از نمودارهای حجم سیستم مختصات ( 
)، سطح سیستم مختصات (2 بعدی 
و سه بعدی 
)، خط سیستم مختصات (2 بعدی 
و سه بعدی 
) و نقطه سیستم مختصات (2 بعدی 
و 3 بعدی 
) برای تجسم سیستم های مختصات مورد استفاده در، به عنوان مثال، مدل های پیزوالکتریک استفاده کنید. دستگاه‌هایی که می‌توانند دامنه‌های متعددی داشته باشند که هر کدام از مجموعه‌های مختصات خود استفاده می‌کنند. برای افزودن زیرگره‌های Deformation ، Filter ، Selection (Plot Attribute) ، ترجمه ، یا Transparency (فقط 3D) در صورت نیاز، کلیک راست کنید . روی یک گروه طرح دوبعدی کلیک راست کنید یاگره 3D Plot Group برای افزودن این نمودارها از زیر منوی More Plots .
)، سطح سیستم مختصات (2 بعدی و سه بعدی )، خط سیستم مختصات (2 بعدی و سه بعدی ) و نقطه سیستم مختصات (2 بعدی و 3 بعدی ) برای تجسم سیستم های مختصات مورد استفاده در، به عنوان مثال، مدل های پیزوالکتریک استفاده کنید. دستگاه‌هایی که می‌توانند دامنه‌های متعددی داشته باشند که هر کدام از مجموعه‌های مختصات خود استفاده می‌کنند. برای افزودن زیرگره‌های Deformation ، Filter ، Selection (Plot Attribute) ، ترجمه ، یا Transparency (فقط 3D) در صورت نیاز، کلیک راست کنید . روی یک گروه طرح دوبعدی کلیک راست کنید یاگره 3D Plot Group برای افزودن این نمودارها از زیر منوی More Plots .
 |
برای پیوند به اطلاعات مربوط به این بخش‌ها، به تنظیمات گره نتایج رایج بروید : داده ، عنوان ، رنگ‌آمیزی و سبک ، و سبک ارثی .
|
دستگاه مختصات
یک سیستم مختصات (پیش‌فرض) یا یک متغیر ماتریس را انتخاب کنید :
|
•
|
برای سیستم مختصات ، یکی از سیستم های مختصات موجود را از لیست سیستم مختصات انتخاب کنید . پیش فرض None (بدون سیستم مختصات) است. فلش های جهت سیستم مختصات برای بردار پایه جهت مختصات اول قرمز، برای بردار پایه جهت مختصات دوم سبز و برای بردار پایه جهت مختصات سوم آبی هستند.
|
|
•
|
برای متغیر ماتریس ، روی دکمه Replace Expression (
 ) کلیک کنید تا یک متغیر ماتریس موجود از لیست انتخاب شود، که شامل ماتریس‌های تبدیل به و از سیستم‌های مختصات اضافه شده و کمیت‌های فیزیکی که تانسور هستند، مانند هدایت حرارتی است. فقط ماتریس های 2 در 2 و 3 در 3 پشتیبانی می شوند. سپس متغیر انتخاب شده (به عنوان مثال ht.k ) در کنار متغیر ماتریس ظاهر می شود . هر ردیف از ماتریس به صورت بردار رسم می شود. سطر اول با رنگ قرمز، سطر دوم سبز و سطر سوم در صورت وجود با آبی ترسیم شده است. اگر می‌خواهید توضیحی برای متغیر ماتریس اضافه کنید، روی کادر بررسی توضیحات کلیک کنید . از لیست Vector to plot ، را انتخاب کنیدسطرها (پیش‌فرض) یا ستون‌ها . ترسیم بردارها به عنوان ستون می تواند مفید باشد، برای مثال، هنگام ترسیم متغیرهای گرادیان تغییر شکل در رابط های مکانیک سازه. ترسیم ستون‌های گرادیان تغییر شکل به‌عنوان سه‌گانه فلش، تصویر خوبی از تغییر شکل و چرخش موضعی ماده به دست می‌دهد. |
تثبیت موقعیت
برای سطح سیستم مختصات در گروه های طرح سه بعدی و خط سیستم مختصات در گروه های طرح سه بعدی و دو بعدی:
در قسمت Positioning ، ابتدا یک Placement را انتخاب کنید : نقاط گاوس ، گره های مش ، یکنواخت ، یا یکنواخت ناهمسانگرد .
|
•
|
نقاط گاوس را انتخاب کنید تا نمادهای سیستم مختصات را در نقاط گاوس عناصر در زمانی که راه حل در دسترس است قرار دهید. همچنین ترتیب نقاط گاوس را در قسمت ترتیب نقطه گاوس مشخص کنید (پیش فرض: 1). مرتبه بالاتر، چگالی نماد سیستم مختصات را در هر عنصر افزایش می دهد. این گزینه برای نمودارهای خط سیستم مختصات در گروه های طرح دوبعدی موجود نیست .
|
|
•
|
گره های مش را برای نمادهای سیستم مختصاتی که در گره های عنصر مش قرار دارند انتخاب کنید (یعنی نمادهایی با متراکم تر در جایی که چگالی مش زیاد است).
|
|
•
|
برای نمادهای سیستم مختصات که به طور یکنواخت روی سطح قرار گرفته اند، Uniform (پیش فرض) را انتخاب کنید . سپس تعداد نمادهای مورد نظر را در قسمت Number of points (پیش فرض: 200) وارد کنید.
|
|
•
|
Uniform anisotropic را انتخاب کنید تا نمادهای سیستم مختصات را با استفاده از چگالی ناهمسانگرد (یعنی تعداد نمادها در برخی جهات بیشتر از سایر جهات) قرار دهید. علاوه بر وارد کردن تعداد نمادهای سیستم مختصات برای رسم در فیلد تعداد نقاط (پیش‌فرض: 200)، از فیلدهای وزن x ، وزن y و (در سه بعدی) z وزن برای دادن وزن برای چگالی نماد در موارد مختلف استفاده کنید. جهت ها (با استفاده از وزن های اسکالر مثبت). وزن های پیش فرض در همه جهات 1 است. مقدار بالاتر، چگالی نماد را در جهت مربوطه افزایش می دهد.
|
برای حجم سیستم مختصات در گروه های طرح سه بعدی و سطح سیستم مختصات در گروه های طرح دو بعدی:
در قسمت Positioning ، ابتدا یک Placement : Element centers ، Mesh nodes یا Grid (پیش‌فرض) را انتخاب کنید.
|
•
|
برای قرار دادن نمادهای اصلی استرس در مراکز عناصر ، مراکز عنصر را انتخاب کنید . در صورت تمایل، مقدار را در قسمت حداکثر تعداد امتیاز تغییر دهید (پیش‌فرض: 100000).
|
|
•
|
برای گره های مش ، به بالا مراجعه کنید.
|
|
•
|
برای Grid ، در فیلدهای x grid points ، y grid points و z grid points ، یک روش ورودی را انتخاب کنید : تعداد نقاط یا مختصات :
|
|
–
|
اگر Number of points انتخاب شده است، تعداد نقاط را در هر جهت وارد کنید (پیش فرض برای نمودارهای حجم سیستم مختصات 7 و برای نمودارهای سطح سیستم مختصات 15 است).
|
|
–
|
اگر Coordinates انتخاب شده است، Coordinates (واحد SI: m) را وارد کنید یا روی دکمه Range (
 ) کلیک کنید تا محدوده ای از مقادیر را تعریف کنید. |
