برای فعال کردن این گزینه در منوی زمینه، روی دکمه Show More Options
( ) کلیک کنید و Sensitivity را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید .
( ) کلیک کنید و Sensitivity را در کادر محاوره ای Show More Options انتخاب کنید .از مرحله مطالعه حساسیت ( 
) برای افزودن تجزیه و تحلیل حساسیت به مطالعه استفاده کنید . با استفاده از یک گره مطالعه حساسیت، می توانید توابع حساسیت را در سطح مطالعه اضافه کنید و از پارامترهای مدل به عنوان متغیرهای کنترل کلی استفاده کنید. در مقایسه با The Sensitivity Interface ، مرحله مطالعه Sensitivity این قابلیت ها را دارد:
) برای افزودن تجزیه و تحلیل حساسیت به مطالعه استفاده کنید . با استفاده از یک گره مطالعه حساسیت، می توانید توابع حساسیت را در سطح مطالعه اضافه کنید و از پارامترهای مدل به عنوان متغیرهای کنترل کلی استفاده کنید. در مقایسه با The Sensitivity Interface ، مرحله مطالعه Sensitivity این قابلیت ها را دارد:|
•
|
پارامترهای مدل می توانند به عنوان متغیرهای کنترل جهانی عمل کنند.
|
|
•
|
توابع حساسیت را می توان در سطح مطالعه اضافه کرد.
|
|
•
|
توابع حساسیت و متغیرهای رابط های فیزیک را می توان در سطح مطالعه استفاده کرد.
|
 |
ترکیب مراحل مطالعه حساسیت و جابجایی پارامتری در یک مطالعه امکان پذیر نیست.
|
 |
|
 |
تجزیه و تحلیل حساسیت جزئیات دکل ارتباطی : مسیر کتابخانه برنامه COMSOL_Multiphysics/Structural_Mechanics/mast_diagonal_mounting_sensitivity .
|
پنجره تنظیمات دارای بخش های زیر است:
روش حساسیت
روشی را از لیست روش Gradient انتخاب کنید : یکی از روش های تحلیلی Forward یا Adjoint (پیش فرض). برای اطلاعات در مورد روش های پیشرو و الحاقی به انتخاب روش حساسیت مراجعه کنید . این روش‌ها محدودیت‌های مشابهی با روش‌های بهینه‌سازی مبتنی بر گرادیان دارند (MMA، IPOPT، SNOPT، و Levenberg–Marquardt). به عنوان مثال، توابع غیر تحلیلی به درستی درمان نمی شوند. همچنین، هنگامی که پارامترهای مدل در هندسه یا مش استفاده می شود، حساسیت به درستی محاسبه نمی شود.
شما مرحله مطالعه را برای استفاده از لیست مرحله مطالعه انتخاب می‌کنید ، که شامل هیچ‌کدام و مراحل مطالعه پشتیبانی‌شده در مطالعه است. انواع پشتیبانی شده آنهایی هستند که حل کننده پیش فرض آنها یک حل کننده ثابت، حل کننده ارزش ویژه یا یک حل کننده وابسته به زمان است. توجه داشته باشید که این شامل مرحله مطالعه دامنه فرکانس است که از یک حل کننده ثابت استفاده می کند. روی دکمه برو به منبع کلیک کنید 
تا به پنجره تنظیمات گره مطالعه انتخاب شده بروید.
تا به پنجره تنظیمات گره مطالعه انتخاب شده بروید.
 |
ارزیابی حساسیت با استفاده از حل‌کننده وابسته به زمان تنها با مجوز ماژول بهینه‌سازی در دسترس است.
|
تابع هدف
شما تابع هدف را برای مسئله بهینه سازی در ستون Expression جدول مشخص می کنید . فقط عبارات مربوط به مقدار ویژه را می توان برای مشکل مقدار ویژه وارد کرد. در غیر این صورت، می توانید هر عبارت موجود در سطح جهانی را که به یک عدد واقعی ارزیابی می شود، وارد کنید. به صورت اختیاری، می توانید توضیحاتی را در ستون توضیحات اضافه کنید . برای جستجو در لیستی از عبارات از پیش تعریف شده، روی دکمه های Add Expression ( 
) و Replace Expression ( ) کلیک کنید .
) و Replace Expression ( ) کلیک کنید .
 |
برای یک هدف حساسیت که بر حسب راه حل u یک PDE (یا بر حسب متغیرهای کنترلی) بیان می شود، ادغام نمونه ای از این است که چگونه می توانید یک هدف اسکالر را همانطور که توسط حلگر حساسیت مورد نیاز است تعریف کنید. ارزیابی تابع هدف مشابه کاوشگر متغیر جهانی است ، بنابراین هر متغیری که می تواند توسط یک پروب متغیر جهانی نمایش داده شود به عنوان یک هدف مناسب است.
|
اهداف چندگانه
اگر بیش از یک تابع هدف تعریف کرده اید، نحوه ارزیابی هدف کلی را انتخاب کنید: برای مطالعات حساسیت، فقط مجموع اهداف موجود است.
راه حل
در اینجا شما روش ارزیابی تابع هدف را هنگامی که چندین راه حل وجود دارد، مانند مطالعات وابسته به زمان، انتخاب می کنید. برای مطالعات حساسیت، فقط خودکار در دسترس است. حل کننده روش ارزیابی را بر اساس درونی ترین مطالعه انتخاب می کند. برای یک مطالعه وابسته به زمان ، حل کننده بهینه سازی آخرین راه حل (زمان نهایی) را انتخاب می کند.
کنترل متغیرها و پارامترها
جدول تحت کنترل متغیرها و پارامترها برای تعریف متغیرهای کنترل استفاده می شود. در این جدول می توانید تمام پارامترهای تعریف شده در پنجره تنظیمات گره Global Definitions>Parameters را از طریق دکمه Add ( ) انتخاب کنید.
از فهرستی در ستون نام پارامتر ، پارامتری را که به عنوان متغیر کنترلی تعریف می شود، انتخاب کنید. سپس می‌توانید به ترتیب در ستون‌های Value و Scale به آن یک مقدار و مقیاس به عنوان متغیر کنترلی بدهید . اگر مقدار کنترل دارای مقدار پیچیده است، Complex را از لیست ستون Value type انتخاب کنید (پیش فرض واقعی است ).
با استفاده از دکمه های Move Up ( 
) و Move Down ( ) ردیف های پارامتر کنترل را به بالا و پایین حرکت دهید
. برای حذف یک پارامتر کنترل، بخشی از ردیف آن پارامتر را در جدول انتخاب کنید و روی دکمه حذف ( 
) کلیک کنید.
) و Move Down ( ) ردیف های پارامتر کنترل را به بالا و پایین حرکت دهید . برای حذف یک پارامتر کنترل، بخشی از ردیف آن پارامتر را در جدول انتخاب کنید و روی دکمه حذف ( ) کلیک کنید.همچنین می توانید تعاریف پارامترهای کنترل را با کلیک بر روی دکمه ذخیره در فایل
( ) و استفاده از کادر محاوره ای ذخیره در فایل که ظاهر می شود، در یک فایل متنی ذخیره کنید. برای بارگیری یک فایل متنی با متغیرهای کنترلی، روی دکمه Load from File
( ) کلیک کنید و از کادر محاوره ای Load from File که ظاهر می شود استفاده کنید. داده ها باید با فاصله یا برگه ها از هم جدا شوند.
( ) و استفاده از کادر محاوره ای ذخیره در فایل که ظاهر می شود، در یک فایل متنی ذخیره کنید. برای بارگیری یک فایل متنی با متغیرهای کنترلی، روی دکمه Load from File ( ) کلیک کنید و از کادر محاوره ای Load from File که ظاهر می شود استفاده کنید. داده ها باید با فاصله یا برگه ها از هم جدا شوند.
 |
جداول برای فعال یا غیرفعال کردن توابع هدف و متغیرهای کنترل در مدل تنها در صورتی قابل مشاهده هستند که آن توابع یا متغیرها در مدل وجود داشته باشند.
|
 |
اگر LiveLink™ for Excel ® دارید ، می‌توانید متغیرهای کنترلی را نیز در فایل‌های Microsoft Excel Workbook (*.xlsx) ذخیره و بارگیری کنید.
|
