را تایپ کنید . |
5 | قسمت Equilibrium Potential را پیدا کنید . از لیست Eq ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Eeq_O2 را تایپ کنید . |
6 | بخش سینتیک الکترود را پیدا کنید . از لیست نوع عبارت Kinetics ، معادله کاتدی تافل را انتخاب کنید . |
7 | در قسمت متن i 0 ، c/C_O2_ref*i0_O2 را تایپ کنید . |
8 | در قسمت متن A c ، A_O2 را تایپ کنید . |
سطح الکترود 2
در پنجره Model Builder ، روی Electrode Surface 2 کلیک کنید .
اکسیداسیون آهن
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Attributes کلیک کنید و Electrode Reaction را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای واکنش الکترود ، اکسیداسیون آهن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
3 | قسمت Equilibrium Potential را پیدا کنید . از لیست Eq ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Eeq_Fe را تایپ کنید . |
4 | بخش سینتیک الکترود را پیدا کنید . در قسمت متن i 0 ، i0_Fe را تایپ کنید . |
5 | از لیست نوع عبارت Kinetics ، معادله آندی تافل را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن A a ، A_Fe را تایپ کنید . |
سطح الکترود 2
در پنجره Model Builder ، روی Electrode Surface 2 کلیک کنید .
تکامل هیدروژن
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Attributes کلیک کنید و Electrode Reaction را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای واکنش الکترود ، Hydrogen evolution را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
3 | قسمت Equilibrium Potential را پیدا کنید . از لیست Eq ، User defined را انتخاب کنید . در قسمت متن مرتبط، Eeq_H2 را تایپ کنید . |
4 | بخش سینتیک الکترود را پیدا کنید . در قسمت متن i 0 ، i0_H2 را تایپ کنید . |
5 | از لیست نوع عبارت Kinetics ، معادله کاتدی تافل را انتخاب کنید . |
6 | در قسمت متن A c ، A_H2 را تایپ کنید . |
تمرکز 1
بتن در سمت چپ با هوا در تماس است و بنابراین غلظت آن در این مرز ثابت است.
1 | در نوار ابزار Physics ، روی  Boundaries کلیک کنید و Concentration را انتخاب کنید . |
2 | فقط مرز 1 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات برای تمرکز ، بخش تمرکز را پیدا کنید . |
4 | تیک گزینه Species c را انتخاب کنید . |
5 | در قسمت متنی c 0,c ، C_O2_ref را تایپ کنید . |
مش 1
از تنظیمات مش کنترل شده با فیزیک با اندازه مش بسیار ظریف استفاده کنید.
1 | در پنجره Model Builder ، در قسمت Component 1 (comp1) روی Mesh 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات مش ، قسمت Physics-Controlled Mesh را پیدا کنید . |
3 | از فهرست اندازه عنصر ، Extra fine را انتخاب کنید . |
مطالعه 1
یک جاروی ادامه کمکی برای پارامتر “PS” تنظیم کنید.
مرحله 1: ثابت
1 | در پنجره Model Builder ، در بخش مطالعه 1 ، روی Step 1: Stationary کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای Stationary ، برای گسترش بخش Study Extensions کلیک کنید . |
3 | کادر بررسی جارو کمکی را انتخاب کنید . |
4 |  روی افزودن کلیک کنید . |
5 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
نام پارامتر | لیست مقادیر پارامتر | واحد پارامتر |
PS (اشباع منافذ) | محدوده (0.2، 0.05، 0.8) |
6 | در نوار ابزار صفحه اصلی ،  روی محاسبه کلیک کنید . |
نتایج
اکنون مدل حل شده است. مراحل باقیمانده زیر را برای بازتولید نمودارها از بخش نتایج و بحث دنبال کنید .
پتانسیل میلگرد
1 | در نوار ابزار صفحه اصلی ، روی  Add Plot Group کلیک کنید و 1D Plot Group را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره Settings for 1D Plot Group ، Rebar Potential را در قسمت نوشتار Label تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | روی Rebar Potential کلیک راست کرده و Point Graph را انتخاب کنید . |
2 | فقط نقاط 3-5 را انتخاب کنید. |
3 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش y-Axis Data کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>tcd.Evsref – الکترود پتانسیل در مقابل مرجع مجاور – V را انتخاب کنید . |
4 | برای گسترش بخش Legends کلیک کنید . تیک Show legends را انتخاب کنید . |
5 | از فهرست Legends ، Manual را انتخاب کنید . |
6 | در جدول تنظیمات زیر را وارد کنید: |
افسانه ها |
جلو |
وسط |
بازگشت |
7 | در نوار ابزار Rebar Potential ، روی  Plot کلیک کنید . |
غلظت اکسیژن
1 | در پنجره Model Builder ، روی Rebar Potential کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، غلظت اکسیژن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Oxygen Concentration را گسترش دهید ، سپس روی Point Graph 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش y-Axis Data کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>Species c>c – Concentration – mol/m³ را انتخاب کنید . |
چگالی جریان کاهش اکسیژن
1 | در پنجره Model Builder ، روی Oxygen Concentration کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، تراکم جریان کاهش اکسیژن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Oxygen Reduction Current Density را گسترش دهید ، سپس روی Point Graph 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش y-Axis Data کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>Electrode kinetics>tcd.iloc_er1 را انتخاب کنید – چگالی جریان محلی – A/m² . |
چگالی جریان اکسیداسیون آهن
1 | در پنجره Model Builder ، روی Oxygen Reduction Current Density کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، چگالی جریان اکسیداسیون آهن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Iron Oxidation Current Density را گسترش دهید ، سپس روی Point Graph 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش y-Axis Data کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>Electrode kinetics>tcd.iloc_er2 – Local current density – A/m² را انتخاب کنید . |
3 | در نوار ابزار Iron Oxidation Current Density ، روی  Plot کلیک کنید . |
چگالی جریان تکامل هیدروژن
1 | در پنجره Model Builder ، روی Iron Oxidation Current Density کلیک راست کرده و Duplicate را انتخاب کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات برای گروه طرح 1 بعدی ، چگالی جریان تکامل هیدروژن را در قسمت نوشتار برچسب تایپ کنید . |
نمودار نقطه 1
1 | در پنجره Model Builder ، گره Hydrogen Evolution Current Density را گسترش دهید ، سپس روی Point Graph 1 کلیک کنید . |
2 | در پنجره تنظیمات نمودار نقطه‌ای ، روی Replace Expression در گوشه سمت راست بالای بخش y-Axis Data کلیک کنید . از منو، Component 1 (comp1)>Tertiary Current Distribution، Nernst-Planck>Electrode kinetics>tcd.iloc_er3 – Local current density – A/m² را انتخاب کنید . |
3 | در نوار ابزار Hydrogen Evolution Current Density ، روی  Plot کلیک کنید . |
